Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αθλιότητα και «ξέπλυμα» του ναζισμού από τον σκιτσογράφο Αρκά

Την άθλια και ανι­στό­ρη­τη «θεω­ρία των δύο άκρων», που εξι­σώ­νει τον κομ­μου­νι­σμό με το ναζι­σμό, επι­στρά­τευ­σε ο σκι­τσο­γρά­φος Αρκάς προ­κει­μέ­νου να σχο­λιά­σει τα γεγο­νό­τα στην Ουκρανία.

Πιο συγκε­κρι­μέ­να, ο σκι­τσο­γρά­φος ανέ­βα­σε στα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης μια «πει­ραγ­μέ­νη» φωτο­γρα­φία όπου απει­κο­νί­ζε­ται ο Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν ως παι­δί του Ιωσήφ Στά­λιν και του Χίτλερ.

Είναι σαφές ότι το πολι­τι­κό σχό­λιο δεν είναι το δυνα­τό σημείο του σκι­τσο­γρά­φου ο οποί­ος απο­δει­κνύ­ε­ται ανι­στό­ρη­τος και αντι­κομ­μου­νι­στής. Διό­τι μόνο ένας ανι­στό­ρη­τος, ή ένας συνει­δη­τός αντι­κομ­μου­νι­στής, επι­χει­ρεί να εξι­σώ­σει τον κομ­μου­νι­σμό με το τέρας του ναζι­σμού, κου­ρε­λιά­ζο­ντας την ίδια την ιστο­ρία και ξεπλέ­νο­ντας ουσια­στι­κά την φασι­στι­κή ιδεολογία.

Ας μπει στον κόπο να μελε­τή­σει ιστο­ρία ο Αρκάς για να μάθε ποιοι ήταν αυτοί που πολέ­μη­σαν και τσά­κι­σαν τον φασισμό-ναζισμό.

Ας μπει να ενη­με­ρω­θεί ποια χώρα έδω­σε περισ­σό­τε­ρα από 20 εκα­τομ­μύ­ρια νεκρούς στη μάχη ενά­ντια στο χιτλε­ρι­κό κτή­νος. Ας μάθει ποιοι νίκη­σαν στο Στά­λιν­γκραντ και ποιοι ύψω­σαν την σημαία στο Ράιχ­σταγκ το 1945.

Ας τον ενη­με­ρώ­σει κάποιος ότι ο ναζι­σμός, η ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία, ο Χίτλερ υπήρ­ξαν γέν­νη­μα-θρέμ­μα του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος το οποίο με τόση ζέση υπερασπίζεται.

Η περί­πτω­ση του Αρκά, αν μη τι άλλο, είναι η από­δει­ξη πως μπο­ρεί κανείς να είναι μεν ταλα­ντού­χος σκι­τσο­γρά­φος, αλλά πολι­τι­κά ανι­στό­ρη­τος και χυδαί­ος. Κρί­μα, για­τί κάπο­τε συνή­θι­ζε να έχει χιού­μορ. Τώρα έχει απλά κατα­ντή­σει θλι­βε­ρό φερέ­φω­νο αντι­κομ­μου­νι­σμού και αντι­δρα­στι­κής προπαγάνδας.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο