Ουκ άφες αυτοίς!

Παρα­μο­νές 28ης Οκτω­βρί­ου, 2016.

Εθνι­κής εμβέ­λειας είναι μόνον οι τηλε­ο­πτι­κές άδειες! Μες στο κοι­νο­βού­λιο οι ναζί της Χρυ­σής Αυγής ακού­νε πύρι­νο λόγο αρχη­γού καθώς προ­σπα­θεί με επε­τεια­κό, συν διαρ­κή και τρέ­χο­ντα αντι­κομ­μου­νι­σμό, να ανα­κό­ψει το κατρα­κύ­λι­σμα μαύ­ρων ψηφα­λα­κί­ων προς τον αντι­πρό­ε­δρο-βιβλιο­πώ­λη-αρχαιο­λά­γνο και φερώ­νυ­μο νάρ­κισ­σο που ζητά­ει να φυλα­κί­ζουν και στην Ελλά­δα κομ­μου­νι­στές. Η χώρα, ένα τραυ­μα­τι­κό μνη­μο­νια­κό hotspot με φλε­γό­με­νο περί­γυ­ρο. Μια ακό­μα επέ­τειος σχε­δια­σμέ­νη για μωρές ιστο­ρι­κές παρ­θέ­νες. Αυτές που δε βλέ­πουν το λάδι στο καντή­λι της για­γιάς στη Μυτι­λή­νη που φχα­ρι­στά­ει το Θεό για­τί την έκο­ψε απ’ τα Νόμπελ. Το ξέρει η για­γιά το άθλιο χτικιό.…

Στις μέρες μας  οι πωλη­τές του Θου­κυ­δί­δη, οι όψι­μοι Κολόμ­βοι που ανα­κά­λυ­ψαν την ήπει­ρο του Ράμ­φου, οι αρι­στε­ροί που ανε­παι­σθή­τως συγ­χέ­ουν την Και­σα­ρια­νή με βολι­κό πολι­τι­κό νυχτο­μά­γα­ζο και γίνο­νται πανε­ρο­κο­μι­στές για να μη μαθευ­τεί πως εκεί πάνω εκτε­λέ­σα­νε κομ­μου­νι­στές, κι όχι οικο­λό­γους μιας ΜΚΟ αντι­στα­σια­κού ΕΣΠΑ, όλοι μαζί, όπου να ναι θα νοια­στούν που λεί­πει η ζάχα­ρη στην Αίγυ­πτο… Και μαζί με το φιλό­τι­μο του φιλάν­θρω­που επεν­δυ­τή κάπου ανά­με­σα Μοσού­λη, Ράκα και Αρμπίλ, θα στή­σουν την απα­ραί­τη­τη, γνω­στή εκεί­νη μηχα­νή, το Ράιχ του 21ου αιώ­να της ψηφια­κής αμνη­σί­ας. Τα κομ­μά­τια της ιστο­ρί­ας της πρώ­της από­πει­ρας του ανθρώ­που, εκεί­νης της Οκτω­βρια­νής, να κυβερ­νή­σει τη ζωή κι όχι την επι­βί­ω­ση της η ίδια η εργα­τι­κή τάξη, ένα χρό­νο πριν κλεί­σει τα 100 κάποιοι τα στρι­μώ­χνουν σε φούρ­νους μικρο­κυ­μά­των. Έχει ήδη στη­θεί ένα στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης σε κάθε σπί­τι της κατα­να­λω­τι­κής δημο­κρα­τί­ας. Με το γκου­βέρ­νο το ζερ­βο­δέ­ξιο να θάβει τα κεκτη­μέ­να δικαιώ­μα­τα σα νάρ­κες. Ο εορ­τα­σμός λαμ­βά­νει χώρα σ’ ένα απέ­ρα­ντο ναρ­κο­πέ­διο ανι­στό­ρη­της ιστο­ρι­κής γεω­γρα­φί­ας. Δεν έχει άφες αυτοίς. Ξέρουν τι κάνουν…