Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γάζα: 36μελής οικογένεια αφανίστηκε σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή

Στον κεντρι­κό τομέα της Λωρί­δας της Γάζας, η οικο­γέ­νεια αλ-Ταμπα­τί­μπι γιόρ­τα­ζε την πρώ­τη Παρα­σκευή του ραμα­ζα­νιού και προ­ε­τοί­μα­ζε το πρω­ι­νό γεύ­μα πριν από την νηστεία όταν μία βόμ­βα μετέ­τρε­ψε το σπί­τι σε ερείπια .

Σύμ­φω­να με τον 19χρονο Μοχά­μαντ αλ-Ταμπα­τί­μπι, που επέ­ζη­σε, 36 μέλη της οικο­γέ­νειάς του σκο­τώ­θη­καν. «Ο πατέ­ρας μου, η μητέ­ρα μου, η θεία μου, τα αδέρ­φια μου», έλε­γε ο νεα­ρός Παλαι­στί­νιος δεί­χνο­ντας τα παρα­ταγ­μέ­να σώμα­τα στο νοσο­κο­μείο Αλ-Ακσα του Ντέιρ αλ-Μπάλαχ.

«Βομ­βάρ­δι­σαν το σπί­τι την ώρα που ήμα­σταν μέσα. Η μητέ­ρα και η θεία μου ετοί­μα­ζαν το σοχούρ», το γεύ­μα πριν από την έναρ­ξη της νηστεί­ας, στην προ­σφυ­γι­κή αυτή κατοι­κία του Νου­σεϊ­ράτ, όπου ο Μοχά­μαντ και η οικο­γέ­νειά του, διωγ­μέ­νοι από το βόρειο τμή­μα της Λωρί­δας της Γάζας, είχαν εγκα­τα­στα­θεί, φιλο­ξε­νού­με­νοι συγ­γε­νών τους, μετά την έναρ­ξη του πολέμου.

«Δεν ξέρω για­τί βομ­βάρ­δι­σαν το σπί­τι», είπε ο Μοχά­μαντ, τραυ­μα­τι­σμέ­νος στο αρι­στε­ρό χέρι και σε κατά­στα­ση σοκ.

Το υπουρ­γείο Υγεί­ας της Χαμάς κατέ­γρα­ψε 36 νεκρούς, μέλη της ίδιας οικο­γέ­νειας, από το χτύ­πη­μα αυτό που απέ­δω­σε στον ισραη­λι­νό στρατό.

Ο ισραη­λι­νός στρα­τός απά­ντη­σε σε ερώ­τη­ση του AFP (Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο) λέγο­ντας ότι «στό­χος του ήταν δύο τρο­μο­κρά­τες του τάγ­μα­τος Νου­σεϊ­ράτ» της Χαμάς, χωρίς άλλες διευ­κρι­νί­σεις. «Οι συν­θή­κες του περι­στα­τι­κού εξε­τά­ζο­νται», πρόσθεσε.

Η παλαι­στι­νια­κή Ερυ­θρά Ημι­σέ­λη­νος ανα­κοί­νω­σε από την πλευ­ρά της στο Χ ότι αερο­πο­ρι­κά πλήγ­μα­τα είχαν ως στό­χο «πολ­λές κατοι­κί­ες» κατά την διάρ­κεια της νύκτας στον προ­σφυ­γι­κό καταυλισμό.

Συνο­λι­κά, 60 αερο­πο­ρι­κά πλήγ­μα­τα πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν την νύκτα σε ολό­κλη­ρη την Λωρί­δα της Γάζας, σύμ­φω­να με τις αρχές της Χαμάς.

Στα ερεί­πια του σπι­τιού της οικο­γέ­νειας αλ-Ταμπα­τί­μπι, ο Γιου­σέφ, άλλο μέλος της οικο­γέ­νειας, ψάχνει για αγνο­ού­με­νους στα χαλάσματα.

«Δεν μπο­ρού­με να βρού­με ορι­σμέ­νους από τους νεκρούς. Δεν έχου­με τον εξο­πλι­σμό, εκσκα­φείς, μηχα­νή­μα­τα, τίπο­τε. Θα πρέ­πει να προ­σπα­θή­σου­με να τους βγά­λου­με με τα χέρια. Εχου­με φέρει φτυά­ρια και σφυ­ριά, αλλά μάταια».

Στο νοσο­κο­μείο Αλ-Ακσα του Ντέιρ αλ-Μπά­λαχ, δεκά­δες άνθρω­ποι έχουν συγκε­ντρω­θεί γύρω από τους νεκρούς, ανά­με­σά τους υπάρ­χουν δύο μικρά παι­διά, που είναι τοπο­θε­τη­μέ­νοι σε σάκους ή τυλιγ­μέ­νοι με λευ­κά σεντό­νια ή κου­βέρ­τες. Αφού τοπο­θε­τη­θούν στην καρό­τσα φορ­τη­γού που μετα­φέ­ρει ανθρω­πι­στι­κή βοή­θεια θα μετα­φερ­θούν σε νεκρο­τα­φείο όπου τα ταφούν σε ομα­δι­κό τάφο, σύμ­φω­να με δημο­σιο­γρά­φο του AFP.

 

Ο δαί­μων του τυπο­γρα­φεί­ου, του Ηρα­κλή Κακαβάνη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο