75 χρόνια ΝΑΤΟ και Ελλάδα

Το Σύμ­φω­νο υπέ­γρα­ψαν στις 4 Απρί­λη 1949 στην Ουά­σιγ­κτον οι αντι­πρό­σω­ποι των κυβερ­νή­σε­ων των ΗΠΑ, Αγγλί­ας, Γαλ­λί­ας, Βελ­γί­ου, Ολλαν­δί­ας, Λου­ξεμ­βούρ­γου, Κανα­δά, Ιτα­λί­ας, Πορ­το­γα­λί­ας (δικτα­το­ρία Σαλα­ζάρ), Νορ­βη­γί­ας, Δανί­ας και Ισλανδίας.

Στό­χος, η συνέ­νω­ση των δυνά­με­ων του ιμπε­ρια­λι­σμού ώστε να αντι­πα­ρα­τε­θεί από καλύ­τε­ρες θέσεις στις δυνά­μεις του σοσια­λι­σμού, οι οποί­ες βγή­καν ενι­σχυ­μέ­νες μετά τον πόλεμο.

Ο έλεγ­χος του Βόρειου Ατλα­ντι­κού από το ΝΑΤΟ απο­τε­λού­σε μια κορυ­φαία στρα­τη­γι­κή προ­τε­ραιό­τη­τά του, για τον απο­κλει­σμό της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης από τον υπό­λοι­πο κόσμο.

Η ταυ­τό­χρο­νη έντα­ξη της Ελλά­δας και της Τουρ­κί­ας στο ΝΑΤΟ το 1952 έρχε­ται να καλύ­ψει ακό­μη μια καί­ριας σημα­σί­ας στρα­τη­γι­κή περιο­χή, όπως είναι αυτή του Αιγαί­ου και των Στε­νών των Δαρ­δα­νε­λί­ων. Ετσι, έκλει­νε τη δίο­δο στον Σοβιε­τι­κό Στό­λο της Μαύ­ρης Θάλασ­σας για την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο και τη Μέση Ανατολή.

Η ένταξη της Ελλάδας

Τον Φλε­βά­ρη του 1952, με κυβέρ­νη­ση Ν. Πλα­στή­ρα — Σ. Βενι­ζέ­λου, η ελλη­νι­κή Βου­λή κυρώ­νει νόμο για την προ­σχώ­ρη­ση της χώρας στο ΝΑΤΟ. Το νομο­σχέ­διο ψήφι­σαν όλα τα κόμ­μα­τα, πλην της ΕΔΑ και ενός βου­λευ­τή του Δημο­κρα­τι­κού Ριζο­σπα­στι­κού Κόμματος.

Το ΚΚΕ, από την πολι­τι­κή προ­σφυ­γιά, αντι­τά­χτη­κε από την πρώ­τη στιγ­μή στη Συμ­φω­νία έντα­ξης της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ, καταγ­γέλ­λο­ντας το γεγο­νός της υπο­γρα­φής της. Εκα­νε λόγο για τα πολε­μο­κά­πη­λα σχέ­δια των ιμπε­ρια­λι­στών στην περιο­χή και τη συμ­με­το­χή των αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων σε αυτά.

Η ομι­λία στη Βου­λή του τότε πρω­θυ­πουρ­γού, Ν. Πλα­στή­ρα, πέρα από την πρόσ­δε­ση της χώρας και του λαού στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς με στό­χο την ενί­σχυ­ση και θωρά­κι­ση των συμ­φε­ρό­ντων της ντό­πιας αστι­κής τάξης, απο­τε­λεί μνη­μείο υπο­τέ­λειας και ραγια­δι­σμού. Στο ίδιο μήκος κύμα­τος είχε κινη­θεί και ο αρχη­γός του δεξιού κόμ­μα­τος Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός, στρα­τάρ­χης Αλ. Παπάγος.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό δείγ­μα των προ­θέ­σε­ων της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης απο­τε­λεί η εκτέ­λε­ση του Ν. Μπε­λο­γιάν­νη 40 μέρες ακρι­βώς μετά την επι­κύ­ρω­ση από τη Βου­λή της έντα­ξης της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ.

Τον Αύγου­στο του 1974, κάτω από την πίε­ση του λαϊ­κού παρά­γο­ντα, η κυβέρ­νη­ση «εθνι­κής ενό­τη­τας» υπό τον Κ. Καρα­μαν­λή απο­φά­σι­σε την απο­χώ­ρη­ση από το στρα­τιω­τι­κό σκέ­λος του ΝΑΤΟ. Η κυβερ­νη­τι­κή ανα­κοί­νω­ση για την αναγ­γε­λία της απο­χώ­ρη­σης ται­ριά­ζει γάντι και στις μέρες μας. Μετα­ξύ άλλων ανα­φέ­ρει ότι «το ΝΑΤΟ απο­δεί­χθη­κε ανί­κα­νο να παρε­μπο­δί­σει την Τουρ­κία από την εξα­πό­λυ­ση νέας βάρ­βα­ρης και απρό­κλη­της επί­θε­σης κατά της Κύπρου (…) Το ΝΑΤΟ δεν έχει επο­μέ­νως λόγο ύπαρ­ξης και δεν μπο­ρεί να εκπλη­ρώ­σει το σκο­πό για τον οποίο συνε­στή­θη, αφού δεν μπο­ρεί να απο­τρέ­ψει τον πόλε­μο μετα­ξύ δύο μελών του…».

Στις 20 Οκτώ­βρη του 1980, η κυβέρ­νη­ση Γ. Ράλ­λη εγκρί­νει τη συμ­φω­νία επα­νέ­ντα­ξης στο στρα­τιω­τι­κό σκέ­λος του ΝΑΤΟ.

Τι διαθέτει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ

Ο κατά­λο­γος υπο­δο­μών — στρα­τη­γεί­ων που δια­θέ­τει η χώρα είναι μακρύς: «ΝΑΤΟι­κό Στρα­τη­γείο Ταχεί­ας Ανά­πτυ­ξης» (NATO Rapid Deployable Corps ΝRDC-GR), το πρώ­ην Γ’ Σώμα Στρα­τού στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. «Κέντρο Ναυ­τι­κής Απο­τρο­πής» (ΚΕΝΑΠ). Το Κέντρο Αρι­στεί­ας Ενο­ποι­η­μέ­νης Αντια­ε­ρο­πο­ρι­κής και Αντι­πυ­ραυ­λι­κής Αμυ­νας (Integrated Air and Missile Defense — IAMD Center of Excellence), στη Σού­δα. Η «Forward Logistics Site Souda Bay» (FLS Souda Bay), προ­ω­θη­μέ­νη ΝΑΤΟι­κή βάση ανε­φο­δια­σμού. Foracs ΝΑΤΟι­κό κέντρο, όπου ελέγ­χο­νται τα ηλε­κτρο­νι­κά συστή­μα­τα πολε­μι­κών πλοί­ων. Πεδίο Βολής Κρή­της (ΠΒΚ). «Προ­ω­θη­μέ­νη Επι­χει­ρη­σια­κή Βάση» (Forward Operational Base, FOB) στο Ακτιο της Πρέ­βε­ζας. 116 Πτέ­ρυ­γα Μάχης (Αρα­ξος): Οπου για πρώ­τη φορά το 1962 μετα­φέρ­θη­καν πυρη­νι­κά όπλα, κατό­πιν σχε­τι­κής διμε­ρούς συμ­φω­νί­ας με τις ΗΠΑ το 1959, τα οποία φυλάσ­σο­νταν σε 6 ειδι­κούς θόλους. Στις μέρες μας παρα­μέ­νουν σε ετοι­μό­τη­τα αξιοποιήσεως.

Παράλ­λη­λα και δια­χρο­νι­κά οι Ενο­πλες Δυνά­μεις της χώρας, σύμ­φω­να με τον σχε­τι­κό πίνα­κα του ΓΕΕΘΑ, συμ­με­τέ­χουν είτε με μονά­δες είτε με στε­λέ­χη σε δεκα­τρείς (του­λά­χι­στον θα λέγα­με) απο­στο­λές εκτός συνό­ρων συνο­λι­κά (ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΗΕ).

Η επέκταση του ΝΑΤΟ ανατολικά

Την 1η Ιού­λη 1991, στην τελευ­ταία σύσκε­ψη των ηγε­τών στην Πρά­γα, το «Σύμ­φω­νο της Βαρ­σο­βί­ας» θα περ­νού­σε στην Ιστο­ρία! Τότε το ΝΑΤΟ αριθ­μού­σε 16 κρά­τη — μέλη, που όμως λίγα χρό­νια αργό­τε­ρα θα διεύ­ρυ­νε τα σύνο­ρά του προς την ανατολή.

Ετσι βρέ­θη­καν κάτω από την «ομπρέ­λα» του ΝΑΤΟ, το 1999 η Τσε­χία, η Πολω­νία και η Ουγ­γα­ρία, ενώ ακο­λού­θη­σαν το 2004: Βουλ­γα­ρία, Εσθο­νία, Λετο­νία, Λιθουα­νία, Ρου­μα­νία, Σλο­βα­κία και Σλο­βε­νία. Ακο­λού­θη­σαν η Αλβα­νία και η Κρο­α­τία (2009) και το Μαυ­ρο­βού­νιο το 2017. Το 2020 εντά­χθη­κε η Βόρεια Μακε­δο­νία με τις «ευλο­γί­ες» της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ και μετά τη Συμ­φω­νία των Πρεσπών.

Η πρό­σφα­τη επι­κίν­δυ­νη εξέ­λι­ξη με την έντα­ξη της Σου­η­δί­ας και της Φιν­λαν­δί­ας στο ΝΑΤΟ άνοι­ξε νέο γύρο επέ­κτα­σης του ΝΑΤΟ, που ήδη προ­κα­λεί την αντί­δρα­ση της Ρωσίας.

Οπως δια­πι­στώ­θη­κε και το 1974 και μάλι­στα από την αστι­κή κυβέρ­νη­ση, το γεγο­νός ότι η Ελλά­δα και η Τουρ­κία είναι στο ΝΑΤΟ, καθό­λου δεν εμπο­δί­ζει την Τουρ­κία να αμφι­σβη­τεί ανοι­χτά διε­θνείς συμ­φω­νί­ες που καθο­ρί­ζουν σύνο­ρα, καθώς και κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα που προ­βλέ­πο­νται από το Διε­θνές Δίκαιο.

Το δικαί­ω­μα της Ελλά­δας να παίρ­νει μέτρα άμυ­νας για τα νησιά και να δια­τη­ρεί σε αυτά τις απα­ραί­τη­τες αμυ­ντι­κές στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις προ­σκρού­ει στις απαι­τή­σεις της Τουρ­κί­ας. Στο συγκε­κρι­μέ­νο ζήτη­μα, λόγω της φύσε­ώς του, έχει άμε­ση εμπλο­κή το ΝΑΤΟ. Η αμφι­σβή­τη­ση του δικαιώ­μα­τος στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σης των νησιών του Ανα­το­λι­κού Αιγαί­ου από την Τουρ­κία ξεκί­νη­σε από τη δεκα­ε­τία του 1950.

Ορό­ση­μο στη σχέ­ση των Ελλη­νο­τουρ­κι­κών με το ΝΑΤΟ είναι η Σύνο­δος Κορυ­φής του ΝΑΤΟ στη Μαδρί­τη, στις 8 Ιού­λη 1997. Στο περι­θώ­ριο της Συνό­δου και με την επί­βλε­ψη της υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ο Ελλη­νας πρω­θυ­πουρ­γός, Κ. Σημί­της, υπέ­γρα­ψε κοι­νό ανα­κοι­νω­θέν με τον Σ. Ντε­μι­ρέλ, όπου μετα­ξύ άλλων ανα­γνω­ρί­ζει ότι και η Τουρ­κία έχει — πέρα από τα νόμι­μα — ζωτι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και ενδια­φέ­ρο­ντα στο Αιγαίο.

Αν, λοι­πόν, η Συμ­φω­νία της Μαδρί­της δεν ήταν συμ­φω­νία εκχώ­ρη­σης κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των από ελλη­νι­κής πλευ­ράς, τότε τι ήταν;

Σε ό,τι αφο­ρά γενι­κό­τε­ρα την προ­στα­σία των συνό­ρων, είναι μεγά­λο ψέμα ότι το ΝΑΤΟ τα προ­στα­τεύ­ει, αφού είναι γνω­στό ότι γενι­κώς δεν ανα­γνω­ρί­ζει σύνο­ρα ανά­με­σα στα μέλη του και θεω­ρεί το Αιγαίο ενιαίο επι­χει­ρη­σια­κό χώρο. Επί­σης, είναι γνω­στό ότι το ΝΑΤΟ καλεί τις δύο χώρες «να τα βρού­νε», δηλα­δή να παζα­ρέ­ψου­με τα κυριαρ­χι­κά μας δικαιώ­μα­τα. Συμπε­ρα­σμα­τι­κά, το ΝΑΤΟ, αλλά και ΗΠΑ — ΕΕ δεν είναι πραγ­μα­τι­κοί «σύμ­μα­χοι» της Ελλά­δας στη δια­σφά­λι­ση των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της.

Οι πρό­σφα­τες δηλώ­σεις Τούρ­κων αξιω­μα­τού­χων — σε περί­ο­δο μάλι­στα «ήπιου κλί­μα­τος»- «κου­ρε­λιά­ζουν» για μια ακό­μα φορά το βασι­κό επι­χεί­ρη­μα της σημε­ρι­νής κυβέρ­νη­σης, όπως κι όλων των προη­γού­με­νων, ότι η συμ­με­το­χή της χώρας μας στους επι­κίν­δυ­νους ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κούς σχε­δια­σμούς θωρα­κί­ζει τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας ένα­ντι των τουρ­κι­κών διεκδικήσεων!

Σε αυτό το κάλ­πι­κο επι­χεί­ρη­μα στη­ρί­χτη­κε δια­χρο­νι­κά όλη η προ­πα­γάν­δα για την εμπλο­κή της χώρας στα επι­κίν­δυ­να ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια, στις μέρες μας για τη συμ­με­το­χή και εμπλο­κή στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρανία.

Άμεση απεμπλοκή από τα ΝΑΤΟικά σχέδια

Πίσω από την ελλη­νι­κή εμπλο­κή — παρά τις προ­σπά­θειες της κυβέρ­νη­σης και των άλλων κομ­μά­των είτε να τη δικαιο­λο­γή­σουν είτε να την υπο­βαθ­μί­σουν — είναι τα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης, οι «ευκαι­ρί­ες» για κέρ­δη και η ανα­βάθ­μι­ση των δικών της συμ­φε­ρό­ντων μέσα από την ενερ­γή εμπλο­κή στα σχέ­δια ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ.

σσ “Ατέ­χνως”: Είναι γνω­στή η δήλω­ση που είχε κάνει ο Αλέ­ξης Τσί­πρας ότι η θέση της Ελλά­δας στο «δυτι­κό πλαί­σιο», στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, είναι αδιαμ­φι­σβή­τη­τη. Έτσι, η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ είχε τόση πρε­μού­ρα να το απο­δεί­ξει που ξεπέ­ρα­σε κάθε προη­γού­με­νο: ο τότε υπΕξ της Ελλά­δας, Ν. Κοτζιάς, μαζί με τους ομο­λό­γους του στο ΝΑΤΟ, τρα­γου­δά­νε όλοι μαζί: «Είμα­στε ο κόσμος»! Η εικό­να μιλά­ει από μόνη της… «we are the world».

_____________________________

Σήμα κατα­τε­θέν όλων των κομ­μά­των που κυβέρ­νη­σαν, από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ μέχρι και τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο στό­χος της γεω­στρα­τη­γι­κής ανα­βάθ­μι­σης για τα συμ­φέ­ρο­ντα των μεγά­λων οικο­νο­μι­κών ομί­λων, στό­χος που υπη­ρε­τεί­ται με την επι­θε­τι­κή στρα­τη­γι­κή της αστι­κής τάξης της Ελλά­δας. Επι­θε­τι­κή στρα­τη­γι­κή απο­τε­λούν τόσο η συμ­με­το­χή σε ευρω­α­τλα­ντι­κές πολε­μι­κές απο­στο­λές, όσο και η συμ­φω­νία για τις αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές βάσεις στη χώρα μας που η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του «Στρα­τη­γι­κού Δια­λό­γου» με τις ΗΠΑ, άνοι­ξε τον δρό­μο και που τελι­κά υπέ­γρα­ψε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ το 2019.

Όμως, όλα αυτά τα χρό­νια, τα προ­σχή­μα­τα της ελλη­νι­κής συμ­με­το­χής και εμπλο­κής στα επι­κίν­δυ­να ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν γίνο­νται απο­δε­κτά από κάθε αγνό πατριώ­τη. Οπως συνέ­βη στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους στη Γιου­γκο­σλα­βία, στο Ιράκ, στο Αφγα­νι­στάν, στη Συρία και αλλού, έτσι και τώρα στον πόλε­μο στην Ουκρανία.

Είμα­στε περή­φα­νοι για­τί όλα αυτά τα χρό­νια οι δυνά­μεις του ΚΚΕ μέσα στο κίνη­μα, στους αγώ­νες ανέ­πτυ­ξαν πλού­σια δρά­ση ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, απο­κά­λυ­ψαν και έβα­λαν στο στό­χα­στρο κάθε πτυ­χή της εμπλο­κής της χώρας μας.

Αλλά μήπως μπο­ρεί να υπάρ­ξει φιλει­ρη­νι­κό κίνη­μα που να υπο­κλί­νε­ται στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ, να υιο­θε­τεί τα προ­σχή­μα­τά τους για τον πόλε­μο; Μπο­ρεί να υπάρ­ξει φιλει­ρη­νι­κό κίνη­μα που να στη­ρί­ζε­ται σε κόμ­μα­τα, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν ευθύ­νη για την εμπλο­κή της χώρας στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια; Με σιγου­ριά μπο­ρού­με να απα­ντή­σου­με: ΟΧΙ. Γι’ αυτό τώρα να εντα­θεί ο αγώ­νας στο πλευ­ρό του ΚΚΕ για:

• Άμε­ση απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς και πολέ­μους. Καμιά συμ­με­το­χή στον πόλε­μο της Ουκρανίας.
• Να κλεί­σουν όλες οι ξένες στρα­τιω­τι­κές βάσεις στη χώρα μας.
• Να μη μετα­φερ­θούν στον Αρα­ξο ή αλλού πυρη­νι­κά όπλα των ΗΠΑ.
• Να επι­στρέ­ψει η φρε­γά­τα από την Ερυ­θρά εδώ και τώρα όπως και όλα τα στε­λέ­χη των Ενό­πλων Δυνά­με­ων που υπη­ρε­τούν σε απο­στο­λές των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ εκτός συνόρων.
• Απο­δέ­σμευ­ση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με τον λαό αφέ­ντη στον τόπο του.

Στέλ­νου­με μήνυ­μα ψηφί­ζο­ντας στις ευρω­ε­κλο­γές για ακό­μη πιο δυνα­τό ΚΚΕ.