Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βασίλης Τσιβιλίκας

Ο Βασί­λης Τσι­βι­λί­κας γεν­νή­θη­κε το 1942 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και φοί­τη­σε στο εκεί κολέ­γιο. Συμ­με­τεί­χε στη θεα­τρι­κή ομά­δα του σχο­λεί­ου και οι καθη­γη­τές του τον παρό­τρυ­ναν να ασχο­λη­θεί με την υπο­κρι­τι­κή. Μετά το κολέ­γιο εισή­χθη στο ΑΠΘ για να σπου­δά­σει Αγγλι­κή Φιλο­λο­γία. Εγκα­τέ­λει­ψε όμως σύντο­μα τη σχο­λή, για να σπου­δά­σει στην Αθή­να θέα­τρο. Απο­τυγ­χά­νο­ντας να εισα­χθεί στη σχο­λή του «Θεά­τρου Τέχνης», στρά­φη­κε στη σχο­λή του Πέλ­λου Κατσέ­λη. Πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε το 1965 στο Δημο­τι­κό Θέα­τρο της Νέας Ιωνί­ας. Δύο χρό­νια αργό­τε­ρα δού­λε­ψε στο «Θέα­τρο Τέχνης» και το 1968 στο θία­σο Τζέ­νης Καρέ­ζη — Κώστα Καζά­κου. Στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1970 στρέ­φε­ται στην επι­θε­ώ­ρη­ση και γενι­κό­τε­ρα στην κωμωδία.

Στη δεκα­ε­τία του 1970 εμφα­νί­ζε­ται και στον κινη­μα­το­γρά­φο. Η πρώ­τη κινη­μα­το­γρα­φι­κή εμφά­νι­σή του ήταν στην ται­νία «Η θεία μου η χίπισ­σα» (1970) του Αλέ­κου Σακελ­λά­ριου, ακο­λού­θη­σαν «Ο κύριος σταθ­μάρ­χης» και πολ­λές άλλες. Πλή­θος είναι οι παρα­στά­σεις στις οποί­ες έπαι­ξε με δικούς του θιά­σους, αλλά και με θιά­σους άλλων.   Συμ­με­τεί­χε επί­σης σε τηλε­ο­πτι­κές σειρές.

Ο Βασί­λης Τσι­βι­λί­κας έφυ­γε από τη ζωή στις 29 Φεβρουα­ρί­ου 2012, σε ηλι­κία 70 ετών.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο