Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Απάντηση στο άρθρο του Στ. Κανάκη με τίτλο «Ο Σκαμνάκης ψάχνει… σκαμνάκι»

Λάβα­με από τον κ. Στέ­φα­νο Πράσ­σο απά­ντη­ση στο άρθρο του Στ. Κανά­κη με τίτλο «Ο Σκα­μνά­κης ψάχνει… σκα­μνά­κι». Το δημο­σιεύ­ου­με μαζί με την απά­ντη­ση του κ. Στέ­λιου Κανά­κη, δια­τη­ρώ­ντας τη μορ­φή στην οποία παρα­λά­βα­με τα δύο κείμενα.

Το κεί­με­νο του κ. Στέ­φα­νου Πράσσου:

Αλλού τα κανακέματα κι αλλού λάσπη και ψέματα

prassos

Ο αρθρο­γρά­φος, Στέ­λιος Κανά­κης, επι­χει­ρεί να απα­ντή­σει σε ένα πολι­τι­κό άρθρο του Θανά­ση Σκα­μνά­κη, που αφο­ρά κρι­τι­κή στην ανα­κοί­νω­ση του ΚΚΕ για τα εκα­το­ντά­χρο­να (Δια­κή­ρυ­ξη για τα 100 χρό­νια ΚΚΕ. Λέξεις που σιω­πούν! . Και πολύ σωστά θα έκα­νε αν απα­ντού­σε με πολι­τι­κά επι­χει­ρή­μα­τα όπως και πολι­τι­κό­τα­τος ήταν ο λόγος του Σκα­μνά­κη. Αντί αυτού όμως ο εν λόγω αρθρο­γρά­φος επι­χει­ρεί να απα­ντή­σει με χαζο­χα­ρού­με­να λογο­παί­γνια σε σχέ­ση με το επώ­νυ­μο του Θανά­ση (Ο Σκα­μνά­κης ψάχνει… σκα­μνά­κι;) υπο­νο­ώ­ντας σαφώς ότι ψάχνει για καρέ­κλα ή έστω για «σκα­μνά­κι» και συνε­χί­ζει, πιθα­νά για να πεί­σει τον εαυ­τό του, ότι έγρα­ψε ένα πολι­τι­κό άρθρο, με λάσπη, ψέμα­τα και μισές αλή­θειες ενα­ντί­ον συνο­λι­κά του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σε ότι αφο­ρά τον Θανά­ση Σκα­μνά­κη δεν χρειά­ζε­ται καμιά στή­ρι­ξη από μένα για­τί τον στη­ρί­ζει έτσι κι αλλιώς ο ίδιος ο βίος του. θα πρέ­πει όμως να γνω­ρί­ζει ο κ. Κανά­κης ότι ο Θανά­σης Σκα­μνά­κης είχε «καρέ­κλα» και όχι σκα­μνά­κι όταν το 1989 φύγα­με από το ΚΚΕ. Κι όμως την παρά­τη­σε για­τί αυτό που προ­εί­χε ήταν η υπε­ρά­σπι­ση συμ­φε­ρό­ντων της Εργα­τι­κής τάξης, της Κομ­μου­νι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας και πάνω απ όλα της πολι­τι­κής και προ­σω­πι­κής αξιο­πρέ­πειας.  Η μετέ­πει­τα πολι­τι­κή και επαγ­γελ­μα­τι­κή πορεία του Θανά­ση Σκα­μνά­κη δεν αφή­νει περι­θώ­ρια σε κανέ­ναν να σπε­κου­λά­ρει ούτε να λασπο­λο­γή­σει. Αν ήθε­λε καρέ­κλα, μπο­ρού­σε να την έχει για­τί είχε και το μυα­λό και τη γνώ­ση. Μπο­ρού­σε να γίνει «Χαλί­φης στη θέση του Χαλί­φη» αν το ήθε­λε. Και επαγ­γελ­μα­τι­κά και πολι­τι­κά. Δεν το ήθε­λε όμως, δεν έγι­νε τα σχε­δόν τριά­ντα χρό­νια που πέρα­σαν από τη διά­σπα­ση, και φυσι­κά ούτε τώρα θα γίνει, που τέλειω­σε η επαγ­γελ­μα­τι­κή του στα­διο­δρο­μία και βρί­σκε­ται στη «νιό­τη των γηρα­τειών». Ξέρω πως φαντά­ζει παρά­ται­ρο στην επο­χή μας, αλλά υπάρ­χουν ακό­μα άνθρω­ποι που έχουν ιδε­ο­λο­γία, αρχές και αξί­ες  και μάλι­στα τις υπη­ρε­τούν μέχρι τέλους. 

Δεν είναι στους στό­χους μου να θέσω όλα τα πολι­τι­κά ζητή­μα­τα της περιό­δου τα οποία ο κύριος Κανά­κης τα «περ­νά­ει ένα χέρι και τα πασα­λεί­βει» χωρίς επί της ουσί­ας να πει τίπο­τα αλλά σε κάποια ζητή­μα­τα είμαι υπο­χρε­ω­μέ­νος να στα­θώ για­τί το ψέμα έχει κοντά ποδά­ρια και ο κ. Κανά­κης το χρη­σι­μο­ποιεί κατά συρροή:

  1. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ουδέ­πο­τε συνερ­γά­στη­κε στο Εργα­τι­κό Κέντρο Έβρου με ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΚΕ. Ένα μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνερ­γά­στη­κε με τους παρα­πά­νω και καταγ­γέλ­θη­κε δημό­σια από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (http://antarsya.gr/node/3072) Μισή αλή­θεια, ολό­κλη­ρο το ψέμα σας κ. Κανάκη.
  2. «Κοι­νές παρα­τά­ξεις με το ΣΥΡΙΖΑ σε πάνω από 250 συν­δι­κά­τα του Δημο­σί­ου». Δεύ­τε­ρο ψέμα!!! Μήπως γνω­ρί­ζε­ται κ. Κανά­κη ότι στα σωμα­τεία που λέτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δικές του παρα­τά­ξεις; Εκτός αν εννο­εί­ται ότι συμ­με­τέ­χουν ως άτο­μα ΣΥΡΙ­ΖΑί­οι στις Παρεμ­βά­σεις όπου εκτός από ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμ­με­τέ­χουν κι άλλες δυνά­μεις. Και τι θα έπρε­πε να κάνουν οι σύντρο­φοί μας να ζητά­νε πιστο­ποι­η­τι­κά κοι­νω­νι­κών φρο­νη­μά­των. Υπάρ­χει λοι­πόν παρά­τα­ξη του ΣΥΡΙΖΑ στο δημό­σιο άλλα κάποιοι Συρι­ζαί­οι συμ­με­τέ­χουν στις παρεμ­βά­σεις. Αυτή είναι η αλήθεια.
  3. Στη­ρί­ξα­με το ΟΧΙ με αστε­ρί­σκο; Ψέμα προ­βο­κα­τό­ρι­κο! Οι αστε­ρί­σκοι είναι εφεύ­ρε­ση συγκε­κρι­μέ­νου πολι­τι­κού χώρου που προ­βο­κά­ρει μονί­μως και στα­θε­ρά με ψέμα­τα. Στη­ρί­ξα­με το ΟΧΙ χωρίς κανέ­ναν αστε­ρί­σκο αλλά με δικό μας πολι­τι­κό πλαί­σιο που έλε­γε ΟΧΙ στα μνη­μό­νια ΟΧΙ στην ΕΕ, ΟΧΙ στην ΟΝΕ που είναι τα μεγά­λα στη­ρίγ­μα­τα του κεφα­λαί­ου. Να σας θυμί­σω τι έκα­νε η αστι­κή τάξη της Χώρας μας και απει­λού­σε ακό­μα και με πρα­ξι­κό­πη­μα για­τί όπως έλε­γε «το ΟΧΙ σημαί­νει ΟΧΙ στην ΕΕ». Εμείς σηκώ­σα­με το γάντι, κάποιοι άλλοι προ­σπά­θη­σαν να στη­ρί­ξουν έστω και έμμε­σα, με άκυ­ρο τις επι­λο­γές της πλου­το­κρα­τί­ας. Και λέω προ­σπά­θη­σαν για­τί το ξέρε­τε ότι δεν τα κατά­φε­ραν. Τα 8 στα 10 μέλη ψήφι­σαν ΟΧΙ.
  4. Κανέ­να από τα στε­λέ­χη που ανα­φέ­ρε­τε κ Κανά­κη δεν υπο­στή­ρι­ξαν συνερ­γα­σία με το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ψέμα, είναι χοντρο­κομ­μέ­νη Προ­βο­κά­τσια και σας προ­κα­λώ να δημο­σιεύ­σε­τε δηλώ­σεις των στε­λε­χών που κατο­νο­μά­ζε­τε. Η σπί­λω­ση αγω­νι­στών που κάνε­τε κατά κόρον δεν είναι πολι­τι­κή άπο­ψη είναι λασπολογία!
  5. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις Περι­φε­ρεια­κές ‑Δημο­τι­κές εκλο­γές κατέ­βα­σε αυτό­νο­μα ψηφο­δέλ­τια σε όλη τη Χώρα εκτός από το Χαλάν­δρι. Και σας ρωτάω: Δεν υπάρ­χει ούτε ένας Δήμος της Χώρας που το ΚΚΕ κατέ­βα­σε κοι­νό υπο­ψή­φιο με τον ΣΥΡΙΖΑ; Πριν απα­ντή­σε­τε σας συμ­βου­λεύω να το ψάξε­τε. Και μη μου πεί­τε ήταν ειδι­κή περί­πτω­ση για­τί και το Χαλάν­δρι τέτοια ήταν. Όμως μπο­ρείς να θεω­ρείς ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνερ­γά­ζε­ται με τον ΣΥΡΙΖΑ για­τί σε ολό­κλη­ρη τη Χώρα κατέ­βα­σε σε ένα δήμο κοι­νό υπο­ψή­φιο; Όχι! Αλλά στα πλαί­σια του «γκαι­μπε­λι­σμού», σκέ­φτε­στε σαν καλός οπα­δός του, αν το ανα­φέ­ρου­με κάτι θα μεί­νει για να στη­ρί­ξου­με την προ­βο­κά­τσια: «Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνερ­γά­ζε­ται με τον ΣΥΡΙΖΑ»….
  6. Η ανα­κοί­νω­ση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θεω­ρεί θετι­κό το απο­τέ­λε­σμα των εκλο­γών του Ιανουα­ρί­ου 2015 υπάρ­χει. Και πράγ­μα­τι ήταν μια λαϊ­κή νίκη, όχι για­τί βγή­κε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά για­τί κατα­πο­ντί­στη­καν όλες οι έως τότες λαο­μί­ση­τες πολι­τι­κές δυνά­μεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ κλπ. Αυτό δεν σημαί­νει σε καμιά περί­πτω­ση ότι εμείς συντα­χθή­κα­με με το ΣΥΡΙΖΑ αντι­θέ­τως προ­βλέ­ψα­με ότι θα πάει σε μνη­μό­νια και θα υπη­ρε­τή­σει κατά γράμ­μα τις επι­λο­γές της αστι­κής τάξης και του ιμπε­ρια­λι­σμού. Τα επί­ση­μα κεί­με­να της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και η αρθρο­γρα­φία των στε­λε­χών μας πριν και μετά τις εκλο­γές υπάρ­χουν…. Ο Ριζο­σπά­στης την επο­μέ­νη των εκλο­γών της 18ης Οκτώ­βρη 1981 βγή­κε με πρω­το­σέ­λι­δο μεγά­λη νίκη του λαού, κατα­πο­ντί­στη­κε η δεξιά κλπ Και πράγ­μα­τι ο κόσμος είχε σιχα­θεί τη Δεξιά και την έρι­ξε χωρίς να ξέρει σίγου­ρα τι θα του βγει το ΠΑΣΟΚ. Τι έπρε­πε να πού­με για αυτό;

Στο σχι­ζο­φρε­νι­κό πολι­τι­κό παρα­λή­ρη­μα του ο  κ. Κανά­κης προ­σπα­θεί ούτε λίγο ούτε πολύ να μας ταυ­τί­σει με τους οπορ­του­νι­στές που κάνα­με τις δια­σπά­σεις κλπ. «Οι γεν­ναί­οι του… Μπραν­κα­λε­ό­νε διέ­σπα­σαν το ΚΚΕ το 1989, για να μην το δια­σπά­σουν οι άλλοι οπορ­του­νι­στές, που όμως το διέ­σπα­σαν αργό­τε­ρα………» «Κανά­κεια» λογι­κή σκουλικομυρμηγκότρυπας!

Να του θυμί­σω λοιπόν:

  • Κοι­νό πόρι­σμα ΚΚΕ- ΕΑΡ. Σε 10 σελί­δες το «κοι­νό Ευρω­παϊ­κό μας σπί­τι» (ΕΟΚ) ανα­φέ­ρε­ται 12 φορές. Το έγρα­ψαν οι οπορ­του­νι­στές; Σίγου­ρα! Δια­φώ­νη­σε κανείς από τους σημε­ρι­νούς νεορθόδοξους;
  • Ο Γκορ­μπα­τσόφ, η περε­στρόι­κα και η γκλά­στ­νοστ, τα λέγα­νε και έστα­ζε το στό­μα του μέλι. «θα μας οδη­γή­σουν στον Κομου­νι­σμό» λέγα­νε. Όποιος μιλά­ει ενα­ντί­ον τους, καθαι­ρεί­ται, λοι­δο­ρεί­ται, δια­γρά­φε­τε. Σε «πλέ­ρια» συνερ­γα­σία οπορ­του­νι­στών και καθα­ρών κομματικών
  • 2 Ιου­λί­ου 1989: Κυβέρ­νη­ση σε συνερ­γα­σία με την αστι­κή τάξη και «το κατ εξο­χήν κόμ­μα της», τη ΝΔ, με αρχη­γό τον πιο λαο­μί­ση­το εργα­το­φά­γο ηγέ­τη, τον Μητσο­τά­κη! «Για να μη γίνει παρα­γρα­φή των σκαν­δά­λων, να μπουν οι ΠΑΣΟ­Κοι φυλα­κή». Αγα­στή η συνερ­γα­σία οπορ­του­νι­στών και ορθο­δό­ξων. Κοι­νός εχθρός η ΚΝΕ και η αρι­στε­ρή τάση στο Κόμ­μα. Τελευ­ταία κάποιοι προ­σπα­θούν να αλλά­ξουν και τη ιστο­ρία. Πως έδω­σαν «ομη­ρι­κές μάχες» για να μην περά­σουν οι επι­λο­γές της ανα­νε­ω­τι­κής λεγό­με­νης πτέ­ρυ­γας. Παρα­μύ­θια ούτε μια αντίρ­ρη­ση δεν εξέ­φρα­σαν. Τα πρα­κτι­κά δημο­σιεύ­τη­καν, υπάρχουν!
  • 23 Νοεμ­βρί­ου 1989 Οικου­με­νι­κή Κυβέρ­νη­ση Ζολώ­τα και με τους «κλέ­φτες του ΠΑΣΟΚ» μέσα, «για να μη συρ­θεί η Χώρα σε εκλογές»
  • Δημο­τι­κές 1990: Πρώ­τος γύρος, δεκά­δες κοι­νοί υπο­ψή­φιοι με το ΠΑΣΟΚ. Στην Κοζά­νη στη­ρί­ζουν από τον πρώ­το γύρο τον «σοσια­λι­στή» Πάρι Κου­κου­λό­που­λο. Στο δεύ­τε­ρο γύρω στη­ρί­ζουν ανοι­χτά και επί­ση­μα ΠΑΣΟΚ παντού: Μετά είναι γνω­στό πως «οι κλέ­φτες πήγαν φυλα­κή» στο ΚΚΕ έγι­ναν δυο δια­σπά­σεις, δια­γρα­φή ολό­κλη­ρης της ΚΝΕ και το ΚΚΕ στο 4%!

Εμείς όλοι (Ο Γρά­ψας, η ΚΝΕ, οι 15 της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής. Ο Κάπ­πος, ο Δεσύ­λας)   αντι­τα­χθή­κα­με σε όλες τις παρα­πά­νω επι­λο­γές. Αντι­στα­θή­κα­με πρώ­τα και πάνω απ’ όλα στην ενσω­μά­τω­ση του Κόμ­μα­τός μας στην αστι­κή τάξη. Είμα­στε υπε­ρή­φα­νοι γι αυτό και από άλλα μετε­ρί­ζια πλέ­ον, εδώ και 29 χρό­νια δίνου­με τον δικό μας αγώ­να για την ταξι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση της εργα­τι­κής τάξης και την επα­να­θε­με­λί­ω­ση του Κομου­νι­σμού. Όπως εμείς το αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε. Ίσως να έχου­με και λάθος. Μπο­ρεί να γίνει πολι­τι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση και μάλι­στα πολύ σκλη­ρή πάνω στις θέσεις μας. Αυτό είναι θεμι­τό για­τί πάει μπρο­στά την κοι­νό μας στό­χο. Αυτό όμως που κάνει ο κ. Κανά­κης δεν είναι πολι­τι­κή, είναι λιβε­λο­γρά­φη­μα. Σπί­λω­ση δοκι­μα­σμέ­νων αγω­νι­στών που έδω­σαν όλη τη ζωή τους στο κίνη­μα και δεν διά­λε­ξαν, όπως πολ­λοί άλλοι, τη συν­διαλ­λα­γή και την αλλοτρίωση.

Τέλος κύριε Κανά­κη, εμείς αντι­πα­λέ­ψα­με αυτές τις επι­λο­γές που ανα­φέ­ρω πιο πάνω. Εσείς δεν ξέρω αν τις στη­ρί­ξα­τε. Αν τις στη­ρί­ξα­τε έστω και «με αστε­ρί­σκο» για να «κανα­κέ­ψε­τε» την τότε ηγε­σία, στην οποία κου­μά­ντο έκα­νε ο Ανδρου­λά­κης, κοι­τάξ­τε τον εαυ­τό σας στον καθρέ­φτη και θα δεί­τε απ ευθεί­ας τον ορι­σμό του οπορτουνισμού!!! 

Πράσ­σος Στέ­φα­νος Συνταξιούχος
Πρώ­ην Εργά­της Ορυ­χεί­ων ΔΕΗ Πτολεμαΐδας

 * * *

Το κεί­με­νο του κ. Στέ­λιου Κανάκη

Οι… αναμφίλεκτοι κριτές και το «αμφιλεγόμενο» κόμμα

kanakis

Μια απάντηση…

Αντι­πα­ρέρ­χο­μαι τους διά­φο­ρους χαρα­κτη­ρι­σμούς και ξεκα­θα­ρί­ζω κάτι απ’ την αρχή:

Δεν ασχο­λή­θη­κα στο παρα­μι­κρό με το να αντι­κρού­σω την όποια και όπως έγι­νε, κρι­τι­κή του κου Σκα­μνά­κη στο άρθρο του για την Δια­κή­ρυ­ξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρό­νια του[1]. Είχα γρά­ψει πως θα το πρά­ξουν άλλοι καλύ­τε­ρα από εμέ­να. Είναι άλλω­στε και η ζωή η άτι­μη που επι­βε­βαιώ­νει πράγματα.

Ο κ. Σκα­μνά­κης στην κρι­τι­κή του απο­κα­λεί το ΚΚΕ ως το «πλέ­ον αμφι­λε­γό­με­νο κόμ­μα της χώρας». Να συμ­φω­νή­σου­με πως κανείς δεν είναι απαλ­λαγ­μέ­νος κρι­τι­κής. Ούτε το ΚΚΕ. Από αυτό όμως μέχρι τους προ­βο­κα­τό­ρι­κους, αήθεις και υβρι­στι­κούς χαρα­κτη­ρι­σμούς υπάρ­χει τερά­στια από­στα­ση. Επ’ αυτού στά­θη­κα και αυτό σχο­λί­α­σα μόνο.

Αλλά από πότε μπο­ρεί κανείς να βρί­ζει το ΚΚΕ και να παρα­μέ­νει, εν τη «αγιο­σύ­νη» του, στο απυ­ρό­βλη­το και όποιος αντι­κρού­ει τέτοιους χαρα­κτη­ρι­σμούς να βάλ­λε­ται ως «εικο­νο­μά­χος» και απο­κα­θη­λώ­σας «αγί­ους».

Αίφ­νης προ­έ­κυ­ψε ένα πόνη­μα – δήθεν απά­ντη­ση σε άρθρο μου, που περί άλλων τυρ­βά­ζει αλλά δεν ανα­φέ­ρε­ται διό­λου στον επί­μα­χο και αήθη χαρα­κτη­ρι­σμό. Δεν μας είπαν οι διά­φο­ροι «εικο­νο­λά­τρες», «αγιο­ποι­η­τές» και οι συν αυτώ, τον απο­δέ­χο­νται; Μήπως αντί να προ­χω­ρή­σε­τε σε οτι­δή­πο­τε άλλο, θα έπρε­πε να έχε­τε να στα­θεί σ’ αυτόν; Αυτή είναι η ουσία, όπου και επι­κε­ντρώ­θη­κα στο άρθρο μου. Το αντι­πα­ρέρ­χε­στε. Κι αμφι­σβη­τεί­τε το δικαί­ω­μά μου να τον σχο­λιά­σω καθώς και αυτόν που τον δια­τύ­πω­σε. Αμφι­λε­γό­με­νο το ΚΚΕ και αναμ­φί­λε­κτος ο κος Σκαμνάκης;

Προ­σω­πι­κά, κύριοι, δεν έχω ανά­γκη από «αγί­ους» — δεν τους ανα­γνω­ρί­ζω, αλλά και στην εντε­λώς παρά­λο­γη και εξ αυτού απί­θα­νη περί­πτω­ση που θα έχρη­ζα τέτοιων, μάλ­λον θα κοί­τα­ζα στο πλού­σιο παρελ­θόν του ελλη­νι­κού και του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινήματος.

Κι όπως ο Κ. Βάρ­να­λης γράφει:

«Με πάθος την αλή­θεια φανερώνω,
μα ποιος μ ακούει;
Κάτι άγου­ρα παιδιά.
Γυρο­κοι­τάω, κανέ­νας δε με ξέρει,
όπως κι εγώ δεν ξέρω τον εαυ­τό μου.
Πλή­θος μεγά­λοι στο Μου­σείο της Τέχνης,
αθά­να­τοι όλοι, λίγοι μόνο ζούνε.»

Ως Μαρ­ξι­στής-Λενι­νι­στής, έχω κάθε δικαί­ω­μα να υπε­ρα­σπί­ζο­μαι το Κόμ­μα των 100 χρό­νων αγώ­νων, θυσιών και συνε­πούς πάλης για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρωπο.

Όσο για το λογο­παί­γνιο με το «σκα­μνά­κι» — τα λογο­παί­γνια είναι και μια από τις ομορ­φιές της γλώσ­σας μας, είχε να κάνει με την απο­χώ­ρη­ση του κυρί­ου Σκα­μνά­κη από το Πριν και την λίαν προ­σφά­τως μετοί­κι­σή του σε φρά­ξια του ΝΑΡ, απο­χαι­ρε­τώ­ντας, για μια ακό­μη φορά, συντρό­φους του. Διό­τι, αν μη τι άλλο, θα συμ­φω­νή­σου­με ότι κάπου καθό­ταν κι επί­σης πως κάπου θα κάθε­ται και στο μέλ­λον. Άλλω­στε η ορθο­στα­σία για μας, τους κάποιας ηλι­κί­ας, είναι δοκιμασία.

Πάμε τώρα στα 6 σημεία που υπο­τί­θε­ται πως αντι­κρού­ο­νται, διαν­θι­σμέ­να με διά­φο­ρα επί­θε­τα για τα οποία έχω να παραθέσω:

  1. Στο Εργ. Κέντρο Έβρου (εκλο­γές 29/3/15) κατέ­βη­καν 3 ψηφο­δέλ­τια: Ταξι­κή Αγω­νι­στι­κή Ενό­τη­τα (στη­ρί­ζει το ΠΑΜΕ), ΔΑΚΕ και Aνε­ξάρ­τη­τη Κίνη­ση Εργα­ζο­μέ­νων Ν. Έβρου, στον οποίο συμ­με­τέ­χουν ΠΑΣΚΕ, δυνά­μεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ[2]. Η «εργα­τι­κή αλλη­λεγ­γύη»[3] (αλή­θεια την γνω­ρί­ζεις;) κάλυ­πτε την συνερ­γα­σία γράφοντας:

«Εργα­ζό­με­νοι από πολ­λούς χώρους του ιδιω­τι­κού τομέα (φάρ­μα­κο, ιδιω­τι­κοί υπάλ­λη­λοι κτλ) πήραν την πρω­το­βου­λία να δημιουρ­γή­σουν την Ανε­ξάρ­τη­τη Κίνη­ση Εργα­ζό­με­νων με στό­χο να δώσουν ζωή στο ΕΚ και να αντι­με­τω­πί­σουν τις επι­θέ­σεις των εργοδοτών.

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών δικαί­ω­σαν αυτή την προ­σπά­θεια. Η Ανε­ξάρ­τη­τη Κίνη­ση πήρε 9 έδρες στις εκλο­γές της Κυρια­κής 29 Μάρ­τη, η Ταξι­κή Αγω­νι­στι­κή Ενό­τη­τα (παρά­τα­ξη του ΠΑΜΕ) πήρε 3, ενώ μια έδρα πήρε η ΔΑΚΕ.»

Είμαι ψεύ­της;

  1. Οι συνερ­γα­σί­ες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι πρό­σφα­τα ήταν πάμπολ­λες και σε πολ­λούς τομείς. Με κοι­νή κάθο­δο σε ψηφο­δέλ­τια, αλλά και στην από­λυ­τη σύμπλευ­ση στα ΔΣ όπου κατέ­βαι­ναν ξεχω­ρι­στά. Ενδει­κτι­κά (μπο­ρώ και εκα­το­ντά­δες άλλες) αναφέρω:

Εκλο­γές ΤΕΕ 24/11/13, ΠΥΣΔΕ Κεφα­λο­νιάς[4], συνερ­γα­σί­ες σε ΓΕΝΟΠ και Πρω­το­βάθ­μιους Συλ­λό­γους της ΔΕΗ[5].

Στους εκπαι­δευ­τι­κούς η συνερ­γα­σία ήταν σχε­δόν δια­χρο­νι­κή και σε πάρα πολ­λές ΕΛΜΕ. Απο­λύ­τως ενδει­κτι­κά, αναφέρω:[(ΕΛΜΕ-ΚΙ, 2013), ΕΛΜΕ ΑΓ΄, ΕΛΜΕ Ε΄ Αν. Αττι­κής (και μετά τις εκλο­γές του ’15] καθώς και σε πολ­λές άλλες, ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), πολι­τι­κή συνερ­γα­σία ΣΥΝΕΚ – Παρεμ­βά­σε­ων σε ΟΛΜΕ.

Σε πάνω από 60 ΕΛΜΕ και Συλ­λό­γους Δασκά­λων, στις αρχαι­ρε­σί­ες  (11/2012) για τα Τοπι­κά Υπη­ρε­σια­κά Συμ­βού­λια οι ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ-Παρεμ­βά­σεις κατέ­βη­καν σε κοι­νά ψηφο­δέλ­τια με τον ΣΥΡΙΖΑ για εκλο­γή «αρι­στε­ρών αιρε­τών»[6], ενώ κατέ­βαι­ναν ξεχω­ρι­στά στα Κεντρι­κά Υπη­ρε­σια­κά Συμ­βού­λια, δηλα­δή εκτός του ρόλου του «αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κού» μαϊ­ντα­νού και «ότι του λαλεί του (οπορ­του­νι­στή) λωλοστεφανή.

Η κοι­νή κάθο­δος των δυνά­με­ων ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε 35 Συλ­λό­γους στη ΔΟΕ και 21 ΕΛΜΕ στην ΟΛΜΕ (2011)[7].

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ 2013, ΑΡΣΥ (ΕΕΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ΣΑΤΑ «Ενιαίο Ενω­τι­κό» (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΛΠ-2016), οι δια­χρο­νι­κές πολι­τι­κές συνερ­γα­σί­ες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην ΠΟΕ-ΟΤΑ, τα νόθα συνέ­δρια και ο απο­κλει­σμός των συμ­βα­σιού­χων, 35ο συνέ­δριο ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ (Αγω­νι­στι­κή Ενό­τη­τα συνερ­γα­σία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στή­ρι­ξη από ΣΥΡΙΖΑ με επί­ση­μη ανα­κοί­νω­ση)[8].

Ε.Κ. Αγρι­νί­ου «Εργα­τι­κή πάλη οικο­δό­μων-Αγω­νι­στι­κό μέτω­πο (ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ) στις εκλο­γές του 2014, (ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ) στις προη­γού­με­νες, Ελλη­νι­κή Κοι­νό­τη­τα Βρυ­ξελ­λών, εκλο­γές 2013.

Στα σωμα­τεία των νοσο­κο­μεί­ων «Αγία Όλγα», «Ασκλη­πιείο» (2015) ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέ­βη­καν σε κοι­νό ψηφο­δέλ­τιο. Στο σωμα­τείο του νοσο­κο­μεί­ου ΠΑΓΝΗ στις εκλο­γές του 2013 οι Αντάρ­συοι, ξεπερ­νώ­ντας εαυ­τούς, συνερ­γά­στη­καν εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και με τους ΑΝΕΛ (ΕΑΠ).

Συν­δι­κά­το Οικο­δό­μων Μαγνη­σί­ας «Αγω­νι­ζό­με­νοι Οικο­δό­μοι» (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΠΑΜ), Απρί­λιος 2013.

Και να μην ξεχά­σου­με τους Φοι­τη­τι­κούς Συλ­λό­γους, όπου οι συνερ­γα­σί­ες με τις σκόρ­πιες δυνά­μεις και τα απο­λει­φά­δια του Σύρι­ζα έδι­ναν κι έπαιρ­ναν, εκτός από τις ενδο­πα­ρα­τα­ξια­κές συνερ­γα­σί­ες, τα κοι­νά ψηφί­σμα­τα στα ΔΣ και τα κοι­νά πλαί­σια στις ΓΣ.

Στο νοσο­κο­μείο Ευαγ­γε­λι­σμός οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ στή­ρι­ξαν από  κοι­νού για εκπρό­σω­πο των εργα­ζο­μέ­νων στη Διοί­κη­ση τον Σπ. Δρί­τσα (3/2014).

Ξεχω­ρι­στή περί­πτω­ση η ΠΟΕΜ όπου η κοι­νή παρά­τα­ξη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ («Εργα­τι­κή Παρέμ­βα­ση») σε συνερ­γα­σία με την ΠΑΣΚΕ άλω­σαν το προ­ε­δρείο της Ομο­σπον­δί­ας Μετάλ­λου[9].

Κι ένα κορυ­φαίο και πολύ πρό­σφα­το: Ο γνω­στός ναυ­το­πα­τέ­ρας Ντα­λα­κο­γιώρ­γος (Ένω­ση Ναυ­τών) πέρα­σε στις δυνά­μεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλο­γές του ΕΚ Πει­ραιά (2016).

Όλα τα παρα­πά­νω παρα­δείγ­μα­τα που, επα­να­λαμ­βά­νω, είναι απο­λύ­τως ενδει­κτι­κά και δίνουν μια μικρή εικό­να της συνερ­γα­σί­ας και συμπό­ρευ­σης ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ, ανα­δει­κνύ­ουν το ρόλο της πρώ­της ως «αρι­στε­ρού» ψάλ­τη ή «αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κού» συνο­δοι­πό­ρου του ΣΥΡΙΖΑ και ανα­χώ­μα­τος του ταξι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κινήματος.

Άλλω­στε, τη συγ­γέ­νεια ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ την ανα­γνω­ρί­ζει και το ίδιο το ΝΑΡ:

«Στα μάτια πολ­λών αρι­στε­ρών κι εργα­ζο­μέ­νων η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φαί­νε­ται σα συνε­χές του ΣΥΡΙΖΑ»[10].

Ούτε οι κοι­νές συγκε­ντρώ­σεις (ων ουκ έστιν αριθ­μός) ξεχνιού­νται, όπου ενδει­κτι­κά και πάλι ανα­φέ­ρω τη συγκέ­ντρω­ση στο Σύνταγ­μα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την Δευ­τέ­ρα 8/10/2012 με Σύρι­ζα, ΚΟΕ, ΕΠΑΜ, Σπί­θα, τους «δεν πλη­ρώ­νω» κλπ, στις 27/11/14 στην πλ. Κλαυθ­μώ­νος πάλι σε συγκέ­ντρω­ση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όπου μάλι­στα έφτα­σαν με προ­συ­γκε­ντρώ­σεις. Κατάγ­γει­λαν τα μνη­μό­νια, ο Τσί­πρας ζήτη­σε συστρά­τευ­ση για να γίνει κυβέρ­νη­ση και πορεύ­τη­καν προς τη Βου­λή. Επί­σης στις 29/6/15 στη συγκέ­ντρω­ση-συναυ­λία «αξιο­πρέ­πειας και δημο­κρα­τί­ας» συμ­με­τεί­χε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως «αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό» ντεκόρ.

Είμαι ψεύ­της, λοιπόν;

  1. Το «Όχι», μας γρά­φουν στην απά­ντη­σή τους, το στη­ρί­ξα­νε χωρίς αστε­ρί­σκο και το κάνει ακό­μη χει­ρό­τε­ρο για τους ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν που υπο­στή­ρι­ζε τότε:

«Η αναγ­γε­λία δημο­ψη­φί­σμα­τος έγι­νε κάτω από την πίε­ση των λαϊ­κών δυνά­με­ων να μπει τέρ­μα στη συνέ­χι­ση της ίδιας πολι­τι­κής» [11].

Δηλα­δή, το δημο­ψή­φι­σμα θεω­ρή­θη­κε προ­ϊ­όν του λαϊ­κού αγώ­να, ότι προ­έ­κυ­ψε δήθεν από «τα κάτω» και όχι ως επι­λο­γή της αστι­κής κυβέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ για λογα­ρια­σμό τμη­μά­των του κεφα­λαί­ου! Άρα, κατά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο αστι­κός θεσμός του δημο­ψη­φί­σμα­τος και το περιε­χό­με­νό του όπως είχε δια­τυ­πω­θεί από την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, ήταν κάτι σαν «πεδίο της ταξι­κής πάλης», απ’ όπου μπο­ρού­σαν να βγουν κερ­δι­σμέ­νοι εξ ίσου και η εργα­τι­κή τάξη και το κεφά­λαιο. Το λιγό­τε­ρο που μπο­ρεί να περι­γρά­ψει κανείς αυτή την αντί­λη­ψη είναι ως κοι­νο­βου­λευ­τι­κή αυταπάτη.

Ξεχά­σα­τε πως ακό­μη και την ημέ­ρα του δημο­ψη­φί­σμα­τος, όπου δεν έφτα­νε ο Σύρι­ζα να τα βάλει με τους κομ­μου­νι­στές, επι­στρα­τεύ­ο­νταν το κολα­ού­ζο του, η Ανταρ­σύα. Οι «αντι­κα­πι­τα­λι­στές», που το τελευ­ταίο διά­στη­μα πριν το δημο­ψή­φι­σμα, δεν είχαν λεί­ψει από καμία κυβερ­νη­τι­κή συγκέ­ντρω­ση,  έφτα­σαν στο σημείο, στον Περισ­σό, να απει­λούν τα μέλη του ΚΚΕ ότι θα φέρουν την Αστυ­νο­μία αν δε στα­μα­τή­σουν την εξόρ­μη­ση. Στο Αιγά­λεω κατάγ­γελ­λαν ότι «το ΚΚΕ αλλοιώ­νει τη λαϊ­κή βού­λη­ση», ανα­πα­ρά­γο­ντας τις αθλιό­τη­τες που μετέ­δι­δε το «left.gr»[12].

Συμ­με­τεί­χα­τε στην παγί­δευ­ση του λαού μέσω ενός κάλ­πι­κου δημο­ψη­φί­σμα­τος, είτε παγι­δευ­μέ­νοι στην… αρι­στε­ρο­σύ­νη του ΣΥΡΙΖΑ είτε για άλλους λόγους που καλό είναι, να μας τους πεί­τε κάποτε.

Είμαι προ­βο­κά­το­ρας;

  1. Το φλερτ με την ιδέα της συνερ­γα­σί­ας με τον ΣΥΡΙΖΑ και της αρι­στε­ρής κυβέρ­νη­σης, βέβαια, δεν είναι τυχαίο. Πρό­κει­ται για έκφρα­ση της πολι­τι­κής γειτ­νί­α­σής τους. Καταρ­χήν δεν πρέ­πει να ξεχνά­με ότι σε μια σει­ρά χώρους, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΣΥΡΙΖΑ συνερ­γά­ζο­νταν στε­νά. Πολ­λές δυνά­μεις τους δια­κή­ρυτ­ταν ανοι­χτά την ανά­γκη της «κυβέρ­νη­σης της αρι­στε­ράς». Η ΑΡΑΝ, συνι­στώ­σα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υπο­στή­ρι­ζε: «Το αίτη­μα της αρι­στε­ρής κυβέρ­νη­σης σίγου­ρα σήμε­ρα συνα­ντά την προσ­δο­κία των λαϊ­κών μαζών. Όμως, θα πρέ­πει να συν­δε­θεί με δια­δι­κα­σί­ες ρήξης και ανα­τρο­πής, δια­φο­ρε­τι­κά θα οδη­γη­θού­με σε νέες ήττες»[13].

Βλέ­πε ακό­μη την παρέμ­βα­ση στο ΠΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 50 μελών, στε­λε­χών κλπ[14]

Άλλο στέ­λε­χος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χαρα­κτη­ρί­ζει τη «συμ­με­το­χή της αρι­στε­ράς» σε κυβέρ­νη­ση ως «κατά­θε­ση ελπίδας»:

«Ο πυρή­νας της κρι­τι­κής που κάνει σήμε­ρα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέ­να­ντι στο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντί­θε­ση με την ηττο­πα­θή και κατα­στρο­φο­λο­γι­κή πολε­μι­κή που κάνει το ΚΚΕ, αυτή την αντί­φα­ση προ­σπα­θεί να ανα­δεί­ξει. Η συμ­με­το­χή της Αρι­στε­ράς στην κυβέρ­νη­ση, καθαυ­τή μια κατά­θε­ση ελπί­δας από τη μεριά των λαϊ­κών μαζών, πρέ­πει να σημαί­νει και αρι­στε­ρή δια­κυ­βέρ­νη­ση: δηλα­δή ρήξη πραγ­μα­τι­κή με την κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή, ενερ­γο­ποί­η­ση του εργα­τι­κού και λαϊ­κού κινή­μα­τος, εμπι­στο­σύ­νη στη δυνα­τό­τη­τα του αγω­νι­ζό­με­νου λαού να αγκα­λιά­σει και να μπο­λιά­σει ένα πρό­γραμ­μα κοι­νω­νι­κού μετα­σχη­μα­τι­σμού»[15].

Από κοντά, η «Κομ­μου­νι­στι­κή Ανα­νέ­ω­ση» προ­ε­κλο­γι­κά πρό­τει­νε κοι­νή εκλο­γι­κή κάθο­δο της αρι­στε­ράς με στό­χο συγκρό­τη­σης αντι­μνη­μο­νια­κής κυβέρ­νη­σης. Πολ­λά στε­λέ­χη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ήταν και υπο­ψή­φιοί της υπο­στη­ρί­ζουν ανοι­χτά ή συγκα­λυμ­μέ­να την ανά­γκη μιας αρι­στε­ρής κυβέρ­νη­σης (Γιώρ­γος Δελα­στίκ, Πέτρος Παπα­κων­στα­ντί­νου, Σπύ­ρος Μαρ­κέ­τος, Λεω­νί­δας Βατι­κιώ­της, Αλέ­κος Ανα­γνω­στά­κης, Πανα­γιώ­της Σωτή­ρης κ.ά.) Εδώ βέβαια ορι­σμέ­να από αυτά τα στε­λέ­χη έφτα­σαν να υμνούν τον Καμ­μέ­νο (π.χ. Δελα­στίκ)[16].

Οι δυνά­μεις ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ με πρω­το­βου­λία τους το Μάρ­τη του 2012 κάλε­σαν το ΚΚΕ και το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε κοι­νή δρά­ση. Στην «Επι­στο­λή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τα κόμ­μα­τα και τις οργα­νώ­σεις της Αρι­στε­ράς» ανα­φέ­ρε­ται ως «περιε­χό­με­νο — πλαί­σιο της κοι­νής δράσης»:

«α) Κατάρ­γη­ση όλων των Μνη­μο­νί­ων και των νόμων που τα συνο­δεύ­ουν. β) Άμε­ση παύ­ση πλη­ρω­μών προς τους πιστω­τές, μη ανα­γνώ­ρι­ση και μονο­με­ρή δια­γρα­φή του χρέ­ους. γ) Έξο­δο από ευρώ, ΟΝΕ και Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση. δ) Εθνι­κο­ποί­η­ση-κρα­τι­κο­ποί­η­ση του τρα­πε­ζι­κού συστή­μα­τος, των επι­χει­ρή­σε­ων στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας και όλων των μεγά­λων επι­χει­ρή­σε­ων που κλεί­νουν, χωρίς απο­ζη­μί­ω­ση, με εργα­τι­κό, λαϊ­κό και κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο. ε) Εργα­τι­κές και λαϊ­κές κατα­κτή­σεις σε βάρος των κερ­δών του κεφα­λαί­ου και υπέρ του εργα­τι­κού — λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος, με αυξή­σεις στους μισθούς, ριζι­κή μεί­ω­ση του χρό­νου εργα­σί­ας, στα­θε­ρές συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις, προ­στα­σία των ανέρ­γων, ριζι­κή μεί­ω­ση της φορο­λο­γί­ας των εργα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών στρω­μά­των, ριζι­κή αύξη­ση της φορο­λο­γί­ας του κεφα­λαί­ου».

Αλλού, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμπυ­κνώ­νει τα παρα­πά­νω στο στό­χο «Ανα­δια­νο­μή του πλού­του υπέρ των εργα­ζο­μέ­νων»[17].

Ο Π. Παπα­κων­στα­ντί­νου έγραφε:

«Για να είμα­στε δίκαιοι: Δεν εννο­ού­με ότι είναι εξ ορι­σμού εσφαλ­μέ­νη η προ­σπά­θεια του ΣΥΡΙΖΑ να προ­βά­λει μια γραμ­μή, ας το πού­με έτσι, “του καλού ευρώ”- ενός εκ θεμε­λί­ων μετα­σχη­μα­τι­σμού της ευρω­ζώ­νης, που θα στη­ρι­ζό­ταν σε μεγά­λες μετα­φο­ρές πόρων και τεχνο­γνω­σί­ας από τις ισχυ­ρό­τε­ρες στις ασθε­νέ­στε­ρες χώρες, στη γεν­ναία ανα­δια­νο­μή εισο­δή­μα­τος υπέρ των λαϊ­κών στρω­μά­των σε πανευ­ρω­παϊ­κή κλί­μα­κα…»[18].

Επί­σης, o Δελα­στίκ: «Ανε­ξαρ­τή­τως του συν­θή­μα­τος περί “κυβέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς”, το οποίο δεν έχου­με κανέ­να λόγο να αμφι­σβη­τή­σου­με ότι αντα­να­κλά τις προ­θέ­σεις της ηγε­σί­ας του ΣΥΡΙΖΑ…»[19].

Οι λιβα­νω­τοί του κου Δελα­στίκ (Δ/ντής τότε του Πριν) προς τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσοι που ανά­γκα­σε τον Χατζη­νι­κο­λά­ου σε εκπο­μπή του 2014 να διευ­κρι­νί­ζει πως δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Πάλι ο Δελα­στίκ σε… συρι­ζαϊ­κή έκστα­ση, απ’ τη νίκη του Σύριζα:

«Η Κεντρο­α­ρι­στε­ρά της ΕΕ απει­λεί­ται από …ΣΥΡΙ­Ζί­τι­δα. Ανη­συ­χία προ­κα­λεί στο Βερο­λί­νο η στά­ση των Βέλ­γων σοσια­λι­στών που καλεί σε ενό­τη­τα με την Αρι­στε­ρά για “μια άλλη Ευρώ­πη», την επο­μέ­νη των εκλο­γών[20].

Στα πλαί­σια της ασυ­γκρά­τη­της συρι­ζαϊ­κής λατρεί­ας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και με αφορ­μή τη ΔΕΗ, στο κάλε­σμα του ΣΥΡΙΖΑ για μέτω­πο κοι­νής δρά­σης παρα­βρέ­θη­καν πρω­το­κλα­σά­τα στε­λέ­χη της, όπως οι Α. Δρα­γα­νί­γος, Ν. Γουρ­λάς, Δ. Τσίτ­κα­νος, μαζί με την Θ. Τζά­κρη, τον Φωτό­που­λο, τον Νικο­λό­που­λο, την Κατσέ­λη, την Ραχήλ Μακρή και άλλα φυντά­νια του σάπιου αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος και του εργα­το­πα­τε­ρι­σμού, που μάζε­ψε για να φτιά­ξει μέτω­πο ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά χρειά­ζο­νταν, φαί­νε­ται, και έναν «αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό επα­να­στα­τι­κό» μαϊ­ντα­νό, ρόλο που πρό­θυ­μα επέ­λε­ξε να παί­ξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ , δίνο­ντας «αρι­στε­ρό άλλο­θι» στο όλο εγχεί­ρη­μα, έτσι για συμπα­ρά­στα­ση στον Λαφαζάνη.

Εύγε παι­διά και εις ανώτερα…

Σπι­λώ­νω… αγωνιστές;

  1. Η συνερ­γα­σία στον Δήμο Χαλαν­δρί­ου είναι «ειδι­κή περίπτωση».

Η συνερ­γα­σία, στις ίδιες εκλο­γές, με δυνά­μεις του Σύρι­ζα στην Αγ. Παρα­σκευή ήταν κι αυτή «ειδι­κή περίπτωση».

Η ανοι­χτή παρό­τρυν­ση του υπο­ψή­φιου δημάρ­χου Αθή­νας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Π. Κων­στα­ντί­νου για στή­ρι­ξη του υπο­ψη­φί­ου του ΣΥΡΙΖΑ Σακελ­λα­ρί­δη[21], έστω και «χωρίς αυτα­πά­τες», στο β΄ γύρο των πρό­σφα­των εκλο­γών στο δήμο της Αθή­νας, ήταν κι αυτή «ειδι­κή περίπτωση»;

Οι άλλες συνερ­γα­σί­ες, σε προη­γού­με­νες Δημο­τι­κές Εκλο­γές ήταν κι αυτές «ειδι­κές περιπτώσεις»;

Τίπο­τα από τα παρα­πά­νω, καθώς και πολ­λά άλλα δεν είναι ειδι­κή περί­πτω­ση κύριοι. Μάλ­λον για εξει­δι­κευ­μέ­νο και καρα­μπι­νά­το οπορ­του­νι­σμό το κόβω.

Είμαι προ­βο­κά­το­ρας;

  1. Η από­φα­ση του Πανελ­λα­δι­κού Συντο­νι­στι­κού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει συγκε­κρι­μέ­να: «Η ενί­σχυ­ση της αρι­στε­ράς, η μεγα­λύ­τε­ρη από το 1958…»[22]. Αρι­στε­ρά ο… ΣΥΡΙΖΑ. Ουδέν άλλο σχόλιο!

Τέλος, λησμο­νούν την περί­πτω­ση του Κων­στα­ντί­νου που χει­ρο­κρο­τού­σε την… Αρα­βι­κή άνοι­ξη και σιω­πούν για την πολύ­χρο­νη γειτ­νί­α­σή τους, εν είδη δεκα­νι­κιών, με τους εργα­το­πα­τέ­ρες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σε όλες τις κινητοποιήσεις.

 Έτσι είναι, κύριοι! Κάποιοι διέ­σπα­σαν το ΚΚΕ το 1989 για να μην το δια­σπά­σουν οι άλλοι οπορ­του­νι­στές αργό­τε­ρα, που όμως το διέ­σπα­σαν κι αυτοί και κάποιοι απ’ τους πρώ­τους με τον και­ρό πέρα­σαν στους δεύ­τε­ρους, άλλοι κατέ­λη­ξαν προ­σκολ­λού­με­νοι λάτρεις των δεύ­τε­ρων κι οι υπό­λοι­ποι κου­βα­λά­νε νερό στο μύλο τους.

Και απ’ όλους αυτούς, άλλοι κάη­καν ως και­ρο­σκο­πι­κά προ­σα­νάμ­μα­τα στα ανα­χω­μα­τι­κά τερ­τί­πια της αστι­κής τάξης κι άλλοι σιγο­καί­ο­νται ως κολα­ού­ζοι γενι­κώς και ειδι­κώς ως αντί… και υπο­φω­τι­ζό­με­νοι ως δορυ­φό­ροι του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι δε τόσο εξω­φρε­νι­κή ως και σχι­ζο­φρε­νι­κή η οπορ­του­νι­στι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που όταν την περι­γρά­φει κανείς, εξα­νί­στα­νται και δυσκο­λεύ­ο­νται να την κατα­νο­ή­σουν ακό­μη και οι δημιουρ­γοί της.

Όσον αφο­ρά τα διά­φο­ρα παρελ­θο­ντο­λο­γι­κά εις δίκην μελα­νιού σου­πιάς, το  ΚΚΕ έχει στα­θεί σ’ αυτά τα ζητή­μα­τα, πολύ συγκε­κρι­μέ­να με σοβα­ρές ανα­λύ­σεις και απο­φά­σεις του που με καλύ­πτουν απολύτως.

Βεβαί­ως, αντι­λαμ­βά­νο­μαι απο­λύ­τως τη δει­νή θέση ορι­σμέ­νων, χωρίς σε καμία περί­πτω­ση να συμπά­σχω, την δια­χρο­νι­κή αγω­νία, την πρε­μού­ρα, τον κόπο και μόχθο τους, την απέλ­πι­δα προ­σπά­θειά τους, καθώς και τους αδιέ­ξο­δους δρό­μους που τους οδη­γεί το πρό­βλη­μά τους, να στη­ρί­ζουν επί μια τρια­κο­ντα­ε­τία την διά­σπα­ση του Κόμ­μα­τος της εργα­τι­κής τάξης και να ανα­γκά­ζο­νται να αυτο­προσ­διο­ρί­ζο­νται μέσω αυτής.

 

[1] https://www.902.gr/eidisi/politiki/149149/diakiryxi-tis-kentrikis-epitropis-gia-ta-100-hronia-toy-kke.

[2] https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/64275/evros-koino-psifodeltio-ton-dynameon-paske-syriza-kai-antarsya-sto

[3] Τεύ­χος 1167, 1/4/15

[4] http://www.inkefalonia.gr/koinonia/26738-pame-epikindyni-kai-kairoskopiki-i-taktiki-pou-egkainiazei-i-synergasia-ekpaideftikon-enantia-sto-pame

[5] ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Δεκέμ­βρης 2015.

[6] https://www.rizospastis.gr/story.do?id=7114124&textCriteriaClause=%2B%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%A1%CE%A3%CE%A5%CE%91+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%A1%CE%99%CE%96%CE%91

[7] Ριζο­σπά­στης 25/6/11.

[8] https://www.rizospastis.gr/story.do?id=7104759

[9] Ριζο­σπά­στης 20/3/16

[10] Εφη­με­ρί­δα «Πριν», Σάβ­βα­το 7 Ιού­νη 2014, σελ. 19, «ΝΑΡ για την κομ­μου­νι­στι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση. Πρώ­τα συμπε­ρά­σμα­τα από την εκλο­γι­κή μάχη, κατευ­θύν­σεις για την επό­με­νη μέρα».

[11]  Ανα­κοί­νω­ση ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 27/6/15

[12] Ριζο­σπά­στης, 6/7/15, σελ. 9

[13] Ανα­κοί­νω­ση του Πανελ­λα­δι­κού Γρα­φεί­ου της «Αρι­στε­ρής Ανα­σύν­θε­σης». Εκτι­μή­σεις για τα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα. 9/5/2013.

[14] http://www.topontiki.gr/article/35608/paremvasi-melon-antarsya-koino-eklogiko-metopo-me-ton-syriza

[15] Πανα­γιώ­της Σωτή­ρης, http://www.aristerovima.gr/details.php?id=3441

[16] https://www.rizospastis.gr/story.do?id=6863156

[17] Δημό­σιο κάλε­σμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το «Αγω­νι­στι­κό Μέτω­πο Ρήξης και Ανατροπής».

[18] Πέτρος Παπα­κων­στα­ντί­νου, «Για­τί χαί­ρε­ται ο κόσμος;», http://www.iskra.gr/index. php?option.

[19]Γ. Δελα­στίκ στην εφη­με­ρί­δα «Εθνος», 15/7/2013

[20] Επί­σης «Έθνος»

[21]  Συνέ­ντευ­ξη στην «Αυγή» στις 20/5/2014, του Π. Κων­στα­ντί­νου, υπο­ψή­φιου δήμαρ­χου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Αθή­να. Ο οποί­ος λέει σε απά­ντη­ση ερω­τή­μα­τος της «Αυγής» για το δεύ­τε­ρο γύρο: «Λέμε ότι χρειά­ζε­ται να οργα­νω­θεί με πολύ σκλη­ρό τρό­πο η μάχη για να ρίξου­με την κυβέρ­νη­ση (…) Γι’ αυτό στο μεν δεύ­τε­ρο γύρο των εκλο­γών στο δήμο της Αθή­νας χρειά­ζε­ται να είναι πραγ­μα­τι­κά γύρος ήττας του ίδιου του Καμί­νη και ταυ­τό­χρο­να η ψήφος στο Σακελ­λα­ρί­δη να μην έχει αυτα­πά­τες ότι θα ξηλω­θεί με αυτό­μα­το τρό­πο η συγκυ­βέρ­νη­ση της Δεξιάς».

[22]Ανα­κοί­νω­ση του Πανελ­λα­δι­κού Γρα­φεί­ου της «Αρι­στε­ρής Ανα­σύν­θε­σης». Εκτι­μή­σεις για τα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα. 9/5/2012:

«Το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα απο­τε­λεί μια σημα­ντι­κή νίκη του λαού που επι­φύ­λα­ξε μια συντρι­πτι­κή ήττα στο “μαύ­ρο μέτω­πο” του Μνη­μο­νί­ου και στρά­φη­κε κατά κύριο λόγο προς την Αριστερά…».

«Η ενί­σχυ­ση της Αρι­στε­ράςη μεγα­λύ­τε­ρη από το 1958, είναι καρ­πός της συσ­σω­ρευ­μέ­νης οργής και αγα­νά­κτη­σης από τις πολι­τι­κές των μνη­μο­νί­ων, των αγώ­νων που ανα­πτύ­χθη­καν το προη­γού­με­νο διά­στη­μα… Το μήνυ­μα της κάλ­πης δίνει μεγα­λύ­τε­ρη αυτο­πε­ποί­θη­ση στους εργα­ζό­με­νους και όλο το λαό για να κλι­μα­κώ­σουν τους αγώ­νες τους».

Στέ­λιος Κανάκης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο