Απο­σπά­σμα­τα της εισή­γη­σης του ΠΓ στη Σύνο­δο της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής την Τετάρ­τη 10 Γενά­ρη 2024, η οποία εγκρί­θη­κε ως Από­φα­ση της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής με θέμα: «Οι διε­θνείς και εσω­τε­ρι­κές οικο­νο­μι­κές και πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις — Η πορεία ανα­μόρ­φω­σης του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος — Η δρά­ση του Κόμ­μα­τος προς τις Ευρω­ε­κλο­γές της 9ης Ιού­νη 2024»

1.

Οι τελευ­ταί­ες διε­θνείς εξε­λί­ξεις επι­βε­βαιώ­νουν τις θέσεις του Κόμ­μα­τος και τις εκτι­μή­σεις της ΚΕ του Οκτώ­βρη και προ­σθέ­τουν νέα στοι­χεία στην εμπλο­κή της Ελλά­δας στους αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κούς σχε­δια­σμούς, με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ και τη συναί­νε­ση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομ­μά­των παρά τις επι­μέ­ρους ενστάσεις.

• Πρώ­το, στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία η κυβέρ­νη­ση υλο­ποιεί τις δεσμεύ­σεις της Συνό­δου Κορυ­φής του ΝΑΤΟ και τις απο­φά­σεις των υπουρ­γών Άμυ­νας και Εξω­τε­ρι­κών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Συνε­χί­ζε­ται η χρη­σι­μο­ποί­η­ση των αμε­ρι­κα­νι­κών βάσε­ων και ιδιαί­τε­ρα της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης, η απο­στο­λή στρα­τιω­τι­κού οπλι­σμού. Παρά τη ΝΑΤΟι­κή στή­ρι­ξη, η ουκρα­νι­κή αντε­πί­θε­ση δεν έφε­ρε ουσια­στι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, στο μέτω­πο διε­ξά­γε­ται πόλε­μος χαρα­κω­μά­των και φθο­ράς και δοκι­μά­ζο­νται σύγ­χρο­να οπλι­κά συστήματα. 
  • Στις συν­θή­κες αυτές εκφρά­ζε­ται προ­βλη­μα­τι­σμός στα ευρω­α­τλα­ντι­κά επι­τε­λεία για την πορεία του πολέ­μου, παρου­σιά­ζο­νται προ­βλή­μα­τα στη συνέ­χι­ση της οικο­νο­μι­κής βοή­θειας των ΗΠΑ στην Ουκρα­νία, ενώ ακού­γο­νται φωνές για την ανά­γκη έναρ­ξης συνο­μι­λιών με τη Ρωσία για «παρα­χώ­ρη­ση ουκρα­νι­κών εδα­φών», πράγ­μα που προς το παρόν αρνεί­ται η κυβέρ­νη­ση Ζελέν­σκι. Δεν απο­κλεί­ε­ται σενά­ριο ανα­τρο­πών στο πολι­τι­κό σκη­νι­κό της Ουκρανίας.
• Δεύ­τε­ρο, η κυβέρ­νη­ση στη­ρί­ζει το κρά­τος του Ισρα­ήλ στη σφα­γή του παλαι­στι­νια­κού λαού, αλλά φαί­νε­ται πως το τελευ­ταίο διά­στη­μα παίρ­νει υπό­ψη τις λαϊ­κές αντι­δρά­σεις, παρα­κο­λου­θεί τις κινή­σεις των ΗΠΑ και της ΕΕ και προ­σαρ­μό­ζει την τακτι­κή της, όπως δεί­χνει π.χ. η στή­ρι­ξη της από­φα­σης της ΓΣ του ΟΗΕ για ανθρω­πι­στι­κή εκε­χει­ρία στη Γάζα. Το Ισρα­ήλ εμμέ­νει στον στό­χο της εξά­λει­ψης της Χαμάς και το φως της δημο­σιό­τη­τας έχουν δει σχε­δια­σμοί που επι­διώ­κουν τον εκτο­πι­σμό των Παλαι­στι­νί­ων από τη Γάζα, σε γει­το­νι­κές ή άλλες χώρες και την κατά­λη­ψη της παρα­λια­κής ακτο­γραμ­μής από την Αίγυ­πτο έως τον Λίβα­νο. Η αστι­κή τάξη του Ισρα­ήλ, αξιο­λο­γώ­ντας την επί­δρα­ση της Κίνας και της Ρωσί­ας σε αστι­κές τάξεις παρα­δο­σια­κών «συμ­μά­χων» των Αμε­ρι­κα­νών στις αρα­βι­κές χώρες, πιέ­ζει για πλή­ρη στή­ρι­ξη των επι­λο­γών της. Με τα σημε­ρι­νά δεδο­μέ­να φαί­νε­ται πως έχει μεγά­λες δυσκο­λί­ες μια προ­σω­ρι­νή διευ­θέ­τη­ση, που στα λόγια επι­διώ­κουν οι ΗΠΑ και οι στε­νό­τε­ροι αρα­βι­κοί σύμ­μα­χοί τους, με στό­χο την ανα­βί­ω­ση των «Συμ­φω­νιών του Αβρα­άμ», ενώ παρα­μέ­νει ανοι­χτό το ενδε­χό­με­νο γενί­κευ­σης του πολέμου.

Η κατά­στα­ση περι­πλέ­κε­ται με τη συγκρό­τη­ση της πολυ­ε­θνι­κής στρα­τιω­τι­κής επι­χεί­ρη­σης στην Ερυ­θρά Θάλασ­σα (περιο­χή ιδιαί­τε­ρης στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας), που ανα­κοί­νω­σαν οι ΗΠΑ και τη συμ­με­το­χή ελλη­νι­κής φρε­γά­τας, στο όνο­μα της αντι­με­τώ­πι­σης των επι­θέ­σε­ων των Χού­θι, της ασφά­λειας της ναυ­σι­πλο­ΐ­ας και της προ­στα­σί­ας του διε­θνούς εμπο­ρί­ου. Γεγο­νός είναι πως η συνέ­χι­ση και κλι­μά­κω­ση της έντα­σης στην περιο­χή θα επι­δρά­σει αρνη­τι­κά στο διε­θνές εμπό­ριο και θα τρο­φο­δο­τή­σει την άνο­δο των τιμών σε πολ­λά εμπορεύματα.

• Τρί­το, προ­ω­θού­νται οι επι­κίν­δυ­νες διευ­θε­τή­σεις των ελλη­νο­τουρ­κι­κών δια­φο­ρών στο πλαί­σιο του λεγό­με­νου «οδι­κού χάρ­τη» που συμ­φώ­νη­σαν Μητσο­τά­κης — Ερντο­γάν στη Σύνο­δο Κορυ­φής του ΝΑΤΟ, τον Ιού­λη. Και με τις απο­φά­σεις της πρό­σφα­της συνε­δρί­α­σης του Ανώ­τα­του Συμ­βου­λί­ου Συνερ­γα­σί­ας στην Αθή­να και την Κοι­νή Δια­κή­ρυ­ξη, επι­τα­χύ­νε­ται η πορεία προς τον συμ­βι­βα­σμό, με στό­χο την ισχυ­ρο­ποί­η­ση της ΝΑ πτέ­ρυ­γας του ΝΑΤΟ και τη συνεκ­με­τάλ­λευ­ση στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσό­γειο. Στο τρα­πέ­ζι των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων έχει τεθεί το συνο­λι­κό πακέ­το των τουρ­κι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων και ανε­ξάρ­τη­τα από τους κυβερ­νη­τι­κούς ισχυ­ρι­σμούς, διε­ξά­γε­ται εφ’ όλης της ύλης παζά­ρι και αυξά­νο­νται οι κίν­δυ­νοι για υπο­χω­ρή­σεις στην κυριαρ­χία και τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας, με αιχ­μή τα νησιά και τη Θράκη.

Με εφό­διο τις θέσεις του Κόμ­μα­τος συνε­χί­ζου­με τη δρά­ση μας, παρα­κο­λου­θού­με τις εξε­λί­ξεις και ανά­λο­γα θα τοποθετούμαστε.

2.

Για τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις

Η ύφε­ση στη Γερ­μα­νία (την «ατμο­μη­χα­νή» της οικο­νο­μί­ας της ΕΕ) το 2023 ενι­σχύ­ει την πρό­βλε­ψη για την εκδή­λω­ση ύφε­σης συνο­λι­κά στην οικο­νο­μία της Ευρω­ζώ­νης το 2024. Το 2023 θα κλεί­σει με ρυθ­μό ανά­πτυ­ξης της Ευρω­ζώ­νης 0,6%.

Στη Γερ­μα­νία, μετά την άρνη­ση του Συνταγ­μα­τι­κού Δικα­στη­ρί­ου να απο­δε­χθεί το κυβερ­νη­τι­κό σχέ­διο για μετα­φο­ρά 60 δισ. ευρώ από το Ταμείο για τη δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας στο Ταμείο για τις επεν­δύ­σεις στην «πρά­σι­νη μετά­βα­ση», ακο­λού­θη­σαν περι­κο­πές κρα­τι­κών δαπα­νών 17 δισ. ευρώ στο σχέ­διο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού, που ανα­κοί­νω­σε η κυβέρ­νη­ση για το 2024. Ενώ ιδιαί­τε­ρα στους ενερ­γο­βό­ρους γερ­μα­νι­κούς ομί­λους, δρο­μο­λο­γού­νται σχέ­δια ανα­διάρ­θρω­σης με χιλιά­δες απολύσεις.

Η πιθα­νή επέ­κτα­ση του πολέ­μου στη Μέση Ανα­το­λή (Ερυ­θρά Θάλασ­σα, Διώ­ρυ­γα του Σου­έζ κ.λπ.) και τα εμπό­δια που προ­κα­λεί στις διε­θνείς ενερ­γεια­κές και εμπο­ρι­κές ροές, πλήτ­τουν ανι­σό­με­τρα την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα της Ευρω­ζώ­νης σε σχέ­ση με τις ΗΠΑ και την Κίνα, αφού οι ΗΠΑ έχουν επάρ­κεια φυσι­κού αερί­ου και η Κίνα προ­νο­μια­κές σχέ­σεις ενερ­γεια­κής συνερ­γα­σί­ας με τη Ρωσία.

Η αυξα­νό­με­νη δυσκο­λία δια­χεί­ρι­σης της ύφε­σης απ’ τα ευρω­ε­νω­σια­κά επι­τε­λεία απο­τυ­πώ­νε­ται και στην πρό­σφα­τη από­φα­ση της ΕΚΤ να μη μειώ­σει τα υψη­λά επι­τό­κια δανει­σμού, με στό­χο την απο­κλι­μά­κω­ση του πλη­θω­ρι­σμού, παρό­τι ανα­γνω­ρί­ζει την αρνη­τι­κή επί­δρα­ση αυτής της από­φα­σης στην καπι­τα­λι­στι­κή ανάπτυξη.

Αντί­στοι­χα, αρνη­τι­κή επί­δρα­ση στον ρυθ­μό ανά­πτυ­ξης της Ευρω­ζώ­νης θα έχει η εφαρ­μο­γή των όρων του «ανα­θε­ω­ρη­μέ­νου Συμ­φώ­νου Στα­θε­ρό­τη­τας» το 2024, που είχε ανα­στα­λεί προ­σω­ρι­νά την προη­γού­με­νη περί­ο­δο, παρό­τι ο νέος συμ­βι­βα­σμός θα προ­σφέ­ρει στις κυβερ­νή­σεις των υπερ­χρε­ω­μέ­νων κρα­τών — μελών κάποια ευε­λι­ξία στη στα­δια­κή περι­κο­πή κρα­τι­κών δαπα­νών. Η εξαί­ρε­ση των στρα­τιω­τι­κών δαπα­νών που συμ­φω­νή­θη­κε έχει στό­χο να ενι­σχύ­σει την ανά­πτυ­ξη της ευρω­παϊ­κής πολε­μι­κής βιο­μη­χα­νί­ας και να στη­ρί­ξει τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια της ΕΕ.

Η εφαρ­μο­γή του Συμ­φώ­νου Στα­θε­ρό­τη­τας σε συν­δυα­σμό με την ακρί­βεια των τρο­φί­μων, τις επι­βα­ρύν­σεις που συνο­δεύ­ουν την «πρά­σι­νη μετά­βα­ση» και το υψη­λό κόστος δανει­σμού, θα συρ­ρι­κνώ­σουν το πραγ­μα­τι­κό λαϊ­κό εισό­δη­μα. Επι­βε­βαιώ­νε­ται, για άλλη μια φορά, ότι κάθε «φάρ­μα­κο» για το ένα σύμ­πτω­μα της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας (π.χ. συγκρά­τη­ση πλη­θω­ρι­σμού) μετα­τρέ­πε­ται σε «δηλη­τή­ριο» για το άλλο.

Γενι­κό­τε­ρα, στη διε­θνή καπι­τα­λι­στι­κή οικο­νο­μία η κλι­μά­κω­ση του εμπο­ρι­κού και τεχνο­λο­γι­κού πολέ­μου μετα­ξύ ΗΠΑ — Κίνας και η επέ­κτα­ση των στρα­τιω­τι­κών ανα­με­τρή­σε­ων ασκούν αντι­φα­τι­κή επί­δρα­ση σχε­τι­κά με την εκδή­λω­ση μιας νέας διε­θνούς συγ­χρο­νι­σμέ­νης κρί­σης υπερ­συσ­σώ­ρευ­σης κεφαλαίου.

Απ’ τη μια, κατα­γρά­φε­ται η αρνη­τι­κή επί­δρα­ση στο διε­θνές εμπό­ριο, απ’ την άλλη, δια­μορ­φώ­νο­νται όροι υψη­λό­τε­ρης κερ­δο­φο­ρί­ας για επεν­δύ­σεις (στην πολε­μι­κή βιο­μη­χα­νία, σε νέα σχέ­δια ανοι­κο­δό­μη­σης κατε­στραμ­μέ­νων περιο­χών, σε νέα ενερ­γεια­κά δίκτυα και υποδομές).

Μέσα σε αυτό το πλαί­σιο, η ΕΕ προ­ω­θεί τα δικά της επεν­δυ­τι­κά σχέ­δια (π.χ. μηχα­νι­σμός «RebuildUkraine») και δίνει έμφα­ση μετα­ξύ άλλων στη στή­ρι­ξη νέων επεν­δύ­σε­ων που αφο­ρούν τον ψηφια­κό μετα­σχη­μα­τι­σμό, την τεχνη­τή νοη­μο­σύ­νη και την πολι­τι­κή προ­στα­σία (Πρω­το­βου­λία ΕΕ για την Ψηφια­κή Δεκα­ε­τία, νόμος για τις ψηφια­κές υπη­ρε­σί­ες DSA, AIpact, RescEU κ.λπ.).

Παράλ­λη­λα, εντεί­νο­νται οι διερ­γα­σί­ες, οι αντι­θέ­σεις και οι προ­σω­ρι­νοί συμ­βι­βα­σμοί για τους όρους υλο­ποί­η­σης του «πρά­σι­νου New Deal», με βάση τα δια­φο­ρε­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα των κρα­τών — μελών (βαθ­μός αξιο­ποί­η­σης του φυσι­κού αερί­ου και του «μπλε υδρο­γό­νου», χαρα­κτη­ρι­σμός ως «πρά­σι­νης» της πυρη­νι­κής ενέρ­γειας κ.λπ.).

Στη συνερ­γα­σία των BRICS οξύ­νε­ται, το τελευ­ταίο διά­στη­μα, η αντί­θε­ση Κίνας — Ινδί­ας, με την προ­ώ­θη­ση αντα­γω­νι­στι­κών εμπο­ρι­κών δρό­μων μετα­φο­ράς προς την Ευρώπη.

3.

Ελληνική Οικονομία

Εκτι­μά­με ότι ο ρυθ­μός ανά­πτυ­ξης της ελλη­νι­κής οικο­νο­μί­ας το 2024 θα είναι χαμη­λό­τε­ρος της κυβερ­νη­τι­κής πρό­βλε­ψης 2,9%, συνυ­πο­λο­γί­ζο­ντας την επί­δρα­ση της ανα­με­νό­με­νης ύφε­σης στην Ευρω­ζώ­νη, τη δια­τή­ρη­ση του υψη­λού κόστους δανει­σμού και τη στρο­φή προς πιο αυστη­ρή, περιο­ρι­στι­κή δημο­σιο­νο­μι­κή πολι­τι­κή. Χαμη­λό­τε­ρο ρυθ­μό προ­βλέ­πουν τόσο η Τρί­τη Εκθε­ση Μετα­μνη­μο­νια­κής Επο­πτεί­ας όσο και η Ενδιά­με­ση Εκθε­ση της ΤτΕ. Οι περισ­σό­τε­ρες ανα­λύ­σεις ανα­φέ­ρουν επι­σφά­λεια των κυβερ­νη­τι­κών προ­βλέ­ψε­ων λόγω των πιθα­νών παρε­νερ­γειών της επέ­κτα­σης του πολέ­μου, του υψη­λού ελλείμ­μα­τος του ισο­ζυ­γί­ου τρε­χου­σών συναλ­λα­γών και της πιθα­νής αύξη­σης των μη εξυ­πη­ρε­τού­με­νων «κόκ­κι­νων» δανείων.

Ήδη το 2023 «κοκ­κί­νι­σε» το 24% των δανεί­ων που είχαν ρυθ­μι­στεί τα προη­γού­με­να χρό­νια. Απ’ το σύνο­λο των δανεί­ων 86 δισ. ευρώ είχαν ρυθ­μι­στεί σύμ­φω­να με την ΤτΕ τα 25,5 δισ. ευρώ. Γενι­κά, με χρέη στο σύνο­λο των ληξι­πρό­θε­σμων οφει­λών παρα­μέ­νει ο ένας στους δύο φορολογούμενους.

Η κυβερ­νη­τι­κή πρό­βλε­ψη εστιά­ζει στην ώθη­ση που θα δώσει το νέο Ανα­θε­ω­ρη­μέ­νο Σχέ­διο Ανά­καμ­ψης (Ελλά­δα 2.0), στο οποίο προ­στέ­θη­καν νέα δάνεια ύψους 5 δισ. ευρώ και νέες επι­δο­τού­με­νες επεν­δύ­σεις ύψος 795 εκατ. ευρώ για την «πρά­σι­νη μετά­βα­ση» (RePowerEU). Ετσι, ο συνο­λι­κός προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός του Ανα­θε­ω­ρη­μέ­νου Σχε­δί­ου φτά­νει τα 36 δισ. ευρώ (απ’ τα οποία τα 18 δισ. ευρώ είναι νέα δάνεια). Ωστό­σο, στον τομέα της ηλε­κτρι­κής ενέρ­γειας, για τον οποίο προ­ο­ρί­ζε­ται σημα­ντι­κό μέρος των νέων επεν­δύ­σε­ων, ανα­δει­κνύ­ε­ται το πρό­βλη­μα κορε­σμού της εγχώ­ριας χωρη­τι­κό­τη­τας και της αδυ­να­μί­ας γρή­γο­ρης επέ­κτα­σης δια­συν­δέ­σε­ων που θα επι­τρέ­ψουν την εξα­γω­γή της πρό­σθε­της παραγωγής.

Ο μέσος ονο­μα­στι­κός μισθός παρα­μέ­νει το 2023 χαμη­λό­τε­ρος σε σχέ­ση με πριν από μια δεκα­ε­τία, ενώ λόγω της ακρί­βειας τρο­φί­μων και γενι­κό­τε­ρα του υψη­λού πλη­θω­ρι­σμού, η μεί­ω­ση του πραγ­μα­τι­κού μισθού ξεπερ­νά το 35% σε σχέ­ση με το 2009, δηλα­δή την περί­ο­δο πριν από τη μεγά­λη κρί­ση. Ακό­μα και ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός της κυβέρ­νη­σης προ­βλέ­πει, λόγω της ακρί­βειας και του χαμη­λού πραγ­μα­τι­κού εισο­δή­μα­τος, σημα­ντι­κή επι­βρά­δυν­ση στον ρυθ­μό ιδιω­τι­κής κατα­νά­λω­σης το 2024.

Η επα­να­φο­ρά το 2024 των αυστη­ρών κανό­νων του Συμ­φώ­νου Στα­θε­ρό­τη­τας για το δημο­σιο­νο­μι­κό έλλειμ­μα και το χρέ­ος καθώς και η υλο­ποί­η­ση των προ­α­παι­τού­με­νων του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης για τη δημιουρ­γία «πιο φιλι­κού περι­βάλ­λο­ντος για τις επεν­δύ­σεις», θα μετα­φρα­στούν σε κλι­μά­κω­ση της αντι­λαϊ­κής επί­θε­σης στο εισό­δη­μα και στα δικαιώ­μα­τα (εργα­σια­κά, ωρά­ριο κ.ά.) των εργα­ζο­μέ­νων το επό­με­νο διάστημα.

Η εξαί­ρε­ση των στρα­τιω­τι­κών δαπα­νών από τον υπο­λο­γι­σμό του ελλείμ­μα­τος στο «Ανα­θε­ω­ρη­μέ­νο Σύμ­φω­νο Στα­θε­ρό­τη­τας» δίνει το «πρά­σι­νο φως», για να πλη­ρώ­σει ο λαός νέες υπέ­ρο­γκες δαπά­νες για τα σχέ­δια και τους σκο­πούς του ΝΑΤΟ.

Η όποια ευε­λι­ξία στους όρους της ετή­σιας μεί­ω­σης του χρέ­ους αφο­ρά στην ουσία τη δυνα­τό­τη­τα μεγα­λύ­τε­ρης κρα­τι­κής ενί­σχυ­σης των εγχώ­ριων μονο­πω­λια­κών ομίλων.

Για την εργα­τι­κή τάξη και τους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους θα κλι­μα­κω­θεί η φορο­λη­στεία σε συν­δυα­σμό με τις περι­κο­πές ανα­γκαί­ων κρα­τι­κών δαπα­νών. Ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός του 2024 προ­βλέ­πει νέα αύξη­ση των εσό­δων απ’ τον ΦΠΑ και τους υπό­λοι­πους άδι­κους έμμε­σους φόρους και συνο­λι­κή νέα αύξη­ση των φορο­λο­γι­κών εσό­δων κατά 6,2 δισ. ευρώ.

Η προ­ώ­θη­ση των κατευ­θύν­σε­ων της ΕΕ και γενι­κό­τε­ρα της στρα­τη­γι­κής του κεφα­λαί­ου κλι­μα­κώ­νε­ται με την εφαρ­μο­γή των νόμων που ψηφί­στη­καν (νόμος Γεωρ­γιά­δη, φορο­λο­γία αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων κ.λπ.) και τη δρο­μο­λό­γη­ση νέων νομο­σχε­δί­ων, με αιχ­μή την Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση. Σύμ­φω­να με τις κατευ­θύν­σεις της νέας έκθε­σης του ΟΟΣΑ για την Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση, προ­τεί­νε­ται η σύν­δε­ση του προσ­δό­κι­μου ζωής με τα όρια ηλι­κί­ας συντα­ξιο­δό­τη­σης και η επι­βο­λή άμε­σα ως ορί­ου ηλι­κί­ας τα 66 έτη για όσους νέους ξεκι­νούν να εργά­ζο­νται στα 22 έτη. Πρό­κει­ται για τις αντι­δρα­στι­κές αλλα­γές που πυρο­δό­τη­σαν τις μεγά­λες κινη­το­ποι­ή­σεις στη Γαλ­λία και άλλα κρά­τη — μέλη της ΕΕ.

Στο ζήτη­μα της κατοι­κί­ας, εκτός των υψη­λών ενοι­κί­ων και των επι­το­κί­ων στε­γα­στι­κών δανεί­ων, των υψη­λών τιμών πώλη­σης, θα δρο­μο­λο­γη­θούν το 2024 μέτρα για την ιδιω­τι­κή ασφά­λι­ση των κατοι­κιών και την υλο­ποί­η­ση περισ­σό­τε­ρων πλει­στη­ρια­σμών. Η εφαρ­μο­γή του συνό­λου των μέτρων αύξη­σης της φορο­λη­στεί­ας και περι­κο­πής κρα­τι­κών δαπα­νών κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής (κατάρ­γη­ση επι­δο­τή­σε­ων στους λογα­ρια­σμούς της Ενέρ­γειας, αύξη­ση διο­δί­ων κ.λπ.) σε συν­δυα­σμό με τη δια­τή­ρη­ση της ακρί­βειας, θα ενι­σχύ­σουν το ρεύ­μα λαϊ­κής δυσαρέσκειας.

Αντι­κει­με­νι­κά δια­μορ­φώ­νο­νται ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρες δυνα­τό­τη­τες για να φωτί­σου­με τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο, τη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου και της ΕΕ και να ανα­δεί­ξου­με τη συνε­νο­χή των κομ­μά­των της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας στην υλο­ποί­η­ση της αντι­λαϊ­κής πολιτικής.

ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αρι­στε­ρά στην κρι­τι­κή στην κυβέρ­νη­ση εστιά­ζουν στη χαμη­λή απορ­ρό­φη­ση των κον­δυ­λί­ων του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης προς όφε­λος των μικρών επι­χει­ρή­σε­ων. Απο­δέ­χο­νται δηλα­δή την υλο­ποί­η­ση των προ­α­παι­τού­με­νων και τα νέα δάνεια που θα απο­πλη­ρώ­σει ο λαός. Κρύ­βουν ότι οι στό­χοι και το μέγε­θος των επεν­δύ­σε­ων που χρη­μα­το­δο­τεί το Ταμείο είναι δεδο­μέ­νοι, με γνώ­μο­να να δια­σφα­λι­στεί η κερ­δο­φο­ρία των τρα­πε­ζι­κών ομί­λων (που μετέ­χουν στις επεν­δύ­σεις) και για να ενι­σχυ­θεί η συγκέ­ντρω­ση του κεφα­λαί­ου, η αύξη­ση του μεγέ­θους των επιχειρήσεων.

4.

Η ανάπτυξη της εργατικής — λαϊκής πάλης

Μέσα στο 2024 είναι κρί­σι­μο ζήτη­μα η ανά­πτυ­ξη της πάλης του εργα­τι­κού και ευρύ­τε­ρα του λαϊ­κού κινή­μα­τος γύρω από τα παρα­πά­νω ζητή­μα­τα των εξε­λί­ξε­ων στην οικο­νο­μία, στην πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, αλλά και των άλλων αστι­κών κομ­μά­των συνο­λι­κά και της ΕΕ.

Η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα της δικής μας παρέμ­βα­σης στο εργα­τι­κό — συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, την επό­με­νη περί­ο­δο, έχει πολύ συγκε­κρι­μέ­νες απαι­τή­σεις, που απορ­ρέ­ουν από την εκτί­μη­ση των εξε­λί­ξε­ων, που περι­γρά­φο­νται παρα­πά­νω στην εισή­γη­ση. Αλλά και απορ­ρέ­ουν από την εκτί­μη­ση της κατά­στα­σης της ίδιας της εργα­τι­κής τάξης και του κινή­μα­τος. Δηλα­δή, από το ότι με τις μεταρ­ρυθ­μί­σεις της κυβέρ­νη­σης, συνο­λι­κό­τε­ρα την πολι­τι­κή της (ακρί­βεια, εργα­σια­κές σχέ­σεις κ.λπ.), απ’ τη μια, έχει χει­ρο­τε­ρεύ­σει η κατά­στα­ση μεγά­λων τμη­μά­των της εργα­τι­κής τάξης και, ταυ­τό­χρο­να, έχει γενι­κευ­τεί η κατά­στα­ση όλο και περισ­σό­τε­ρες εργα­τι­κές — λαϊ­κές οικο­γέ­νειες να προ­σπα­θούν να καλύ­ψουν βασι­κές τους ανά­γκες με τα διά­φο­ρα επι­δό­μα­τα. Να εθί­ζο­νται στη λογι­κή ότι αυτό απο­τε­λεί κανο­νι­κό­τη­τα, ότι δεν γίνε­ται αλλιώς. Από την άλλη, πρέ­πει να εκτι­μή­σου­με ότι σε μεγά­λα τμή­μα­τα μεγα­λώ­νει η δυσα­ρέ­σκεια, υπάρ­χει το «ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σης», που επι­δρά ακό­μα και σε τμή­μα­τα συν­δι­κα­λι­στών, πέρα από την επιρ­ροή του ΚΚΕ.

Ωστό­σο, ενώ η επί­θε­ση στα δικαιώ­μα­τα εξα­πο­λύ­ε­ται σχε­δια­σμέ­να και μεθο­δι­κά, μέσα από την κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή και την εργο­δο­σία, λόγω της κατά­στα­σης κυρί­ως στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ αλλά και από Ομο­σπον­δί­ες, δεν έχει υπάρ­ξει αντί­στοι­χη και ανά­λο­γη γενι­κά αγω­νι­στι­κή απά­ντη­ση στη συνο­λι­κή επί­θε­ση των δυνά­με­ων που υπη­ρε­τούν τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφαλαίου.

Η ανά­γκη να υπάρ­ξει τέτοια απά­ντη­ση απο­κτά ιδιαί­τε­ρη σημα­σία και πρέ­πει να απο­κτή­σει σάρ­κα και οστά με δική μας πρω­το­βου­λία και παρέμ­βα­ση, μέσα στο σύνο­λο του συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος, το αμέ­σως επό­με­νο διά­στη­μα, να ξεκι­νή­σει και να κλι­μα­κώ­νε­ται. Δια­φο­ρε­τι­κά, η δυσα­ρέ­σκεια και το ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σης θα ενσω­μα­τώ­νο­νται. Πρό­κει­ται για ζήτη­μα επι­τα­κτι­κό αλλά και σύν­θε­το. Απαι­τεί­ται συν­δυα­σμέ­νη δου­λειά, κάθε συν­δι­κά­το να ανα­λά­βει την ευθύ­νη του. Να δια­μορ­φώ­σει το πλαί­σιο διεκ­δι­κή­σε­ών του, αλλά ταυ­τό­χρο­να είναι απα­ραί­τη­τες και πιο κεντρι­κές συντο­νι­σμέ­νες παρεμβάσεις.

Επε­ξερ­γα­ζό­μα­στε και συγκε­κρι­με­νο­ποιού­με ένα επι­και­ρο­ποι­η­μέ­νο ενο­ποι­η­τι­κό πλαί­σιο διεκ­δι­κή­σε­ων, που θα προ­ω­θή­σου­με στα συν­δι­κά­τα και ταυ­τό­χρο­να να δια­μορ­φώ­σου­με ένα σχέ­διο ενερ­γειών και δρά­σε­ων. Στό­χος να γίνο­νται βήμα­τα ανα­σύ­ντα­ξης, αντι­πα­ρά­θε­σης με την κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή, την πολι­τι­κή της ΕΕ, την επι­θε­τι­κό­τη­τα της εργοδοσίας.

Με πρω­το­βου­λία των συν­δι­κά­των που συσπει­ρώ­νο­νται στο ΠΑΜΕ, να τεθεί παντού το ζήτη­μα προ­ε­τοι­μα­σί­ας για απερ­για­κή κινη­το­ποί­η­ση πριν από το Πάσχα, παίρ­νο­ντας υπό­ψη και τον έναν χρό­νο από το έγκλη­μα στα Τέμπη στις 28 Φλεβάρη.

Κάτι τέτοιο θα απαι­τή­σει καλά σχε­δια­σμέ­νη δου­λειά, τόσο σε κεντρι­κό επί­πε­δο, όσο και σε κάθε κλά­δο, σε κάθε συν­δι­κά­το, επι­χεί­ρη­ση, σε σχο­λι­κές μονά­δες, πανε­πι­στή­μια, μονά­δες Υγεί­ας κ.α. Μπο­ρού­με να τα κατα­φέ­ρου­με και να μετρή­σου­με βήμα­τα στην κατεύ­θυν­ση της μεγα­λύ­τε­ρης κινη­το­ποί­η­σης και της μαζι­κο­ποί­η­σης των συν­δι­κά­των, μπρο­στά και στην 1η Μάη του 2024.

Να δια­μορ­φώ­σου­με καλύ­τε­ρες υπο­δο­μές για τη συνέ­χεια, της πιο ισχυ­ρής δρά­σης του εργα­τι­κού — συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος και του συντο­νι­σμού της δρά­σης του, με τα σύμ­μα­χα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα. Προς αυτήν την κατεύ­θυν­ση θεω­ρού­με απα­ραί­τη­το στα καθο­δη­γη­τι­κά όργα­να και στις ΚΟΒ να επα­να­φέ­ρου­με ζητή­μα­τα για το πώς δου­λεύ­ου­με στο κίνημα.

Στο εργα­τι­κό — συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα να δου­λέ­ψου­με πιο συγκε­κρι­μέ­να με βάση την Από­φα­ση του 21ου Συνε­δρί­ου, η οποία απο­κτά μεγά­λη επι­και­ρό­τη­τα και λόγω των εξε­λί­ξε­ων και της ανό­δου του κύρους του Κόμ­μα­τος μέσα στην εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Οπως τόνι­ζε το 21ο Συνέ­δριο, είναι περισ­σό­τε­ρο ανα­γκαίο σήμε­ρα να συνε­χι­στεί η δια­τή­ρη­ση και διεύ­ρυν­ση μιας στε­φά­νης σωμα­τεί­ων και άλλων συλ­λο­γι­κών φορέ­ων γύρω από το ΠΑΜΕ (που δεν ανή­κουν στο ΠΑΜΕ), μέσα από μαζι­κές δια­δι­κα­σί­ες, με δια­πά­λη, με διαρ­κή προ­σπά­θεια, με σχε­δια­σμό κατά κλά­δο, κατά περιο­χή. Αλλο­τε θα είναι περισ­σό­τε­ρα, άλλο­τε λιγό­τε­ρα, επι­διώ­κο­ντας η κάθε πρω­το­βου­λία του ταξι­κά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νου κινή­μα­τος να γίνε­ται αντι­κεί­με­νο δια­πά­λης με τις άλλες δυνά­μεις, να δημιουρ­γεί ρήγ­μα­τα. Επι­διώ­κου­με με σχε­δια­σμέ­νη δρά­ση και συλ­λο­γι­κές απο­φά­σεις να συσπει­ρω­θούν με το ΠΑΜΕ συν­δι­κα­λι­στές και σωμα­τεία. Να απο­κα­λύ­πτο­νται στους εργα­ζό­με­νους οι δυνά­μεις που μπαί­νουν εμπό­διο στην οργά­νω­ση της πάλης τους ή που προ­σπα­θούν να υπο­τά­ξουν το περιε­χό­με­νο και τη διε­ξα­γω­γή της στα καπι­τα­λι­στι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Αυτός είναι ο πιο ουσια­στι­κός τρό­πος να βγά­ζουν οι εργα­ζό­με­νοι συμπε­ρά­σμα­τα, μέσα από την ίδια τους την πεί­ρα, δια­δι­κα­σία, βέβαια, που δεν αρκεί για την ωρί­μαν­ση της επα­να­στα­τι­κής εργα­τι­κής συνεί­δη­σης, αλλά όμως είναι μια σημα­ντι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση. Η δια­πά­λη με την εργο­δο­τι­κή κυβερ­νη­τι­κή γραμ­μή αλλά και με την οπορ­του­νι­στι­κή στά­ση να διε­ξά­γε­ται με μαζι­κές δια­δι­κα­σί­ες στο πρω­το­βάθ­μιο σωμα­τείο, κλα­δι­κό και επι­χει­ρη­σια­κό. Να μην υπο­χω­ρού­με μπρο­στά στις μεγά­λες απαι­τή­σεις που έχουν οι μαζι­κές δια­δι­κα­σί­ες των σωμα­τεί­ων, με τις οποί­ες και οι δικές μας δυνά­μεις γίνο­νται πιο έμπει­ρες και πιο ικα­νές. Εδώ βρί­σκε­ται το έδα­φος αλλα­γής της κατά­στα­σης σε όλα τα συν­δι­κά­τα και της εκπαί­δευ­σης νέων δυνά­με­ων για το κίνημα.

Ταυ­τό­χρο­να και παράλ­λη­λα, ειδι­κή δου­λειά χρειά­ζε­ται στα σύμ­μα­χα στρώ­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης, στους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους επαγ­γελ­μα­τί­ες, βιο­τέ­χνες, εμπό­ρους και επι­στή­μο­νες, όπως και στους βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες, αξιο­ποιώ­ντας την πεί­ρα των πρό­σφα­των κινη­το­ποι­ή­σε­ων και της δρά­σης στο κίνη­μα, με αφορ­μή το φορο­λο­γι­κό νομο­σχέ­διο της κυβέρ­νη­σης και τον αντι­λαϊ­κό κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, που κινη­το­ποί­η­σε χιλιά­δες εργα­ζό­με­νους και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους της πόλης (εμπό­ρους, επαγ­γελ­μα­τί­ες, βιο­τέ­χνες, επι­στή­μο­νες) σε όλη τη χώρα.

Οσον αφο­ρά ειδι­κά στις αγρο­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις, φαί­νε­ται ότι υπάρ­χουν δια­θέ­σεις για κλι­μά­κω­ση, παρά την παρέμ­βα­ση της κυβέρ­νη­σης, με συντο­νι­σμέ­νες πανελ­λα­δι­κά αγρο­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις με τη μορ­φή μπλό­κων, το δεύ­τε­ρο 15ήμερο του Γενά­ρη, με αιχ­μές τις μεγά­λες κατα­στρο­φές κυρί­ως στη Θεσ­σα­λία και για το κόστος παρα­γω­γής, τις τιμές και απο­ζη­μιώ­σεις ΕΛΓΑ στις άλλες περιο­χές. Προ­ϋ­πό­θε­ση για κλι­μά­κω­ση είναι να δου­λέ­ψουν οι οργα­νω­μέ­νες δομές του κινή­μα­τος με ευθύ­νη των κομ­μου­νι­στών. Τον τόνο μπο­ρεί να δώσει ένα ενιαίο, παν­θεσ­σα­λι­κό δυνα­μι­κό μπλό­κο στη Νίκαια της Λάρι­σας. Στην κατεύ­θυν­ση και με αυτούς τους στό­χους πρέ­πει να δου­λέ­ψουν οι δυνά­μεις μας στους αγρό­τες, να συζη­τή­σουν αντί­στοι­χα τα καθο­δη­γη­τι­κά όργα­να και οι ΚΟΒ της Υπαίθρου.

5.

Οι εξελίξεις
στο αστικό πολιτικό σύστημα

Έχου­με επι­ση­μά­νει από τις δύο προη­γού­με­νες Συνό­δους της ΚΕ ότι οι εκλο­γές του Ιού­νη του 2023 κατέ­γρα­ψαν ένα ενι­σχυ­μέ­νο εκλο­γι­κό ποσο­στό για την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ (41%), την εκλο­γι­κή κατάρ­ρευ­ση του ΣΥΡΙΖΑ, μια τάση ενί­σχυ­σης της απο­χής και την εκλο­γι­κή άνο­δο του ΚΚΕ, ενώ τα στοι­χεία αυτά με δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις επι­βε­βαιώ­θη­καν και στις δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές του Οκτώ­βρη, αν και στον δεύ­τε­ρο γύρο κυρί­ως εκφρά­στη­κε και μια μεγα­λύ­τε­ρη δυσα­ρέ­σκεια προς τη ΝΔ, στέλ­νο­ντάς της μήνυ­μα άρνη­σης μιας «εν λευ­κώ εξουσιοδότησης».

Από την επο­μέ­νη ακό­μα των βου­λευ­τι­κών εκλο­γών ξεκί­νη­σε η συζή­τη­ση ότι δεν είναι δυνα­τόν το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα να στη­ρί­ζε­ται σε μια κατά­στα­ση «ενά­μι­σι κόμ­μα­τος», δηλα­δή να εμφα­νί­ζε­ται η δυνα­τό­τη­τα κυβερ­νη­τι­κής λύσης μόνο από τον έναν πόλο του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος, τον λεγό­με­νο «κεντρο­δε­ξιό — φιλε­λεύ­θε­ρο», και ο άλλος πόλος, ο «σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κός», να «χωλαί­νει» απελπιστικά.

Ο αστι­κός προ­βλη­μα­τι­σμός εδρά­ζε­ται ουσια­στι­κά σε δύο — κρί­σι­μα για τη στα­θε­ρό­τη­τα του συστή­μα­τος — ζητή­μα­τα. Το πρώ­το είναι η «εξι­σορ­ρό­πη­ση» αντα­γω­νι­στι­κών συμ­φε­ρό­ντων εντός της ίδιας αστι­κής τάξης, τα οποία δια­πλέ­κο­νται και με τα αστι­κά πολι­τι­κά κόμ­μα­τα ή μερί­δες τους και σε κρί­σι­μες περιό­δους σχε­τί­ζο­νται και με ζητή­μα­τα διε­θνών ιμπε­ρια­λι­στι­κών συμ­μα­χιών. Το δεύ­τε­ρο είναι η ικα­νό­τη­τα του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος να εκτο­νώ­νει και να απορ­ρο­φά τη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια μεταγ­γί­ζο­ντάς την πότε στον έναν πότε στον άλλον αστι­κό πόλο, μέσα από ένα σύστη­μα εναλ­λα­γής και ανα­ζή­τη­σης ευρύ­τε­ρων πολι­τι­κών συναινέσεων.

Όλα τα παρα­πά­νω αλλη­λε­πι­δρούν, γι’ αυτό μια σει­ρά από «στρα­τη­γι­κές» αστι­κές ανα­λύ­σεις δια­πι­στώ­νουν ότι ο δρό­μος της «νέας κυβέρ­νη­σης» της ΝΔ δεν είναι στρω­μέ­νος με ροδο­πέ­τα­λα, εστιά­ζο­ντας στα ζητήματα:

• της ανα­με­νό­με­νης ύφε­σης στην Ευρωζώνη,
• της όξυν­σης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και της εμπλο­κής της Ελλά­δας σε αυτούς,
• ορι­σμέ­νων απο­φά­σε­ων που η κυβέρ­νη­ση είναι υπο­χρε­ω­μέ­νη και δεσμευ­μέ­νη στον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό παρά­γο­ντα να πάρει πρώ­τα απ’ όλα στα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά και το Κυπριακό,
• της υλο­ποί­η­σης προ­γράμ­μα­τος «μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων», αρκε­τές από τις οποί­ες είναι προ­α­παι­τού­με­να στο πλαί­σιο του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης (Φορο­λο­γι­κό, Υγεία, Ανώ­τα­τη Εκπαί­δευ­ση, μίνι Ασφα­λι­στι­κό κ.ά.) και άλλων δεσμεύ­σε­ων στο πλαί­σιο της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και οι οποί­ες αντι­κει­με­νι­κά προ­κα­λούν ή θα προ­κα­λέ­σουν νέα επι­δεί­νω­ση και δυσα­ρέ­σκεια των εργα­τι­κών — λαϊ­κών δυνά­με­ων απέ­να­ντι στην κυβέρνηση,
• υπο­δο­μών και πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, αξιο­ποιώ­ντας και το master plan της Θεσ­σα­λί­ας, που ανα­μέ­νε­ται να ανα­κοι­νω­θεί τον Φλεβάρη,
• της προ­ώ­θη­σης ορι­σμέ­νων θεσμι­κών αλλα­γών όπως η καθιέ­ρω­ση του γάμου ομό­φυ­λων ζευ­γα­ριών κ.λπ.

Σε γενι­κές γραμ­μές, το κεφά­λαιο, η αστι­κή τάξη της χώρας στη­ρί­ζουν την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και την πολι­τι­κή της. Ταυ­τό­χρο­να, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ απο­λαμ­βά­νει την πλή­ρη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Η κυβέρ­νη­ση αξιο­ποί­η­σε τη σχε­τι­κά πιο ευνοϊ­κή συγκυ­ρία ως προς τον καπι­τα­λι­στι­κό οικο­νο­μι­κό κύκλο, επέ­δει­ξε και ορι­σμέ­νη πολι­τι­κή ευε­λι­ξία και ικα­νό­τη­τα προ­σαρ­μο­γής με κρι­τή­ριο τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου — όπως λένε στε­λέ­χη της με «ρεα­λι­σμό και χωρίς ιδε­ο­λο­γι­κές αγκυ­λώ­σεις», όπως η εφαρ­μο­γή επε­κτα­τι­κών μέτρων στην οικο­νο­μία, η τρο­πο­λο­γία που κατέ­θε­σε για τους μετα­νά­στες εργά­τες, ενώ βέβαια υλο­ποί­η­σε και τα προ­βλε­πό­με­να από τη Συμ­φω­νία των Πρε­σπών κ.ά. Αν και γενι­κά η αστι­κή τάξη στη­ρί­ζει τη δια­κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ, δεν πρέ­πει να φύγουν της προ­σο­χής μας ζητή­μα­τα στα οποία εκδη­λώ­νο­νται δια­φω­νί­ες και αντα­γω­νι­σμοί στους κόλ­πους της αστι­κής τάξης, που βεβαί­ως επι­δρούν και στην κυβέρ­νη­ση και ενδε­χο­μέ­νως να επι­δρά­σουν ακό­μα περισ­σό­τε­ρο στο μέλ­λον. Οπως:

• Η μοι­ρα­σιά πακέ­των της ΕΕ και του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης που αφο­ρούν τον προ­σα­να­το­λι­σμό των επεν­δύ­σε­ων, με διά­φο­ρες πλευ­ρές να γκρι­νιά­ζουν ότι ωφε­λη­μέ­νοι βγαί­νουν μια σει­ρά από επι­χει­ρη­μα­τί­ες που συν­δέ­ο­νται άμε­σα με την ηγε­σία της ΝΔ.
• Η πορεία υλο­ποί­η­σης των σχε­δί­ων για την «πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη» με προ­βλη­μα­τι­σμούς από τμή­μα­τα του κεφα­λαί­ου και για τον τρό­πο εφαρ­μο­γής τους, αλλά και για την κατεύ­θυν­ση πλή­ρους εγκα­τά­λει­ψης σχε­δί­ων εκμε­τάλ­λευ­σης ενερ­γεια­κών πηγών που υπάρ­χουν στη χώρα.
• Το μείγ­μα δημο­σιο­νο­μι­κής στα­θε­ρό­τη­τας και επε­κτα­τι­κής — περιο­ρι­στι­κής πολι­τι­κής με αντιρ­ρή­σεις που εκφρά­ζο­νται κυρί­ως από ΤτΕ και την ΕΚΤ.
• Επι­φυ­λά­ξεις και αντιρ­ρή­σεις για συμ­βι­βα­σμούς με την Τουρ­κία που εκδη­λώ­νο­νται και μέσα στην κυβέρνηση.
• Προ­βλη­μα­τι­σμοί για την πλή­ρη ταύ­τι­ση της κυβέρ­νη­σης με την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης Μπάι­ντεν των ΗΠΑ στον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, αλλά και στην Παλαιστίνη.

Ολα αυτά είναι ζητή­μα­τα προς παρακολούθηση.

Το γενι­κό­τε­ρο κλί­μα στους εργα­ζό­με­νους και τις άλλες λαϊ­κές δυνά­μεις, όπως αυτό εκφρά­ζε­ται και σε σχε­τι­κές δημο­σκο­πή­σεις, αλλά επι­βε­βαιώ­νε­ται από την πεί­ρα δρά­σης των Κομ­μα­τι­κών Οργα­νώ­σε­ων, φανε­ρώ­νει δυσα­ρέ­σκεια, ανη­συ­χία, αγω­νία για το μέλ­λον. Η συσπεί­ρω­ση ενός σημα­ντι­κού ποσο­στού γύρω από την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, όπως εκφρά­στη­κε και εκλο­γι­κά, έχει μεν αντι­φα­τι­κά στοι­χεία, ωστό­σο απο­δει­κνύ­ει ότι το βασι­κό κρι­τή­ριο είναι η «κυβερ­νη­σι­μό­τη­τα», η «στα­θε­ρό­τη­τα», η «δια­χεί­ρι­ση» των προ­βλη­μά­των με πολύ χαμη­λές προσ­δο­κί­ες. Περισ­σό­τε­ρο εκφρά­ζει την προσ­δο­κία να μη χει­ρο­τε­ρεύ­σουν τα πράγ­μα­τα, παρά να βελ­τιω­θούν προς το καλύ­τε­ρο. Η ΝΔ δια­κυ­βέρ­νη­σε από το 2019 μέχρι σήμε­ρα σε μια πιο ευνοϊ­κή — για την ίδια — συγκυ­ρία, συγκρί­νο­ντας με άλλες περιό­δους της τελευ­ταί­ας 15ετίας. Σε αυτήν την περί­ο­δο η οικο­νο­μία βρι­σκό­ταν σε φάση ανό­δου και στην ΕΕ επι­κρά­τη­σε ένας προ­σα­να­το­λι­σμός μιας πιο «χαλα­ρής» δημο­σιο­νο­μι­κής πολι­τι­κής, που επέ­τρε­ψε να δια­χει­ρι­στεί δια­φο­ρε­τι­κά και τις επι­πτώ­σεις της οικο­νο­μι­κής κρί­σης που εκδη­λώ­θη­κε την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας. Σε αυτήν τη βάση δεν πρέ­πει σε καμία περί­πτω­ση να υπο­τι­μή­σου­με την προ­σπά­θεια που κάνει η κυβέρ­νη­ση να αμβλύ­νει ή ακό­μα και να ενσω­μα­τώ­σει εργα­τι­κή — λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια μέσω των διά­φο­ρων συστη­μά­των «pass», απο­ζη­μιώ­σε­ων για κατα­στρο­φές, την ειδι­κή παρέμ­βα­ση σε μεσαία στρώ­μα­τα, αν και ο νέος φορο­λο­γι­κός νόμος θίγει αρκε­τά ένα μέρος τους.

Ουσια­στι­κά, επέ­δρα­σε και επι­δρά, όπως σωστά έχου­με επι­ση­μά­νει, η λογι­κή του «μικρό­τε­ρου κακού», μόνο που αυτήν τη φορά εξαι­τί­ας μιας σει­ράς παρα­γό­ντων, αυτή η λογι­κή δεν τρο­φο­δο­τεί τη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία αλλά τον αντί­πα­λό της αστι­κό πόλο.

Ωστό­σο, μια σει­ρά από παρά­γο­ντες όπως η μεγά­λη αυξα­νό­με­νη ακρί­βεια, το «εξα­νε­μι­ζό­με­νο» εισό­δη­μα, οι φυσι­κές κατα­στρο­φές και οι επι­πτώ­σεις από αυτές, η κατά­στα­ση στο σύστη­μα Υγεί­ας τρο­φο­δο­τούν δυσα­ρέ­σκεια, αγα­νά­κτη­ση, διαμαρτυρία.

Επί­δρα­ση στις διερ­γα­σί­ες στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα θα έχει σίγου­ρα και η καθιέ­ρω­ση της «επι­στο­λι­κής ψήφου» που στη­ρί­ζουν όλα τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα εκτός από το ΚΚΕ. Μια δια­δι­κα­σία που μπο­ρεί να ανοί­ξει τον δρό­μο και για άλλες αλλα­γές στο μέλ­λον (π.χ. ηλε­κτρο­νι­κή ψηφο­φο­ρία κ.λπ.). Πρώ­τα απ’ όλα για­τί ενι­σχύ­ει την πιο παθη­τι­κή πολι­τι­κή στά­ση, μακριά από την όποια πολι­τι­κή ζύμω­ση και αντι­πα­ρά­θε­ση, πάει «γάντι» με τα δια­δι­κτυα­κά κόμ­μα­τα, τα λόμπι των influencer κ.λπ. Είναι σίγου­ρο ότι θα πολ­λα­πλα­σια­στούν οι κάθε είδους πιέ­σεις και εκβια­σμοί σε ψηφο­φό­ρους από επι­χει­ρη­μα­τι­κά και πολι­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Επί­σης, διευ­κο­λύ­νει την ούτως ή άλλως επι­χει­ρού­με­νη αλλοί­ω­ση του εκλο­γι­κού σώμα­τος, διευ­ρύ­νο­ντας τις δυνα­τό­τη­τες ψήφου του τμή­μα­τος ομο­γε­νών που δεν έχουν καμιά κοι­νω­νι­κή, οικο­νο­μι­κή σύν­δε­ση με τη χώρα. Την ψήφο των απο­δή­μων σηκώ­νει ψηλά και η ηγε­σία Κασ­σε­λά­κη του ΣΥΡΙΖΑ, αξιο­ποιώ­ντας και τους δεσμούς που έχει με την «αμε­ρι­κα­νι­κή ομογένεια».

6.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη ΝΔ
και τον ευρύτερο «δεξιό» χώρο

Αν και στις δύο τελευ­ταί­ες βου­λευ­τι­κές εκλο­γές υπήρ­ξε σημα­ντι­κή συσπεί­ρω­ση των δυνά­με­ων της ΝΔ, μετε­κλο­γι­κά εμφα­νί­ζο­νται και πάλι ορι­σμέ­νες δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις από πρω­το­κλα­σά­τα στε­λέ­χη της σε ορι­σμέ­να κρί­σι­μα ζητήματα:

• Στον διά­λο­γο για τα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά, εκφρά­ζο­ντας επι­φυ­λά­ξεις ακό­μα και για την ανα­γκαιό­τη­τα επί­σκε­ψης Ερντογάν.
• Κρι­τι­κή σε ορι­σμέ­νες δια­τά­ξεις του φορο­λο­γι­κού νομο­σχε­δί­ου που οδη­γούν σε ασφυ­ξία μεσαία στρώματα.
• Την πρό­θε­ση της κυβέρ­νη­σης να φέρει νόμο για τον πολι­τι­κό γάμο ομό­φυ­λων ζευγαριών.
• Τη στρο­φή της ΝΔ προς το «κέντρο», τη στιγ­μή που διε­θνώς γίνε­ται «στρο­φή προς τα δεξιά».

Το τελευ­ταίο διά­στη­μα, ιδιαί­τε­ρα με αφορ­μή τις παρεμ­βά­σεις ομά­δας βου­λευ­τών της ΝΔ για μια σει­ρά από αυτά τα ζητή­μα­τα, σε αντι­πα­ρά­θε­ση με την κεντρι­κή κυβερ­νη­τι­κή γραμ­μή ανα­ζω­πυ­ρώ­νε­ται μια συζή­τη­ση για τη δυνα­τό­τη­τα ύπαρ­ξης ενός δεξιού — ακρο­δε­ξιού κόμ­μα­τος, που να αντι­με­τω­πί­ζει τον κατα­κερ­μα­τι­σμό σε αυτόν τον χώρο και να παί­ζει πιο κεντρι­κό ρόλο ακό­μη και ως κυβερ­νη­τι­κό συμπλή­ρω­μα. Μάλι­στα, αυτή η συζή­τη­ση τρο­φο­δο­τεί­ται και από τα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα ή τις δημο­σκο­πή­σεις σε μια σει­ρά χωρών της ΕΕ (Ιτα­λία, Ολλαν­δία, Γαλ­λία, Γερ­μα­νία κ.λπ.), που κατα­γρά­φουν υψη­λά ποσο­στά για τέτοια κόμ­μα­τα. Κρί­σι­μο ρόλο θα παί­ξουν το επό­με­νο διά­στη­μα και οι εξε­λί­ξεις στο Μετα­να­στευ­τι­κό — Προ­σφυ­γι­κό, ιδιαί­τε­ρα με την εφαρ­μο­γή του νέου Συμ­φώ­νου Μετα­νά­στευ­σης και Ασύ­λου της ΕΕ και τους αντα­γω­νι­σμούς μετα­ξύ κρα­τών και τμη­μά­των του κεφα­λαί­ου για το μείγ­μα κατα­στο­λής — προ­σέλ­κυ­σης εργα­τι­κών χεριών στο ζήτη­μα της δια­χεί­ρι­σης των μετα­να­στευ­τι­κών ροών.

Η παρου­σία στη Βου­λή δύο ακρο­δε­ξιών κομ­μά­των (Ελ. Λύση, Νίκη) και του φασι­στι­κού μορ­φώ­μα­τος των Σπαρ­τια­τών στις εκλο­γές του Ιού­νη επι­βε­βαιώ­νει την επι­λο­γή στή­ρι­ξης τέτοιων δυνά­με­ων από κύκλους της αστι­κής τάξης ως εφε­δρειών για το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα. Η στά­ση αυτών των δυνά­με­ων σε μια σει­ρά από ζητή­μα­τα ουσια­στι­κά επι­βε­βαιώ­νει τον βαθύ χαρα­κτή­ρα τους ως αστι­κά κόμ­μα­τα. Ουσια­στι­κά ταυ­τί­ζο­νται σε μια σει­ρά βασι­κές στρα­τη­γι­κές επι­λο­γές και σε αυτές που αφο­ρούν τον ευρω­α­τλα­ντι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό της χώρας, παρά τις όποιες επι­φυ­λά­ξεις και γκρί­νιες εκφρά­ζουν γενι­κά σε χαμη­λούς τόνους. Χαρα­κτη­ρι­στι­κό γεγο­νός είναι η στά­ση των Σπαρ­τια­τών στον πόλε­μο στη Γάζα, που ήταν από τους πρώ­τους που κατα­δί­κα­σαν την επί­θε­ση της Χαμάς στα ισραη­λι­νά Κιμπούτς, προ­βάλ­λο­ντας το δικαί­ω­μα του Ισρα­ήλ στην αυτο­ά­μυ­να. Ταυ­τό­χρο­να, κατα­γρά­φε­ται η προ­σπά­θεια ανα­συ­γκρό­τη­σης της δρά­σης φασι­στι­κών — ναζι­στι­κών ομά­δων, χωρίς να συν­δέ­ο­νται άμε­σα και επί­ση­μα με κάποιο πολι­τι­κό κόμ­μα σε περιο­χές της Αττι­κής, αλλά και σε πόλεις σε όλη τη χώρα. Το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα του Κασι­διά­ρη στις δημο­τι­κές εκλο­γές στην Αθή­να δεν αξιο­ποι­ή­θη­κε για μια συνο­λι­κή ανα­μόρ­φω­ση σε αυτόν τον χώρο, αντί­θε­τα ακο­λου­θή­θη­κε από αντι­πα­ρα­θέ­σεις στο εσω­τε­ρι­κό αυτών των δυνάμεων.

7.

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ
με την εκλογή νέας ηγεσίας υπό τον Στέφανο Κασσελάκη
και η όξυνση της αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του

Σε εξέ­λι­ξη βρί­σκε­ται η κρί­ση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εντά­θη­κε με διά­σπα­ση μετά την επι­κρά­τη­ση του Στ. Κασ­σε­λά­κη ως προ­έ­δρου. Η κρί­ση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχου­με τοπο­θε­τη­θεί ως Κόμ­μα, απο­τε­λεί απο­κο­ρύ­φω­μα όλης της δια­δι­κα­σί­ας συγκρό­τη­σής του, αρχι­κά ως οπορ­του­νι­στι­κού μορ­φώ­μα­τος, στη συνέ­χεια υπο­κα­θι­στώ­ντας το ΠΑΣΟΚ και δια­χει­ρι­ζό­με­νο τη βαθιά οικο­νο­μι­κή κρί­ση στην Ελλά­δα ως «αρι­στε­ρή εναλ­λα­κτι­κή». Ήταν μια πορεία λίγο έως πολύ προ­δια­γε­γραμ­μέ­νου οργα­νω­τι­κού, πολι­τι­κού και ιδε­ο­λο­γι­κού εκφυ­λι­σμού, ανά­λο­γου με αυτόν που βίω­σαν σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά και οπορ­του­νι­στι­κά κόμ­μα­τα (π.χ. εξέ­λι­ξη του Ιτα­λι­κού ΚΚ) και σε άλλες χώρες.

Οι δυνά­μεις που συσπει­ρώ­θη­καν γύρω από την ηγε­σία Κασ­σε­λά­κη ουσια­στι­κά υπο­στη­ρί­ζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανα­γκαίο σήμε­ρα να βγει με ένα πιο καθα­ρό δια­χει­ρι­στι­κό πρό­σω­πο χωρίς «αρι­στε­ρό» και «ριζο­σπα­στι­κό» καμου­φλάζ, για να απο­τε­λέ­σει δύνα­μη κυβερ­νη­τι­κής εναλ­λα­γής, «αντί­πα­λο δέος στη ΝΔ» και κυρί­ως στην προ­σπά­θεια να προ­σεγ­γί­σουν «κεντρώ­ους», ακό­μα και «δεξιούς» ψηφο­φό­ρους της ΝΔ. Αλλω­στε, η έμφα­ση σε ζητή­μα­τα δια­φθο­ράς, η επί­κλη­ση στα «καθα­ρά χέρια», η ανα­πα­ρα­γω­γή ακό­μη και αντι­δρα­στι­κών από­ψε­ων, όπως είναι αυτή της κατάρ­γη­σης της βου­λευ­τι­κής ασυ­λί­ας κ.λπ., είναι θέσεις κυρί­ως ακρο­δε­ξιών λαϊ­κί­στι­κων κομ­μά­των. Ουσια­στι­κά προ­κρί­νε­ται ένα στίγ­μα κόμ­μα­τος ανά­λο­γου με αυτό των Δημο­κρα­τι­κών των ΗΠΑ, το οποίο δεν κρύ­βουν, παρά με τα κλα­σι­κά κόμ­μα­τα της ευρω­παϊ­κής σοσιαλδημοκρατίας.

Στρα­τη­γι­κές δια­φω­νί­ες με τους απο­χω­ρή­σα­ντες των ομά­δων Αχτσιό­γλου και Τσα­κα­λώ­του δεν υπάρ­χουν. Άλλω­στε, στο επι­χεί­ρη­μα που έμπαι­νε «ό,τι λέει ο Κασ­σε­λά­κης, το λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ», κανέ­νας δεν μπο­ρού­σε ουσια­στι­κά να δια­φω­νή­σει. Η δια­φο­ρά τους είναι ότι αυτές οι δυνά­μεις, ακο­λου­θώ­ντας την «παρα­δο­σια­κή» τακτι­κή του ΣΥΡΙΖΑ και του οπορ­του­νι­σμού, διάν­θι­ζαν βασι­κές στρα­τη­γι­κές αστι­κές επι­λο­γές με διά­φο­ρα απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κά επι­χει­ρή­μα­τα περί «τακτι­κών κινή­σε­ων λόγω των αρνη­τι­κών συσχε­τι­σμών», «μέτρα ανά­πτυ­ξης για να εξα­σφα­λι­στεί η ανα­δια­νο­μή υπέρ των αδυ­νά­των», «ρωγ­μών που ανοί­γουν τον δρό­μο για τον σοσια­λι­στι­κό μετα­σχη­μα­τι­σμό» κ.ά.

Η επι­λο­γή Κασ­σε­λά­κη στη­ρί­χτη­κε από συγκε­κρι­μέ­νες δυνά­μεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι τον Ιού­νη βρί­σκο­νταν στον πυρή­να της ηγε­σί­ας του υπό τον Τσί­πρα, άρα κινη­το­ποι­ή­θη­καν συγκε­κρι­μέ­νες δυνά­μεις για την εκλο­γή του. Επί­σης, φάνη­κε ότι στη­ρί­χτη­κε από συγκε­κρι­μέ­νους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, κυρί­ως εφο­πλι­στι­κών συμ­φε­ρό­ντων αλλά και σε σχέ­ση με τις ΗΠΑ.

Η δια­δι­κα­σία εκλο­γής προ­έ­δρου είχε επι­λε­γεί απ’ όλες τις δυνά­μεις του ΣΥΡΙΖΑ, μια δια­δι­κα­σία που είχαν ακο­λου­θή­σει και προη­γού­με­να στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στη ΝΔ.

Ωστό­σο, όλα αυτά αντα­να­κλούν μια συνο­λι­κό­τε­ρη ιδε­ο­λο­γι­κή — πολι­τι­κή αντι­δρα­στι­κο­ποί­η­ση, όπου θολώ­νουν ακό­μα περισ­σό­τε­ρο οι όποιες «ιδε­ο­λο­γι­κές» δια­φο­ρές ανά­με­σα στα αστι­κά κόμ­μα­τα. Κυριαρ­χεί η λογι­κή ότι «δεν υπάρ­χει κάποια άλλη εναλ­λα­κτι­κή — ούτε καν ως ψευ­δαί­σθη­ση και αυτα­πά­τη — το ζήτη­μα είναι να δια­χει­ρι­στού­με με τον καλύ­τε­ρο τρό­πο αυτό που υπάρ­χει, την καπι­τα­λι­στι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα». Αυτό ήταν και το πνεύ­μα της τοπο­θέ­τη­σης Κασ­σε­λά­κη στον ΣΕΒ περί εργα­ζο­μέ­νων — συνερ­γα­τών, όπως και η πρό­σφα­τη τοπο­θέ­τη­ση ότι οι Ελλη­νες δεν πρέ­πει να δια­χω­ρί­ζο­νται με ταξι­κά κριτήρια.

• Προ­ω­θεί­ται η «αμε­ρι­κα­νο­ποί­η­ση» του πολι­τι­κού συστή­μα­τος με κόμ­μα­τα των followers, με λόμπι και την ακό­μα αμε­σό­τε­ρη παρέμ­βα­ση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων στην ανά­δει­ξη στε­λε­χών τους, αιρε­τών και την ηγε­σία τους.
• Ανα­δει­κνύ­ει κεντρι­κά στην πολι­τι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση την ατζέ­ντα του «ατο­μι­κού δικαιω­μα­τι­σμού», με δεδο­μέ­νο ότι βασι­κό στοι­χείο προ­βο­λής του Κασ­σε­λά­κη είναι η προ­σω­πι­κή του ζωή, ο σεξουα­λι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός, οι παρεμ­βά­σεις του για τα δικαιώ­μα­τα των ΛΟΑΤΚΙ, εμφα­νί­ζε­ται ο ίδιος ως κάποιος που σπά­ει τα «κοι­νω­νι­κά πρό­τυ­πα» κ.λπ.

Φαί­νε­ται ότι στο εσω­τε­ρι­κό του ΣΥΡΙΖΑ ρόλο «αρι­στε­ρής αντι­πο­λί­τευ­σης» επι­διώ­κουν να παί­ξουν στε­λέ­χη που δεν έχουν εμπλα­κεί στη δια­κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, με στό­χο να ξεπλυ­θεί ο βρώ­μι­κος ρόλος του.

Η συγκρό­τη­ση της «Νέας Αρι­στε­ράς» δεν μπο­ρεί να επα­να­λά­βει μια παρό­μοια δια­δι­κα­σία με εκεί­νη της ανά­πτυ­ξης του ΣΥΡΙΖΑ της περιό­δου 2010 — 2015, απορ­ρο­φώ­ντας βασι­κές δυνά­μεις του ΠΑΣΟΚ που βρί­σκο­νταν σε κρί­ση. Οι δια­κη­ρύ­ξεις ότι επι­δί­ω­ξη είναι «η συγκρό­τη­ση μιας κυβερ­νη­τι­κής εναλ­λα­κτι­κής που θα καλύ­πτει από το προ­ο­δευ­τι­κό κέντρο έως τη ριζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρά» είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κά που το δυσκο­λεύ­ουν να παί­ξει ουσια­στι­κό ρόλο οπορ­του­νι­στι­κού ανα­χώ­μα­τος. Το γεγο­νός αυτό βεβαί­ως δεν πρέ­πει να υπο­τι­μή­σει και αυτήν την προ­ο­πτι­κή σύμπλευ­σης ή σύμπρα­ξης με άλλες δυνά­μεις — ΛΑΕ, ΜέΡΑ25, τμή­μα­τα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ — για τη δια­μόρ­φω­ση ενός νέου ανα­χώ­μα­τος στη ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση και τη χει­ρα­φέ­τη­ση λαϊ­κών δυνά­με­ων από τη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία. Σήμε­ρα, βέβαια, υπάρ­χει αρκε­τή πεί­ρα και δυνα­τό­τη­τες, για να περιο­ρί­σου­με τέτοιον εγκλωβισμό.

Ταυ­τό­χρο­να η «Νέα Αρι­στε­ρά» μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει και συμπλη­ρω­μα­τι­κά προς το ΠΑΣΟΚ, σε μια δια­δι­κα­σία ανα­βάθ­μι­σης και ενί­σχυ­σης ενός σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού πόλου. Χαρα­κτη­ρι­στι­κές είναι οι δηλώ­σεις Χαρί­τση, ότι η «Νέα Αρι­στε­ρά» δίνει «το χέρι συνερ­γα­σί­ας σε οποια­δή­πο­τε πολι­τι­κή δύνα­μη μπο­ρεί να συμ­φω­νή­σει μαζί μας, για τα μεγά­λα ζητή­μα­τα», προσ­διο­ρί­ζο­ντας μια πολι­τι­κή πλατ­φόρ­μα με τις εξής αιχ­μές: «Μεγά­λες ανι­σό­τη­τες», «ισχυ­ρή δημό­σια Παι­δεία και Υγεία», «ρύθ­μι­ση αγο­ράς», «θεσμοί και δημο­κρα­τία». Να συνυ­πο­λο­γι­στεί ότι οι δυνά­μεις που συγκρο­τούν τη «Νέα Αρι­στε­ρά» έχουν ισχυ­ρές δια­συν­δέ­σεις με το ευρω­ε­νω­σια­κό κέντρο, γι’ αυτό άλλω­στε απο­λαμ­βά­νουν και την εκτί­μη­ση ανά­λο­γων «παρα­γό­ντων» και στη χώρα. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό πρα­κτι­κό παρά­δειγ­μα η στά­ση τους στην ψηφο­φο­ρία στη Βου­λή για το νομο­σχέ­διο για τα «κόκ­κι­να» δάνεια, όπου δεν κατα­ψή­φι­σαν 3 τρο­πο­λο­γί­ες με το επι­χεί­ρη­μα ότι ενσω­μα­τώ­νουν Οδη­γί­ες της ΕΕ.

Οπωσ­δή­πο­τε στην εξέ­λι­ξη του χώρου της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας παρεμ­βαί­νουν δυνά­μεις που συν­δέ­ο­νται με το ένα (ΗΠΑ), ή το άλλο (ΕΕ) ιμπε­ρια­λι­στι­κό κέντρο κ.λπ.

8.

Η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ

Γίνε­ται σοβα­ρή προ­σπά­θεια να ανα­συ­γκρο­τη­θεί το ΠΑΣΟΚ πανελ­λα­δι­κά, αξιο­ποιώ­ντας δυνά­μεις που δια­τη­ρού­σε στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, στην Τοπι­κή Διοί­κη­ση, σε επαγ­γελ­μα­τι­κά επι­με­λη­τή­ρια και συλ­λό­γους (π.χ. ΔΣΑ) κ.λπ. Σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται οι παρεμ­βά­σεις βου­λευ­τών του, εκλεγ­μέ­νων στην Τοπι­κή Διοί­κη­ση και ιδιαί­τε­ρα όπου εξέ­λε­ξε δημάρ­χους, στη Θεσ­σα­λία και στην Κρή­τη που εξέ­λε­ξε περι­φε­ρειάρ­χες, αλλά και οι παρεμ­βά­σεις του σε εργα­τι­κές — λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις. Ωστό­σο δεν είναι ισχυ­ρό το ρεύ­μα ενί­σχυ­σής του από διαρ­ρο­ές του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυ­τό­χρο­να, από στε­λέ­χη του ΠΑΣΟΚ εκδη­λώ­νο­νται επι­φυ­λά­ξεις στη μαζι­κή υπο­δο­χή τέτοιων στε­λε­χών, μιλώ­ντας για κίν­δυ­νο «ΣΥΡΙ­Ζο­ποί­η­σης του ΠΑΣΟΚ».

Η προ­σπά­θεια άσκη­σης αντι­πο­λί­τευ­σης στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ προ­σκρού­ει αντι­κει­με­νι­κά στις δεσμεύ­σεις του στην πολι­τι­κή της ΕΕ, στη στρα­τη­γι­κή σύμπλευ­σή του σε βασι­κούς στό­χους του κεφα­λαί­ου. Το ζήτη­μα αυτό εκφρά­ζε­ται και σε τοπι­κό επί­πε­δο. Δυσκο­λεύ­ει επί­σης το γεγο­νός ότι η ΝΔ κατα­φέρ­νει να διεμ­βο­λί­σει τον χώρο του λεγό­με­νου «Κέντρου» και «Κεντρο­α­ρι­στε­ράς», όχι μόνο αντλώ­ντας στε­λέ­χη, βου­λευ­τές και υπουρ­γούς από αυτόν, αλλά υιο­θε­τώ­ντας και μέρος των πολι­τι­κών τους θέσεων.

Εκφρά­ζε­ται η προ­σπά­θεια συγκε­κρι­μέ­νων κύκλων της αστι­κής τάξης που «ακου­μπά­νε» περισ­σό­τε­ρο στο κέντρο της ΕΕ, να ανα­δει­χθεί το ΠΑΣΟΚ ως βασι­κός φορέ­ας της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας στη χώρα, για τη συγκρό­τη­ση εναλ­λα­κτι­κού κυβερ­νη­τι­κού πόλου.

9. 

Σύνοψη εκτιμήσεων
για τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα

1. α) Χρειά­ζε­ται πολύ καλή παρα­κο­λού­θη­ση και εκτί­μη­ση των εξε­λί­ξε­ων στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, όχι μόνο σε κεντρι­κό επί­πε­δο, αλλά η συν­δυα­σμέ­νη μελέ­τη για το πώς αυτές απο­τυ­πώ­νο­νται «κάτω», σε τοπι­κό, κλα­δι­κό, περι­φε­ρεια­κό επί­πε­δο. Παίρ­νο­ντας ως δεδο­μέ­νο ότι μιλά­με για μια μετα­βα­τι­κή περί­ο­δο στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, χρειά­ζε­ται, χωρίς προ­φα­νώς βια­σύ­νη, να δού­με πώς δια­μορ­φώ­νο­νται οι τάσεις που κατα­στα­λά­ζουν, έτσι ώστε να είμα­στε και πιο εύστο­χοι κι απο­δει­κτι­κοί στην ιδε­ο­λο­γι­κή και πολι­τι­κή πάλη.
2. β) Εχει σημα­σία στην ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή μας παρέμ­βα­ση να δέχε­ται πλήγ­μα η λογι­κή της «ορθής δια­χεί­ρι­σης», της εμπι­στο­σύ­νης στην κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή και στην απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα της λει­τουρ­γί­ας του αστι­κού κρά­τους. Να απο­κα­λύ­πτε­ται ο ταξι­κός χαρα­κτή­ρας του κρά­τους, της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής, των δεσμεύ­σε­ων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ολη η κυβερ­νη­τι­κή ατζέ­ντα είναι ατζέ­ντα αντι­πα­ρά­θε­σης εφ’ όλης της ύλης. Μαζί με την προ­σπά­θεια να οργα­νω­θούν αντι­στά­σεις στην προ­ώ­θη­ση των κυβερ­νη­τι­κών μέτρων, αλλά και συνο­λι­κό­τε­ρα η αντι­πα­ρά­θε­ση με τους σχε­δια­σμούς του κεφα­λαί­ου, χρειά­ζε­ται να ενι­σχυ­θεί η προ­βο­λή της δικιάς μας πολι­τι­κής, δηλα­δή αυτό που λέμε και στο σύν­θη­μα ότι απέ­να­ντι στα αδιέ­ξο­δα του συστή­μα­τος, της πολι­τι­κής των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων, της συναί­νε­σης όλων των αστι­κών κομ­μά­των υπάρ­χει διέ­ξο­δος, είναι η πολι­τι­κή του ΚΚΕ που δίνει απά­ντη­ση σε όλα τα φλέ­γο­ντα προ­βλή­μα­τα από τη σκο­πιά των συμ­φε­ρό­ντων της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των, από τη σκο­πιά της προ­ο­πτι­κής της εργα­τι­κής εξου­σί­ας και του σοσια­λι­σμού. Προ­ο­πτι­κή που παλεύ­ου­με από σήμε­ρα, για να γίνει αύριο πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, δίνο­ντας μάχη για να δυνα­μώ­σουν η εργα­τι­κή — λαϊ­κή οργά­νω­ση και πάλη, ο προ­σα­να­το­λι­σμός της.
3. γ) Η κρί­ση στην οποία βρί­σκε­ται η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία σε όλες της τις εκδο­χές δια­μορ­φώ­νει αντι­κει­με­νι­κά το έδα­φος για συμπό­ρευ­ση με το Κόμ­μα ευρύ­τε­ρων εργα­τι­κών — λαϊ­κών δυνά­με­ων που την ακο­λου­θού­σαν μέχρι χτες, χωρίς να υπο­τι­μά­με ότι οι δια­φο­ρε­τι­κές εκδο­χές και μετα­μορ­φώ­σεις της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, που εκφρά­ζο­νται και με αντί­στοι­χα κόμ­μα­τα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αρι­στε­ρά), κάνουν αυτό το καθή­κον πιο σύν­θε­το και απαι­τη­τι­κό, αφού μπο­ρούν να εγκλω­βί­ζουν εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις με δια­φο­ρε­τι­κούς τρό­πους και παγί­δες. Η προ­σπά­θεια να τρα­βη­χτούν τέτοιες δυνά­μεις, ιδιαί­τε­ρα την περί­ο­δο που δια­νύ­ου­με, δεν είναι βέβαια μονό­πρα­κτο έργο, απαι­τεί­ται όμως ευε­λι­ξία και στα­θε­ρό­τη­τα. Εχου­με ήδη πεί­ρα από την προ­σπά­θεια κοι­νής δρά­σης με τέτοιες δυνά­μεις στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα αλλά και της πολι­τι­κής συμπό­ρευ­σης σε έναν βαθ­μό στις εκλο­γι­κές μάχες. Συνε­χί­ζο­ντας την προ­σπά­θεια να συνα­ντη­θού­με με τέτοιες δυνά­μεις στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, απαι­τεί­ται να ανέ­βει η ικα­νό­τη­τα ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κής δια­πά­λης με από­ψεις που επι­δρούν σε αυτές, ενώ ταυ­τό­χρο­να πρέ­πει να εντα­θεί η προ­σπά­θεια για μια πιο σε βάθος συζή­τη­ση συμπε­ρα­σμά­των απ’ όλη την πορεία της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας αλλά και καλέ­σμα­τος σε πολι­τι­κή στά­ση με βάση αυτά τα συμπε­ρά­σμα­τα. Δηλα­δή, πρέ­πει να ανοί­ξου­με ακό­μα πιο ουσια­στι­κά τη συζή­τη­ση ότι το συμπέ­ρα­σμα από την πορεία του ΠΑΣΟΚ παλιό­τε­ρα και του ΣΥΡΙΖΑ σήμε­ρα είναι η χρε­ο­κο­πία της λογι­κής ότι μπο­ρεί μέσα από το ίδιο το σύστη­μα, με τις κυβερ­νή­σεις και τους κοι­νο­βου­λευ­τι­κούς συσχε­τι­σμούς να αλλά­ξουν τα πράγ­μα­τα υπέρ του λαού και να ανα­δεί­ξου­με τον δρό­μο της σύγκρου­σης με το σύστη­μα και της ανα­τρο­πής του, που προ­βάλ­λει το ΚΚΕ και στον οποίο καλεί να συμπο­ρευ­τούν τέτοιες δυνάμεις.
4. δ) Σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση ιδιαί­τε­ρη αντι­με­τώ­πι­ση απαι­τούν οι δυνά­μεις του οπορ­του­νι­σμού, που γίνε­ται προ­σπά­θεια να επα­να­συ­σπει­ρω­θούν γύρω από το εγχεί­ρη­μα της «Νέας Αρι­στε­ράς» ή γύρω από άλλα πιθα­νά σχή­μα­τα, με στό­χο να ανα­βιώ­σει το παρα­μύ­θι του «καλού ΣΥΡΙΖΑ του 2010 — 2015» και να ξανα­σερ­βι­ρι­στούν αυτα­πά­τες για «μετα­βα­τι­κά προ­γράμ­μα­τα» κ.λπ. Τα ζητή­μα­τα της στά­σης απέ­να­ντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ αντι­κει­με­νι­κά θα ανα­δει­χθούν σε δια­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή και μπρο­στά στις ευρωεκλογές.
5. ε) Δεν θέλει καμιά υπο­τί­μη­ση η συγκε­κρι­μέ­νη προ­σπά­θεια που κάνει το ΠΑΣΟΚ, με τις πλά­τες επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και τμη­μά­των του κεφα­λαί­ου κεντρι­κά και ανά περιο­χή, να βαθύ­νει δεσμούς με εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις, να ανα­βαθ­μί­σει την παρέμ­βα­σή του στο κίνη­μα. Ουσια­στι­κά μιλά­με για επι­χεί­ρη­ση να ξεπλυ­θεί το ΠΑΣΟΚ απ’ όλες τις ευθύ­νες του, να δικαιω­θεί για τον ρόλο και τις επι­λο­γές του. Χρειά­ζε­ται να ανέ­βει το ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κό μέτω­πο απέ­να­ντι σε αυτές τις δυνά­μεις. Η επί­θε­ση του ΠΑΣΟΚ στο Κόμ­μα, στη Βου­λή, με αφορ­μή τα Τέμπη δεί­χνει ότι θα επα­να­φέ­ρουν και αυτοί τα παλιά γνω­στά επι­χει­ρή­μα­τα για δεκα­νί­κι της δεξιάς κ.λπ.
6. στ) Το γεγο­νός ότι το πολι­τι­κό σύστη­μα βρί­σκε­ται σε διερ­γα­σία καθώς και η κατα­γρα­φή αυξη­μέ­νης πολι­τι­κής επιρ­ρο­ής για το ΚΚΕ αντι­κει­με­νι­κά σημαί­νει ότι θα αυξη­θούν οι πιέ­σεις και οι επι­θέ­σεις προς το Κόμ­μα. Οπως καλά γνω­ρί­ζου­με, θα αξιο­ποι­η­θούν και «το καρό­το και το μαστί­γιο». Ήδη με αφορ­μή τα αυξη­μέ­να εκλο­γι­κά ποσο­στά και τις δημο­σκο­πι­κές τάσεις, ξεκί­νη­σε μια συζή­τη­ση για τον ρόλο «ευθύ­νης» που πρέ­πει να παί­ξει το ΚΚΕ στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, εμφα­νί­ζο­ντας το Κόμ­μα ως συστη­μι­κό, δια­στρε­βλώ­νο­ντας τη στά­ση του την περί­ο­δο του δημο­ψη­φί­σμα­τος το 2015, προ­σπα­θώ­ντας να δια­μορ­φώ­σουν και στρε­βλές προσ­δο­κί­ες σε έναν κόσμο που συστρα­τεύ­ε­ται με το Κόμ­μα. Είναι άλλο πράγ­μα το Κόμ­μα να επι­βε­βαιώ­νει, ακό­μη και να κερ­δί­ζει εκλο­γι­κά οφέ­λη με τη στρα­τη­γι­κή του σε συν­θή­κες αρνη­τι­κού συσχε­τι­σμού και όχι μεγά­λης ανό­δου της ταξι­κής πάλης, και είναι άλλο πράγ­μα η αυτα­πά­τη ότι η στρα­τη­γι­κή του Κόμ­μα­τος μπο­ρεί να δικαιω­θεί και πολύ περισ­σό­τε­ρο να «νική­σει» μέσω του εκλο­γι­κού — κοι­νο­βου­λευ­τι­κού δρό­μου με τη «στα­δια­κή», «συνε­χή», ανο­δι­κή αύξη­ση των ποσο­στών του στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές κ.λπ. Ταυ­τό­χρο­να και παράλ­λη­λα δυνα­μώ­νουν ο αντι­κομ­μου­νι­σμός, οι επι­θέ­σεις στο Κόμ­μα, με αφορ­μή ζητή­μα­τα Ιστο­ρί­ας, οι συκο­φα­ντί­ες ιδιαί­τε­ρα όσον αφο­ρά τη στά­ση του σε ορι­σμέ­να κρί­σι­μα ζητή­μα­τα π.χ. πόλε­μος στην Ουκρα­νία, Παλαι­στί­νη κ.λπ., η προ­σπά­θεια να εμφα­νι­στεί ως παρω­χη­μέ­νο και οπι­σθο­δρο­μι­κό, που δεν παρα­κο­λου­θεί τις σύγ­χρο­νες εξε­λί­ξεις, επει­δή δεν υιο­θε­τεί την ατζέ­ντα του «ατο­μι­κού δικαιω­μα­τι­σμού» αξιο­ποιώ­ντας μια σει­ρά από θέμα­τα, όπως ο πολι­τι­κός γάμος των ομό­φυ­λων ή άλλα ζητή­μα­τα όπως η επι­στο­λι­κή ψήφος κ.λπ. Επι­θε­τι­κά σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση είναι ανα­γκαίο να ανα­δει­κνύ­ου­με μέσα από κάθε πτυ­χή των κοι­νω­νι­κών και οικο­νο­μι­κών εξε­λί­ξε­ων ότι παρω­χη­μέ­νο και οπι­σθο­δρο­μι­κό είναι το ίδιο το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα και οι σάπιες ιδέ­ες του, να προ­βάλ­λου­με την επι­και­ρό­τη­τα και την ανα­γκαιό­τη­τα του σοσια­λι­σμού, ως το πραγ­μα­τι­κά σύγ­χρο­νο και προ­ο­δευ­τι­κό, όπως αυτή προ­κύ­πτει και μέσα από σύγ­χρο­νες εξε­λί­ξεις όπως είναι π.χ. η Τεχνη­τή Νοη­μο­σύ­νη, ψηφια­κές εφαρ­μο­γές στην οικο­νο­μία κ.λπ. Απαι­τεί­ται λοι­πόν να ανέ­βει η ιδε­ο­λο­γι­κή επα­γρύ­πνη­ση και ετοι­μό­τη­τα αντι­με­τώ­πι­σης κάθε φύσης επίθεσης.

10.

Για το χρονοδιάγραμμα προετοιμασίας
του Κόμματος για τις ευρωεκλογές

Την Κυρια­κή 9 Ιού­νη 2024 (6 — 9 Ιού­νη σε όλα τα κρά­τη — μέλη της ΕΕ) θα διε­ξα­χθούν οι ευρω­ε­κλο­γές και με τη σημε­ρι­νή Σύνο­δο της ΚΕ ξεκι­νά­με την προ­ε­τοι­μα­σία, θέτο­ντας σχε­τι­κό χρο­νο­διά­γραμ­μα και σταθ­μούς, ώστε το Κόμ­μα να μπει έγκαι­ρα, οργα­νω­μέ­να και απο­φα­σι­στι­κά στη μάχη.

Οι ευρω­ε­κλο­γές είναι σημα­ντι­κή πολι­τι­κή ανα­μέ­τρη­ση με μεγά­λες απαι­τή­σεις, στην οποία τα στε­λέ­χη και τα μέλη του Κόμ­μα­τος θα στρα­τευ­τούν και θα τη δώσουν μαχη­τι­κά, με καλό εξο­πλι­σμό και ουσια­στι­κά επι­χει­ρή­μα­τα, από κοι­νού με τους φίλους και τους συμπο­ρευό­με­νους, με πλα­τύ πολι­τι­κό άνοιγ­μα, αξιο­ποιώ­ντας τα θετι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα και τη σημα­ντι­κή πεί­ρα που έχει συγκε­ντρώ­σει το Κόμ­μα μας στις βου­λευ­τι­κές και τοπι­κές εκλο­γές, στους εργα­τι­κούς — λαϊ­κούς αγώ­νες και στις αρχαι­ρε­σί­ες των συν­δι­κά­των και άλλων μαζι­κών φορέων.

Στό­χος είναι να βγει ακό­μα πιο δυνα­τό το ΚΚΕ και να πάει εκλο­γι­κά όσο γίνε­ται υψη­λό­τε­ρα, να απευ­θυν­θεί σε όσους βιώ­νουν τις οδυ­νη­ρές συνέ­πειες της αντι­λαϊ­κής στρα­τη­γι­κής της ΕΕ ως δια­κρα­τι­κής ιμπε­ρια­λι­στι­κής ένω­σης, της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομ­μά­των ή ανα­χω­μά­των που θα δημιουρ­γη­θούν, που συνο­λι­κά εκπρο­σω­πούν και δια­χει­ρί­ζο­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, τις ανά­γκες του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Να συσπει­ρώ­σει εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις που στή­ρι­ξαν το Κόμ­μα μας στις εκλο­γές του 2023, να κερ­δη­θούν νέες δυνά­μεις από την εργα­τι­κή τάξη, τους βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες και επαγ­γελ­μα­τί­ες, τους επι­στή­μο­νες και τους ανθρώ­πους του πολι­τι­σμού, τις γυναί­κες, τους νέους και τις νέες εργα­τι­κής — λαϊ­κής προέλευσης.

Υπάρ­χουν σοβα­ρές δυνα­τό­τη­τες, αλλά δεν υπο­τι­μά­με την παρέμ­βα­ση των άλλων πολι­τι­κών δυνά­με­ων, των μηχα­νι­σμών της ΕΕ και των μεγά­λων συμ­φε­ρό­ντων, που θα χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν όλα τα μέσα για να βάλουν εμπό­δια στην πολι­τι­κή επιρ­ροή του ΚΚΕ. Αξιο­ποιού­με την απή­χη­ση της πολι­τι­κής του Κόμ­μα­τος, δυνα­μώ­νο­ντας την ιδε­ο­λο­γι­κή — πολι­τι­κή δου­λειά και αντι­με­τω­πί­ζο­ντας τον εφη­συ­χα­σμό που καλ­λιερ­γεί­ται με τα περί «χαλα­ρής ψήφου» στις ευρωεκλογές.

Για την άμε­ση προ­ε­τοι­μα­σία θέτου­με το ακό­λου­θο χρο­νο­διά­γραμ­μα και τους σχε­τι­κούς σταθ­μούς, ώστε Γενά­ρη, Φλε­βά­ρη, Μάρ­τη, Απρί­λη να βγει ένας σημα­ντι­κός όγκος πολι­τι­κής — εκλο­γι­κής δου­λειάς και να πάρου­με πρό­σθε­τα μέτρα για την τελευ­ταία προ­ε­κλο­γι­κή φάση, μετά το Πάσχα (5 Μάη 2024).

• Πρώ­το, άμε­ση, από τώρα ενί­σχυ­ση, ανα­βάθ­μι­ση των παρεμ­βά­σε­ων του Κόμ­μα­τος με πολι­τι­κές εκδη­λώ­σεις, ομι­λί­ες, κομ­μα­τι­κές ανα­κοι­νώ­σεις, αλλά και στη δου­λειά στο μαζι­κό κίνη­μα για την απο­κά­λυ­ψη του αντι­λαϊ­κού χαρα­κτή­ρα της ΕΕ, των ευθυ­νών της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ και των άλλων κομ­μά­των, την εκλα­ΐ­κευ­ση της πολι­τι­κής του Κόμ­μα­τος, την προ­βο­λή της πάλης του και τη σημα­σία της ενί­σχυ­σής του στις ευρω­ε­κλο­γές. Ήδη, στη δια­πά­λη κατέ­χουν σοβα­ρή θέση τα ζητή­μα­τα που αφο­ρούν τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα της ΕΕ, το Ταμείο Ανά­καμ­ψης, η «πρά­σι­νη μετά­βα­ση», η ύφε­ση στην Ευρω­ζώ­νη, το Σύμ­φω­νο Στα­θε­ρό­τη­τας, οι καπι­τα­λι­στι­κές ανα­διαρ­θρώ­σεις και οι συνέ­πειές τους, η λογι­κή κόστος — όφε­λος, η όξυν­ση των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και ο ρόλος της ΕΕ στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, η Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή, το Μετα­να­στευ­τι­κό — Προ­σφυ­γι­κό κ.ά. και η δια­πά­λη επι­βάλ­λε­ται να δυνα­μώ­σει και να εμπλουτίζεται.
• Δεύ­τε­ρο, αρθρο­γρα­φία, αφιε­ρώ­μα­τα και ειδι­κές στή­λες του «Ριζο­σπά­στη», του πόρ­ταλ «902» και του «Οδη­γη­τή», ώστε ξεκι­νώ­ντας από τον Γενά­ρη να κλι­μα­κώ­σου­με για να φωτι­στούν καί­ρια ζητή­μα­τα του χαρα­κτή­ρα και της στρα­τη­γι­κής της ΕΕ, τη σχέ­ση της με την πολι­τι­κή των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και κομ­μά­των στην Ελλάδα.
• Τρί­το, πραγ­μα­το­ποί­η­ση θεμα­τι­κών εκδη­λώ­σε­ων για την οικο­νο­μία, την Ενέρ­γεια, τις νέες τεχνο­λο­γί­ες κ.ά. Θεμα­τι­κές εκδη­λώ­σεις ανά περιο­χή ανά­λο­γα με τα οξυ­μέ­να προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζουν, π.χ. υπο­δο­μές, αντι­πλημ­μυ­ρι­κή — αντι­πυ­ρι­κή και αντι­σει­σμι­κή προ­στα­σία σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τη στρα­τη­γι­κή του κόστους — οφέ­λους. Κατάρ­τι­ση του πολι­τι­κού προ­γράμ­μα­τος των κεντρι­κών παρεμ­βά­σε­ων τόσο στην Ελλά­δα, όσο και σε χώρες του εξω­τε­ρι­κού, για τους Έλλη­νες μετανάστες.
• Τέταρ­το, δια­μόρ­φω­ση σχε­δί­ου συσκέ­ψε­ων, συζη­τή­σε­ων και περιο­δειών σε χώρους δου­λειάς και περιο­χές και επι­κοι­νω­νία με μαζι­κούς φορείς, από μέλη της ΚΕ και άλλα στε­λέ­χη, τους ευρω­βου­λευ­τές και τους βου­λευ­τές, με αξιο­ποί­η­ση θεμά­των που έχει ανοί­ξει η Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα και τις παρεμ­βά­σεις στην Ευρω­βου­λή και τη Βου­λή. Σημειώ­νου­με πως η Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα υλο­ποιεί σχέ­διο για τέσ­σε­ρις εκδη­λώ­σεις στις Βρυ­ξέλ­λες με θεμα­το­λο­γία που θα ενι­σχύ­ει την προ­ε­κλο­γι­κή δου­λειά και περι­λαμ­βά­νει: Αντερ­γα­τι­κές Οδη­γί­ες και μέτρα της ΕΕ, ο ρόλος της στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, η μετα­να­στευ­τι­κή πολι­τι­κή και η συμ­βο­λή της Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας του ΚΚΕ στην πάλη για τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Στις εκδη­λώ­σεις αυτές θα πάρουν μέρος εργα­ζό­με­νοι και μαζι­κοί φορείς από την Ελλάδα.
• Πέμ­πτο, σε σχε­τι­κή Σύνο­δο της ΚΕ να εξε­τα­στεί η δου­λειά της Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας, να συγκε­ντρω­θούν σκέ­ψεις, προ­τά­σεις για τη συγκρό­τη­ση του ψηφο­δελ­τί­ου, να συζη­τη­θεί το εκλο­γι­κό κάλε­σμα του Κόμ­μα­τος. Να ετοι­μα­στούν έγκαι­ρα τα εκλο­γι­κά συν­θή­μα­τα, ανα­κοι­νώ­σεις και ενη­με­ρω­τι­κά φυλ­λά­δια. Για την προ­ε­τοι­μα­σία της εκλο­γι­κής μάχης να αξιο­ποι­η­θούν οι χρο­νιά­τι­κες εκλο­γο­α­πο­λο­γι­στι­κές συνε­λεύ­σεις των ΚΟΒ.

Η Κεντρι­κή Επιτροπή
Γενά­ρης 2024