Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άγγελος Τερζάκης

Ο Άγγε­λος Τερ­ζά­κης γεν­νή­θη­κε στο Ναύ­πλιο στις 16 Φεβρουα­ρί­ου 1907 και ήταν γιος του δημάρ­χου της πόλης Δημη­τρί­ου Τερ­ζά­κη. Το 1915 μετα­κό­μι­σε με την υπό­λοι­πη οικο­γέ­νειά του στην Αθή­να, όταν ο πατέ­ρας του εξε­λέ­γη βου­λευ­τής με το κόμ­μα των Φιλελευθέρων.

Σπού­δα­σε νομι­κά στο Πανε­πι­στή­μιο Αθη­νών, ανα­γο­ρεύ­θη­κε διδά­κτο­ρας σε πολύ νεα­ρή ηλι­κία και ακο­λού­θη­σε καριέ­ρα δικη­γό­ρου, παράλ­λη­λα με την ενα­σχό­λη­σή του με τη λογο­τε­χνία. Το 1931, με δύο συλ­λο­γές διη­γη­μά­των στο ενερ­γη­τι­κό του και έχο­ντας στα σκα­ριά το πρώ­το του μυθι­στό­ρη­μα («Δεσμώ­τες», 1932), απο­φά­σι­σε να εγκα­τα­λεί­ψει τη δικη­γο­ρία και να ασχο­λη­θεί απο­κλει­στι­κά με τη λογο­τε­χνία. Ανή­κει στους «συγ­γρα­φείς-εργά­τες της πένας», ασχο­λή­θη­κε δηλα­δή ολό­κλη­ρη τη ζωή του με το γρά­ψι­μο και κέρ­δι­σε τα προς το ζην από αυτό.

Ο Άγγε­λος Τερ­ζά­κης άρχι­σε από πολύ νωρίς να γρά­φει μυθι­στο­ρή­μα­τα. Έχε γρά­ψει πολ­λά θεα­τρι­κά έργα πολ­λά από τα οποία έχουν παρου­σια­στεί σε θεα­τρι­κές σκη­νές ή γυρί­στη­καν τηλε­ο­πτι­κές σει­ρές. Πολ­λά έργα­του έχουν μετα­φρα­στεί σε άλλες γλώσσες.

Ο Άγγε­λος Τερ­ζά­κης έγι­νε πολύ γνω­στός από τις επι­φυλ­λί­δες του που δημο­σιεύ­ο­νταν στη διάρ­κεια της χου­ντι­κής εφτα­ε­τί­ας στην εφη­με­ρί­δα «ΤΟ ΒΗΜΑ».

Δια­τέ­λε­σε για αρκε­τά χρό­νια κρι­τι­κός θεά­τρου και δια­τέ­λε­σε διευ­θυ­ντής του περιο­δι­κού «Επο­χές». Όπως επί­σης ήταν διευ­θυ­ντής της Σχο­λής του Εθνι­κού Θεά­τρου όπου δίδα­σκε ιστο­ρία του θεάτρου.

Αφη­σε πίσω του έργα, όπως «Η μενε­ξε­δέ­νια πολι­τεία» (1937), «Ταξί­δι με τον Εσπε­ρο» (1946), «Η πρι­γκη­πέσ­σα Ιζα­μπώ» (1945), «Δίχως Θεό» (1950), που γνώ­ρι­σαν πολ­λές εκδόσεις.

Ο Αγγε­λος Τερ­ζά­κης, αν και προ­ερ­χό­ταν από την αστι­κή τάξη, είχε δια­τυ­πώ­σει αρκε­τές φορές την κρι­τι­κή του στά­ση: «Ο αστι­σμός στην πνευ­μα­τι­κή και κοι­νω­νι­κή ζωή του είχε στα­θεί πάντα ένα καθε­στώς υπο­κρι­σί­ας και δια­νοη­τι­κής στε­νό­τη­τας». Δεν δίστα­σε να ασκή­σει κρι­τι­κή ακό­μη και στον Θεο­το­κά για τον φιλε­λευ­θε­ρι­σμό του. Δια­φω­νού­σε όμως και με τον μαρ­ξι­σμό, επει­δή τον φόβι­ζε ο όρος «δικτα­το­ρία του προλεταριάτου».

Ο Άγγε­λος Tερ­ζά­κης ασχο­λή­θη­κε και με τον κινη­μα­το­γρά­φο. Στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του ’50 παρα­κο­λού­θη­σε μαθή­μα­τα κινη­μα­το­γρά­φου στην Ιτα­λία και το 1954 σκη­νο­θέ­τη­σε τη μονα­δι­κή ται­νία του, μια παραλ­λα­γή της «Μενε­ξε­δέ­νιας Πολι­τεί­ας» με τίτλο «Νυχτε­ρι­νή περι­πέ­τεια», σε δικό του σενά­ριο. Τη μου­σι­κή έγρα­ψε ο Mάνος Xατζι­δά­κις, ενώ πρω­τα­γω­νι­στού­σαν η Nταί­ζη Mαυ­ρά­κη, μετέ­πει­τα «Μις Υφή­λιος», ο Βασί­λης Δια­μα­ντό­που­λος, η Μαρία Αλκαί­ου, ο Νίκος Τζό­γιας και ο Ντί­νος Ηλιό­που­λος. Η ται­νία είχε μέτρια αντα­πό­κρι­ση στο ταμείο, κόβο­ντας 33.379 εισιτήρια.

Το 1974 εξε­λέ­γη μέλος της Ακα­δη­μί­ας Αθη­νών στην τάξη των Γραμ­μά­των. Πέθα­νε στην Αθή­να στις 3 Αυγού­στου 1979, σε ηλι­κία 72 ετών.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο