Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αγλαΐα Κυρίτση: Για να αντιπαλέψουμε την αντιλαϊκή πραγματικότητα ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα του ΚΚΕ (Συνέντευξη)

«Την αντι­λαϊ­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα καλού­μα­στε να την αντι­πα­λέ­ψου­με και για αυτό αντα­πο­κρί­θη­κα στο κάλε­σμα του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, να στη­ρι­χθεί μια προ­σπά­θεια που στο επί­κε­ντρο έχει το δίκιο του λαού», σημεί­ω­σε η δημο­σιο­γρά­φος, Αγλα­ΐα Κυρί­τση, υπο­ψή­φια βου­λευ­τής με το ΚΚΕ.

Μιλώ­ντας μέσω «ΕΡΤ OPEN», με το δημο­σιο­γρά­φο Ηρα­κλή Κακα­βά­νη, ανα­φέρ­θη­κε στο πέρα­σμα της από τη Βου­λή ως βου­λευ­τής του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την υπο­γρα­φή του 3ου μνη­μο­νί­ου, οπό­τε και απο­χώ­ρη­σε. Τόνι­σε, ότι επί ημε­ρών της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ, έγι­νε όλο και μεγα­λύ­τε­ρο το δέσι­μο με τους αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κούς και οι βάσεις ξεφυ­τρώ­νουν σαν τα μανι­τά­ρια, ενώ παρα­μέ­νουν σε ισχύ οι εκα­το­ντά­δες μνη­μο­νια­κοί νόμοι και οι αξιο­λο­γή­σεις από τους δανειστές.

Υπο­γράμ­μι­σε, ότι η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ είναι κεφα­λαιώ­δους σημα­σί­ας για να υπάρ­ξει λαϊ­κή αντί­στα­ση και για­τί ο λαός πρέ­πει να πιστέ­ψει στα δύνα­μη του και να μην παγι­δευ­τεί ανά­με­σα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στο ποιος θα είναι ο καλύ­τε­ρος ανά­με­σα στους δυο χειρότερους.

(Ανα­λυ­τι­κά):

Η.Κ. |> Η Αγλα­ΐα Κυρί­τση είναι κόρη του Λάζα­ρου Κυρί­τση 100 χρο­νών είναι τώρα ο σ.φος όσο και το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα και στο πρό­σω­πό του απο­τυ­πώ­νε­ται όλη η ιστο­ρία του, μια και ο Λάζα­ρος πέρα­σε και βίω­σε όλα όσα το ΚΚ πλην του εκτε­λε­στι­κού αποσπάσματος
Α.Κ. |> Καλό είναι λοι­πόν οι από­γο­νοι να παίρ­νουν και τη σκυ­τά­λη και να την τιμή­σουν όπως την τίμη­σαν οι παλιοί (…)
Η.Κ. |> Καταρ­χήν τη σκυ­τά­λη των αξιών, τη σκυ­τά­λη της μαχη­τι­κό­τη­τας και της πίστης ότι υπάρ­χει ένα καλύ­τε­ρο μέλ­λον ‑πρέ­πει αυτό να το αναζητούμε
Α.Κ. |> και της ηθι­κής πάνω απ’ όλα (και μια που μιλά­με για ηθι­κή) θα ήθε­λα να υπεν­θυ­μί­σω …θα θυμού­νται μάλ­λον ότι εγώ έκα­να ένα “by-pass” ήμου­να και εκπρό­σω­πος του Συρι­ζα και στη Βουλή.
Θα ήθε­λα να υπεν­θυ­μί­σω ότι δεν ήμου­να ποτέ οργα­νω­μέ­νη, συνερ­γά­στη­κα σαν υπο­ψή­φια στις περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές του ΄14 στο Βόρειο Αιγαίο, ως επί κεφα­λής περι­φε­ρειάρ­χης και αργό­τε­ρα μου προ­τά­θη­κε να μπω 4η στο ψηφο­δέλ­τιο της επι­κρα­τεί­ας. Επί­σης να πω ‑να ξεκα­θα­ρί­σω πως, ο Συρι­ζα ήρθε στην κυβέρ­νη­ση με ένα πολύ συγκε­κρι­μέ­νο πρό­γραμ­μα και στα πλαί­σια αυτού του πολύ συγκε­κρι­μέ­νου & αντι­μνη­μο­νια­κού προ­γράμ­μα­τος τότε εγώ συνερ­γά­στη­κα …και βέβαια να πω και κάτι άλλο το οποίο κατά τη δικιά μου εκτί­μη­ση έχει μια σημα­σία, ότι πολύ νωρίς ‑πολύ πριν την ψήφη­ση του 3ου μνη­μο­νί­ου όταν είχε πλέ­ον φανεί ως ένα βαθ­μό αυτή η μνη­μο­νια­κή στρο­φή, αυτή η μνη­μο­νια­κή μετάλ­λα­ξη, τόσο του Τσί­πρα, όσο και του Συρι­ζα, εγώ δια­χώ­ρι­σα τη θέση μου ‑βέβαια ήδη από την άνοι­ξη του ΄15, που είχα­με δει που πήγαι­νε «το όλο πράγ­μα» ήμου­να η πρώ­τη κυβερ­νη­τι­κή βου­λευ­τής που δεν υπερ­ψή­φι­σα ούτε την εξου­σιο­δό­τη­ση δια­πραγ­μά­τευ­σης με τους δανει­στές ‑το θυμά­στε αυτό
(Η.Κ …ναι ναι! σαφώς και το θυμόμαστε)
Α.Κ. |> αργό­τε­ρα βέβαια τα πράγ­μα­τα πήραν την πορεία τους, οπό­τε μαζί με μένα απο­χώ­ρη­σαν και άλλοι βέβαια και προς τιμήν τους, πολ­λοί βου­λευ­τές του Σύριζα
(Η.Κ. |> και όχι μόνο βου­λευ­τές αλλά και στε­λέ­χη του Σύρι­ζα από τις νομαρ­χια­κές επιτροπές…)
Α.Κ. |> δια­λύ­θη­καν πάρα πολ­λές από τις οργα­νώ­σεις του Σύρι­ζα …τώρα: για­τί σ’ αυτή τη συγκε­κρι­μέ­νη συγκυ­ρία Κάπα Κάπα Έψι­λον
Η.Κ Το ερώ­τη­μα πλέ­ον, για­τί «ό γέγο­νε γέγο­νε» στο παρελ­θόν, το ερώ­τη­μα είναι σήμε­ρα ‑και μπαί­νει πολύ επι­τα­κτι­κά, έτσι όπως δια­μορ­φώ­θη­κε ο προ­ε­κλο­γι­κός χάρ­της μετά τις ευρω­ε­κλο­γές για­τί σήμε­ρα ΚουΚουΕ;
Α.Κ. |> Ναι!, επι­τρέψ­τε μου να δώσω μια εικό­να, που όλοι τη γνω­ρί­ζου­με και όλοι τη βιώ­νου­με στην καθη­με­ρι­νό­τη­τά μας… να περι­γρά­ψω δηλα­δή αυτή την πολι­τι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που ζού­με, με όλα αυτά τα συμ­βά­ντα της σχε­δόν 5χρονης δια­κυ­βέρ­νη­σης, δια­μορ­φώ­θη­κε για όλους μας μια πρω­τό­γνω­ρη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, τόσο για τη χώρα, όσο και για τον ελλη­νι­κό λαό: από τη μια έχου­με όλο και μεγα­λύ­τε­ρο δέσι­μο της χώρας με τους αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κούς σχε­δια­σμούς στην περιο­χή μας. Το ΝΑΤΟ ‑όλοι γνω­ρί­ζου­με οργώ­νει το Αιγαίο, οι βάσεις ξεφυ­τρώ­νουν σαν τα μανι­τά­ρια από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη, αλλά και των όμο­ρων χωρών ‑μην ξεχνά­με τη συμ­φω­νία των Πρε­σπών, έτσι; από την άλλη βέβαια ήρθε ο Συρι­ζα ο οποί­ος υλο­ποί­η­σε με θρη­σκευ­τι­κή θα χαρα­κτή­ρι­ζα ευλά­βεια, μέχρι και την τελευ­ταία λεπτο­μέ­ρεια του 3ου μνη­μο­νί­ου, που υπο­θή­κευ­σε, έδε­σεαλυ­σό­δε­σε τη χώρα για πολ­λές 10ετίες και βλέ­που­με σήμε­ρα, να πανη­γυ­ρί­ζουν προ­κλη­τι­κά το «τέλος των μνη­μο­νί­ων», όταν είναι φανε­ρό βέβαια ότι μόνον αυτό το πράγ­μα δεν ισχύει. Και για­τί το λέω αυτό — μόνον αυτό το πράγ­μα δεν ισχύ­ει- …μπο­ρεί τα μνη­μό­νια σαν συμ­φω­νί­ες, σαν ταμεια­κές συμ­βά­σεις δηλα­δή, να έλη­ξαν τυπι­κά τον Αύγου­στο του ΄18, ωστό­σο αυτό είναι μια επί μέρους λεπτο­μέ­ρεια: όταν μιλά­με πολι­τι­κά για τα μνη­μό­νια δε μιλά­με για τις συμ­βά­σεις που έλη­ξαν, αλλά για ένα πλέγ­μα 100άδων νόμων που ήρθαν, ψηφί­στη­καν και βέβαια θα εξα­κο­λου­θούν να είναι σε πλή­ρη ισχύ μέχρι το 2060 ‑είναι περί­που 600 μνη­μο­νια­κοί νόμοι οι οποί­οι ισχύ­ουν μέχρι το 2060 και βέβαια είναι και η επι­τή­ρη­ση της χώρας με όλες αυτές τις αξιο­λο­γή­σεις, που τις γνω­ρί­ζου­με καλύ­τε­ρα. Αλλά το θέμα μας είναι όλο αυτό το νέο αντι­λαϊ­κό καθε­στώς, που αφή­νει αυτή η κυβέρ­νη­ση σαν παρα­κα­τα­θή­κη για 10ετίες ‑τόσο σε μας όσο και στα παι­διά μας. Πολύ χοντρά νομί­ζω περιέ­γρα­ψα την πολι­τι­κή κατά­στα­ση, το πολι­τι­κό status που βρι­σκό­μα­στε σήμε­ρα, μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που δεν μπο­ρεί από κανέ­ναν μας να αμφι­σβη­τη­θεί. Αυτή λοι­πόν την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, στις μέρες μας καλού­μα­στε να την αντι­πα­λέ­ψου­με σαν αρι­στε­ρά, καλού­μα­στε να την αντι­πα­λέ­ψου­με σαν κίνη­μα -σαν κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα, σαν ΚΚΕ και σαν λαός.
Σ’ αυτό το πλαί­σιο, αυτού του καθή­κο­ντος, αντα­πο­κρί­θη­κα στο κάλε­σμα του γενι­κού γραμ­μα­τέα του ΚΚΕ, να στη­ρι­χτεί μια προ­σπά­θεια, που στο επί­πε­δό της έχει το δίκιο, έχει τις ανά­γκες του λαού και ολό­κλη­ρης της χώρας και νομί­ζω ότι ακρι­βώς επει­δή οι πολι­τι­κές του Συρι­ζα, της ΝΔ του ΚΙΝΑΛ και όλων των λοι­πών παλιών που ντύ­θη­καν με την προ­βειά των νέων κομ­μά­των, μοιά­ζουν υπερ­βο­λι­κά πολύ ‑αφού τις ίδιες εντο­λές υπα­κού­ουν, η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ σ’ αυτή τη συγκε­κρι­μέ­νη συγκυ­ρία είναι κεφα­λαιώ­δους σημα­σί­ας; Πρώ­τον για­τί; για να μπο­ρέ­σουν να δια­μορ­φω­θούν αυτοί οι όροι μιας ουσια­στι­κής λαϊ­κής αντί­στα­σης, με στό­χο την αλλα­γή των συσχε­τι­σμών και της δια­μόρ­φω­σης βέβαια μια άλλης πραγ­μα­τι­κό­τη­τας και δεύ­τε­ρο, για­τί είναι κρί­σι­μο σ’ αυτές τις συν­θή­κες, που δια­μόρ­φω­σε ο Σύρι­ζα, έστει­λε έναν κόσμο στο περι­θώ­ριο, έστει­λε έναν κόσμο στον κανα­πέ, στην κατά­θλι­ψη ‑τα βλέ­που­με καθη­με­ρι­νά αυτά τα φαι­νό­με­να, ο λαός να μπο­ρέ­σει ξανά να πιστέ­ψει ότι η δύνα­μη αυτή είναι στα χέρια του, είναι και στις επι­λο­γές του. Να μην πιστέ­ψει δηλα­δή σ’ αυτά τα κάλ­πι­κα διλήμ­μα­τα, του τύπου «ποιος να είναι ο καλύ­τε­ρος δια­χει­ρι­στής μια κατά­στα­σης» ‑αν θα ΄ναι ο Τσί­πρας, αν θα ΄ναι ο Μητσο­τά­κης, για­τί κάτι τέτοιο όλοι γνω­ρί­ζου­με ότι δεν υφί­στα­ται, είναι μια ακό­μη μπα­να­νό­φλου­δα του συστή­μα­τος — του συστή­μα­τος που οι ίδιοι έχουν κατα­σκευά­σει, για να μπο­ρέ­σει να παγι­δευ­τεί ο λαός με όρους επι­κοι­νω­νια­κούς, με όρους εξα­πά­τη­σης, με όρους απο­προ­σα­να­το­λι­σμού …ποιος θα είναι καλύ­τε­ρος απ΄τους δύο χειρότερους
[Η.Κ …Κι αυτό το δίλημ­μα εμείς το έχου­με ζήσει]
Α.Κ. |> Κι αυτά εμείς πρέ­πει να τα απο­δε­χτού­με; Και βέβαια είναι προ­φα­νές και όλο αυτό το παι­χνί­δι το οποίο εμείς βιώ­σα­με σε μια προ­ε­κλο­γι­κή περί­ο­δο που μόλις τέλειω­σε για τις τοπι­κές εκλο­γές και για τις ευρω­ε­κλο­γές …λοι­πόν: ξέρε­τε οι επι­λο­γές μας δεν μπο­ρεί σ’ αυτή τη φάση να είναι μέσα από τέτοιες λογι­κές …και βέβαια επι­τρέψ­τε μου να πω την έννοια του «χει­ρο­τε­ρό­με­τρου», που θα καθο­ρί­σουν την πορεία και το μέλ­λον ενός ολό­κλη­ρου λαού.
Έχου­με δει τη σημε­ρι­νή πολι­τι­κή κατά­στα­ση, έτσι όπως αυτή δια­μορ­φώ­νε­ται, πως ανα­δύ­ει …πως ανα­δει­κνύ­ει ένα βρώ­μι­κο, γεμά­το σήψη πολι­τι­κό σύστη­μα που το ψέμα, η δια­φθο­ρά, οι Ρασπού­τιν, τα σκάν­δα­λα οι Novartis και τρέ­χα γύρευε … πόσα άλλα ακό­μη έχου­νε να ανα­κα­λυ­φθού­νε; να ανα­δύ­ουν αυτή τη μπό­χα.
Δεν μπο­ρού­με λοι­πόν εμείς να συμ­βι­βα­στού­με! Έχου­με χρέ­ος απέ­να­ντι στα παι­διά μας να μην συμ­βι­βα­στού­με με το χει­ρό­τε­ρο και μ’ αυτή τη μπό­χα
Τι λέμε λοι­πόν εμείς; Ότι η κάλ­πη είναι ένα από τα μέσα, ένα από τα όπλα του λαού για να πει τα μεγά­λα ΟΧΙ αλλά και τα μεγά­λα ΝΑΙ
Η.Κ. |>Ακρι­βώς έτσι είναι Αγλα­ΐα ‑τα είπες όλα, πρέ­πει να πού­με ότι από τις 8 Ιού­λη θα έχου­με αγώ­νες πάλι …
Α.Κ. |> Για­τί λοι­πόν ΚΚΕ; Για­τί θα είναι η δύνα­μη του λαού για την επό­με­νη μέρα
Η.Κ. |> Την 8η Ιου­λί­ου … Σε ευχα­ρι­στού­με, ξέρου­με πως είσαι στις εκλο­γές της Ένω­σης Συντα­κτών, Καλή επι­τυ­χία να ‘χετε — Α.Κ. |> Ευχα­ρι­στώ καλή συνέ­χεια σε όλους μας, δύνα­μη ‑Η.Κ. |> Καλό εκλο­γι­κό αποτέλεσμα 
Α.Κ. |> …με το χέρι στην καρ­διά και με το νου στη σκέ­ψη και το δίκιο τη σωστή επι­λο­γή στην κάλ­πη στις 7 του Ιούλη
 
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο