Γεώργιος Λιανός: ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ: 13/12/1943 (Ποίημα)

Μέρα γιορ­τής και λευθεριάς
του δυνα­τού λαού μας
Δεί­χνουν το δρό­μο οι αγωνιστές
σε μας με τη πορεία στο Καπή.

Και μείς συνέ­χεια αυτών ας γίνουμε
με ρόδα κόκ­κι­να, μυρω­δά­τα με αγκάθια
που τρυ­πούν το δάχτυλο
για να βγει το αίμα το δικό μας.

Το δικό μας.
Ας γίνου­με και μείς πνοή συνέχειας.
Οι Καλα­βρυ­τι­νοί είμα­στε εμείς
θα είμα­στε εμείς
αν συνε­χί­σου­με να δίνου­με πνοή στον ίδιο αγώνα.

Για­τί ο αγώ­νας του λαού μας είναι ίδιος τότε και τώρα.
Καλα­βρυ­τι­νοί, Αρκά­δες, Διστο­μί­τες, Καν­δα­ναί­οι, Καλαματιανοί
λιώ­σα­τε με τη ζέση του αίμα­τός σας τα θηρία του φασι­σμού, του ναζισμού.

Μέσα από την αιωνιότητα
περ­νούν συνέ­χεια οι αγώ­νες αντιστάσεως
που είναι δικοί μας και θα είναι
και αυτοί και οι επό­με­νοι που πρέ­πει να γίνουν
για να δώσου­με πνοή ζωής στις γενιές τις νέες,
ώστε να ζού­με και εμείς μέσα από τους αγώ­νες μας,
τους δικούς μας αγώ­νες συνε­χί­ζο­ντας να τραβάμε
το ζωντα­νό νήμα της ιστορίας.

Πέμ­πτη 13 Δεκεμ­βρί­ου 2018

Γεώρ­γιος Λιανός