Γιάννης Καϊλής, τον δολοφόνησε η χούντα γιατί «ΕΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΕΝ εις την αναγραφήν συνθημάτων και εσχεδίασε το πανώ ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ»

Το Διστο­μί­τη φοι­τη­τή της σχο­λής Καλών Τεχνών, Γιάν­νη Καΐ­λη, που ο φάκε­λός του στην Ασφά­λεια ανα­φέ­ρει πως «καθ’ όλην την διάρ­κεια των επει­σο­δί­ων ΕΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΕΝ εις την ανα­γρα­φήν συν­θη­μά­των και εσχε­δί­α­σε το πανώ ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ», τον δολο­φό­νη­σαν όργα­να της Χού­ντας λίγους μήνες μετά το Πολυτεχνείο.

Μετά την κατα­στο­λή της εξέ­γερ­σης βρέ­θη­κε στην παρα­νο­μία. Λίγους μήνες μετά, τον Φεβρουά­ριο του 1974, βρέ­θη­κε το άψυ­χο σώμα του πετα­μέ­νο σ’ έναν σωρό αμμο­χά­λι­κο μιας οικο­δο­μής, στην οδό Βαλ­τε­τσί­ου, στα Εξάρ­χεια, δολο­φο­νη­μέ­νος από τις μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες της χού­ντας – αφού πρώ­τα βασα­νί­στη­κε βάναυσα.

Ο Γιάν­νης Καΐ­λης έχει ανα­γνω­ρι­στεί από την Πολι­τεία ως θύμα της δικτα­το­ρί­ας των συνταγ­μα­ταρ­χών και για τη δολο­φο­νία του είχε ασκη­θεί δίω­ξη κατ’ αγνώστων.

Ο Γιάν­νης Καΐ­λης γεν­νή­θη­κε στο Δίστο­μο Βοιω­τί­ας στις 12–02-1950- ορφα­νός από πάτε­ρα από πολύ μικρός. Τελεί­ω­σε τις γυμνα­σια­κές του σπου­δές στο Δίστο­μο το 1969, συνέ­χεια εργα­ζό­με­νος. Στην Αθή­να παρα­κο­λού­θη­σε μαθή­μα­τα ζωγρα­φι­κής στον Β.Βλαχόπουλο, 1969–1970. Έκα­νε την στρα­τιω­τι­κή του θητεία 1970–1971. Το 1971 μπή­κε στην Σχο­λή Καλών Τεχνών του Μετσό­βιου Πολυτεχνείου.

Πήρε ενερ­γά μέρος στον αγώ­να κατά της Δικτα­το­ρί­ας. Πρω­το­στά­τη­σε στην εξέ­γερ­ση του Νοεμ­βρί­ου του 1973 και μάλι­στα από το πινέ­λο του γρά­φτη­καν τα συν­θή­μα­τα «Έξω αι ΗΠΑ» και «Έξω το ΝΑΤΟ» στις κολώ­νες της πύλης του Πολυ­τε­χνεί­ου. Υπήρ­ξε πρω­το­μά­στο­ρας στα σχέ­δια και στα πανό που είχαν αναρ­τη­θεί στα κάγκε­λα του Πολυ­τε­χνεί­ου, με τα συν­θή­μα­τα «Έξω οι Αμε­ρι­κά­νοι», όπως και σε πολ­λά από τα αντι­χου­ντι­κά σκί­τσα που κυκλο­φο­ρού­σαν από χέρι σε χέρι μέσα από τα κάγκε­λα του Πολυτεχνείου.

Υπήρ­ξε επί­σης εξαι­ρε­τι­κός ζωγρά­φος. Έργα του υπάρ­χουν και στην Εθνι­κή Πινα­κο­θή­κη, όπως επί­σης και στο δημαρ­χείο στο Δίστο­μο. Εκθέ­σεις έργων του έχουν γίνει από την Σχο­λή του, από τον σύλ­λο­γο Διστο­μι­τών Αθή­νας, από την Αντι­φα­σι­στι­κή Κίνη­ση Διστό­μου — και το 2017, από τον Πολι­τι­σμι­κό Σύλ­λο­γο Διστό­μου μαζί με τον σύλ­λο­γο Γυναι­κών Λιβα­δειάς. Την τελευ­ταία αυτή έκθε­ση που ήταν και η μεγα­λύ­τε­ρη, την επι­σκέ­φθη­καν πάνω από 700 μαθη­τές της Λιβαδειάς.

Στο Δίστο­μο έχει δοθεί το όνο­μά του στον δρό­μο που οδη­γεί στο Μαυ­σω­λείο των Θυμά­των της Σφα­γής της 10ης Ιου­νί­ου 1944.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα