Γέμισε ο κόσμος Μπέους, εσύ όμως κράτα την ομορφιά: Το τραγούδι «Ο Δράκος»

Το τρα­γού­δι “Δρά­κος” γρά­φτη­κε πριν λίγα χρό­νια με αφορ­μή το ύφος, τον τρό­πο και τις συνε­χής ύβρεις του Αχιλ­λέα Μπέ­ου προς απλούς λαϊ­κούς ανθρώ­πους, αγω­νι­στές ακό­μα και καλλιτέχνες.

Μετά τα τελευ­ταία γεγο­νό­τα, τις μεγά­λες κατα­στρο­φές στο Βόλο και σε όλη τη Θεσ­σα­λία, τους δεκά­δες νεκρούς, είναι ευδιά­κρι­το ότι η απο­κρου­στι­κό­τη­τα και η χυδαιό­τη­τα  ενός συστή­μα­τος προ­σω­πο­ποιού­νται στο σημε­ρι­νό Δήμαρ­χο του Βόλου.

Η κοι­νω­νία μας και όλος ο κόσμος έχουν στις τάξεις τους αρκε­τούς τέτοιους ανθρώ­πους και τέτοιου είδους συμπε­ρι­φο­ρές — νοοτροπίες.

Εμείς, δηλα­δή οι πολ­λοί, “οι άνθρω­ποι από τις λάσπες”, μέσα στους μαύ­ρους ουρα­νούς θα κρα­τή­σου­με την ομορ­φιά,  μέχρι να φτιά­ξου­με ένα κόσμο χωρίς ασχή­μια, χωρίς αδι­κία που τα παι­διά θα τρέ­χουν ελεύ­θε­ρα σε μια νέα ζωή.