Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κρεμλίνο: Τα τεθωρακισμένα που θα σταλούν από τις ΗΠΑ θα “καούν” στην Ουκρανία

Το Κρεμ­λί­νο δήλω­σε σήμε­ρα ότι τα άρμα­τα μάχης Abrams που θα στα­λούν στην Ουκρα­νία από τις ΗΠΑ θα «καούν», λέγο­ντας ότι οι προ­τει­νό­με­νες απο­στο­λές είναι μια ακρι­βή τρέλα.

Αμε­ρι­κα­νοί αξιω­μα­τού­χοι δήλω­σαν χθες στο Reuters ότι η Ουά­σινγ­κτον ανα­μέ­νε­ται να απο­στεί­λει δεκά­δες άρμα­τα μάχης M1 Abrams στην Ουκρα­νία, αντι­στρέ­φο­ντας την προη­γού­με­νή της θέση για το θέμα αυτό.

Μιλώ­ντας σε τακτι­κή ενη­μέ­ρω­ση των δημο­σιο­γρά­φων, ο εκπρό­σω­πος του Κρεμ­λί­νου Ντμί­τρι Πεσκόφ δήλω­σε ότι ενώ οι απο­στο­λές των Abrams δεν επι­βε­βαιώ­νο­νται, εντού­τοις θα είναι σπα­τά­λη χρημάτων.

«Είμαι βέβαιος ότι πολ­λοί ειδι­κοί αντι­λαμ­βά­νο­νται το παρά­λο­γο αυτής της ιδέ­ας. Το σχέ­διο είναι κατα­στρο­φι­κό σε ό,τι αφο­ρά την τεχνο­λο­γία», δήλω­σε. «Αλλά πάνω από όλα, υπε­ρε­κτι­μά τις δυνα­τό­τη­τες που θα προ­σφέ­ρει στον ουκρα­νι­κό στρα­τό. Αυτά τα τανκς καί­γο­νται όπως όλα τα άλλα», πρόσθεσε.

Παράλ­λη­λα, το Κρεμ­λί­νο δήλω­σε ότι είναι «πραγ­μα­τι­κά ανη­συ­χη­τι­κό» ότι το «Ρολόι της Απο­κά­λυ­ψης» μετα­κι­νή­θη­κε πιο κοντά από ποτέ στα μεσά­νυ­χτα και ζήτη­σε επα­γρύ­πνη­ση για να απο­φευ­χθεί ο κίν­δυ­νος ενός πυρη­νι­κού πόλεμου.

Οι δεί­κτες στο «Ρολόι της Απο­κά­λυ­ψης», που δημιουρ­γή­θη­κε από το Bulletin of the Atomic Scientists για να μετρά το πόσο κοντά βρί­σκε­ται η ανθρω­πό­τη­τα στο τέλος του κόσμου, μετα­κι­νή­θη­καν στα 90 δευ­τε­ρό­λε­πτα πριν από τα μεσά­νυ­χτα, 10 δευ­τε­ρό­λε­πτα πιο κοντά από ό,τι ήταν κατά τα τελευ­ταία τρία χρόνια.

Οι ρωσικές δυνάμεις σημείωσαν προόδους στη Μπάχμουτ, σύμφωνα με τις διορισμένες από τη Ρωσία αρχές του Ντονέτσκ

Οι ρωσι­κές δυνά­μεις σημειώ­νουν πρό­ο­δο στη Μπάχ­μουτ, στην επαρ­χία Ντο­νέ­τσκ της ανα­το­λι­κής Ουκρα­νί­ας, με τις μάχες να διε­ξά­γο­νται ακό­μη και σε συνοι­κί­ες της πόλης, δήλω­σε ο Ντέ­νις Που­σί­λιν επι­κε­φα­λής των ρωσι­κών δυνά­με­ων κατο­χής της επαρ­χί­ας, όπως μετέ­δω­σαν ρωσι­κά πρακτορεία.

«Αρκε­τά σκλη­ρές εχθρο­πρα­ξί­ες συνε­χί­ζο­νται (στη Μπάχ­μουτ) (…). Μάχες διε­ξά­γο­νται ήδη στα περί­χω­ρα (της πόλης) και σε κάποιες συνοι­κί­ες που αρκε­τά πρό­σφα­τα ήταν υπό τον έλεγ­χο του εχθρού», επε­σή­μα­νε ο Πουσίλιν.

Σύμ­φω­να με τον ίδιο, τα ρωσι­κά στρα­τεύ­μα­τα και κυρί­ως οι μισθο­φό­ροι της παρα­στρα­τιω­τι­κής οργά­νω­σης Wagner «προ­χω­ρούν» μέσα στην πόλη.

«Μονά­δες, κυρί­ως η Wagner, προ­χω­ρούν στην ίδια την Αρτιο­μόφσκ», τόνι­σε ο Που­σί­λιν χρη­σι­μο­ποιώ­ντας το ρωσι­κό όνο­μα της πόλης.

Η Μπάχ­μουτ, η οποία πριν τον πόλε­μο είχε 70.000 κατοί­κους, είναι αντι­μέ­τω­πη από το καλο­καί­ρι με επα­νει­λημ­μέ­νες επι­θέ­σεις από τα ρωσι­κά στρα­τεύ­μα­τα, στις πιο σκλη­ρές μάχες που έχουν διε­ξα­χθεί μέχρι στιγ­μής στους 11 μήνες του πολέμου.

Η πόλη, το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος της οποί­ας έχει κατα­στρα­φεί, είναι στρα­τη­γι­κής σημασίας.

Σύμ­φω­να με τον Που­σί­λιν, η κατά­κτη­ση από τη Ρωσία νωρί­τε­ρα αυτό τον μήνα της Σολε­ντάρ, λίγο πιο βόρεια, «δια­δρα­μά­τι­σε ρόλο κλει­δί» για την τρέ­χου­σα πρό­ο­δο που σημειώ­νουν τα ρωσι­κά στρα­τεύ­μα­τα στη Μπάχμουτ.

Η κατά­λη­ψη της πόλης αυτής «επέ­τρε­ψε να κοπούν οι εφο­δια­στι­κές οδοί του εχθρού και εν μέρει να ελεγ­χθούν περιο­χές από τις οποί­ες οι Ουκρα­νοί έπλητ­ταν τις ρωσι­κές θέσεις», εξήγησε.

Ο επι­κε­φα­λής της Wagner Γεβγκέ­νι Πρι­γκό­ζιν είχε ανα­κοι­νώ­σει χθες Τρί­τη το βρά­δυ ότι «στό­χος της κατά­λη­ψης της Μπάχ­μουτ είναι να κατα­στρα­φεί ο ουκρα­νι­κός στρα­τός στα περί­χω­ρα της πόλης και να εμπο­δι­στεί κάθε επι­θε­τι­κή ενέρ­γεια από οποια­δή­πο­τε κατεύθυνση».

«Όλες οι ετοι­μο­πό­λε­μες μονά­δες του ουκρα­νι­κού στρα­τού έχουν στα­λεί στη Μπάχ­μουτ και η Wagner τις κατα­στρέ­φει, δημιουρ­γώ­ντας ευκαι­ρί­ες σε άλλες περιο­χές» του μετώ­που, πρόσθεσε.

Ο επι­κε­φα­λής του ουκρα­νι­κού στρα­τού επι­βε­βαί­ω­σε σήμε­ρα τις ρωσι­κές επι­θέ­σεις στη Μπάχ­μουτ και τη γύρω περιοχή.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο