Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σεργιάνι με τους ποιητές

ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΣ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ, Σερ­γιά­νι με τους ποι­η­τές — Λογο­τε­χνι­κές Ανα­λύ­σεις, Αθή­να 2010

Γρά­φει ο Θανά­σης Ν. Καρα­γιάν­νης //

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣΑν και το παρόν βιβλίο γρά­φτη­κε για συγκε­κρι­μέ­νο σκο­πό, να βοη­θή­σει στις εξε­τά­σεις για το Μ.Δ.Δ.Ε. τους υπο­ψή­φιους δασκά­λους, εντού­τοις εξυ­πη­ρε­τεί ένα ευρύ­τε­ρο και γενι­κό σκο­πό: να ενη­με­ρώ­σει μαθη­τές, φοι­τη­τές, εκπαι­δευ­τι­κούς και φιλο­μα­θείς ανα­γνώ­στες, σχε­τι­κά με τη λογο­τε­χνία μας. Περαι­τέ­ρω, μέσα από τις ερμη­νευ­τι­κές προ­σεγ­γί­σεις του συγ­γρα­φέα, επι­χει­ρεί­ται η ανά­πτυ­ξη δημιουρ­γι­κής και κρι­τι­κής σκέ­ψης του ανα­γνώ­στη. Άρα, η στο­χο­θε­σία του είναι ευρύτερη.

Ο συγ­γρα­φέ­ας δια­πρε­πής εκπαι­δευ­τι­κός και επι­στή­μο­νας, πρώ­ην Σχο­λι­κός Σύμ­βου­λος Π.Ε., μας προ­σφέ­ρει το ενδια­φέ­ρον και αξιό­λο­γο πόνη­μά του για τη λογο­τε­χνι­κή γρα­φή και σκέ­ψη, με πολ­λή επι­μέ­λεια και φροντίδα.

Στο μυα­λό του και στη συνεί­δη­σή του, όπως φαί­νε­ται, έχει ριζω­μέ­να την επι­θυ­μία, τον πόθο και το ιερό χρέ­ος του μεγα­λό­πνο­ου παι­δα­γω­γού: να μετα­δώ­σει πλη­ρο­φο­ρί­ες και γνώ­σεις, αλλά πρώ­τι­στα να προ­βλη­μα­τί­σει τους ανα­γνώ­στες του και με την ορθή διδα­κτι­κή μεθο­δο­λο­γία του, να τους οδη­γή­σει στο δρό­μο της ανά­πτυ­ξης της κρι­τι­κής και δημιουρ­γι­κής σκέ­ψης τους, ώστε ν’ απο­κτή­σουν στα­δια­κά την ικα­νό­τη­τα να ερμη­νεύ­ουν το κάθε έργο τέχνης, και εν προ­κει­μέ­νω το λογο­τε­χνι­κό έργο, με τη δική τους οξυ­δερ­κή ματιά. Τους οπλί­ζει, εν κατα­κλεί­δι, με γνω­στι­κά εφό­δια, με μέθο­δο, και με κρι­τι­κή ικα­νό­τη­τα, ώστε να μπο­ρούν οι ίδιοι να επι­λέ­γουν ή ν’ απορ­ρί­πτουν, ν’ αξιο­λο­γούν, να συγκρί­νουν, και εντέ­λει να συνει­δη­το­ποιούν επαρ­κέ­στε­ρα τη ζωή, τους ανθρώ­πους, την κοι­νω­νία και τα επι­τεύγ­μα­τα των ανθρώ­πων στο επί­πε­δο της λογο­τε­χνί­ας και των άλλων τεχνών.

Μελε­τώ­ντας και όχι απλώς δια­βά­ζο­ντας κάποιος το βιβλίο του Δρ. Αντώ­νη Β. Καρα­μπά­τσου δια­πι­στώ­νει αρχι­κά ότι το κεί­με­νο διαρ­θρώ­νε­ται μεθο­δι­κά σε έντε­κα ενό­τη­τες, στις οποί­ες δημο­σιεύ­ο­νται λογο­τε­χνι­κά έργα (από διά­φο­ρες περιό­δους, από το δημο­τι­κό μας τρα­γού­δι, την Επτα­νη­σια­κή Σχο­λή έως και την Μετα­πο­λε­μι­κή περί­ο­δο) και εν συνε­χεία επι­χει­ρεί­ται ανά­λυ­ση των έργων (τεχνι­κή, νοη­μα­τι­κή ή ερμη­νεία των συμ­βο­λι­σμών ή κεντρι­κή ιδέα του κει­μέ­νου ή όταν πρό­κει­ται για μυθι­στό­ρη­μα, περί­λη­ψη και από­σπα­σμα του έργου κ.λπ.)

Ένα έργο που αξί­ζει να βρί­σκε­ται σε κάθε οικο­γε­νεια­κή ή σχο­λι­κή βιβλιοθήκη.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο