Επιμέλεια-Μετάφραση: Παναγιώτης Μανιάτης //
Πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Φουτουρισμός – ως ενιαία, ακριβώς διατυπωμένη τάση – δεν υπήρχε στη Ρωσία.
Οι κριτικοί βάφτιζαν οτιδήποτε ήταν επαναστατικό και νέο με αυτό το όνομα.
Η ομάδα μας – οι αποκαλούμενοι(ατυχώς) Κυβο-Φουτουριστές (V. Khlebnikov, V. Mayakovsky, D. Burlink, A. Kruchenykh, V. Kamensky, N. Aseev, O.M. Brik, S. Tretiakov, B. Kushner), ήταν μια ομάδα φουτουριστών ιδεολογικά συσπειρωμένη.
Δεν είχαμε χρόνο να ασχοληθούμε με τη θεωρία της ποίησης· ήμασταν απασχολημένοι με την πρακτική της.
Το μοναδικό μανιφέστο αυτής της ομάδας ήταν η εισαγωγή στην ανθολογία «Μπάτσος στο κοινό γούστο», που δημοσιεύτηκε το 1913. Ήταν ένα ποιητικό μανιφέστο, που εξέφραζε τους σκοπούς του φουτουρισμού με θυμικά συνθήματα.
Η Οκτωβριανή Επανάσταση διαχώρισε την ομάδα μας από τους πολυάριθμους Φουτουριστές-εικονιστές, που είχαν απομακρυνθεί από την επαναστατική Ρωσία. Αυτό μας μετέτρεψε σε μια ομάδα “Κομμουνιστό-Φουτουριστών”, με αυτά τα λογοτεχνικά καθήκοντα:
1) Να καθιερώσουμε τη λογοτεχνική τέχνη ως μαστοριά των λέξεων– όχι ως ένα εστετικό στυλιζάρισμα, αλλά ως μια ικανότητα να λύνουμε κάθε πρόβλημα με λέξεις.
2) Να ανταποκριθούμε σε οποιοδήποτε καθήκον απαιτεί η εποχή μας:
α) να κάνουμε δουλειά πάνω στο λεξιλόγιο (νέους σχηματισμούς λέξεων, ηχητική ενορχήστρωση, κτλ.)
β) να αντικαταστήσουμε τα συμβατικά μετρικά των ιάμβων και των τροχαϊκών με την πολυρυθμία της ίδιας της γλώσσας.
γ) να επαναστατικοποιήσουμε το συντακτικό (απλούστευση των μορφών συνδυασμού των λέξεων, το σοκ της ασυνήθιστης χρήσης της λέξης κτλ.)
δ) να ανανεώσουμε τη σημασιολογία των λέξεων και των συνδυασμών λέξεων
ε) να δημιουργήσουμε μοντέλα ιντριγκαδόρικων σχηματισμών θέματος.
Ζ) να αποκαλύψουμε την ικανότητα της λέξης να λειτουργεί ως πόστερ.
Η λύση των παραπάνω λογοτεχνικών προβλημάτων θα δώσει τη δυνατότητα να ικανοποιήσουμε ανάγκες στους πιο διαφορετικούς τομείς της λογοτεχνικής δημιουργίας (φόρμα, άρθρο, τηλεγράφημα, ποίημα, επιφυλλίδα, πίνακα τοιχοκόλλησης, προκήρυξη, διαφήμιση και άλλα).
Όσον αφορά το ζήτημα της πρόζας:
1) Δεν υπάρχει γνήσια Φουτουριστική πρόζα· υπάρχουν ατομικές προσπάθειες από τον Khlebnikov,τον Kamensky, τον Kushner στη Συγκέντρωση των Ανακτόρων- αλλά αυτές οι προσπάθειες είναι λιγότερο σημαντικές από την ποίηση των ίδιων συγγραφέων. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι:
α) οι Φουτουριστές δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα στα διαφορετικά είδη ποίησης και βλέπουν όλη τη λογοτεχνία ως μια ενιαία φιλολογική τέχνη.
β) πριν τους Φουτουριστές πίστευαν ότι η λυρική ποίηση είχε τον δικό της κύκλο θεμάτων, τη δική της φυσιογνωμία, διαφορετικά από τα θέματα και τη γλώσσα της λεγόμενης καλλιτεχνικής πρόζας· για τους Φουτουριστές, αυτή η διάκριση δεν υπάρχει.
γ) πριν τους Φουτουριστές πίστευαν ότι η ποίηση έχει ένα σετ καθηκόντων (ποητικών), και ο πρακτικός λόγος άλλο σετ (μη ποιητικών)· για τους Φουτουριστές, η συγγραφή καλέσματος για αγώνα ενάντια στον τυφοειδή και ερωτικής ποίησης είναι απλά διαφορετικές πλευρές της ίδιας λογοτεχνικής διαδικασίας.
δ) μέχρι τώρα, οι Φουτουριστές έχουν παράξει κυρίως ποίηση. Αυτό συνέβη επειδή, στην επαναστατική εποχή, που η ζωή δεν έχει ακόμα πήξει, χρειάζεται μια λυρική ποίηση συνθημάτων, που θα πυροδοτεί την επαναστατική πρακτική, και όχι μια νεστορική επισκόπηση των αποτελεσμάτων αυτής της πρακτικής.
ε) και μόνο στην πιο πρόσφατη εποχή μπήκε μπροστά στους Φουτουριστές το καθήκον να παράξουν μοντέλα του σύγχρονου έπους. Όχι ένα καταγραφικό-περιγραφικό έπος, αλλά ένα που να είναι γνήσια προπαγανδιστικό ή φανταστικά ουτοπικό, και να παρουσιάζει τη ζωή όχι όπως είναι, αλλά όπως αναμφίβολα θα γίνει και πρέπει να γίνει.
V. Mayakovsky
1/ΙΧ 1922
Μετάφραση από http://www.sovlit.net/mayakovskyonfuturism/