ΒΟΛΙΒΙΑ: Σφαγή στο Ελ Αλτο μετά από στρατιωτική επέμβαση

✔️  Τουλάχιστον 30 οι νεκροί διαδηλωτές μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος στις 10 Νοέμβρη

Μετά την επέμ­βα­ση στο Ελ Αλτο. Χαρα­κτη­ρι­στι­κό το πλα­κάτ των δια­δη­λω­τών: «Άνιες δολο­φό­νισ­σα» (ανα­φο­ρά στη μαριο­νέ­τα της ολι­γαρ­χί­ας, του στρα­τού και των ΗΠΑ)

Αυξά­νε­ται καθη­με­ρι­νά ο αριθ­μός των θυμά­των στη Βολι­βία, από τις επεμ­βά­σεις του στρα­τού και της αστυ­νο­μί­ας ενά­ντια σε λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στο αμε­ρι­κα­νο­κί­νη­το πρα­ξι­κό­πη­μα στις 10 Νοέμ­βρη κατά του Προ­έ­δρου της χώρας, Εβο Μορά­λες, ο οποί­ος έχει κατα­φύ­γει στο Μεξι­κό, όπου του έχει δοθεί πολι­τι­κό άσυ­λο. Χτες ήταν μια μέρα βάρ­βα­ρης κατα­στο­λής ενά­ντια στον πλη­θυ­σμό της πόλης του Ελ Αλτο, χιλιά­δων ανθρώ­πων που είχαν μπλο­κά­ρει τα διυ­λι­στή­ρια της κρα­τι­κής εται­ρεί­ας υδρο­γο­να­θρά­κων στην περιο­χή Σαν Αντρες ντε Σεν­κά­τα. Μια μεγά­λη δύνα­μη στρα­τού και αστυ­νο­μί­ας, με τεθω­ρα­κι­σμέ­να οχή­μα­τα (αλλά και ελι­κό­πτε­ρα και μαχη­τι­κά να υπε­ρί­πτα­νται για εκφο­βι­σμό), άνοι­ξε πυρ με πλα­στι­κές σφαί­ρες αλλά και αλη­θι­νά πυρά, με απο­τέ­λε­σμα να σκο­τω­θούν του­λά­χι­στον 6 άνθρω­ποι και να τραυ­μα­τι­στούν πάνω από 30 σύμ­φω­να με τις πιο συγκρα­τη­μέ­νες εκτι­μή­σεις. Ετσι, οι νεκροί σε αντι­χου­ντι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις σε ένα δεκα­ή­με­ρο είναι του­λά­χι­στον 30, οι τραυ­μα­τί­ες ξεπερ­νούν τους 700 και εκα­το­ντά­δες είναι οι συλληφθέντες.

Η σφα­γή στο Ελ Άλτο (El Alto) είναι η πρώ­τη που συμ­βαί­νει μετά το διά­ταγ­μα υπ. αριθμ. 4078, της προ­έ­δρου της πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κής κυβέρ­νη­σης Τζα­νί­νε Άνιες, (Jeanine Áñez) που δίνει το «πρά­σι­νο φως» στο στρα­τό να δολο­φο­νεί χωρίς να υπο­στεί ποι­νι­κές ευθύ­νες για δολο­φο­νί­ες «όταν ενερ­γεί σε επι­χει­ρή­σεις απο­κα­τά­στα­σης της τάξης και της δημό­σιας στα­θε­ρό­τη­τας», όπως ανα­φέ­ρε­ται στο κατά­πτυ­στο διάταγμα.

Έτσι δικαιο­λο­γή­θη­κε και το μακε­λειό στη Σεν­κά­τα, για­τί — όπως δηλώ­θη­κε — αντι­με­τω­πί­στη­καν «ορδές βαν­δά­λων που μπλό­κα­ραν την τρο­φο­δο­σία των πόλε­ων με καύσιμα».

Το περι­στα­τι­κό προ­κά­λε­σε την αντί­δρα­ση για «υπέρ­με­τρη βία των δυνά­με­ων κατα­στο­λής» μέχρι και της Δια­με­ρι­κα­νι­κής Επι­τρο­πής Ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των του Οργα­νι­σμού Αμε­ρι­κα­νι­κών Κρα­τών (που ελέγ­χουν οι ΗΠΑ και ο οποί­ος συνέ­βα­λε στο πρα­ξι­κό­πη­μα στη Βολι­βία). Την ίδια ώρα, η εισαγ­γε­λέ­ας της χώρας δέχτη­κε αίτη­μα δίω­ξης του Μορά­λες από βου­λευ­τή του κόμ­μα­τος της Ανιες, «Δημο­κρα­τι­κή Ενό­τη­τα», για το υπο­τι­θέ­με­νο αδί­κη­μα της «προ­τρο­πής σε τρο­μο­κρα­τία και μπλόκα».

Ο ανα­τρα­πείς Πρό­ε­δρος της Βολι­βί­ας, Εβο Μορά­λες, από το Μεξι­κό σημεί­ω­σε ότι «σκο­τώ­νουν τους Βολι­βια­νούς αδελ­φούς μας. Πρό­κει­ται για μια προ­δο­τι­κή κυβέρ­νη­ση» και ότι «σε περιό­δους δικτα­το­ρί­ας πρέ­πει να μεί­νου­με ενω­μέ­νοι». Επί­σης ότι το «αδί­κη­μά» του ήταν «η πολι­τι­κή εθνι­κο­ποί­η­σης των φυσι­κών πόρων και η ανα­δια­νο­μή πλούτου».

Πρό­κει­ται για τη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή δια­χεί­ρι­ση με κρα­τι­κο­ποι­ή­σεις επι­χει­ρή­σε­ων υδρο­γο­ναν­θρά­κων, προ­γράμ­μα­τα άμβλυν­σης της φτώ­χειας, ή τις συμ­φω­νί­ες με αντα­γω­νι­στές των ΗΠΑ, όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Γερ­μα­νία. Αυτός ο γεω­πο­λι­τι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός, τον οποίο στή­ρι­ξαν και τμή­μα­τα της βολι­βια­νής αστι­κής τάξης, ανε­ξαρ­τή­τως εθνο­τι­κής προ­έ­λευ­σης, είναι που επι­χει­ρεί­ται να αλλά­ξει με το πρα­ξι­κό­πη­μα και τη σφο­δρή ενδο­α­στι­κή σύγκρου­ση που εξελίσσεται.

Βολι­βία Νεκροί & τραυ­μα­τί­ες 24-Οκτ |> 19 Νοε 2019

Την ίδια ώρα που διευ­ρύ­νε­ται η βάρ­βα­ρη κατα­στο­λή, φαί­νε­ται ότι γίνο­νται δια­βου­λεύ­σεις της πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κής κυβέρ­νη­σης με τον κόμ­μα του Μορά­λες, Κίνη­μα για το Σοσια­λι­σμό, ώστε να συμ­φω­νη­θεί γρή­γο­ρη προ­σφυ­γή στις κάλ­πες με εκλο­γή νέων Εκλο­γι­κών Επι­τρο­πών. Σε αυτό φαί­νε­ται ότι συμ­βάλ­λει ο Ζαν Αρνό, ειδι­κός απε­σταλ­μέ­νος του γενι­κού γραμ­μα­τέα του ΟΗΕ.

Το ΚΚ Βολι­βί­ας, σε ανα­κοί­νω­σή του που ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται στην ιστο­σε­λί­δα της ΚΝ Βολι­βί­ας, καλεί το λαό να συνε­χί­σει τον αγώ­να του ενά­ντια στην πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κή κυβέρ­νη­ση «για να πιε­στεί να δεχτεί μια ειρη­νι­κή διέ­ξο­δο», και ταυ­τό­χρο­να σημειώ­νει την ανά­γκη «να δημιουρ­γη­θεί ένα αντιο­λι­γαρ­χι­κό, αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό μέτω­πο, παίρ­νο­ντας υπό­ψη και τα λάθη που έγι­ναν στα 13 χρό­νια δια­κυ­βέρ­νη­σης (σ.σ. Μορά­λες) και τα οποία μπο­ρούν να διορ­θω­θούν μόνο με το λαό σε πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο».