Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Απεβίωσε η γαλλίδα σκηνοθέτρια Μαρσελίν Λοριντάν-Ιβένς, επιζήσασα του Άουσβιτς

Η γαλ­λί­δα σκη­νο­θέ­τρια, ηθο­ποιός και συγ­γρα­φέ­ας Μαρ­σε­λίν Λορι­ντάν-Ιβένς, επι­ζή­σα­σα του Άου­σβιτς-Μπίρ­κε­να­ου κατά τη διάρ­κεια του Δεύ­τε­ρου Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, απε­βί­ω­σε την Τρί­τη στο Παρί­σι, ενη­μέ­ρω­σε το Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο εκ μέρους της οικο­γέ­νειάς της ο δικη­γό­ρος Ζαν Βέιγ.

 

Η σκη­νο­θέ­τρια, παρα­γω­γός και συγ­γρα­φέ­ας κατήγ­γει­λε πάντα την αδι­κία και τη βία, αφού μετα­τρά­πη­κε σε μαχή­τρια για όλη της τη μετά τον εκτο­πι­σμό της, σε ηλι­κία 15 ετών, στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου.

Η Μαρ­σε­λίν κι ο πατέ­ρας της, μέλος της γαλ­λι­κής αντί­στα­σης, συνε­λή­φθη­σαν στην Μπο­λέν (νοτιο­α­να­το­λι­κή Γαλ­λία) από την Γκε­στά­πο τον Φεβρουά­ριο του 1944. Έπει­τα από τη μετα­γω­γή τους στο στρα­τό­πε­δο του Ντραν­σί, στα προ­ά­στια του Παρι­σιού, εξο­ρί­στη­καν στο Άου­σβιτς-Μπίρ­κε­να­ου τον Απρίλιο.

Η Μαρ­σε­λίν Λορι­ντάν ήταν ανά­με­σα στους κρα­τού­με­νους που μετή­χθη­σαν, καθώς πλη­σί­α­ζε ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός, στο στρα­τό­πε­δο Μπέρ­γκεν-Μπέλ­σεν, κατό­πιν στο Τερίριενστατ.

Τη 10η Μαΐ­ου 1945, δύο ημέ­ρες μετά τη συν­θη­κο­λό­γη­ση της ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας, είδε τον πρώ­το σοβιε­τι­κό στρα­τιώ­τη, πάνω σε μια μοτο­σι­κλέ­τα, με την κόκ­κι­νη σημαία.

Μετά τον πόλε­μο, σύχνα­ζε στη Cinémathèque του Παρι­σιού και δακτυ­λο­γρα­φού­σε χει­ρό­γρα­φα του σημειο­λό­γου Ρολάν Μπαρτ.

Την είσο­δό της στον κόσμο του κινη­μα­το­γρά­φου την έκα­νε χάρη στον φιλό­σο­φο Εντ­γκάρ Μορέν, ο οποί­ος της ανέ­θε­σε τον ρόλο της αφη­γή­τριας στο ντο­κι­μα­ντέρ «Χρο­νι­κό Ενός Καλο­και­ριού» (Chronique d’un été) το 1961.

Απέ­κτη­σε φήμη κυρί­ως για τα ντο­κι­μα­ντέρ για το Βιετ­νάμ και την Κίνα του Μάο που γύρι­σαν με τον δεύ­τε­ρο σύζυ­γό της, τον Ολλαν­δό Γιό­ρες Ιβένς.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο