Γιατί δολοφόνησαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ;

Τρα­γι­κή επέ­τειος της δολο­φο­νί­ας, 50 χρό­νια πριν,  του ηγέ­τη του αφρο­α­με­ρι­κα­νι­κού κινή­μα­τος για τα δικαιώ­μα­τα των μαύ­ρων Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ.  Πάντα επί­και­ρο το «Όνει­ρο» που εκφώ­νη­σε το 1963 στην Ουάσιγκτον.

«I have a dream» (Έχω ένα όνει­ρο): την ειρη­νι­κή συνύ­παρ­ξη μαύ­ρων και λευ­κών αλλά και μια χώρα στην οποία κάθε Αμε­ρι­κα­νός θα απο­λάμ­βα­νε την ελευ­θε­ρία και τη δικαιο­σύ­νη και όπου τα τέσ­σε­ρα παι­διά του θα κρί­νο­νταν όχι από το χρώ­μα του δέρ­μα­τός τους, αλλά από το χαρα­κτή­ρα τους.

Με αυτό το όνει­ρο έγρα­ψε ιστο­ρία ο ηγέ­της του αφρο­α­με­ρι­κα­νι­κού κινή­μα­τος για τα πολι­τι­κά δικαιώ­μα­τα των μαύ­ρων. Πάνω από 250.000 άνθρω­ποι, ανά­με­σά τους και λευ­κοί, παρα­κο­λού­θη­σαν την μνη­μειώ­δη ομι­λία του στις 23 Αυγού­στου του 1963 στην Ουά­σιγ­κτον. Στό­χος του ήταν να ενι­σχύ­σει τα δικαιώ­μα­τα των μαύ­ρων και να ευαι­σθη­το­ποι­ή­σει για τα προ­βλή­μα­τα της καθη­με­ρι­νό­τη­τάς τους, όπως την ανα­ζή­τη­ση εργασίας.

Ο Κινγκ από νωρίς κατήγ­γει­λε την πολι­τι­κή των φυλε­τι­κών δια­κρί­σε­ων και ηγή­θη­κε της “Ενω­σης για την πρό­ο­δο του Μοντ­γκό­με­ρι” στην Αλα­μπά­μα, συσπει­ρώ­νο­ντας την πλειο­ψη­φία των μαύ­ρων της περιο­χής. Στα χρό­νια που ακο­λού­θη­σαν κλι­μά­κω­σε τις δρα­στη­ριό­τη­τές του στο σύνο­λο σχε­δόν των πολι­τειών του Νότου.

Το 1964, για την προ­σφο­ρά του στον αγώ­να κατά των φυλε­τι­κών δια­κρί­σε­ων στις ΗΠΑ, κέρ­δι­σε το βρα­βείο Νόμπελ. Αυτό που τιμή­θη­κε, ήταν μια πτυ­χή του Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ , ως «πάστο­ρα», «προ­σευ­χό­με­νου», «ηγέ­τη του κινή­μα­τος της μη βίας»…

Ο ύστε­ρος Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ έχει όχι τυχαία «σβη­στεί» από την ιστο­ρία και κατά «σύμ­πτω­ση» σε αυτή τη φάση της ζωής του δολο­φο­νή­θη­κε. Ενας «λευ­κός αδελ­φός» τον δολο­φό­νη­σε στις 4 Απρί­λη 1968 σε ηλι­κία 39 ετών, ενώ στε­κό­ταν στο μπαλ­κό­νι του μοτέλ στο οποίο είχε κατα­λύ­σει με τους στε­νούς συνερ­γά­τες του στο Μέμ­φις του Τενε­σί. Στις 10 Μάρ­τη 1969 ο δολο­φό­νος του Τζέιμς Ιρλ Ρέι ομο­λο­γεί και κατα­δι­κά­ζε­ται σε 99 ετών ειρκτή.

Ο ύστε­ρος Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ , απόρ­ροια της συνει­δη­το­ποί­η­σής του ότι, παρά τον αγώ­να του για τα Πολι­τι­κά Δικαιώ­μα­τα και την ψήφι­ση του Νόμου περί Πολι­τι­κών Δικαιω­μά­των, τίπο­τα δεν έχει αλλά­ξει, απο­σιω­πά­ται. Ο ύστε­ρος Κινγκ ανα­ζή­τη­σε την πηγή των φυλε­τι­κών δια­κρί­σε­ων στο χάσμα που χωρί­ζει τον φτω­χό από τον πλού­σιο πολί­τη των ΗΠΑ. «Εξτρε­μι­στής» πλέ­ον για τα ΜΜΕ, αφού έκα­νε λόγο για την ανά­γκη ριζι­κών κοι­νω­νι­κών αλλα­γών και για ανα­δια­νο­μή του πλού­του και τοπο­θε­τή­θη­κε ανοι­χτά ενά­ντια στον πόλε­μο του Βιετ­νάμ και υπέρ των κατα­πιε­ζό­με­νων της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής. Γύρι­σε όλη τη χώρα για να συγκε­ντρώ­σει έναν «πολυ­φυ­λε­τι­κό στρα­τό φτω­χών» και το σύν­θη­μα της μη βίας αντι­κα­τα­στά­θη­κε από την πολι­τι­κή της μαζι­κής ανυ­πα­κο­ής. Και τότε δολο­φο­νή­θη­κε (Ριζο­σπά­στης).

***

Γεν­νή­θη­κε στις 15 Ιανουα­ρί­ου του 1929 στην Ατλά­ντα της Τζόρ­τζια ως Μάικλ Κινγκ Τζού­νιορ. Παι­δί ενός ιερέα και μιας δασκά­λας βίω­σε από πολύ νωρίς τον φυλε­τι­κό δια­χω­ρι­σμό. Στα παι­δι­κά του χρό­νια έπαι­ζε με δυο λευ­κά παι­διά της γει­το­νιάς μέχρι που οι γονείς τους τούς απα­γό­ρευ­σαν να είναι φίλοι. Ο ίδιος όμως δεν το έβα­λε ποτέ κάτω. Στο σχο­λείο ήταν άρι­στος μαθη­τής ενώ αργό­τε­ρα σπού­δα­σε Θεο­λο­γία και Κοι­νω­νιο­λο­γία. Η αλλα­γή του ονό­μα­τός του ήρθε σχε­τι­κά νωρίς. Το 1934 ο πατέ­ρας του συμ­με­τεί­χε στο Παγκό­σμιο Συνέ­δριο των Βαπτι­στών στο Βερο­λί­νο. Στο ταξί­δι αυτό εντυ­πω­σιά­στη­κε από τον μεγά­λο μεταρ­ρυθ­μι­στή Μαρ­τί­νο Λού­θη­ρο. Όταν επέ­στρε­ψε άλλα­ξε τόσο το δικό του όσο και το όνο­μα του γιού του σε Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ. Το 1953 ο επί­σης βαθιά θρη­σκευό­με­νος «τζού­νιορ» παντρεύ­τη­κε, ενώ έναν χρό­νο αργό­τε­ρα ανέ­λα­βε καθή­κο­ντα ιερέα σε μια μικρή εκκλησία.

Αφορ­μή της ενα­σχό­λη­σής του με το αντι­ρα­τσι­στι­κό κίνη­μα απο­τέ­λε­σμα το περι­στα­τι­κό με την μαύ­ρη ακτι­βί­στρια Ρόζα Παρκς στο Μον­γκό­με­ρι το 1955. Επι­βαί­νο­ντας σε δημό­σιο λεω­φο­ρείο η Παρκς αρνή­θη­κε να παρα­χω­ρή­σει τη θέση της σε λευ­κό και συνελήφθη.

Ξεκι­νά ένα κίνη­μα αντί­στα­σης. Ο Κινγκ παρών. Μποϊ­κό­τα­ραν τα δημό­σια μέσα μετα­φο­ράς. Η αντί­στα­ση είχε επι­τυ­χία. Το 1956 το Ανώ­τα­το Δικα­στή­ριο απα­γό­ρευ­σε τον φυλε­τι­κό δια­χω­ρι­σμό στα δημό­σια μέσα. Η μάχη κατά των φυλε­τι­κών δια­κρί­σε­ων όμως συνε­χί­στη­κε παρά ταύ­τα, διό­τι η ισό­τη­τα παρέ­μει­νε καταρ­χήν στα χαρτιά.

Ο Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ αγω­νί­στη­κε μέχρι τέλους. Οι πάνω από 30 συλ­λή­ψεις, οι ανα­κρί­σεις από το FBI που τον θεω­ρού­σε κομ­μου­νι­στή, οι απει­λές που δεχό­ταν συνε­χώς, δεν κατά­φε­ραν να τον στα­μα­τή­σουν. Αυτό που τον στα­μά­τη­σε τελι­κά ήταν μια σφαί­ρα από το όπλο του Τζέιμς Ιρλ Ρέι.