Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κάλεσμα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό από το δίκτυο “Κινηματογραφιστές για Παλαιστίνη – Ελλάδα”

Δρα­μα­τι­κά γεγο­νό­τα που έχουν φτά­σει σε δια­στά­σεις γενο­κτο­νί­ας στην Παλαι­στί­νη από τον περα­σμέ­νο Οκτώ­βριο μέχρι σήμε­ρα κινη­το­ποί­η­σαν τη διε­θνή κινη­μα­το­γρα­φι­κή κοι­νό­τη­τα να απαι­τή­σει όσο το δυνα­τόν μεγα­λύ­τε­ρη προ­βο­λή σε αυτή τη πολε­μι­κή σύγκρου­ση, καθώς και να πεί­σουν μεγά­λα κινη­μα­το­γρα­φι­κά ιδρύ­μα­τα να υπο­στη­ρί­ξουν το αίτη­μα για κατά­παυ­ση του πυρός.
Τέτοιες ενέρ­γειες έχουν ήδη πραγ­μα­το­ποι­η­θεί σε εκδη­λώ­σεις όπως η πρό­σφα­τη 74η Berlinale, ενώ το δίκτυο Filmmakers for Palestine-Greece δημιουρ­γή­θη­κε πρό­σφα­τα και στην Ελλάδα.

Στη Γάζα, δεν υπάρ­χουν πια “βρέ­φη φυσιο­λο­γι­κού μεγέ­θους” δηλώ­νει αξιω­μα­τού­χος του ΟΗΕ

Η πρω­το­βου­λία έχει εκπο­νή­σει δημό­σια έκκλη­ση για στή­ρι­ξη του παλαι­στι­νια­κού λαού, υπο­γε­γραμ­μέ­νη από 500 επαγ­γελ­μα­τί­ες του κινη­μα­το­γρά­φου, για την ανά­δει­ξη παλαι­στι­νια­κών ιστο­ριών και φωνών οργα­νώ­νο­ντας προ­βο­λές Παλαι­στι­νί­ων κινη­μα­το­γρα­φι­στών. Δια­βά­στε ανα­λυ­τι­κά το σχε­τι­κό κεί­με­νο παρα­κά­τω, σημειώ­νο­ντας ότι εξα­κο­λου­θούν να συγκε­ντρώ­νο­νται υπογραφές·

Κάλεσμα αλληλεγγύης
από το δίκτυο «Κινηματογραφιστές*
για Παλαιστίνη – Ελλάδα»

«Είμα­στε μια ομά­δα εργα­τών του κινη­μα­το­γρά­φου που συγκε­ντρώ­θη­κε με αφορ­μή τη σιω­πή των θεσμών ενό­ψει της γενο­κτο­νί­ας που δια­πράτ­τει το Ισρα­ήλ στην Παλαι­στί­νη. Γρά­φου­με αυτό το κεί­με­νο από ανά­γκη για να εκφρά­σου­με την αλλη­λεγ­γύη μας στην Παλαι­στι­νια­κή κοι­νό­τη­τα και να θέσου­με ερω­τή­σεις στον ευρύ­τε­ρο καλ­λι­τε­χνι­κό χώρο για τις ευθύ­νες που ανα­λαμ­βά­νου­με ως άνθρω­ποι που δημιουρ­γούν και κατ’ επέ­κτα­ση συν­δια­μορ­φώ­νουν τις αφη­γή­σεις, τις αντι­λή­ψεις και τις εικό­νες του κόσμου μας.

Όσοι συνα­ντη­θή­κα­με τον Νοέμ­βριο του 2023 στο Διε­θνές Φεστι­βάλ Κινη­μα­το­γρά­φου Θεσ­σα­λο­νί­κης δια­πι­στώ­σα­με, πρώ­τα με αμη­χα­νία, μετά με θλί­ψη και οργή, ότι δεν πρέ­πει να σπά­σει η σιω­πή του θεσμού απέ­να­ντι στη γενο­κτο­νία του Παλαι­στι­νια­κού λαού.

Την ίδια στιγ­μή, πολι­τι­στι­κοί θεσμοί σε Ευρώ­πη και Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες ακυ­ρώ­νουν εκδη­λώ­σεις που σχε­διά­ζουν Παλαι­στί­νιοι δημιουρ­γοί, όπως προ­βο­λές ται­νιών, συναυ­λί­ες, εκθέ­σεις τέχνης, παρου­σιά­σεις και βρα­βεία συγ­γρα­φέ­ων. Εάν υπήρ­χαν ήδη τακτι­κές λογο­κρι­σί­ας, ενι­σχύ­θη­κε μετά τις 7 Οκτω­βρί­ου 2023 μετά την ανε­ξέ­λεγ­κτη ανα­πα­ρα­γω­γή της ρατσι­στι­κής προ­πα­γάν­δας με επί­κε­ντρο το απαν­θρω­πι­στι­κό αφή­γη­μα ότι οι ζωές των Παλαι­στι­νί­ων δεν έχουν καμία αξία.

Παρα­κο­λου­θού­με με φρί­κη πάνω από 30.000 εκτε­λέ­σεις και 1,9 εκα­τομ­μύ­ρια Παλαι­στί­νιους εκτο­πι­σμέ­νους, ενώ οι μαύ­ρες λίστες όσων αψη­φούν το καθε­στώς του απαρτ­χάιντ επι­στρέ­φουν στη δημό­σια σφαί­ρα, ενώ μαύ­ρες λίστες όσων επα­να­φέ­ρουν στη δημό­σια σφαί­ρα αμφι­σβη­τούν το καθε­στώς απαρτ­χάιντ, καθώς και το κλί­μα εκφο­βι­σμός στην καλ­λι­τε­χνι­κή κοινότητα.

Σήμε­ρα, ακό­μη και μετά την εντο­λή του Διε­θνούς Δικα­στη­ρί­ου της Χάγης για τον τερ­μα­τι­σμό των πρά­ξε­ων γενο­κτο­νί­ας, το Ισρα­ήλ συνε­χί­ζει να δια­πράτ­τει εγκλή­μα­τα πολέ­μου, σε συνερ­γα­σία με πολυά­ριθ­μες δυτι­κές κυβερ­νή­σεις, μετα­ξύ των οποί­ων και η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση Μέσα σε αυτό το δυστο­πι­κό διε­θνές τοπίο, ο ελλη­νι­κός κινη­μα­το­γρά­φος και τα εθνι­κά καλ­λι­τε­χνι­κά ιδρύ­μα­τα ακο­λου­θούν πολι­τι­κή σιωπής.

Σε αυτό το καθε­στώς λογο­κρι­σί­ας, σπά­ει η ψευ­δαί­σθη­ση της ελεύ­θε­ρης, πολι­τι­κο­ποι­η­μέ­νης και μη ποι­νι­κο­ποι­η­μέ­νης έκφρα­σης στον χώρο της τέχνης. Πιστεύ­ου­με και υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε ότι οι χώροι πολι­τι­σμού πρέ­πει να απο­τε­λούν χώρους δημό­σιου δια­λό­γου και προ­βλη­μα­τι­σμού. Η ελεύ­θε­ρη σκέ­ψη και η ομι­λία είναι προ­ϋ­πό­θε­ση για την καλ­λι­τε­χνι­κή δημιουρ­γία. Χωρίς αυτό, τι χρη­σι­μεύ­ει η τέχνη και ποιος ο ρόλος των καλλιτεχνών;

Καλούμε όλους τους Έλληνες κινηματογραφιστές 
να πάρουν ανοιχτά θέση ενάντια 
στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το ισραηλινό 
αποικιακό καθεστώς.

Τους ζητά­με να ρίξουν φως στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα της Γάζας και της Δυτι­κής Όχθης προ­βάλ­λο­ντας ται­νί­ες Παλαι­στι­νί­ων σκη­νο­θε­τών, να δημιουρ­γή­σουν χώρους ανοι­χτού δια­λό­γου και να απαι­τή­σουν ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΗ κατά­παυ­ση του πυρός στη ΓΑΖΑ.

Καλού­με επί­σης την κινη­μα­το­γρα­φι­κή κοι­νό­τη­τα όχι μόνο να σπά­σει τη σιω­πή αλλά και να υπο­στη­ρί­ξει πραγ­μα­τι­κά δρά­σεις αλλη­λεγ­γύ­ης και ευαι­σθη­το­ποί­η­σης και να εντα­χθεί στο νέο δίκτυο Filmmakers for Palestine, Ελλά­δα για μια ελεύ­θε­ρη Παλαιστίνη.

“Στην Παλαι­στί­νη, ξυπνά­με κάθε πρωί
για να διδά­ξου­με ζωή στον υπό­λοι­πο κόσμο, κύριε”
__ Rafeef Ziadah, ποι­η­τής — ακτιβιστής
ανθρω­πί­νων δικαιωμάτων.

🤔💥
*Κινη­μα­το­γρα­φι­στές θεω­ρού­με όποιον σχε­διά­ζει, υλο­ποιεί, ανα­λύ­ει και διδά­σκει κινη­μα­το­γρά­φο: από τον συντά­κτη μέχρι τον βοη­θό σκη­νο­θέ­τη, από τον μηχα­νι­κό φωτι­σμού μέχρι τον κρι­τι­κό κινη­μα­το­γρά­φου, από τον θεα­τή μέχρι τον προ­γραμ­μα­τι­στή. Μια ται­νία δημιουρ­γεί­ται από κάθε look που την συνθέτει.

#FreePalestine #FreeGaza

🎥  Θυμί­ζου­με πως στο Millenium Documentary Film Festival Βρυ­ξέλ­λες 2 νεα­ροί έλλη­νες σκη­νο­θέ­τες η Νίνα Αλε­ξαν­δρά­κη και ο Λευ­τέ­ρης Πανα­γιώ­του (Nina Alexandraki _Eletherios Panagiotou)  κατά την παρου­σί­α­ση του ντο­κι­μα­ντέρ τους ζήτη­σαν άμε­ση κατά­παυ­ση του πυρός και τερ­μα­τι­σμό του ισραη­λι­νού αποι­κι­σμού στην Παλαι­στί­νη _απαιτώντας να στα­μα­τή­σει η σιω­πή του κόσμου του κινη­μα­το­γρά­φου και να  στη­ρι­χτεί η Παλαιστίνη.

Φεστι­βάλ Βερο­λί­νου: No Other Land _το ντο­κι­μα­ντέρ που μιλά­ει για τον διωγ­μό των Παλαιστινίων

Από κατα­κτη­τή σε κατα­κτη­τή _η πονε­μέ­νη ιστο­ρία της Ράφα: ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο