Συνέντευξη στον “Νεολόγο Πατρών” του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Πάλη για να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης, για να ανοίξει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος προς όφελος του λαού

Συνέ­ντευ­ξη στην εφημερίδα ​«Νεο­λό­γος των Πατρών» και τον δημο­σιο­γρά­φο Αλέ­ξαν­δρο Κογκό­λη έδω­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, η οποία αναδημοσιεύεται:

Οι δημο­σκο­πή­σεις, ως φωτο­γρα­φί­ες της στιγ­μής, απο­τυ­πώ­νουν σαφή άνο­δο για το Κομου­νι­στι­κό Κόμ­μα. Που βάζε­τε τον πήχη για τις Ευρω­ε­κλο­γές; Ποιος ο στό­χος στην Αχα­ΐα;

Η ενί­σχυ­ση των δυνά­με­ων του ΚΚΕ δεν είναι στιγ­μιαία, αλλά στα­θε­ρή όλα τα τελευ­ταία χρό­νια, τόσο στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα όσο και στις κεντρι­κές πολι­τι­κές μάχες. Θυμί­ζω ότι οι δυνά­μεις μας είναι πλέ­ον δεύ­τε­ρη δύνα­μη στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, πρώ­τη δύνα­μη σε μεγά­λα Εργα­τι­κά Κέντρα, όπως αυτό της Πάτρας, ενώ οι δυνά­μεις της ΚΝΕ με την Παν­σπου­δα­στι­κή ανα­δεί­χθη­καν μετά από δεκα­ε­τί­ες στην πρώ­τη θέση στις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές για δύο συνε­χό­με­νες χρο­νιές. Σε συνέ­χεια των παρα­πά­νω, το ΚΚΕ αύξη­σε τις δυνά­μεις του στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές του Μαΐ­ου και του Ιου­νί­ου, ενι­σχύ­θη­κε εκ νέου στις δημο­τι­κές — περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές όπου κατέ­κτη­σε έξι δήμους, ξεχω­ρί­ζο­ντας φυσι­κά το δήμο της Πάτρας, ενώ έφτα­σε στο 10% πανελ­λα­δι­κά στις Περι­φέ­ρειες. Απο­δει­κνύ­ε­ται λοι­πόν, ότι δυνα­μώ­νει το ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σης απέ­να­ντι στην κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή και τα κόμ­μα­τα που την εκφρά­ζουν, δυνα­μώ­νει η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, κι αυτό είναι ελπιδοφόρο.

Οι δημο­σκο­πή­σεις βέβαια απο­τυ­πώ­νουν μια δυνα­μι­κή, κυρί­ως όμως τη δυνα­τό­τη­τα ότι το ΚΚΕ μπο­ρεί να ενι­σχυ­θεί κι άλλο στις ευρω­ε­κλο­γές. Άλλω­στε η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που μπο­ρεί να εκφρά­σει τη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια απέ­να­ντι στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, που φέρ­νει τον έναν αντι­λαϊ­κό νόμο μετά τον άλλο, αλλά και την αμφι­σβή­τη­ση απέ­να­ντι στην ΕΕ των μονο­πω­λί­ων, των πολέ­μων και των λόμπι, την οποία τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα έχουν για “εικό­νι­σμα”. Όσο πιο ψηλά βρε­θεί το ΚΚΕ στις ευρω­ε­κλο­γές και εδώ στην Αχα­ΐα, τόσο το καλύ­τε­ρο για το λαό μας. Τώρα, όμως, χωρίς να χάνου­με χρό­νο, μπαί­νου­με μπρο­στά για όλα εκεί­να που σήμε­ρα “καί­νε” τη λαϊ­κή οικογένεια.

Ο Κώστας Πελε­τί­δης εξε­λέ­γη για τρί­τη συνε­χό­με­νη θητεία Δήμαρ­χος Πατρέ­ων, όμως στην Περι­φέ­ρεια Δυτι­κής Ελλά­δας ο υπο­ψή­φιος που στή­ρι­ξε η ΝΔ ήρθε πρώ­τος με ποσο­στό που έφτα­σε το 60%. Πως αξιο­λο­γεί­τε τη συνθήκη;

Ο πατραϊ­κός λαός ανα­γνώ­ρι­σε την ανυ­πό­τα­κτη στά­ση της αγω­νι­στι­κής Δημο­τι­κής Αρχής, με Δήμαρ­χο τον Κώστα Πελε­τί­δη, δεί­χνο­ντας την εμπι­στο­σύ­νη του στη “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση” για τρί­τη συνε­χό­με­νη φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι η Δημο­τι­κή Αρχή της Πάτρας έχει γίνει σημείο ανα­φο­ράς σε όλη την Ελλά­δα, ακρι­βώς για­τί βάζει μπρο­στά τις ανά­γκες των πολ­λών, του λαού και όχι τα κέρ­δη των λίγων. Απο­τέ­λε­σε το παρά­δειγ­μα, ώστε να εκλε­γούν κι άλλοι κομ­μου­νι­στές Δήμαρ­χοι, πράγ­μα ιδιαί­τε­ρα ελπι­δο­φό­ρο και συνέ­βα­λε να ενι­σχυ­θεί η εκλο­γι­κή επιρ­ροή των ψηφο­δελ­τί­ων της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” σε όλη την Ελλάδα.

Είναι σημα­ντι­κό να σημειώ­σου­με ότι στην Πάτρα, αυτό το κρι­τή­ριο ψήφου επα­λη­θεύ­τη­κε ως ένα βαθ­μό και στην περι­φε­ρεια­κή κάλ­πη, καθώς η “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση” Δυτι­κής Ελλά­δας, ανα­δεί­χτη­κε δεύ­τε­ρη δύνα­μη εντός των ορί­ων του Δήμου Πατρέ­ων, με ποσο­στό που φθά­νει το 17%. Από εκεί και πέρα, βλέ­που­με φυσι­κά ότι η πλειο­ψη­φία του λαού, ψήφι­σε για την Περι­φέ­ρεια με βάση το κρι­τή­ριο που έχει και για τις εθνι­κές εκλο­γές. Μάλι­στα, αυτό δεν συνέ­βη μόνο στη Δυτι­κή Ελλά­δα, αλλά σε όλη τη χώρα. Λει­τούρ­γη­σαν, δηλα­δή, μια σει­ρά εκβια­στι­κά διλήμ­μα­τα, που έφε­ραν σε πρώ­το πλά­νο το κρι­τή­ριο του “ρεα­λι­σμού”, της “στα­θε­ρό­τη­τας”, της “κυβερ­νη­σι­μό­τη­τας” κ.α. Ειδι­κά για τις Περι­φέ­ρειες ‑και γι’ αυτή της Δυτι­κής Ελλά­δας- έχει γίνει συστη­μα­τι­κή προ­σπά­θεια να συσκο­τι­στεί ο κρί­σι­μος ρόλος τους στην προ­ώ­θη­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής σε τοπι­κό επί­πε­δο, ως σημαιο­φό­ρων των σχε­δί­ων του ΝΑΤΟ, ως συνυ­πεύ­θυ­νων για τη συνο­λι­κή αρνη­τι­κή κατά­στα­ση που βιώ­νει ο λαός μας.

Θεω­ρού­με ότι το βήμα που έχει κάνει ο πατραϊ­κός λαός, την εμπι­στο­σύ­νη που έχει δεί­ξει στους κομ­μου­νι­στές και τους άλλους αγω­νι­στές στο Δήμο, έχει κάθε συμ­φέ­ρον να τη δεί­ξει ακό­μα πιο απο­φα­σι­στι­κά, όχι μόνο στις υπό­λοι­πες κάλ­πες, αλλά και στο εργα­τι­κό – λαϊ­κό κίνη­μα, στους καθη­με­ρι­νούς αγώνες.

Πώς απα­ντά το ΚΚΕ στην πολι­τι­κή κυριαρ­χία της ΝΔ; Σας προ­βλη­μα­τί­ζει η πολυ­διά­σπα­ση στον χώρο από την αρι­στε­ρά έως το κέντρο και πώς αξιο­λο­γεί­τε την παρου­σία Κασσελάκη;

Στην ερώ­τη­σή σας θέσα­τε δύο ζητή­μα­τα που επί της ουσί­ας είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Η πολι­τι­κή κυριαρ­χία της ΝΔ απο­δει­κνύ­ει ότι στη φάση αυτή το κυβερ­νών κόμ­μα απο­τε­λεί τον αυθε­ντι­κό ‑και καταλ­λη­λό­τε­ρο για το σύστη­μα- εκφρα­στή της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, στα βασι­κά σημεία της οποί­ας συμπλέ­ουν και τα κόμ­μα­τα της λεγό­με­νης “κεντρο­α­ρι­στε­ράς”. Αυτή τη σύμπλευ­ση τη βλέ­που­με σήμε­ρα, για παρά­δειγ­μα, στα πολ­λά νομο­σχέ­δια και άρθρα που υπερ­ψη­φί­ζουν μαζί, ιδιαί­τε­ρα όταν αφο­ρά οδη­γί­ες της ΕΕ, στην από κοι­νού στή­ρι­ξη της πολι­τι­κής εμπλο­κής της χώρας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς και πολέ­μους, η οποία εκφρά­στη­κε και με την υπερ­ψή­φι­ση από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ των λεγό­με­νων “αμυ­ντι­κών” δαπα­νών του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού κλπ. Βέβαια, την είδα­με και στα χρό­νια που κυβέρ­νη­σαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, δια­ψεύ­δο­ντας τις ψεύ­τι­κες ελπί­δες που προη­γου­μέ­νως είχαν καλ­λιερ­γή­σει και “ξεπλέ­νο­ντας” τελι­κά την ίδια τη ΝΔ.

Εδώ βρί­σκε­ται και μία από τις αιτί­ες της κρί­σης που περ­νά ο χώρος της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, ο οποί­ος έχει μπει σε πορεία ανα­σύν­θε­σης με στό­χο να μπο­ρέ­σει να εμφα­νι­στεί εκεί­νος ίσως στο μέλ­λον ως ο καταλ­λη­λό­τε­ρος δια­χει­ρι­στής και φορέ­ας υλο­ποί­η­σης αυτής της πολι­τι­κής. Η συνο­λι­κή παρου­σία του Στ. Κασ­σε­λά­κη σημα­το­δο­τεί ακρι­βώς την τελι­κή φάση μιας προ­δια­γε­γραμ­μέ­νης πορεί­ας πολι­τι­κού και οργα­νω­τι­κού εκφυ­λι­σμού, στην οποία εδώ και χρό­νια βρί­σκε­ται ο ΣΥΡΙΖΑ, μια πορεία που, φυσι­κά, υπη­ρέ­τη­σαν με σθέ­νος και τα στε­λέ­χη που αποχώρησαν.

Η δική μας απά­ντη­ση στην πολι­τι­κή κυριαρ­χία της ΝΔ και στην κοι­νή τους πολι­τι­κή βρί­σκε­ται στην ακρι­βώς αντί­θε­τη κατεύ­θυν­ση: Στην πάλη για να μπαί­νουν εμπό­δια, να δυνα­μώ­νει το ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σής της, για να ανοί­ξει ένας ριζι­κά δια­φο­ρε­τι­κός δρό­μος προς όφε­λος του λαού.

Το πρώ­το νομο­σχέ­διο που φέρ­νει η κυβέρ­νη­ση με τη νέα χρο­νιά είναι αυτό για την καθιέ­ρω­ση της επι­στο­λι­κής ψήφου. Πώς τοπο­θε­τεί­ται το ΚΚΕ;

Η επι­στο­λι­κή ψήφος ουσια­στι­κά καταρ­γεί ακό­μα και εκεί­να τα ελά­χι­στα μέτρα που υπήρ­χαν μέχρι σήμε­ρα, ώστε να μετριά­ζο­νται και να αντι­με­τω­πί­ζο­νται σε έναν βαθ­μό οι κάθε λογής πιέ­σεις και εκβια­σμοί, που έτσι κι αλλιώς ασκού­νται στους ψηφο­φό­ρους στο πλαί­σιο του σημε­ρι­νού συστή­μα­τος. Το γεγο­νός, δηλα­δή, ότι ο καθέ­νας τη στιγ­μή της ψηφο­φο­ρί­ας βρί­σκε­ται μόνος του με τον εαυ­τό του, μέσα στο παρα­βάν, μακριά από βλέμ­μα­τα και μπο­ρεί να κάνει την επι­λο­γή του. Με την επι­στο­λι­κή ψήφο αυτό δεν εξασφαλίζεται.

Η διε­θνής πεί­ρα από τις χώρες που χρη­σι­μο­ποιούν την επι­στο­λι­κή ψήφο επι­βε­βαιώ­νει τις δια­φω­νί­ες μας, αφού είναι αμέ­τρη­τα τα περι­στα­τι­κά νοθεί­ας, εκλο­γι­κής απά­της, χει­ρα­γώ­γη­σης ψηφο­φό­ρων, απώ­λειας ψηφο­δελ­τί­ων κλπ.

Όσο για τη μεί­ω­ση της απο­χής την οποία επι­κα­λεί­ται η κυβέρ­νη­ση, τα στοι­χεία δεί­χνουν ότι σε αυτές τις χώρες η απο­χή δε μειώ­θη­κε, πράγ­μα ανα­με­νό­με­νο, αφού αυτή έχει κυρί­ως πολι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές αιτί­ες και όχι τεχνι­κές. Από την άλλη, η επί­κλη­ση από την κυβέρ­νη­ση των επο­χι­κών εργα­ζό­με­νων είναι ο ορι­σμός της πρό­κλη­σης, αφού αυτή ήταν που λίγους μήνες πριν δεν έκα­νε δεκτές τις προ­τά­σεις του ΚΚΕ για να μπο­ρέ­σουν να ψηφί­σουν αυτοί οι εργα­ζό­με­νοι με αυτο­πρό­σω­πη παρου­σία στα εκλο­γι­κά τμή­μα­τα του τόπου εργα­σί­ας τους.

Τερά­στιες είναι και οι ευθύ­νες που ανα­λαμ­βά­νουν άλλα κόμ­μα­τα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που ήδη έχουν συμ­φω­νή­σει με τις επι­κίν­δυ­νες προ­θέ­σεις της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ.

Μη κρα­τι­κά πανε­πι­στή­μια: Είναι ρεα­λι­στι­κός ο στό­χος της ταυ­τό­χρο­νης ενδυ­νά­μω­σης των δημο­σί­ων; Ποια η θέση σας συνολικά;

Η πεί­ρα έχει δεί­ξει ότι, όπου συνυ­πάρ­χει ο δημό­σιος και ο ιδιω­τι­κός τομέ­ας, αυτό πάντα απο­βαί­νει εις βάρος του δημό­σιου, όπως, για παρά­δειγ­μα, το έχου­με ζήσει με πολύ τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα στον τομέα της υγεί­ας. Η μεγά­λη πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νί­ας, κατά βάση, απευ­θύ­νε­ται στις δημό­σιες δομές και υπη­ρε­σί­ες, οι οποί­ες υπο­βαθ­μί­ζο­νται και υπο­στε­λε­χώ­νο­νται. Αυτός είναι και ο βασι­κός λόγος για τον οποίο πιστεύ­ου­με ότι ιδιαί­τε­ρα οι τομείς της υγεί­ας, της παι­δεί­ας, πρέ­πει να είναι απο­κλει­στι­κά δημό­σιοι και απο­λύ­τως δωρε­άν, ως κοι­νω­νι­κό αγα­θό, κι όχι να εξαρ­τά­ται η πρό­σβα­ση σε αυτούς από την τσέ­πη του καθε­νός. Είμα­στε, λοι­πόν, κάθε­τα αντί­θε­τοι με την ίδρυ­ση μη κρα­τι­κών πανε­πι­στη­μί­ων, ιδιω­τι­κών στην ουσία, με όποια νομι­κή μορ­φή κι αν συσταθούν.

Οι λαϊ­κές οικο­γέ­νειες, οι φοι­τη­τές των δημό­σιων πανε­πι­στη­μί­ων βάλ­λο­νται πολ­λα­πλά από μια τέτοια εξέ­λι­ξη. Πρώ­τα απ’ όλα υπο­βαθ­μί­ζε­ται η αξία των πτυ­χί­ων των δημό­σιων πανε­πι­στη­μί­ων, δηλα­δή το κατά πόσο μπο­ρεί ο από­φοι­τος να εργα­στεί στο αντι­κεί­με­νο που σπού­δα­σε με δικαιώ­μα­τα. Είναι πραγ­μα­τι­κά μεγά­λη αδι­κία για τη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια, που κάνει τερά­στιες θυσί­ες για να κατα­φέ­ρει το παι­δί της να περά­σει σε μια σχο­λή, για­τί προσ­δο­κά ότι έτσι θα έχει ένα καλύ­τε­ρο μέλ­λον. Με αυτά δεν θα έπρε­πε να ασχο­λη­θεί η πολι­τεία; Να στη­ρί­ξει ολό­πλευ­ρα και ισό­τι­μα τη μόρ­φω­ση όλων των παι­διών στο σχο­λείο; Κι όμως, αντί γι’ αυτό, βάζει νέα εμπό­δια, αφού η πρό­σβα­ση στην πανε­πι­στη­μια­κή εκπαί­δευ­ση θα κρί­νε­ται ακό­μα περισ­σό­τε­ρο από την οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα της κάθε οικο­γέ­νειας. Αυτό είναι ανα­χρο­νι­σμός και όχι η υπε­ρά­σπι­ση του δικαιώ­μα­τος σε σύγ­χρο­νη δημό­σια δωρε­άν πανε­πι­στη­μια­κή μόρφωση.

Είστε αισιό­δο­ξος για την πορεία της Ελλη­νι­κής Οικο­νο­μί­ας; Η κυβέρ­νη­ση θα μπο­ρού­σε να ακο­λου­θή­σει άλλο δρό­μο σε ό,τι αφο­ρά στην ακρίβεια;

Όπως επε­σή­μα­να και στη Βου­λή στη συζή­τη­ση για τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του 2024, το κλί­μα αισιο­δο­ξί­ας που προ­σπα­θεί να καλ­λιερ­γή­σει η κυβέρ­νη­ση στον λαό δεν έχει βάση και μάλι­στα για δύο λόγους.

• Πρώ­τον, για­τί οι ρυθ­μοί ανά­πτυ­ξης που είχα­με το 2021, το 2022 και το 2023, μπο­ρεί να μετα­φρά­στη­καν σε κέρ­δη-ρεκόρ για τους μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, αλλά το μόνο που είδαν οι εργα­ζό­με­νοι ήταν τους μισθούς τους να παρα­μέ­νουν καθη­λω­μέ­νοι σε επί­πε­δα μικρό­τε­ρα του 2009 και την ακρί­βεια σε συν­δυα­σμό με τη φορο­λη­στεία να κατα­τρώ­ει το εισό­δη­μά τους, με απο­τέ­λε­σμα να δυσκο­λεύ­ο­νται ακό­μη περισ­σό­τε­ρο να καλύ­ψουν στοι­χειώ­δεις ανά­γκες, όπως η δια­τρο­φή και η θέρμανση.
• Δεύ­τε­ρον, για­τί τα μηνύ­μα­τα από την Ευρω­ζώ­νη κάθε άλλο παρά αισιό­δο­ξα είναι. Μια νέα οικο­νο­μι­κή κρί­ση φαί­νε­ται να είναι προ των πυλών με τη Γερ­μα­νία, το πρό­τυ­πο όλων των κομ­μά­των του συστή­μα­τος στη χώρα μας, να ανα­δει­κνύ­ε­ται στον μεγά­λο “ασθε­νή”.

Αν η κυβέρ­νη­ση ήθε­λε να αντι­με­τω­πί­σει την ακρί­βεια έστω και σε έναν βαθ­μό, θα είχε δεχτεί τις προ­τά­σεις που έχου­με κατα­θέ­σει στη Βου­λή με τρο­πο­λο­γί­ες και προ­τά­σεις νόμου για επα­να­φο­ρά των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων Εργα­σί­ας, για αφο­ρο­λό­γη­το στα 12.000 ευρώ προ­σαυ­ξη­μέ­νο για κάθε παι­δί, για κατάρ­γη­ση των ειδι­κών φόρων κατα­νά­λω­σης σε ρεύ­μα και καύ­σι­μα, για κατάρ­γη­ση του χρη­μα­τι­στη­ρί­ου ενέρ­γειας και πλα­φόν στην τιμή του ρεύματος.

Πηγή 902.gr