Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Όταν εμφανίζεσαι στην Αμερικανική πρωτεύουσα με ύφος λοχία του ΝΑΤΟ, έτοιμος να δώσεις τα πάντα για τους σκοπούς της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας…
όταν στο φόντο του πολέμου στην Ουκρανία επιλέγεις — για άλλη μια φορά – να παραστήσεις τον πρόθυμο «ντίλερ» των ΗΠΑ, αναλαμβάνοντας ρόλο «παιδιού για όλες τις δουλειές» του ΝΑΤΟ…
όταν έχεις μετατρέψει την ελληνική επικράτεια, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, σε απέραντο αμερικανονατοικό στρατόπεδο, παραχωρώντας λιμάνια και αεροδρόμια στους μακελάρηδες των λαών…
όταν εκφωνείς λόγο στο Αμερικανικό Κογκρέσο σαν κυβερνήτης της 51ης Πολιτείας των ΗΠΑ, δηλώνοντας περήφανος σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο και προπύργιο «ασφάλειας» απέναντι στην Ρωσία…
όταν επαίρεσαι σαν γύφτικο σκεπάρνι για τις «κοινές αξίες» που σε συνδέουν με αυτούς που αιματοκύλλησαν λαούς, διέλυσαν χώρες, στήριξαν και χρηματοδότησαν πραξικοπήματα και χουντικά καθεστώτα και όλα τα μήκη και πλάτη της Γης…
όταν φτάνεις στο σημείο να παρομοιάσεις — προκλητικά και ξεδιάντροπα — την ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας στην Ουκρανία με την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και το καταφύγιο των Ναζί στο Αζοφσταλ με την… πολιορκία του Μεσολογγίου…
… τότε, πράγματι, δικαιούσαι τον τίτλο του «ΝΑΤΟτσολιά», αλλά και κάτι ακόμη: Ένα εισητήριο χωρίς επιστροφή για την λάθος πλευρά της Ιστορίας.
«Τσε Γκεβάρα, πρεσβευτής της Επανάστασης», του Νίκου Μόττα