Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ήταν Απρίλιος του 1940. Μετά μας είπαν πως οι Αμερικάνοι κέρδισαν τον πόλεμο..

 

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

50 χιλιό­με­τρα από το Σβεγκ, μια μικρή πόλη στο Βορ­ρά της Σου­η­δί­ας, σχε­δόν πάνω στον δρό­μο έχει μια απλω­σιά χωρίς δέντρα, μια αλά­να μέσα στο δάσος αλλά με ένα σπί­τι και δυό τρία καλυ­βά­κια μάλ­λον σταύ­λους, χτι­σμέ­να στην άκρη της. Το χώμα είναι μαύ­ρο, πηχτό μαύ­ρο από την πυρ­κα­γιά που έκα­ψε το δάσος και δημιούρ­γη­σε την αλάνα.

Εδώ και κει φαί­νο­νται σκορ­πι­σμέ­να τού­βλα και σπα­σμέ­να τσι­μέ­ντα. Μια σιδε­ρέ­νια σκου­ρια­σμέ­νη πόρ­τα πεσμέ­νη στην άκρη της αλά­νας. Στην άλλη άκρη, στο βάθος φαί­νε­ται η αρχή ενός πλα­κο­στρω­μέ­νου δρό­μου που χάνε­ται μέσα στο δάσος. Βγή­κε ένας αγρό­της γύρω στα 80 ίσως και παρα­πά­νω και μας κοί­τα­ζε και τον κοι­τά­ζα­με από απόσταση.

Ήρθα­τε για τα χαλά­σμα­τα, μας ρώτη­σε. Χωρίς να περι­μέ­νει απά­ντη­ση μας διη­γή­θη­κε πως είχε 3 παρά­γκες χτι­σμέ­νες που χωρού­σαν γύρω στα 70 άτο­μα. Ήταν μικρό παι­δί αλλά θυμά­ται τον πατέ­ρα του να ετοι­μά­ζει γκού­μια με γάλα για τους φύλα­κες στρα­τιώ­τες. Ερχό­ταν οι κρα­τού­με­νοι και τα έπαιρ­ναν και ο πατέ­ρας του έβα­ζε εφη­με­ρί­δες μέσα στο καπά­κι. Βρί­σκαν αυτοί τρό­πο και τις έκρυ­βαν για να τις δια­βά­σουν, να μάθουν τα νέα του πολέμου.

Το σπί­τι τους ήταν κολ­λη­τά με τις παρά­γκες και ο πατέ­ρας του έβα­ζε τέρ­μα το ράδιο για να ακούν οι κρα­τού­με­νοι, κομ­μου­νι­στές, αντι­φα­σί­στες, Γερ­μα­νοί κομ­μου­νι­στές που είχαν κατα­φύ­γει στην Σου­η­δία, τις ειδή­σεις. Την από­φα­ση να τους βάλουν σε στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης την είχε πάρει η κυβέρ­νη­ση συνα­σπι­σμού Κέντρου και Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών. Ήταν επι­κίν­δυ­να αντι­κοι­νω­νι­κά στοι­χεία και θα θύμω­νε ο Χίτλερ αν κυκλο­φο­ρού­σαν ελεύ­θε­ρα είπαν στον πατέ­ρα του που ρώτησε.

Εδώ είχαν σκά­ψει τους τάφους τους οι ίδιοι μας έδει­ξε και δίπλα στην είσο­δο είχαν κρε­μά­σει μια αγχό­νη. Κου­βα­λού­σαν πέτρες για να φτά­ξουν τον δρό­μο που φαι­νό­ταν μόνο η αρχή του και δεν οδη­γού­σε που­θε­νά. Ήταν Απρί­λιος του 1940 και περί­με­ναν την επι­κρά­τη­ση του Χίτλερ και την αρχή της χιλιε­τί­ας του τρί­του Ράιχ. Μετά το Στά­λιν­γκραντ το 1943 άδεια­σαν τα στρα­τό­πε­δα, 28 σε όλη την Σου­η­δία και έκα­ψαν όλα τα αρχεία. Γκρέ­μι­σαν και τις παρά­γκες. Μετά μας είπαν πως οι Αμε­ρι­κά­νοι κέρ­δι­σαν τον πόλεμο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο