Από το 2016 μέχρι το 2021 οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας αυξήθηκαν κατά περίπου 800 εκατ. ευρώ. Αυξημένες κατά 800 εκατ. ευρώ είναι και οι δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων, που είναι κι αυτές λεφτά του λαού.
Με άλλα λόγια, μέσα σε 6 χρόνια οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πλήρωσαν ακόμα περισσότερα από την τσέπη τους για την Υγεία (άμεσα ή έμμεσα), σε ένα κατά τ’ άλλα δημόσιο σύστημα, που μόνο δωρεάν δεν είναι.
Όπως αποδείχθηκε διαχρονικά, η συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Υγείας ούτε βελτίωσε τις υπηρεσίες για τον λαό, ούτε μείωσε το κόστος που συνεπάγεται η Υγεία — εμπόρευμα για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Αντίθετα το αύξησε, εμπορευματοποιώντας ακόμα περισσότερο το δημόσιο σύστημα Υγείας και προσφέροντας επιπλέον χώρο στον ιδιωτικό τομέα.
Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η ολοένα και μεγαλύτερη λειτουργία των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με στόχο τη μετατροπή τους σε «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες» που θα βγάζουν μόνες τους τα λειτουργικά τους έξοδα, εισπράττοντας από — ποιον άλλον; — τον λαό είτε άμεσα, με απευθείας πληρωμές, είτε έμμεσα, από τα ασφαλιστικά ταμεία.
«Ασθενείς — πελάτες» και με τη βούλα, δηλαδή, όπως γίνεται για παράδειγμα με τα απογευματινά ιατρεία, που λειτουργούν εδώ και 25 χρόνια σε όλα τα νοσοκομεία, προσφέροντας ένα γερό έσοδο στους προϋπολογισμούς τους.
Ετσι, όμως, ούτε οι αναμονές στα πρωινά ιατρεία εκτονώθηκαν (πόσο μάλλον στα Επείγοντα), ούτε βελτιώθηκαν οι δωρεάν υπηρεσίες που προσφέρει το σύστημα Υγείας και οι οποίες περιορίζονται ολοένα και περισσότερο σε ένα μίνιμουμ πακέτο, ενώ από χρόνο σε χρόνο υποβαθμίζεται σταθερά η Πρωτοβάθμια Φροντίδα.
Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί τώρα και με τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία που βάζει μπρος η κυβέρνηση της ΝΔ. Από τους 90.000 ασθενείς που περιμένουν να χειρουργηθούν, ένα μέρος τους θα αναζητήσει γιατρειά στα απογευματινά χειρουργεία, επειδή «αδειάζει η κλεψύδρα» της αναμονής και πλέον κινδυνεύει σοβαρά η υγεία τους.
Οδηγούνται έτσι στα επί πληρωμή χειρουργεία όχι από «επιλογή», όπως χυδαία ισχυρίζεται ο υπουργός Υγείας, αλλά από εξαναγκασμό, γιατί η «εναλλακτική» που τους προσφέρεται είναι να κάτσουν να περιμένουν — άγνωστο για πόσο ακόμα — στην ατελείωτη ουρά, που μεγάλωσε κι άλλο από τη μετατροπή του συστήματος Υγείας σε μίας νόσου, την περίοδο που βρισκόταν σε έξαρση η πανδημία του κορονοϊού.
Στην πραγματικότητα, με αυτό το «νέο» μέτρο η κυβέρνηση επεκτείνει τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, αυξάνοντας τα έσοδά τους από την τσέπη και τα ταμεία των ασθενών. Και την ίδια ώρα επιχειρεί να εμπεδώσει στον λαό ότι η Υγεία είναι ατομική υπόθεση του καθενός, αφού κριτήριο του αν και πότε θα χειρουργηθεί δεν είναι η σοβαρότητα της ασθένειάς του, αλλά το αν ο ίδιος θα «επιλέξει» να πληρώσει από την τσέπη του για να εξυπηρετηθεί εκτός λίστας, από κάποιο απογευματινό χειρουργείο.
Εντελώς αντίστροφα, δεν προβλέπεται καμία ουσιαστική ενίσχυση των νοσοκομείων με προσωπικό, όπως δεν προβλέπεται και να ανοίξει το 30% των χειρουργείων που παραμένουν κλειστά, λόγω έλλειψης γιατρών και νοσηλευτών. Η πικρή πείρα από την πολιτική όλων των κυβερνήσεων λέει ότι τα πράγματα θα γίνονται κάθε χρόνο χειρότερα αλλά και ακριβότερα για τον λαό.
Στην προσπάθειά του βέβαια να παρουσιάσει ως «μονόδρομο» και να υπερασπιστεί ως «προοδευτική» αυτήν τη διαχρονικά εγκληματική πολιτική, ο σημερινός υπουργός Υγείας δεν έχει κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει σε παλιότερες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ την «πατρότητα» του σχεδιασμού για τα επί πληρωμή χειρουργεία, όπως έκανε και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που απογείωσε τη λειτουργία των νοσοκομείων ως «αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων».
Πρόοδος όμως δεν είναι να πληρώνει ο ασθενής από την τσέπη του, ούτε το «νόμιμο φακελάκι» που φέρνουν μαζί τους τα απογευματινά χειρουργεία. Πρόοδος δεν είναι η διαλογή ασθενών με βάση την τσέπη τους, από το υποστελεχωμένο, υποχρηματοδοτούμενο και ραγδαία εμπορευματοποιημένο δημόσιο σύστημα Υγείας που υπερασπίζονται όλοι μαζί, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Πραγματική πρόοδος είναι να απολαμβάνει ο λαός καθολικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, αντάξιες του σημερινού επιπέδου ανάπτυξης της ιατρικής επιστήμης και της τεχνολογίας, που απογειώνει τις δυνατότητες όχι μόνο στη θεραπεία αλλά κυρίως στην πρόληψη. Εκεί πρέπει να ρίξει όλες του τις δυνάμεις το εργατικό — λαϊκό κίνημα, χτυπώντας στη ρίζα τη βαρβαρότητα και την απανθρωπιά αυτού του σάπιου συστήματος.
Αναδημοσίευση από τη στήλη
«Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη»
Βλ και ΟΕΓΝΕ
