Μπ. Μπρεχτ: Αυτή η ανεργία

Κύριοι συνά­δελ­φοι, η ανεργία
πρό­βλη­μα είναι ακανθώδες.
Εφ’ω και είναι ευκαιρία
το Συμ­βού­λιό μας το εργώδες
να της αφιε­ρώ­σει μίαν…συζήτησιν
εφ’όσον η εργα­σία δεν έχει ζήτησιν.
Διό­τι είναι καθα­ρά θεομηνία
διά το έθνος η ανεργία.

Αίνιγ­μα απο­τε­λεί διά πάντα τίμιον
πολί­την και υγιώς σκεπτόμενον
της ανερ­γί­ας το φαινόμενον.
Και επι­πλέ­ον εξό­χως επιζήμιον.
Κύριοι, οι και­ροί ου μενετοί!
Θα απε­τέ­λει δε αδυ­να­μί­αν μας θανάσιμον,
εάν ημείς, του έθνους οι εκλεκτοί,
δεν εύρω­μεν μίαν δικαιο­λο­γί­αν βάσιμον,

και την εμπι­στο­σύ­νην ούτω χάσωμεν
του λαού, ήτις μας είναι λίαν χρήσιμος.
Πρέ­πει λοι­πόν, δεό­ντως ν’ αντιδράσωμεν.
Διό­τι θα είναι συμ­φο­ρά μοι­ραία και κρίσιμος
εάν κρού­σμα­τα κοι­νω­νι­κής έχω­μεν αναταραχής,
ενώ ευρι­σκό­με­θα επί ξηρού ακμής!
Θα ήτο διά το έθνος απει­λή ολέθρία,
που το μαστί­ζει τόση ανεργία!
Δεν συμ­φω­νεί­τε κύριοί μου;
Το συμ­φε­ρό­τε­ρον, κατά την άπο­ψίν μου,
είναι ν’ απο­φα­σί­σω­μεν ότι το πρό­βλη­μα ελύθη,
και να το παρα­δώ­σω­μεν στη λήθη.

Την άπο­ψή σας να τη βρά­σου­με! Η ανεργία,
πλη­γή και παι­δε­μός του τόπου,
θα λεί­ψει μονα­χά τη μέρα όπου
θα μπεί­τε εσείς σε ανεργία!

(1930)

Μετά­φρα­ση: Μάριος Πλωρίτης