Βρέθηκε γονίδιο που συνδέεται με μειωμένη ανάγκη για ύπνο

Ένα γονί­διο φαί­νε­ται να έχει άμε­ση επί­δρα­ση στην ποσό­τη­τα του ύπνου που χρειά­ζε­ται κάποιος, σύμ­φω­να με νέα ερευ­νη­τι­κά δεδο­μέ­να που επι­κα­λεί­ται η ScienceDaily.

Η μελέ­τη αυτή που δημο­σιεύ­τη­κε από την επι­στη­μο­νι­κή επι­θε­ώ­ρη­ση «Νeuron» επι­κε­ντρώ­θη­κε στη μελέ­τη των μελών μιας οικο­γέ­νειας που είχαν μειω­μέ­νη ανά­γκη για ύπνο.

O Λού­ις Πτα­σέκ, νευ­ρο­λό­γος στο Πανε­πι­στή­μιο της Καλι­φόρ­νιας, είπε πως είναι εντυ­πω­σια­κό το πόσο λίγα γνω­ρί­ζου­με για τον ύπνο, δεδο­μέ­νου ότι ένας μέσος άνθρω­πος περ­νά έτσι το ένα τρί­το της ζωής του και τόνι­σε ότι η παρού­σα έρευ­να μελέ­τη­σε το πώς δια­φο­ρε­τι­κές περιο­χές του εγκε­φά­λου και δια­φο­ρε­τι­κοί νευ­ρώ­νες επη­ρε­ά­ζουν τον ύπνο και την αϋπνία.

Όταν μελε­τή­θη­κε μια οικο­γέ­νεια στην οποία όλα τα μέλη λει­τουρ­γού­σαν κανο­νι­κά μόνο με έξι ώρες ύπνου, βρέ­θη­κε μια πολύ σπά­νια μετάλ­λα­ξη του γονι­δί­ου ADRB1.

Οι ερευ­νη­τές στη συνέ­χεια διε­ξή­γαν πει­ρά­μα­τα σε ποντί­κια που έφε­ραν την παραλ­λαγ­μέ­νη μορ­φή αυτού του γονι­δί­ου. Βρέ­θη­κε ότι τα ποντί­κια που είχαν αυτό το μεταλ­λαγ­μέ­νο γονί­διο κοι­μό­ντου­σαν 55 λεπτά λιγό­τε­ρο συγκρι­τι­κά με εκεί­να που δεν το είχαν. Οι άνθρω­ποι αντί­στοι­χα που ήταν φορείς αυτού του μεταλ­λαγ­μέ­νου γονι­δί­ου βρέ­θη­κε ότι κοι­μού­νται κατά μέσο όρο 2 ώρες λιγότερο.

Αυξη­μέ­να επί­πε­δα του γονι­δί­ου βρέ­θη­καν στο τμή­μα του εγκε­φα­λι­κού στε­λέ­χους το οποίο εμπλέ­κε­ται σε ασυ­νεί­δη­τες δρα­στη­ριό­τη­τες όπως είναι η ανα­πνοή και η κίνη­ση των ματιών.

Επι­πρό­σθε­τα οι φυσιο­λο­γι­κοί νευ­ρώ­νες ADRB1 σε αυτή την περιο­χή του εγκε­φά­λου είναι πιο δρα­στή­ριοι όταν είμα­στε ξύπνιοι αλλά και στη διάρ­κεια του ύπνου REM (rapid eye movement), ενώ δεν παρα­τη­ρή­θη­κε στα υπό­λοι­πα στά­δια του ύπνου. Οι μεταλ­λαγ­μέ­νοι νευ­ρώ­νες ήταν πιο δρα­στή­ριοι από τους μη μεταλ­λαγ­μέ­νους, οπό­τε πιθα­νό­τα­τα συμ­βάλ­λουν στο να κοι­μό­μα­στε λίγο.

Το εύρη­μα επι­βε­βαιώ­θη­κε με τη χρή­ση της οπτο­γε­νε­τι­κής, όταν οι ερευ­νη­τές χρη­σι­μο­ποί­η­σαν φως για να ενερ­γο­ποι­ή­σουν τους νευ­ρώ­νες ADRB1 τα ποντί­κια ξύπνη­σαν αμέσως.

Η Γινγκ-Χούι Φου, γενε­τί­στρια στο Πανε­πι­στή­μιο της Καλι­φόρ­νιας στο Σαν Φραν­σί­σκο, τονί­ζει ότι η έρευ­να αυτή μπο­ρεί να συμ­βά­λει στην ανά­πτυ­ξη νέων φαρ­μά­κων για τη ρύθ­μι­ση του ύπνου.

«Ο ανε­παρ­κής ύπνος συν­δέ­ε­ται με πλη­θώ­ρα προ­βλη­μά­των υγεί­ας όπως με τον καρ­κί­νο, με αυτο­ά­νο­σες δια­τα­ρα­χές, καρ­διαγ­γεια­κές νόσους και με το Αλτσχάι­μερ», τονί­ζει η ίδια.