Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αγωγές Κιμούλη κατά ΣΕΗ και συναδέλφων του: Μεθοδευμένη ενέργεια να με διαβάλουν, να με εξευτελίσουν, να με εξοντώσουν

Απο­ζη­μί­ω­ση για την ηθι­κή αλλά και την περιου­σια­κή βλά­βη, που θεω­ρεί ότι υπέ­στη, αξιώ­νει ο ηθο­ποιός και σκη­νο­θέ­της Γιώρ­γος Κιμού­λης, ο οποί­ος με τις δύο πολυ­σέ­λι­δες αγω­γές που κατέ­θε­σε ενώ­πιον του Πολυ­με­λούς Πρω­το­δι­κεί­ου της Αθή­νας, στρέ­φε­ται κατά συνα­δέλ­φων του αλλά και κατά του Σωμα­τεί­ου Ελλή­νων Ηθοποιών.

Ο ηθο­ποιός αξιώ­νει συνο­λι­κά ποσό 1,212 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ, το οποίο επι­με­ρί­ζει και εξει­δι­κεύ­ει στα δικό­γρα­φα που κατέ­θε­σε στο Πρωτοδικείο.

Σύμ­φω­να με τον Κ. Κιμού­λη, ο ίδιος υπέ­στη βλά­βη μετά τη δημό­σια καταγ­γε­λία που έκα­νε ενα­ντί­ον του η ηθο­ποιός Ζέτα Δού­κα, κατη­γο­ρώ­ντας τον για άσκη­ση σωμα­τι­κής, λεκτι­κής και σωμα­τι­κής βίας, κατά τη διάρ­κεια συνερ­γα­σί­ας τους στο πλαί­σιο θεα­τρι­κής παράστασης.

Ανα­φο­ρι­κά με τον ΣΕΗ, ο κ. Κιμού­λης μιλά για μερο­λη­πτι­κή συμπε­ρι­φο­ρά προς το πρό­σω­πό του, η οποία τον έβλα­ψε σε τέτοιο βαθ­μό ώστε να δια­κο­πεί κάθε συνερ­γα­σία του και ο ίδιος να υπο­στεί μεγά­λη ηθι­κή και επαγ­γελ­μα­τι­κή ζημία.

«Ο κ. Κιμού­λης επί έναν ολό­κλη­ρο χρό­νο συκο­φα­ντεί­ται, καθυ­βρί­ζε­ται και πλήτ­τε­ται δημο­σί­ως λόγω, ιδί­ως, μιας «καταγ­γε­λί­ας» σε μια τηλε­ο­πτι­κή εκπο­μπή για μια υπο­τι­θέ­με­νη βίαιη πρά­ξη του, καθώς και για την «απο­μά­κρυν­ση ενός ποτη­ριού» από την σκη­νή κατά την διάρ­κεια μιας θεα­τρι­κής παρά­στα­σης προ δεκα­τριών ετών, πρά­ξεις για τις οποί­ες ουδέ­πο­τε υπε­βλή­θη επί­ση­μη καταγ­γε­λία ενώ­πιον εισαγ­γε­λι­κής, δικα­στι­κής, αστυ­νο­μι­κής ή πει­θαρ­χι­κής Αρχής», ανα­φέ­ρει ο δικη­γό­ρος του κ. Κιμού­λη, Βασί­λειος Καπερ­νά­ρος και προσθέτει:

«Καθυ­βρί­ζε­ται, δηλα­δή, και συκο­φα­ντεί­ται, για δύο γεγο­νό­τα, τα οποία απέ­κτη­σαν σημα­ντι­κό­τη­τα, επει­δή εντά­χθη­καν σκο­πί­μως και συνει­δη­τά μέσα σ’ ένα τοπίο κατη­γο­ριών και καταγ­γε­λιών κατά άλλων ομο­τέ­χνων του κ. Κιμού­λη, οι οποί­ες έλα­βαν χώρα την ίδια περί­ο­δο, περί παι­δο­φι­λί­ας, βια­σμών, από­πει­ρας βια­σμών και σεξουα­λι­κών παρε­νο­χλή­σε­ων. Ένα ζοφε­ρό τοπίο, το οποίο δικαί­ως είχε εγεί­ρει τον κοι­νω­νι­κό θυμό και την κοι­νω­νι­κή αγα­νά­κτη­ση. Ωστό­σο, οι, ως άνω, «καταγ­γε­λί­ες» σε βάρος του κ. Κιμού­λη, είναι αόρι­στες, ανε­πέ­ρει­στες, ανα­πό­δει­κτες αβά­σι­μες και απαράδεκτες».

Οι δύο αγωγές

Ο ηθο­ποιός στρέ­φε­ται με την πρώ­τη αγω­γή κατά της καταγ­γέλ­λου­σας ηθο­ποιού καθώς και κατά των συνα­δέλ­φων του Δώρας Χρυ­σι­κού και Νίκου Ψαρ­ρά. Και οι τρεις συμπρω­τα­γω­νι­στού­σαν το 2008–2009 μαζί του στην παρά­στα­ση «Πιο κοντά» και σύμ­φω­να με τον ενά­γο­ντα, η κ. Χρυ­σι­κού και ο κ. Ψαρ­ράς με ανα­κοί­νω­ση τους την επό­με­νη ημέ­ρα της δημό­σιας καταγ­γε­λί­ας της κ. Δού­κα ανέ­φε­ραν ότι ήταν μπρο­στά σε πολ­λά από τα περι­στα­τι­κά που εκεί­νη κατήγ­γει­λε και δήλω­ναν πρό­θυ­μοι να κατα­θέ­σουν στις αρμό­διες αρχές εφό­σον κλη­θούν. Ο κ. Κιμού­λης ζητά από το δικα­στή­ριο να δια­τά­ξει τους τρεις ηθο­ποιούς να του κατα­βάλ­λουν «αλλη­λεγ­γύ­ως και εις ολό­κλη­ρον» για τη περιου­σια­κή ζημία που έχει υπο­στεί, το συνο­λι­κό ποσό των 231.227,80 ευρώ. Επι­πλέ­ον, ζητεί για την ηθι­κή βλά­βη που έχει υπο­στεί να του κατα­βά­λει η κ. Δού­κα 250.000 ευρώ, η κ. Χρυ­σι­κού 125.000 ευρώ και ο κ. Ψαρ­ράς 125.000 ευρώ.

Με τη δεύ­τε­ρη αγω­γή του ο κ. Κιμού­λης στρέ­φε­ται κατά του ΣΕΗ, του προ­έ­δρου του πει­θαρ­χι­κού οργά­νου, Πασχά­λη Τσα­ρού­χα, καθώς και δυο ακό­μη μελών του εν λόγω συμ­βου­λί­ου. Με την αγω­γή αυτή διεκ­δι­κεί απο­ζη­μί­ω­ση ύψους 100.000 ευρώ από τον ΣΕΗ και 50.000 ευρώ από το καθέ­να από τα τρία μέλη του Πει­θαρ­χι­κού. Επι­πλέ­ον, διεκ­δι­κεί απο­ζη­μί­ω­ση ύψους 231.227, 80 ευρώ για την περιου­σια­κή ζημία, την οποία όπως υπο­στη­ρί­ζει υπέστη.

Σύμ­φω­να με τον συνή­γο­ρο του ενά­γο­ντα, Βασί­λη Καπερ­νά­ρο: “Ο κ. Κιμού­λης επί έναν ολό­κλη­ρο χρό­νο συκο­φα­ντεί­ται, καθυ­βρί­ζε­ται και πλήτ­τε­ται δημο­σί­ως λόγω, ιδί­ως, μιας «καταγ­γε­λί­ας» σε μια τηλε­ο­πτι­κή εκπο­μπή για μια υπο­τι­θέ­με­νη βίαιη πρά­ξη του, καθώς και για την «απο­μά­κρυν­ση ενός ποτη­ριού» από την σκη­νή κατά την διάρ­κεια μιας θεα­τρι­κής παρά­στα­σης προ δεκα­τριών ετών, πρά­ξεις για τις οποί­ες ουδέ­πο­τε υπε­βλή­θη επί­ση­μη καταγ­γε­λία ενώ­πιον εισαγ­γε­λι­κής, δικα­στι­κής, αστυ­νο­μι­κής ή πει­θαρ­χι­κής Αρχής. Καθυ­βρί­ζε­ται, δηλα­δή, και συκο­φα­ντεί­ται, για δύο γεγο­νό­τα, τα οποία απέ­κτη­σαν σημα­ντι­κό­τη­τα, επει­δή εντά­χθη­καν σκο­πί­μως και συνει­δη­τά μέσα σ’ ένα τοπίο κατη­γο­ριών και καταγ­γε­λιών κατά άλλων ομο­τέ­χνων του κ. Κιμού­λη, οι οποί­ες έλα­βαν χώρα την ίδια περί­ο­δο, περί παι­δο­φι­λί­ας, βια­σμών, από­πει­ρας βια­σμών και σεξουα­λι­κών παρε­νο­χλή­σε­ων. Ένα ζοφε­ρό τοπίο, το οποίο δικαί­ως είχε εγεί­ρει τον κοι­νω­νι­κό θυμό και την κοι­νω­νι­κή αγα­νά­κτη­ση. Ωστό­σο, οι, ως άνω, «καταγ­γε­λί­ες» σε βάρος του κ. Κιμού­λη, είναι αόρι­στες, ανε­πέ­ρει­στες, ανα­πό­δει­κτες αβά­σι­μες και απαράδεκτες”.

Σύμ­φω­να με όσα ανα­φέ­ρο­νται στην πρώ­τη αγω­γή του κ. Κιμού­λη, ανα­φο­ρι­κά με την καταγ­γε­λία της κ. Δού­κα : “Την λέξη «καταγ­γε­λία» θέτω εντός εισα­γω­γι­κών, διό­τι ουδέ­πο­τε έγι­νε επί­ση­μη καταγ­γε­λία εις βάρος μου (σ.σ. από την κυρία Δού­κα), σε ουδε­μία αρμό­δια Αρχή, ουδε­μία δια­μαρ­τυ­ρία, υπό οιαν­δή­πο­τε μορ­φή, εκδη­λώ­θη­κε ποτέ ενα­ντί­ον μου και ουδε­μία εξώ­δι­κη ή δικα­στι­κή όχλη­ση είχα ποτέ εκ μέρους της για οποιο­δή­πο­τε ζήτη­μα και για οποιο­δή­πο­τε λόγο.. Όσα κατήγ­γει­λε η 1η των ενα­γο­μέ­νων σε βάρος μου κατά τη διάρ­κεια της ανω­τέ­ρω τηλε­ο­πτι­κής εκπο­μπής είναι απο­λύ­τως ψευ­δή, επι­πλέ­ον ψευ­δή είναι και όσα κατέ­θε­σε δια του από 23.2.2021 μηνύ­μα­τος ηλε­κτρο­νι­κού ταχυ­δρο­μεί­ου που απέ­στει­λε προς το Πει­θαρ­χι­κό Συμ­βού­λιο του Σ.Ε.Η. όπως ψευ­δής είναι και η προ­φο­ρι­κή της κατά­θε­ση ενώ­πιον του Πει­θαρ­χι­κού Συμ­βου­λί­ου του Σ.Ε.Η. Ουδε­μία σχέ­ση έχουν με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, είναι απο­λύ­τως συκο­φα­ντι­κά, ανε­πέ­ρει­στα, ανυ­πό­στα­τα και κατα­σκευα­σμέ­να, ψευ­δο­λο­γή­μα­τα, γεγο­νός το οποίο γνώ­ρι­ζε κατά την στιγ­μή που κατέ­θε­τε, ωστό­σο, με πλή­ρη επί­γνω­ση, εκνό­μως το έπραξε”.

Στην δεύ­τε­ρη αγω­γή του, ο κ. Κιμού­λης ανα­φέ­ρε­ται σε “μερο­λη­ψία” του ΣΕΗ και επι­ση­μαί­νει ότι παρά το γεγο­νός ότι η κυρία Δού­κα δεν έκα­νε ποτέ καταγ­γε­λία στο Σωμα­τείο για τα όσα ανέ­φε­ρε εις βάρος του, εντού­τοις στις 29.1.2021 το Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιό του απο­φά­σι­σε «εσπευ­σμέ­να (τρεις μόλις ημέ­ρες μετά την εμφά­νι­ση της Ζέτας Δού­κα στην τηλε­ό­ρα­ση) δίκην εισαγ­γε­λί­ας» να τον καταγ­γεί­λει αυτε­πάγ­γελ­τα και να τον παρα­πέμ­ψει στο πει­θαρ­χι­κό όργανο.

Σε ό,τι αφο­ρά στον πρό­ε­δρο του ΣΕΗ Σπύ­ρο Μπι­μπί­λα ο κ. Κιμού­λης ανα­φέ­ρει στην αγω­γή του ότι: «Σε δεκά­δες συνε­ντεύ­ξεις, για το σχη­μα­τι­σμό εις βάρος μου εντυ­πώ­σε­ων, ξέθα­ψε δημο­σί­ως την πλη­ρο­φο­ρία, ότι το 1998, δηλα­δή πριν από 23 χρό­νια, με είχαν δια­γρά­ψει από το Σωμα­τείο. Παρέ­λει­ψε όμως να ανα­φέ­ρει ότι ο λόγος της δια­γρα­φής μου ήταν η παρά­τα­ση της διάρ­κειας μιας πρό­βας κατά ένα τέταρ­το της ώρας (!), από­φα­ση η οποία ήταν άκυ­ρη καθώς δεν λήφθη­κε, με την νόμι­μη, σύμ­φω­να με το κατα­στα­τι­κό του ΣΕΗ απαρτία…».

Κατά τον ενά­γο­ντα : «Προ­κύ­πτει επι­προ­σθέ­τως η σκο­πι­μό­τη­τα και η μεθο­δευ­μέ­νη ενέρ­γεια των ενα­γο­μέ­νων, να με δια­βά­λουν, να με εξευ­τε­λί­σουν, να με εξο­ντώ­σουν επαγ­γελ­μα­τι­κά και κυρί­ως ηθι­κά, προ­κει­μέ­νου να δια­σώ­σουν το αμφί­βο­λο κύρος και να δια­φη­μί­σουν στα μέσα μαζι­κής ενη­μέ­ρω­σης τη δήθεν απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα και εγκυ­ρό­τη­τα της πραγ­μα­τι­κά αίο­λης πει­θαρ­χι­κής δια­δι­κα­σί­ας, ενώ­πιον του Πει­θαρ­χι­κού Συμ­βου­λί­ου το ΣΕΗ, προς ίδιον όφε­λος των ενα­γο­μέ­νων και πάντως εις βάρος μου», ανα­φέ­ρει μετα­ξύ άλλων ο κ. Κιμού­λης στην αγω­γή του και σε άλλο σημείο αυτής υπο­γραμ­μί­ζει ότι «το κλί­μα» μέσα στο οποίο εξε­τά­στη­κε η υπό­θε­ση του ενώ­πιον του πει­θαρ­χι­κού συμ­βου­λί­ου «θυμί­ζει περισ­σό­τε­ρο κλί­μα συνοι­κια­κού καφε­νεί­ου παρά οργά­νου απο­νο­μής δικαιοσύνης».

 

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο