Η Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Ελλά­δας (ΟΓΕ) μπρο­στά στην 8η Μάρ­τη, Παγκό­σμια Ημέ­ρα της Γυναί­κας, απευ­θύ­νε­ται σε όλες τις εργα­ζό­με­νες και τις άνερ­γες, τις αυτα­πα­σχο­λού­με­νες της πόλης και της υπαί­θρου, τις νέες μητέ­ρες, τις φοι­τή­τριες, τις συντα­ξιού­χους, τις μετα­νά­στριες και πρό­σφυ­γες, οε όλες τις γυναί­κες του καθη­με­ρι­νού μόχθου.

Σήμε­ρα, 110 χρό­νια από την καθιέ­ρω­ση της Παγκό­σμιας Ημέ­ρας της Εργα­ζό­με­νης Γυναί­κας, με πρό­τα­ση της αγω­νί­στριας του εργα­τι­κού κινή­μα­τος Κλά­ρας Τσέτ­κιν. οι αγώ­νες για τη γυναι­κεία ισο­τι­μία είναι ανα­γκαί­οι, αφού οι δια­κρί­σεις σε βάρος των γυναι­κών ζουν και βασι­λεύ­ουν. Το δικαιώ­μα­τα των γυναι­κών στην εργα­σία, την προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, την κοι­νω­νι­κή και προ­σωπική τους ζωή και τον ελεύ­θε­ρο χρό­νο συντρί­βο­νται από τη βαρ­βα­ρό­τη­τα, που έχει θεό τα κέρ­δη και την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών κολοσσών.

Κι όμως, σήμε­ρα οι τερά­στιες επι­στη­μο­νι­κές δυνα­τό­τη­τες και οι νέες τεχνο­λο­γί­ες μπο­ρούν να εξα­σφα­λί­σουν μια ζωή όπως αξί­ζει σε μας και τα παι­διά μας. Σήμε­ρα υπάρ­χει η δυνα­τό­τη­τα να έχου­με όλες στα­θε­ρή εργα­σία, με στα­θε­ρό ωρά­ριο, με μισθό που θα καλύ­πτει τις ανά­γκες μας. με ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία της μητρό­τη­τας από το κρά­τος, να δου­λεύ­ου­με λιγό­τε­ρες ώρες και να έχου­με περισ­σό­τε­ρο ελεύ­θε­ρο χρό­νο, που θα τον αξιο­ποιού­με δημιουρ­γι­κά, σύμ­φω­να με τα ενδι­αφέροντα μας. και να συμ­με­τέ­χου­με στην κοι­νω­νι­κή δράση.

• Όλοι αυτοί που σήμε­ρα μας καλούν να κάνου­με υπο­μο­νή, να «σφί­ξου­με τα δόντια», να συμβιβα­στούμε με τα ελά­χι­στα, την ίδια ώρα απλό­χε­ρα χαρί­ζουν δισε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ στη δολο­φο­νι­κή μηχα­νή του NATO, μετα­τρέ­πουν την Ελλά­δα σε στό­χο, αλλά και οε ορμη­τή­ριο επι­θέ­σε­ων σε Βάρος άλλων λαών. Μετα­τρέ­πουν την χώρα μας οε μια απέ­ρα­ντη «φυλα­κή» για χιλιά­δες πρό­σφυγες γυναί­κες με το παι­διά οτην αγκαλιά.
• Έχουν κάνει τη ζωή μας λάστι­χο και μας θέλουν «ευέ­λι­κτες», ώστε να απο­δε­χό­μα­στε εργα­σία χωρίς δικαιώ­μα­τα και μητρό­τη­τα χωρίς προ­στα­σία από το κρά­τος Είμα­στε σε μια ατέρ­μο­νη τρε­χάλα που μας εξου­θε­νώ­νει, που σκο­τώ­νει τις ανά­γκες και τα όνει­ρα μας
• Η φρο­ντί­δα της οικο­γέ­νειας, των παι­διών, των ηλι­κιω­μέ­νων, των ΑμΕΑ. όπως και η Υγεία, πέφτει στις πλά­τες μας αφού θεω­ρεί­ται ατο­μι­κή — οικο­γε­νεια­κή μας ευθύνη.

Απο­κα­λύ­πτου­με όσους και όσες θέλουν να θολώ­σουν τα νερά, όσες μας καλούν να τα βάλου­με με «το ανδρι­κό φύλο που κυριαρ­χεί στην εξου­σία», για να «βγά­λουν λάδι» τον πραγ­μα­τι­κό μας αντί­πα­λο, τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και τις κυβερ­νή­σεις που τους εξυ­πη­ρε­τούν Καταγ­γέλ­λου­με όσες καλούν «όλες τις γυναί­κες να πάνε μαζί». Εμείς, οι γυναί­κες του καθη­με­ρι­νού μόχθου, δεν έχου­με τίπο­τα κοι­νό με τις γυναί­κες μετό­χους και μεγα­λο­στε­λέ­χη επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, με όλες αυτές τις γυναί­κες που συμ­με­τέ­χουν οε κυβερ­νή­σεις σε κοι­νο­βού­λια, δήμους και περι­φέ­ρειες και στη­ρί­ζουν την πολι­τι­κή που τσα­κί­ζει το δικαιώ­μα­τα μας και σπέρ­νει εκμε­τάλ­λευ­ση, κατα­πί­ε­ση, πόλε­μο και προσφυγιά.

Η διέ­ξο­δος για μας τις γυναί­κες του καθη­με­ρι­νού μόχθου, βρί­σκε­ται στη συλ­λο­γι­κή δρά­ση, στην αγω­νι­στι­κή στά­ση ζωής και τη διεκδίκηση.

Οι αγώ­νες των εργα­τριών του περα­σμέ­νου αιώ­να, που σήκω­σαν το ανά­στη­μα τους απέ­να­ντι στην εργο­δο­σία και το κρά­τος της, φωτί­ζουν και σήμε­ρα τους αγώ­νες των εργα­ζό­με­νων και άνερ­γων γυναι­κών για μια ζωή με σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα. Εντεί­νου­με την πάλη μας για το μέλ­λον που αξί­ζει σε εμάς και τα παι­διά μας.

Τιμά­με την 8η Μάρ­τη, την Παγκό­σμια Ημέ­ρα της Γυναί­κας, δυνα­μώ­νο­ντας το ριζο­σπα­στι­κό γυναι­κείο κίνη­μα, τα εργα­τικά σωμα­τεία, τις ενώ­σεις αυτα­πα­σχο­λου­μέ­νων, τους αγρο­τι­κούς και φοι­τη­τι­κούς συλλόγους

Με συγκέ­ντρω­ση την Κυρια­κή 8 Μάρ­τη, στις 11 π.μ., στο Σύνταγ­μα, θα κορυ­φω­θούν οι κοι­νές αγω­νι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες της Ομο­σπον­δί­ας Γυναι­κών Ελλά­δας (ΟΓΕ) με εργα­τι­κά σωμα­τεία, ενώ­σεις αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων, φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους και άλλους φορείς, με αφορ­μή τη Μέρα της Γυναίκας.

Στην τελι­κή ευθεία μπρο­στά στις 8 Μάρ­τη, οι Σύλ­λο­γοι και οι Ομά­δες της ΟΓΕ, μαζί με τα σωμα­τεία και τους φορείς που συμπο­ρεύ­ο­νται, εντεί­νουν τη δρά­ση τους. Με μολύ­βι και χαρ­τί σχε­διά­ζουν τις εξορ­μή­σεις τους, ώστε να φτά­σουν η ανα­κοί­νω­ση και το κάλε­σμα για τη συγκέ­ντρω­ση σε κάθε χώρο δου­λειάς στην περιο­χή τους, ιδιαί­τε­ρα σε κλά­δους όπου συγκε­ντρώ­νο­νται γυναίκες.

Οργα­νώ­νουν κοι­νές εκδη­λώ­σεις με συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις, τόσο με σωμα­τεία που έχουν ξανα­συ­να­ντη­θεί σε διεκ­δι­κή­σεις και κινη­το­ποι­ή­σεις, όσο και με συν­δι­κά­τα με τα οποία η Μέρα της Γυναί­κας μπο­ρεί να γίνει μια αφε­τη­ρία για κοι­νή δρά­ση. Φρο­ντί­ζουν στο άνοιγ­μά τους να μην παρα­λεί­ψουν κανέ­ναν από τους χώρους που «αγκα­λιά­ζει» η δρά­ση τους όλο το χρό­νο, τους παι­δι­κούς σταθ­μούς και τα σχο­λεία, τις υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας, τα πανε­πι­στή­μια και τις σχολές.

Ζωή — λάστιχο την εποχή της ψηφιακής οικονομίας ή αγώνας για σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα;

Τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες των γυναι­κών και τους υπεύ­θυ­νους για τη σημε­ρι­νή βαρ­βα­ρό­τη­τα φέρ­νει στο προ­σκή­νιο το βίντεο που έχει ετοι­μά­σει η ΟΓΕ και αξιο­ποιούν οι Σύλ­λο­γοι και οι Ομά­δες αλλά και τα σωμα­τεία στις συσκέ­ψεις και τις εκδη­λώ­σεις τους.

Πηγή |> Καμπά­νια ΟΓΕ 2020