Κου­ρά­στη­κα βρε Ζωή μην με ζορί­ζεις άλλο σε εκλι­πα­ρώ κι από­ψε μαύ­ρο δάκρυ μην μου δώσεις κι άλλο! Αυτή την…

Ελέ­νη σου έδω­σαν το όνο­μα το πιο όμορ­φο από όλα ίδιο σαν το αγγε­λι­κό σου πρό­σω­πο μα δεν στο είχαν…

Μου είπαν τα Χελι­δό­νια ήρθε κιό­λας η ωραία Άνοι­ξη. Προ­σπά­θη­σε ο Χιο­νιάς να φύγει… και με εκεί­νο το αθώο βλέμμα…

Αν η μισή μου καρ­διά ζωγρά­φι­ζε το όνο­μά σου θα σε φυλά­κι­ζαν, οι φύλα­κες μεσ’ το μυα­λό μου. Και αμέσως…

Μεί­νε κοντά μου από μακριά η ανά­σα σου με σβή­νει χαμη­λω­μέ­νο το’χω το φως κρύ­φτη­κε ο βοριάς πριν έρθει το…

Αν είσαι λέξη… άκου­σε την καρ­διά που ερμη­νεύ­ει την χαρά που στα στή­θη μου κου­βα­λώ Συγ­γνώ­μη! δεν ήξε­ρα το μονάκριβό…

Σαν πεθά­νω ενός λυπη­μέ­νου χει­μώ­να τα δάκρυα θα κυλούν πονε­τι­κά σαν εκεί­νους τους ανθρώ­πους που μ’α­γά­πη­σαν δει­λά-δει­λά. Σαν έρθω στην…

Τώρα με το Φθι­νό­πω­ρο κάπου στα φτω­χά δρο­μά­κια της Αθή­νας Κρυ­φο­μι­λώ πολ­λές φορές με την βρο­χού­λα Κανείς δεν με ξέρει…