Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
50 χιλιόμετρα από το Σβεγκ, μια μικρή πόλη στο Βορρά της Σουηδίας, σχεδόν πάνω στον δρόμο έχει μια απλωσιά χωρίς δέντρα, μια αλάνα μέσα στο δάσος αλλά με ένα σπίτι και δυό τρία καλυβάκια μάλλον σταύλους, χτισμένα στην άκρη της. Το χώμα είναι μαύρο, πηχτό μαύρο από την πυρκαγιά που έκαψε το δάσος και δημιούργησε την αλάνα.
Εδώ και κει φαίνονται σκορπισμένα τούβλα και σπασμένα τσιμέντα. Μια σιδερένια σκουριασμένη πόρτα πεσμένη στην άκρη της αλάνας. Στην άλλη άκρη, στο βάθος φαίνεται η αρχή ενός πλακοστρωμένου δρόμου που χάνεται μέσα στο δάσος. Βγήκε ένας αγρότης γύρω στα 80 ίσως και παραπάνω και μας κοίταζε και τον κοιτάζαμε από απόσταση.
Ήρθατε για τα χαλάσματα, μας ρώτησε. Χωρίς να περιμένει απάντηση μας διηγήθηκε πως είχε 3 παράγκες χτισμένες που χωρούσαν γύρω στα 70 άτομα. Ήταν μικρό παιδί αλλά θυμάται τον πατέρα του να ετοιμάζει γκούμια με γάλα για τους φύλακες στρατιώτες. Ερχόταν οι κρατούμενοι και τα έπαιρναν και ο πατέρας του έβαζε εφημερίδες μέσα στο καπάκι. Βρίσκαν αυτοί τρόπο και τις έκρυβαν για να τις διαβάσουν, να μάθουν τα νέα του πολέμου.
Το σπίτι τους ήταν κολλητά με τις παράγκες και ο πατέρας του έβαζε τέρμα το ράδιο για να ακούν οι κρατούμενοι, κομμουνιστές, αντιφασίστες, Γερμανοί κομμουνιστές που είχαν καταφύγει στην Σουηδία, τις ειδήσεις. Την απόφαση να τους βάλουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης την είχε πάρει η κυβέρνηση συνασπισμού Κέντρου και Σοσιαλδημοκρατών. Ήταν επικίνδυνα αντικοινωνικά στοιχεία και θα θύμωνε ο Χίτλερ αν κυκλοφορούσαν ελεύθερα είπαν στον πατέρα του που ρώτησε.
Εδώ είχαν σκάψει τους τάφους τους οι ίδιοι μας έδειξε και δίπλα στην είσοδο είχαν κρεμάσει μια αγχόνη. Κουβαλούσαν πέτρες για να φτάξουν τον δρόμο που φαινόταν μόνο η αρχή του και δεν οδηγούσε πουθενά. Ήταν Απρίλιος του 1940 και περίμεναν την επικράτηση του Χίτλερ και την αρχή της χιλιετίας του τρίτου Ράιχ. Μετά το Στάλινγκραντ το 1943 άδειασαν τα στρατόπεδα, 28 σε όλη την Σουηδία και έκαψαν όλα τα αρχεία. Γκρέμισαν και τις παράγκες. Μετά μας είπαν πως οι Αμερικάνοι κέρδισαν τον πόλεμο.
Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.