Αν η Μεσσηνία ήταν Παλαιστίνη_ Ένα οδοιπορικό στην καθημερινότητά σου…

🇵🇸 Της \\  Λυδί­ας Άιζεν­μπαχ

Πρώ­το σενάριο -
Αν η Μεσ­ση­νία ήταν κομ­μά­τι της κατε­χό­με­νης Δυτι­κής Όχθης:

• Ας υπο­θέ­σου­με ότι για κάποιο λόγο έχεις να μετα­κι­νη­θείς από την Καλα­μά­τα στην Κυπα­ρισ­σία. Υπάρ­χει ένας και­νούρ­γιος δρό­μος ταχεί­ας κυκλο­φο­ρί­ας τον οποί­ον όμως απα­γο­ρεύ­ε­ται να χρη­σι­μο­ποι­ή­σεις ως Παλαι­στί­νιος. Πρέ­πει να πάρεις τις παρα­κάμ­ψεις μέσα απ’ τα χωριά κάνο­ντας τον πεντα­πλά­σιο χρό­νο. Επί­σης θα πρέ­πει να στα­μα­τή­σεις του­λά­χι­στον μια φορά σε ένα από τα checkpoints του κατα­κτη­τή για έλεγ­χο χαρ­τιών και να απα­ντή­σεις σε ερω­τή­σεις για την κατεύ­θυν­ση και τον λόγο μετα­κί­νη­σής σου. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπο­ρεί να καθυ­στε­ρή­σεις από λίγα λεπτά έως ώρες ή ακό­μα και να σου απα­γο­ρευ­τεί η διέ­λευ­ση χωρίς να υπάρ­χει ο οποιοσ­δή­πο­τε λόγος. Αν τολ­μή­σεις να κάνεις οποια­δή­πο­τε κίνη­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας παί­ζεις κορώ­να γράμ­μα­τα τη ζωή σου… Με συνο­πτι­κές δια­δι­κα­σί­ες καθα­ρί­ζε­σαι από τους πάντα οπλι­σμέ­νους στρατιώτες.

• Ας υπο­θέ­σου­με ότι έχει έρθει ένας φίλος σου στην Αθή­να (π.χ. τα Ιερο­σό­λυ­μα) και έχεις την επι­θυ­μία να τον συνο­δέ­ψεις και να του δεί­ξεις την πόλη. Αδύ­να­τον αν είσαι Παλαι­στί­νιος. Για «τιπο­τέ­νιους» λόγους δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση να σου επι­τρέ­ψουν τη διέ­λευ­ση και πρόσβαση.

• Έχεις το σπί­τι με την οικο­γέ­νειά σου στη Βέρ­γα με κάποιες ελιές για να  βγά­ζε­τε τα  προς το ζην. Μια μέρα σου καί­νε μέρος του ελαιώ­να και σου αφή­νουν τελε­σί­γρα­φο κάτω απ’ την πόρ­τα λίγων ωρών για να εγκα­τα­λεί­ψεις πλή­ρως την περιο­χή. Αν προ­σπα­θή­σεις να αντι­στα­θείς η κατά­λη­ξή σου είναι βέβαιη…

Σε ακρι­βώς αυτά τα εδά­φη θα δημιουρ­γη­θεί ένας μικρός οικι­σμός του κατα­κτη­τή. Θα είναι βαριά περι­φραγ­μέ­νος και θα φρου­ρεί­ται από στρα­τιώ­τες. Θα δημιουρ­γη­θούν στά­σεις λεω­φο­ρεί­ων στους δρό­μους για να εξυ­πη­ρε­τούν μόνο αυτούς τους εποί­κους και θα φυλά­γο­νται από οπλι­σμέ­νους στρα­τιώ­τες ακό­μα και για έναν επιβάτη.

Δεύ­τε­ρο σενάριο -
Αν η Καλα­μά­τα ήταν η Λωρί­δα της Γάζας:

• Αν ήσα­σταν από τους τυχε­ρούς και γεν­νιό­σα­σταν στην Καλα­μά­τα-Γάζα ως από­γο­νοι των προ­σφύ­γων της κατο­χής του 1948 δεν θα μπο­ρού­σα­τε να κάνε­τε κάποιο όνει­ρο της ζωής σας πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Ένα τοί­χος από μπε­τόν εμπο­δί­ζει οποια­δή­πο­τε ανταλ­λα­γή με τον έξω κόσμο. Η διέ­λευ­ση ελέγ­χε­ται αυστη­ρό­τα­τα από ισχυ­ρά οπλι­σμέ­νες ομά­δες του κατα­κτη­τή. Αν δε, είχες όνει­ρα να ταξι­δέ­ψεις κάπου στο εξω­τε­ρι­κό ελά­χι­στες οι πιθα­νό­τη­τες να σε αφή­σουν να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί αυτό…

Δεν έχεις κανέ­ναν έλεγ­χο της ζωής σου πλέ­ον και εξαρ­τά­σαι απ’ τις ορέ­ξεις και δια­θέ­σεις του κατα­κτη­τή σου…

Εσύ πώς θα ένιωθες σ’ αυτή την κατάσταση;
Θα μπορούσες να ζήσεις έτσι;

Τα παρα­πά­νω σενά­ρια δεν είναι βγαλ­μέ­να απ’ το μυα­λό κανε­νός. Είναι πραγ­μα­τι­κό­τη­τες που αντί­κρι­σα ιδί­οις όμμα­σι στην κατε­χό­με­νη Παλαι­στί­νη ως μέλος της ειρη­νευ­τι­κής πολι­τι­στι­κής φωνής της Παλαι­στί­νης με τη Συμ­φω­νι­κή Παλαι­στι­νια­κή Ορχή­στρα Νέων (PYO) και την Εθνι­κή Παλαι­στι­νια­κή Ορχή­στρα (PNO). Σκε­φτό­μουν, μα πώς γίνε­ται ένας λαός να υπο­μέ­νει τέτοια απα­ξί­ω­ση και εξευ­τε­λι­σμό; Παρό­λα αυτά οι Παλαι­στί­νιοι είναι περή­φα­νος λαός, ταλα­ντού­χος, μορ­φω­μέ­νος λαός που διψά­ει για ειρή­νη και δικαιοσύνη.

Ζητά­ει αυτά που για εμάς είναι αυτο­νό­η­τα και αντ’ αυτού τσα­κω­νό­μα­στε για πταί­σμα­τα μπρο­στά στις δυσκο­λί­ες αυτού του λαού. Επί­σης να ειπω­θεί ότι υπάρ­χουν αρκε­τοί Παλαι­στί­νιοι Ελλη­νορ­θό­δο­ξοι, Καθο­λι­κοί, Δρού­ζοι κ.ά. στο θρή­σκευ­μα. Ο λαός της Παλαι­στί­νης έχει μάθει να απο­δέ­χε­ται τη δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τα, ζει με αυτή εδώ και αιώνες.

Αυτό που ζητά είναι να ακουστεί επιτέλους
αυτή η κραυγή για δικαιοσύνη για να μπορέσουν
να συνυπάρξουν ειρηνικά όλες οι πλευρές.

Τα κρά­τη της Δύσης αντί να δώσουν ένα ηχη­ρό μήνυ­μα κατά της βίας απ’ όπου και αν προ­έρ­χε­ται και να βοη­θή­σουν με όλες τους τις δυνα­τό­τη­τές και δυνά­μεις να επι­λυ­θεί η επί δεκα­ε­τί­ες κατα­πά­τη­ση βασι­κών ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των στην πολύ­πα­θη περιο­χή, ανα­λώ­νο­νται στην απο­δο­χή και ανα­πα­ρα­γω­γή του εκδι­κη­τι­κού νόμου «Οφθαλ­μόν αντί οφθαλ­μού». Ανα­ρω­τιέ­μαι πώς γίνε­ται μέσα σε λίγες μόνο ώρες να σβη­στούν οι αιμα­τη­ρές πολε­μι­κές μνή­μες των προ­γό­νων μας, οι αρχές του Χρι­στια­νι­σμού, του Δια­φω­τι­σμού και των θεμε­λιω­δών αρχών της ειρή­νης και ελευ­θε­ρί­ας που ισχυ­ρί­ζο­νται πως έχουν ως πυλώ­να τους τα σύγ­χρο­να κράτη;

🇵🇸  Η Λ. Άιζεν­μπαχ είναι κάτοι­κος Καλα­μά­τας παλαι­στι­νια­κής κατα­γω­γής 2^ης γενιάς, Γεω­πό­νος MSc Γεω­πο­νι­κό Πανε­πι­στή­μιο Αθη­νών, Από­φοι­τος Μου­σι­κού Σχο­λεί­ου Καλα­μά­τας «Μαρία Κάλ­λας», Διπλω­μα­τού­χος Φλα­ου­τί­στα Δημο­τι­κού Ωδεί­ου Καλαμάτας.

Το παρα­πά­νω κεί­με­νο δια­βά­στη­κε στη συγκέ­ντρω­ση της Επι­τρο­πής Ειρή­νης Μεσ­ση­νί­ας ενά­ντια στην Ισραη­λι­νή κατο­χή στις 17/10/2023.