Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Η κατάσταση είναι επικίνδυνη! Όλοι το βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια!

Σε άρθρο του στην εφη­με­ρί­δα τα Νέα ο Γιάν­νης Πρω­τού­λης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Υπο­ψή­φιος Περι­φε­ρειάρ­χης Αττι­κής με τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» ανα­φέ­ρει τα εξής:

«Η κατά­στα­ση είναι επι­κίν­δυ­νη! Όλοι το βλέ­που­με με τα ίδια μας τα μάτια! Για τρεις μέρες έκαι­γαν ανε­ξέ­λεγ­κτα πυρ­κα­γιές, κατα­στρά­φη­καν σπί­τια, κιν­δύ­νευ­σαν ζωές, έγι­νε κάρ­βου­νο μια τερά­στια έκτα­ση, όχι σε κάποια απο­μα­κρυ­σμέ­να λαγκά­δια, αλλά στην Αττι­κή, στο μεγα­λύ­τε­ρο αστι­κό κέντρο της χώρας.

Η κατάσταση των βασικών υποδομών στην Αττική διαμορφώνει μία εξαιρετικά επικίνδυνη συνθήκη εξαιτίας της χρόνιας υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης, εξαιτίας της αποσπασματικότητας και της ανύπαρκτης συντήρησής τους, της εμπορευματοποίησης και εκχώρησης αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες. Τα κενά σε μέσα και προσωπικό για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των πυρκαγιών είναι τεράστια. Δασικές υπηρεσίες ανύπαρκτες. Το Δασαρχείο Ανατολικής Αττικής χωρίς ούτε έναν δασεργάτη.

Σε συν­θή­κες καύ­σω­να ο Περι­φε­ρειάρ­χης έκλει­σε τα πάρ­κα της Αττι­κής, ομο­λο­γώ­ντας ότι το κρά­τος είναι ανί­κα­νο να προ­στα­τέ­ψει στοι­χειω­δώς μόλις τέσ­σε­ρις πνεύ­μο­νες πρα­σί­νου που απέ­μει­ναν μέσα στον αστι­κό ιστό! Είναι, όμως, το ίδιο που φρό­ντι­σε να στεί­λει τους εργα­ζό­με­νους να δου­λέ­ψουν Κυρια­κή με 44 βαθ­μούς στα πολυ­κα­τα­στή­μα­τα, για να αυγα­τί­σουν τα κέρ­δη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Όλοι πρέ­πει να ανα­ρω­τη­θούν, μετά τις μεγά­λες κατα­στρο­φές των προη­γού­με­νων χρό­νων, με τερά­στιο κόστος σε ανθρώ­πι­νες ζωές, τί άλλα­ξε; Η κατά­στα­ση που έχει δια­μορ­φω­θεί δεν μπο­ρεί και δεν πρέ­πει να αντι­με­τω­πι­στεί μοι­ρο­λα­τρι­κά, με ηττο­πά­θεια και τη λογι­κή δεν μπο­ρεί να γίνει τίπο­τα άλλο.

Οι ανά­γκες για βασι­κές υπο­δο­μές αντι­πυ­ρι­κής, αντι­πλημ­μυ­ρι­κής, αντι­σει­σμι­κής προ­στα­σί­ας είναι έξω από τους κρα­τι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς, αλλά και από τους προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς της Περι­φέ­ρειας Αττι­κής τα τελευ­ταία 13 χρό­νια. Έτσι επι­τυγ­χά­νο­νται οι στό­χοι για να κλει­δώ­σουν τα “πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα”, η “επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα”, η “δημο­σιο­νο­μι­κή προ­σαρ­μο­γή”. Φορ­τώ­νο­νται στις πλά­τες του εργα­ζό­με­νου λαού, τόσο από τη φορο­λη­στεία, όσο και από την πλευ­ρά των περι­κο­πών στις περι­φέ­ρειες και τους δήμους, ακό­μα και για στοι­χειώ­δη πράγματα.

Όσον αφο­ρά τα έργα που δια­φη­μί­ζο­νται τώρα προ­ε­κλο­γι­κά, τα περισ­σό­τε­ρα είναι έργα “βιτρί­νας”, αστι­κές ανα­πλά­σεις. Ανα­γκαία έργα που απαι­τούν γεν­ναία χρη­μα­το­δό­τη­ση και δεν κερ­δί­ζουν από αυτά οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι καρ­κι­νο­βα­τούν. Περί­που 800 τέτοια έργα μετα­φέ­ρο­νται από χρό­νο σε χρό­νο από το 2011! Ακό­μα και η συζή­τη­ση για τις ανα­γκαί­ες υπο­δο­μές για την προ­στα­σία του λαού απου­σιά­ζει από την προ­ε­κλο­γι­κή περί­ο­δο που έχει ξεκι­νή­σει και όχι τυχαία.

Χρή­μα και με γρή­γο­ρες δια­δι­κα­σί­ες τρέ­χει εκεί όπου έχουν ενδια­φέ­ρον οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι, όπως τα γήπε­δα των ΠΑΕ. Το 50% του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού των προη­γού­με­νων χρό­νων δόθη­κε στο Φαλη­ρι­κό Όρμο, την αυλή της “Αττι­κής Ριβιέρα”!

Με το πρώτο έντονο καιρικό φαινόμενο κηρύσσεται η Αττική σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού, κλείνουν τα σχολεία, χτυπάει με μανία το 112.

Αυτή είναι η μέθοδος αντιμετώπισης για όλα!
Μείνετε σπίτι ή τρέξτε να σωθείτε!

  • Δεν είναι μοι­ραίο να υπάρ­χει πλή­ρης απου­σία δρά­σε­ων και παρεμ­βά­σε­ων που αφο­ρούν τις λαϊ­κές ανάγκες.
  • Δεν μπο­ρού­με να δεχτού­με ως κανο­νι­κό­τη­τα στη ζωή μας το “πάμε και όπου βγει”.
  • Η προ­στα­σία της ζωής και η βελ­τί­ω­ση της ποιό­τη­τας της ζωής του λαού της Αττι­κής απαι­τεί συντο­νι­σμέ­νο αγώ­να από τους φορείς του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος και τη νεο­λαία, με στό­χο την ανα­τρο­πή αυτής της πολιτικής!
  • Αυτό τον δρό­μο προ­τεί­νει το ΚΚΕ και η αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση μαζί του απο­τε­λεί τη μόνη ελπι­δο­φό­ρα προ­ο­πτι­κή προς όφε­λος του λαού.»
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο