Η κυβέρ­νη­ση συνε­χί­ζει την ίδια δασο­κτό­να πολι­τι­κή που εφαρ­μό­ζε­ται δεκα­ε­τί­ες τώρα από όλες τις αστι­κές κυβερ­νή­σεις, οι οποί­ες αντι­με­τω­πί­ζουν τα δάση ως εμπό­ρευ­μα και πεδίο κερ­δο­φο­ρί­ας για τους μονο­πω­λια­κούς ομί­λους. Αυτή η αντί­λη­ψη, που χαρα­κτη­ρί­ζει τα μέτρα και κατά την τρέ­χου­σα αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο, έχει ως απο­τέ­λε­σμα κάθε χρό­νο ο ελλη­νι­κός λαός να μετρά­ει καμέ­να δάση, αγρο­τι­κές εκτά­σεις και σπί­τια, χαμέ­νες ανθρώ­πι­νες ζωές.
Η κυβέρ­νη­ση επι­μέ­νει, όπως και η προη­γού­με­νη του ΣΥΡΙΖΑ, στον αντιε­πι­στη­μο­νι­κό δια­χω­ρι­σμό της πρό­λη­ψης των δασι­κών πυρ­κα­γιών από την κατα­στο­λή τους. Ολο­κλη­ρω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση και προ­στα­σία των δασών σημαίνει:
— Μελέ­τη δια­χεί­ρι­σης του δάσους, με παρεμ­βά­σεις στη σύν­θε­ση της βλά­στη­σης, υλο­το­μί­ες, δασο­τε­χνι­κά έργα, συντή­ρη­ση και βελ­τί­ω­ση υποδομών.
— Σύγ­χρο­νη μελέ­τη αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας, που θα περι­λαμ­βά­νει όλα τα μέτρα (δασο­κο­μι­κά, δια­χει­ρι­στι­κά, αντι­πυ­ρι­κά), σύμ­φω­να με τους κανό­νες της επι­στή­μης, που αυξά­νουν την ικα­νό­τη­τα του δάσους να αντι­με­τω­πί­σει τη φωτιά πριν αυτή ξεσπάσει.
Αντί γι’ αυτά η κυβέρ­νη­ση εντεί­νει την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση και την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση προς όφε­λος των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων σε όλο το φάσμα της πυρα­σφά­λειας και της δασο­προ­στα­σί­ας, από την οργά­νω­ση, την εκπαί­δευ­ση, την έρευ­να, την παρο­χή υπη­ρε­σιών μέχρι την εκμε­τάλ­λευ­ση δασι­κών οικοσυστημάτων.
Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι την ώρα που τα πραγ­μα­τι­κά έργα πρό­λη­ψης των δασι­κών πυρ­κα­γιών (και όχι οι απλές εργα­σί­ες απο­μά­κρυν­σης σπα­σμέ­νων κλα­διών) έπρε­πε να είχαν ολο­κλη­ρω­θεί από τη δασι­κή υπη­ρε­σία πριν την αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο, η κυβέρ­νη­ση μόλις τώρα διε­ξά­γει «προ­λη­πτι­κή επι­χεί­ρη­ση» σε 18 περιο­χές της Αττι­κής, με ιδιαί­τε­ρα χαρα­κτη­ρι­στι­κά επι­κιν­δυ­νό­τη­τας για εκδή­λω­ση πυρ­κα­γιάς, καθώς και σε κάποιες άλλες περιο­χές σε όλη τη χώρα!

- Από τα 17,7 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ που συνο­λι­κά ζητού­σαν τα δασαρ­χεία όλης της χώρας για έργα αντι­πυ­ρι­κής θωρά­κι­σης, η κυβέρ­νη­ση πίστω­σε μόλις 1,7 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ για όλη την Ελλά­δα, πιο κάτω δηλα­δή και από τα περσινά.
— Το 14% του στό­λου πυρο­σβε­στι­κών οχη­μά­των είναι ακι­νη­το­ποι­η­μέ­νο λόγω βλαβών.
— Ο μέσος όρος φυσι­κής ηλι­κί­ας των πυρο­σβε­στών είναι 45–50 χρό­νων, εξου­θε­νω­μέ­νοι από τις τερά­στιες μετα­κι­νή­σεις και τη συνε­χή επι­φυ­λα­κή. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι στα Γερά­νεια όρη μετα­κι­νή­θη­καν πυρο­σβέ­στες ακό­μα κι από πυρο­σβε­στι­κές υπη­ρε­σί­ες του Έβρου.
— Οι συνέ­πειες της δια­χρο­νι­κής αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα των πυρο­σβε­στών απο­τυ­πώ­νε­ται στις εκα­το­ντά­δες ώρες απλή­ρω­της εργα­σί­ας, στην δια­κο­πή ακό­μα και των αδειών ανα­τρο­φής τέκνου για μητέ­ρες πυρο­σβέ­στριες κατά την αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο, στη μη χορή­γη­ση προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νων ημε­ρή­σιων ανα­παύ­σε­ων, στο “ψαλί­δι­σμα” προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νων, κανο­νι­κών αδειών. Δίπλα σε αυτά, με τον νόμο 4662/2020, θεσμο­θε­τεί­ται η κατάρ­γη­ση του αμε­τά­θε­του από τον τόπο συμ­φε­ρό­ντων και το συνε­χές ξεσπί­τω­μα με μετα­θέ­σεις, απο­σπά­σεις, μετα­κι­νή­σεις, μέσα από έναν νέο, αντι­δρα­στι­κό, άδι­κο και ρου­σφε­το­λο­γι­κό κανο­νι­σμό μεταθέσεων.
— Στον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του 2019, οι σχε­τι­κές δαπά­νες για τη μίσθω­ση ενα­έ­ριων μέσων, από 17.000.000 ευρώ εκτο­ξεύ­τη­καν κλι­μα­κω­τά στα 40.800.000 ευρώ για το 2021, την ίδια στιγ­μή που για τη συντή­ρη­ση του συνό­λου των 3.250 περί­που οχη­μά­των, δηλα­δή την κινη­τή­ρια δύνα­μη του ΠΣ και βασι­κού πυρο­σβε­στι­κού μέσου των επί­γειων δυνά­με­ων, η αύξη­ση ανέρ­χε­ται μόνο σε 800.000 ευρώ, όταν η παλαιό­τη­τα του στό­λου των οχη­μά­των πέραν της 10ετίας πλη­σιά­ζει το 80%!
Αντί η κυβέρ­νη­ση να αντι­με­τω­πί­σει αυτά τα προ­βλή­μα­τα και τις ελλεί­ψεις στον τομέα της συνο­λι­κής αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας, στο πλαί­σιο της δια­χεί­ρι­σης των δασών, με κύριο βάρος στην πρό­λη­ψη και την οργά­νω­ση των επί­γειων δυνά­με­ων μέσα στο δάσος, επεν­δύ­ει δισε­κα­τομ­μύ­ρια στην ενοι­κί­α­ση ιδιω­τι­κών ενα­έ­ριων μέσων με ΝΑΤΟϊ­κούς και άλλους δια­γω­νι­σμούς. Γι’ αυτό μετα­φέ­ρει μεγά­λο μέρος των πιστώ­σε­ων του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού από τη συντή­ρη­ση, ανα­νέ­ω­ση και ενί­σχυ­ση του ενα­έ­ριου και επί­γειου κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού, στους ιδιώτες.
Όμως, σύμ­φω­να με ειδι­κούς επι­στή­μο­νες και σχε­τι­κές έρευ­νες, τα αερο­πο­ρι­κά μέσα λει­τουρ­γούν επι­κου­ρι­κά και μπο­ρούν να είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κά μόνο με την από κοι­νού δρά­ση με άρτια επαν­δρω­μέ­νες, εξο­πλι­σμέ­νες και επαρ­κείς αριθ­μη­τι­κά επί­γειες δυνάμεις.
Ο λεγό­με­νος Εθνι­κός Μηχα­νι­σμός Δια­χεί­ρι­σης Κρί­σε­ων και Αντι­με­τώ­πι­σης Κιν­δύ­νων (Ν.4662/2020) παρα­χω­ρεί ακό­μη περισ­σό­τε­ρους τομείς πυρα­σφά­λειας και δασο­προ­στα­σί­ας σε επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Μετα­βι­βά­ζει αρμο­διό­τη­τες πυρο­προ­στα­σί­ας και δασο­προ­στα­σί­ας στους Δήμους, τις Περι­φέ­ρειες, σε ΜΚΟ και εθε­λο­ντι­κές οργα­νώ­σεις. Εμπλέ­κει και με επί­ση­μη παρα­δο­χή πλέ­ον, μέσω της “Λευ­κής Βίβλου για την Προ­στα­σία του Πολί­τη”, και το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα (ΠΣ) στους κατα­σταλ­τι­κούς μηχα­νι­σμούς, δια­τη­ρώ­ντας όχι μόνο τη στρα­τιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νη του δομή, αλλά επα­να­φέ­ρο­ντας και την οπλο­φο­ρία των στε­λε­χών του. Θέτει το σύνο­λο των φορέ­ων της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας στη διά­θε­ση του ΝΑΤΟ για την αξιο­ποί­η­σή τους στους εγκλη­μα­τι­κούς του σχε­δια­σμούς, χρη­μα­το­δο­τού­με­νους μάλι­στα με μυστι­κά κον­δύ­λια. Από την ήδη υπάρ­χου­σα δύνα­μη του Π.Σ., με ευθύ­νη της σημε­ρι­νής και της προη­γού­με­νης κυβέρ­νη­σης, έχουν δεσμευ­τεί περί τους 1.400 πυρο­σβέ­στες στα ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­να αερο­δρό­μια της Fraport, της Hochtief, τους ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νους αυτο­κι­νη­τό­δρο­μους και τις πυρο­σβε­στι­κές υπη­ρε­σί­ες των ΒΙ.ΠΕ.
Ο σχε­δια­σμός της κυβέρ­νη­σης για δημιουρ­γία 80 επο­χι­κών κλι­μα­κί­ων, αερο­με­τα­φε­ρό­με­νων και επι­τε­λι­κών μονά­δων δεν απο­τε­λεί ουσια­στι­κή ενί­σχυ­ση σε μέσα και προ­σω­πι­κό. Αντι­θέ­τως, η μεγά­λη δια­σπο­ρά του υπάρ­χο­ντος δυνα­μι­κού για τη στε­λέ­χω­ση όλων αυτών των δομών δημιουρ­γεί ανη­συ­χία στους υπαλ­λή­λους του Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος.

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κατά γράμμα:
– Εξει­δι­κεύ­ουν και εφαρ­μό­ζουν τις ευρω­ε­νω­σια­κές κατευ­θύν­σεις, που αντι­με­τω­πί­ζουν το περι­βάλ­λον, τα δάση κ.λπ. ως πεδίο επι­χει­ρη­μα­τι­κής δράσης.
– Υλο­ποιούν την ίδια κατα­στρο­φι­κή δασι­κή πολι­τι­κή εξα­σφα­λί­ζο­ντας ένα νομι­κό πλαί­σιο που εντεί­νει την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της δασι­κής γης, τις επεν­δύ­σεις μέσα στα δάση, τις οποί­ες επι­δο­τούν μετα­τρέ­πο­ντάς τα σε δάση ανε­μο­γεν­νη­τριών, στο πλαί­σιο της “πρά­σι­νης” κατα­πι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης και της Ευρω­παϊ­κής “πρά­σι­νης” συμφωνίας.
– Δια­τη­ρούν τον δια­χω­ρι­σμό της δια­χεί­ρι­σης και προ­στα­σί­ας των δασών από την αντι­πυ­ρι­κή τους προστασία.
– Είναι αντί­θε­τοι με την ολο­κλη­ρω­μέ­νη, ενιαία δια­χεί­ρι­ση και προ­στα­σία των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των, που περι­λαμ­βά­νει τη σύγ­χρο­νη αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία, με κύριο βάρος στην πρό­λη­ψη και την οργά­νω­ση των επί­γειων δυνά­με­ων σε δια­φο­ρε­τι­κή βάση.

– Να καταρ­γη­θούν όλοι οι αντι­δα­σι­κοί νόμοι, που παρα­δί­δουν τη γη και τις δασι­κές εκτά­σεις ως “φιλέ­τα” στην επι­χει­ρη­μα­τι­κή δράση.
– Να καταρ­γη­θεί στο σύνο­λό του ο νόμος 4662/2020 που “θεσμο­θε­τεί” την υπο­χρη­μα­τό­δο­τη­ση και υπο­στε­λέ­χω­ση της Πυρο­σβε­στι­κής, την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της δασο­πυ­ρό­σβε­σης και θέτει την πυρο­σβε­στι­κή και όλους τους φορείς της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας στην υπη­ρε­σία του ΝΑΤΟ.
– Ολο­κλη­ρω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση και συνο­λι­κή προ­στα­σία των δασών με κατάρ­γη­ση του αντιε­πι­στη­μο­νι­κού δια­χω­ρι­σμού της πρό­λη­ψης από κατά­σβε­ση των δασι­κών πυρκαγιών.
– Ριζι­κή αλλα­γή στην οργά­νω­ση της δασο­προ­στα­σί­ας και της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, με απο­κλει­στι­κή ευθύ­νη του κρά­τους και γνώ­μο­να την προ­στα­σία της ζωής, της περιου­σί­ας του λαού και των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των και όχι την κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων. Καμία εμπλο­κή των ιδιω­τών, της Τοπι­κής Διοί­κη­σης και ΜΚΟ.
– Να καλυ­φθούν πλή­ρως οι ανά­γκες σε μόνι­μο προ­σω­πι­κό και μέσα της Πυρο­σβε­στι­κής και της Δασι­κής Υπη­ρε­σί­ας, αλλά και του συστή­μα­τος υγεί­ας για την κάλυ­ψη συν­θη­κών κρί­σης και από πυρ­κα­γιές, με ταυ­τό­χρο­νο δια­χω­ρι­σμό του επι­χει­ρη­σια­κού από το διοι­κη­τι­κό προ­σω­πι­κό του Π.Σ., με αντί­στοι­χες προσλήψεις.
– Μετά από πυρ­κα­γιές να εξα­σφα­λί­ζε­ται πλή­ρης απο­ζη­μί­ω­ση των περιου­σιών, του φυτι­κού και ζωι­κού κεφα­λαί­ου. Ενί­σχυ­ση των πλη­γέ­ντων για όσο διά­στη­μα διαρ­κούν οι επι­πτώ­σεις των κατα­στρο­φών σε γεωρ­γι­κές καλ­λιέρ­γειες και κτηνοτροφία.
Δεν είναι μοι­ραίο για τον λαό μας, τους εργα­ζό­με­νους, τους νέους και τις νέες κάθε χρό­νο να χάνουν πολύ­τι­μους πνεύ­μο­νες πρα­σί­νου, δάση και φυσι­κό πλού­το. Το “προ­σά­ναμ­μα” για τις κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές και τις συνέ­πειές τους είναι η ίδια η πολι­τι­κή που αντι­με­τω­πί­ζει τα δάση, τη γη, συνο­λι­κά το περι­βάλ­λον ως πηγή κερ­δο­φο­ρί­ας για τους ομί­λους. Το σημε­ρι­νό κρά­τος είναι εχθρι­κό απέ­να­ντι στις ανά­γκες του λαού. Γι’ αυτό απο­δει­κνύ­ε­ται “γυμνό” όταν πρέ­πει να προ­στα­τέ­ψει τον λαό από φυσι­κές κατα­στρο­φές, απο­δει­κνύ­ε­ται “φτω­χό” όταν πρέ­πει να απο­ζη­μιώ­σει για τις κατα­στρο­φές, αλλά απο­δει­κνύ­ε­ται “ικα­νό” και “σύγ­χρο­νο” στην αφαί­ρε­ση εργα­τι­κών – λαϊ­κών δικαιω­μά­των, στη φορο­α­φαί­μα­ξη, στη βία και την καταστολή.
Η σημε­ρι­νή αγω­νία και οι διεκ­δι­κή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων, των φορέ­ων του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος, των υπαλ­λή­λων του πυρο­σβε­στι­κού σώμα­τος, για μέτρα προ­στα­σί­ας της ζωής του λαού, των δασών και του περι­βάλ­λο­ντος, απαι­τούν σύγκρου­ση με την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή των κυβερ­νή­σε­ων και της ΕΕ που υπη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα των λίγων.
Τα τερά­στια βήμα­τα της επι­στή­μης μπο­ρούν να συμ­βά­λουν στην ελα­χι­στο­ποί­η­ση της αρνη­τι­κής επί­δρα­σης στο περι­βάλ­λον, στην εξα­σφά­λι­ση της λαϊ­κής ευη­με­ρί­ας από κάθε παρα­γω­γι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, στην ενί­σχυ­ση της πρό­λη­ψης και προ­στα­σί­ας των δασών και συνο­λι­κά του φυσι­κού πλού­του. Η αντι­στοί­χι­ση των δυνα­το­τή­των της επι­στή­μης με την ικα­νο­ποί­η­ση των ανα­γκών των εργα­ζο­μέ­νων μπο­ρεί να εξα­σφα­λι­στεί μόνο στο πλαί­σια ενός άλλου δρό­μου ανά­πτυ­ξης που στο επί­κε­ντρό του έχει την εξα­σφά­λι­ση της λαϊ­κής ευη­με­ρί­ας και την προ­στα­σία της ζωής των εργα­ζο­μέ­νων. Αυτόν τον δρό­μο ανοί­γουν οι σημε­ρι­νές διεκ­δι­κή­σεις, η δρά­ση και οι θέσεις του ΚΚΕ.

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την αντιπυρική περίοδο — 2021