Αικατερίνη η Μεγάλη

Στις 17 Νοεμ­βρί­ου 1796 πεθαί­νει η Αικα­τε­ρί­νη η Μεγά­λη. Υπό την ηγε­σία της η Ρωσία επε­ξέ­τει­νε πιο πολύ το έδα­φός της και ήρθε σε στε­νό­τε­ρη επα­φή με τη δυτι­κο­ευ­ρω­παϊ­κή επί­δρα­ση. Κατά τις δια­νο­μές της Πολω­νί­ας, η Ρωσία πήρε ένα μεγά­λο τμή­μα της πολω­νι­κής επι­κρά­τειας. Αργό­τε­ρα και η Κρι­μαία πέρα­σε σε ρωσι­κό έλεγ­χο. Η Ρωσία ήταν πλέ­ον μια ευρω­παϊ­κή δύνα­μη και όλες οι χώρες, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των νεο­σχη­μα­τι­σμέ­νων Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών, έστει­λαν πρε­σβευ­τές στην αυλή της. Η Αικα­τε­ρί­νη συνέ­χι­σε το σχέ­διο του Μεγά­λου Πέτρου για τον εκσυγ­χρο­νι­σμό της χώρας. Εισή­γα­γε σύστη­μα νομο­θε­σί­ας βασι­σμέ­νο στα ευρω­παϊ­κά πρό­τυ­πα, επε­ξέ­τει­νε την αυτο­διοί­κη­ση και άρχι­σε διά­φο­ρες άλλες μεταρ­ρυθ­μί­σεις. Η πολι­τι­κή της ήταν η ταξι­κή πολι­τι­κή των ευγε­νών. Ωστό­σο προ­σπα­θού­σε να καλύ­ψει την ουσία αυτής της πολι­τι­κής με φιλε­λεύ­θε­ρο προ­σω­πείο. Για το σκο­πό αυτό είχε καλ­λιερ­γή­σει στε­νές σχέ­σεις με τον Βολ­ταί­ρο και τους Γάλ­λους εγκυ­κλο­παι­δι­στές και προ­σέ­φε­ρε μάλι­στα μεγά­λα χρη­μα­τι­κά ποσά για την ολο­κλή­ρω­ση του έργου τους. Ασχο­λή­θη­κε επί­σης με τη λογο­τε­χνία και τη δημοσιογραφία.

Όσον αφο­ρά την προ­σω­πι­κή της ζωή, πού τελειώ­νουν οι φήμες  και ξεκι­νά η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, δύσκο­λο να διευκρινιστεί.