Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανακοίνωση της ΚΝΕ για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού

Δύο χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται φέτος από τη δολο­φο­νία του 19χρονου Άλκη Καμπα­νού στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, από εγκλη­μα­τι­κή ομά­δα που δρού­σε στο πλαί­σιο οπα­δι­κών συνδέσμων.

Σε ανα­κοί­νω­σή του το Γρα­φείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ με αφορ­μή τη συμπλή­ρω­ση των 2 χρό­νων από τη δολο­φο­νία του Άλκη Καμπα­νού αναφέρει:

«Δύο χρό­νια μετά τη στυ­γε­ρή δολο­φο­νία του Άλκη Καμπα­νού από εγκλη­μα­τι­κή ομά­δα που δρού­σε στο πλαί­σιο οπα­δι­κών συν­δέ­σμων, είμα­στε στο ίδιο έργο θεα­τές με την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση να “πνί­γει” τον αθλη­τι­σμό, να τρο­φο­δο­τεί την πολύ­μορ­φη βία και να θέτει σε κίν­δυ­νο ανθρώ­πι­νες ζωές.

Η δολο­φο­νία του Μιχά­λη έξω από το γήπε­δο της ΑΕΚ από τάγ­μα Κρο­α­τών φασι­στών με την ανο­χή του κρά­τους και της Αστυ­νο­μί­ας, ο θανά­σι­μος τραυ­μα­τι­σμός στα επει­σό­δια στου Ρέντη επι­βε­βαιώ­νουν πως οι αιτί­ες που οδη­γούν σε τέτοια απο­τρό­παια εγκλή­μα­τα είναι εδώ.

Είναι εδώ τα ισχυ­ρά επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που κινούν τα νήμα­τα του εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νου αθλη­τι­σμού, αξιο­ποιούν τους “οπα­δι­κούς στρα­τούς” και δια­πλέ­κο­νται με τον κρα­τι­κό μηχανισμό.

Είναι εδώ οι αιτί­ες που γεν­νούν συνο­λι­κά την πολύ­μορ­φη βία σε ένα σύστη­μα που στα­θε­ρά την αναπαράγει.

Καμία κυβέρ­νη­ση δεν τολ­μά και δεν θέλει να αντι­με­τω­πί­σει το πρό­βλη­μα, γι’ αυτό και επι­λέ­γουν την πεπα­τη­μέ­νη της κατα­στο­λής, των κλει­στών γηπέ­δων και την ανα­κύ­κλω­ση των ίδιων αδιέ­ξο­δων μέτρων, όπως συμ­βαί­νει και με το νομο­σχέ­διο του υπουρ­γεί­ου Αθλη­τι­σμού που ψηφί­ζε­ται σήμε­ρα στη Βουλή.

Οι νέοι και οι νέες, όσοι δεν ξεχνά­με τον Άλκη, όσοι αγα­πά­με τον αθλη­τι­σμό, έχου­με χρέ­ος να δυνα­μώ­σου­με τον αγώ­να για την κατάρ­γη­ση όλων των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων στον τομέα του αθλη­τι­σμού. Παλεύ­ου­με για απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν πρό­σβα­ση στον αθλη­τι­σμό, για δημιουρ­γία αθλη­τι­κών δομών και ελεύ­θε­ρων χώρων άθλη­σης για όλους. Για να απο­τε­λεί ο αθλη­τι­σμός πραγ­μα­τι­κό δικαί­ω­μα, σε μια κοι­νω­νία που οι ζωές μας δεν θα είναι ανα­λώ­σι­μες και οι ανά­γκες μας δεν θα μετριού­νται ως “κόστος”. Για να μπο­ρεί ο κάθε νέος σε κάθε γει­το­νιά και γήπε­δο να απα­ντά­ει ήσυ­χος, περή­φα­νος και χαρού­με­νος στην ερώ­τη­ση “τι ομά­δα είσαι;”…».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο