Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Η κυβέρνηση με την πολιτική της υπονομεύει την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και δημιουργίας

Κάθε άλλο παρά να δια­φυ­λά­ξει και να ανα­δεί­ξει την Πολι­τι­στι­κή Κλη­ρο­νο­μιά της Ελλά­δας και τους δημιουρ­γούς της θέλει η κυβέρ­νη­ση, τόνι­σε ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ, Γιάν­νης Δελής, στη Διαρ­κή Επι­τρο­πή Μορ­φω­τι­κών Υπο­θέ­σε­ων στη Βου­λή, που συνε­δρί­α­σε για το νομο­σχέ­διο του υπουρ­γεί­ου Πολι­τι­σμού σχε­τι­κά «με την προ­στα­σία του ελλη­νό­φω­νου τρα­γου­διού και των δημιουρ­γών του».

Αντί­θε­τα, σημεί­ω­σε ο Γ. Δελής, η κυβέρ­νη­ση στο­χεύ­ει να απο­κτή­σει η Ελλά­δα «ένα ισχυ­ρό brand name» και με αυτόν τον τρό­πο να συμ­βάλ­λει στην ανα­βάθ­μι­ση της θέσης της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης μέσα, αλλά και έξω από την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση και για αυτόν τον λόγο προ­τεί­νει μέτρα που σε καμία περί­πτω­ση δεν θίγουν τα μεγά­λα συμ­φέ­ρο­ντα και που είναι ελλι­πή, καθώς απου­σιά­ζουν όλα εκεί­να τα μέτρα (μορ­φω­τι­κά, παι­δα­γω­γι­κά, αισθη­τι­κά και οικο­νο­μι­κά) που θα συνέ­βαλ­λαν στην καλ­λιέρ­γεια των απαι­τού­με­νων κρι­τη­ρί­ων, προ­κει­μέ­νου να μπο­ρεί ο καθέ­νας «να ξεχω­ρί­ζει τα πολι­τι­στι­κά προ­ϊ­ό­ντα από τα υποπροϊόντα».

Επι­σή­μα­νε, επί­σης, ότι «ακό­μα και αυτή η υπο­τι­θέ­με­νη “θετι­κή” εξέ­λι­ξη», δηλα­δή να ικα­νο­ποι­η­θεί το πάγιο αίτη­μα των καλ­λι­τε­χνών να προ­στα­τευ­θεί το ελλη­νό­φω­νο τρα­γού­δι και οι δημιουρ­γοί του μπρο­στά στην επέ­λα­ση του ξενό­γλωσ­σου, βρί­σκε­ται σε πλή­ρη αντι­στοι­χία με τη συνο­λι­κό­τε­ρη πολι­τι­κή που έχουν υπη­ρε­τή­σει δια­χρο­νι­κά και στα­θε­ρά και η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση, αλλά και οι προη­γού­με­νες, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη και ότι «στη­ρί­ζουν από θέση αρχής» την πολι­τι­κή της ΕΕ που αντι­με­τω­πί­ζει κάθε πτυ­χή της ανθρώ­πι­νης δρα­στη­ριό­τη­τας με κρι­τή­ριο την κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και την αντί­στοι­χη ιδε­ο­λο­γι­κή χειραγώγηση.

Ως εκ τού­του πρό­σθε­σε ότι με την πολι­τι­κή της η κυβέρ­νη­ση υπο­νο­μεύ­ει ουσια­στι­κά την προ­στα­σία της πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς και δημιουρ­γί­ας, βάζει στο περι­θώ­ριο τον δια­παι­δα­γω­γη­τι­κό ρόλο του Πολι­τι­σμού και της Τέχνης, δεν ικα­νο­ποιεί την ανά­γκη και το δικαί­ω­μα του λαού να γνω­ρί­σει την ιστο­ρία του και να έρθει σε επα­φή με το ποιο­τι­κό καλ­λι­τε­χνι­κό έργο και απα­ξιώ­νει τους δημιουρ­γούς του.

Ο Γ. Δελής τόνι­σε ότι και τα δύο μέρη του νομο­σχε­δί­ου «υπη­ρε­τούν με συνέ­πεια» τη βασι­κή κυβερ­νη­τι­κή αντί­λη­ψη που «βλέ­πει» τον Πολι­τι­σμό ως «εμπο­ρι­κό» και «του­ρι­στι­κό προ­ϊ­όν», συμπλη­ρώ­νο­ντας πως σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση τα τελευ­ταία χρό­νια έχουν ψηφι­στεί μία σει­ρά από νόμοι, όπως για τη μετα­τρο­πή των μεγά­λων μου­σεί­ων σε Νομι­κά Πρό­σω­πα Δημο­σί­ου Δικαί­ου (ΝΠΔΔ).

Μετα­ξύ άλλων, ανα­φέρ­θη­κε στις συνέ­πειες αυτής της αντί­λη­ψης, όπως εγκα­τά­λει­ψη αρχαιο­λο­γι­κών χώρων που δεν έχουν ιδιαί­τε­ρο του­ρι­στι­κό ενδια­φέ­ρον, το καθε­στώς των συμ­βα­σιού­χων εργα­ζο­μέ­νων σε όλα τα πόστα του ΥΠΠΟΑ, απο­φά­σεις (π.χ. για τα αρχαία στο σταθ­μό Βενι­ζέ­λου του Μετρό της Θεσ­σα­λο­νί­κης) ενά­ντια στην προ­στα­σία της πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς και η παρα­χώ­ρη­ση-ενοι­κί­α­ση αρχαιο­λο­γι­κών μνη­μεί­ων (π.χ. Ακρό­πο­λη, Ναός Ποσει­δώ­να στο Σού­νιο, Πανα­θη­ναϊ­κό Στά­διο) για «σκη­νι­κό σε πάσης φύσε­ως εμπο­ρι­κές ή lifestyle εκδηλώσεις».

Ειδι­κή ανα­φο­ρά έκα­νε και στο Προ­ε­δρι­κό Διά­ταγ­μα 85 που εξι­σώ­νει τους από­φοι­τους καλ­λι­τε­χνι­κών σχο­λών με από­φοι­τους Λυκεί­ου και το προη­γού­με­νο διά­στη­μα ξεσή­κω­σε θύελ­λα αντι­δρά­σε­ων, τονί­ζο­ντας ότι κινεί­ται στο ίδιο μήκος κύμα­τος και πως ο καλ­λι­τε­χνι­κός κόσμος δεν έχει ξεχά­σει τίποτα.

Για την προ­σπά­θεια της κυβέρ­νη­σης να «ανα­θερ­μά­νει τις σχέ­σεις της» με τους καλ­λι­τέ­χνες, επι­διώ­κο­ντας να τους δώσει τάχα μια «οικο­νο­μι­κή ανά­σα» μέσα από ένα «θολό πλαί­σιο αμφί­βο­λης απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας», επι­στρέ­φο­ντας από την αξιο­ποί­η­ση του ελλη­νό­φω­νου τρα­γου­διού στο πλαί­σιο του «του­ρι­στι­κού προ­ϊ­ό­ντος» ένα ποσό στους καλ­λι­τέ­χνες, ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ εξέ­φρα­σε επι­φυ­λά­ξεις, τονί­ζο­ντας πως θα φανεί ποιο θα είναι αυτό «και αν τελι­κά θα φτά­σει στους ανθρώ­πους που έχουν ανά­γκη και αξί­ζουν αυτήν τη στήριξη».

Υπο­γράμ­μι­σε ότι το ΚΚΕ γνω­ρί­ζει τα προ­βλή­μα­τα των καλ­λι­τε­χνών, στη­ρί­ζει τα αιτή­μα­τά τους για άμε­σα μέτρα στή­ρι­ξης και παρα­κο­λου­θεί και συμ­με­τέ­χει ενερ­γά στους αγώ­νες που έχουν ανα­πτύ­ξει το τελευ­ταίο διά­στη­μα, επι­ση­μαί­νο­ντας ότι το νομο­σχέ­διο δεν απα­ντά στα σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα και δεν ανα­σκευά­ζει την αντι­λαϊ­κή κυβερ­νη­τι­κή πολιτική.

Πρό­σθε­σε πως για το ΚΚΕ είναι ζητού­με­νο η στή­ρι­ξη και η ενί­σχυ­ση της ελλη­νι­κής μου­σι­κής, η πλα­τιά καλ­λιέρ­γεια της αισθη­τι­κής μέσω της Τέχνης, να ενι­σχύ­ε­ται ο καλ­λι­τέ­χνης που δημιουρ­γεί στην Ελλά­δα και να έχει τα κίνη­τρα και τη στή­ρι­ξη που χρειάζεται.

Σχο­λιά­ζο­ντας τον ισχυ­ρι­σμό της κυβέρ­νη­σης ότι επεν­δύ­ει στη γλώσ­σα με το συγκε­κρι­μέ­νο νομο­σχέ­διο, σημεί­ω­σε ότι είναι σημα­ντι­κό να ξεχω­ρι­στεί ο σύγ­χρο­νος πολι­τι­σμός που συμ­βάλ­λει στην αισθη­τι­κή καλ­λιέρ­γεια του λαού, αξί­ζει και πρέ­πει να στη­ρι­χθεί από την υπο­κουλ­τού­ρα που προ­βάλ­λε­ται κυρί­ως στη νεο­λαία και «καλ­λιερ­γεί ανοι­χτά τη βία, τον μισο­γυ­νι­σμός, το εύκο­λο και συχνά παρά­νο­μο χρή­μα, τις ουσί­ες και όλα αυτά τα άνθη της καπι­τα­λι­στι­κής ζούγκλας».

Σχε­τι­κά με τον «εκσυγ­χρο­νι­σμό της εμπο­ρι­κής πολι­τι­κής του Οργα­νι­σμού Δια­χεί­ρι­σης και Ανά­πτυ­ξης Πολι­τι­στι­κών Πόρων», επι­σή­μα­νε ότι οι δια­τά­ξεις απο­τε­λούν συνέ­χεια του νόμου που ψηφί­στη­κε το 2020, μετα­τρέ­πο­ντας και μετο­νο­μά­ζο­ντας τον Οργα­νι­σμό από ΤΑΠΑ σε ΟΔΑΠ, και υπεν­θύ­μι­σε ότι το ΚΚΕ είχε επι­ση­μά­νει τον στό­χο της κυβέρ­νη­σης να ανα­βαθ­μί­σει το οργα­νω­τι­κό πλαί­σιο, προ­κει­μέ­νου να υλο­ποι­η­θεί με καλύ­τε­ρους όρους και πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κά η βασι­κή αντί­λη­ψη της Πολι­τι­στι­κής Κλη­ρο­νο­μιάς από την κυβέρ­νη­ση «ως εξα­γώ­γι­μο προ­ϊ­όν για τον επα­να­προσ­διο­ρι­σμό της ταυ­τό­τη­τας της χώρας, ώστε να εισπρά­ξει υπε­ρα­ξία στο διε­θνές επί­πε­δο» και να επι­τευ­χθεί «η σύν­δε­ση του πολι­τι­σμού με την οικο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη και την εξωστρέφεια».

Τέλος, υπο­γράμ­μι­σε ότι το συγκε­κρι­μέ­νο νομο­σχέ­διο επι­βε­βαιώ­νει τις εκτι­μή­σεις του ΚΚΕ για εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση του Πολι­τι­σμού, λει­τουρ­γία όλων των οργα­νι­σμών με ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια και για παρα­πά­νω εμπό­δια στην πρό­σβα­ση, την κατα­νό­η­ση και την επα­φή του λαού με τον πλού­το της Πολι­τι­στι­κής Κληρονομιάς.

(Πηγή: 902)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο