Για το Α’ Συνέδριο των Θυμάτων Κατοχής (Ιούνης 1946-Ντοκουμέντο)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Οι κατα­στρο­φές της κατο­χής σε ανθρώ­πους, αλλά και περιου­σί­ες ήταν τερά­στιες. Οι μετα­κα­το­χι­κές κυβερ­νή­σεις έχουν τερά­στια ευθύ­νη για την μη από­δο­ση δικαιο­σύ­νης μέσω των περί­φη­μων «Γερ­μα­νι­κών αποζημιώσεων».

Την Κυρια­κή 2 Ιού­νη 1946 στην αίθου­σα των Εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων στην Αθή­να πραγ­μα­το­ποιεί­ται το Α’ Πανελ­λή­νιο Συνέ­δριο Θυμά­των Κατο­χής, με τη συμ­με­το­χή αντι­προ­σώ­πων από ολό­κλη­ρη την Ελλά­δας , «Όλων εκεί­νων των Ελλή­νων που έζη­σαν ενω­ρί­τε­ρα το δρά­μα της κατο­χής. Των οικο­γε­νειών των 45.000 πατριω­τών που έπε­σαν στα Σκο­πευ­τή­ρια όλης της Ελλά­δας, των μαχη­τών που έδω­σαν μέλη του σώμα­τος τους σαν συμ­βο­λή στο οικο­δό­μη­μα της Λευ­τε­ριάς και της Ανε­ξαρ­τη­σί­ας, των ανθρώ­πων που έζη­σαν στην κόλα­ση του Ντα­χά­ου και του Χαϊ­δα­ρί­ου, των φυλα­κών ή των στρα­το­πέ­δων συγκέ­ντρω­σης, εκεί­νων πολύ είδαν το σπί­τι τους ζωσμέ­νο στις φλό­γες ή συντρίμ­μια από τις βόμ­βες…» (Από πρω­το­σέ­λι­δο ρεπορ­τάζ του Ριζοσπάστη)

Αξιο­ποιώ­ντας το καθη­με­ρι­νό ρεπορ­τάζ του Ριζο­σπά­στη παρου­σιά­ζου­με ορι­σμέ­νες πλευ­ρές του.

Η κυβέρ­νη­ση λάμπει με την απου­σία της, παρά το γεγο­νός ότι προ­σκλή­θη­κε αντί­θε­τα η αστυ­νο­μι­κή παρου­σία είναι σημα­ντι­κή. Το συνέ­δριο τιμούν με την παρου­σία τους ο Μητρο­πο­λί­της Κοζά­νης Ιωα­κειμ, ο στρα­τη­γός Ν. Γρη­γο­ριά­δης, αντι­προ­σω­πεία του ΕΑΜ από τους Παρ­τσα­λί­δη, Κρη­τι­κό, Ηλιό­που­λο και Γκι­ζέ­λη, τον Κανε­λό­που­λο από το ΣΚ ΕΛΔ, τον στρα­τη­γό Χατζη­μι­χά­λη πρό­ε­δρο της Ένω­σης Αγω­νι­στών του ΕΛΑΣ κ.α

Την εισή­γη­ση έκα­νε ο πρό­ε­δρος των συνερ­γα­ζό­με­νων θυμά­των κατο­χής κ. Κοφί­κης που ανέ­πτυ­ξε τους σκο­πούς του συνε­δρί­ου σημειώ­νο­ντας ότι «καθή­κον των θυμά­των είναι όχι να θρη­νούν αλλά να συντε­λέ­σουν στο να αξιο­ποι­η­θούν οι θυσί­ες τους και να δια­δη­λώ­σουν την αλλη­λεγ­γύη τους σ’ εκεί­νους που μαζί τους αγω­νί­ζο­νται για τη δημιουρ­γία ενός καλύ­τε­ρους κόσμου χωρίς αίμα και κλάματα».

Χαι­ρε­τι­σμούς στο συνέ­δριο έκα­νε ο Μητρο­πο­λί­της Κοζά­νης, ο Ηλιό­που­λος εκ μέρους της Κ.Ε του ΕΑΜ, ο Κανε­λό­που­λος ‚ο Χρι­στά­κος αντι­πρό­σω­πος των επαρ­χιών, στρα­τη­γός Ν. Γρη­γο­ριά­δης, ο Α. Λού­λης από την Εθνι­κή Αλλη­λεγ­γύη κ.α.

Σε σχε­τι­κό ψήφι­σμα που δίνε­ται στη δημο­σιό­τη­τα με κεντρι­κό σύν­θη­μα την ανά­γκη συμ­φι­λί­ω­σης τονί­ζο­νται τα εξής: «…Ποιεί­ται όθεν έκκλη­σιν προς πάντα Έλλη­να όπως αφή­ση κατά μέρος τας πολι­τι­κάς ακρό­τη­τας και αντεκ­δι­κή­σεις και τεί­νη χεί­ρα συνα­δελ­φώ­σε­ως προς πάντα αντί­πα­λόν του, όπως κάμνουν σήμε­ρον τα θύμα­τα, χάριν του γενι­κού της Πατρί­δος συμ­φέ­ρο­ντος. Καλή την Βου­λήν των Ελλή­νων όπως αρθή εις το ύψος των περι­στά­σε­ων και συμ­βά­λη και αυτή με παν μέσον, ως έχει άλλως τε υπο­χρέ­ω­σιν εις την συνέ­νω­σιν του ελλη­νι­κού λαού, ως ρητή είνε η απάι­τη­σις των μαυ­ρο­φο­ρε­μέ­νων μητέ­ρων, συζύ­γων, τέκνων και του πολε­μό­πα­θου γενι­κά κόσμου, όστις περι­λαμ­βά­νε­ται εις όλας τας πολι­τι­κάς απο­χρώ­σεις και δηλοί ότι θα θεω­ρή­ση πάντα παρεμ­βά­λον τα προ­σκόμ­μα­τα εις το σωτή­ριον έργον της συμ­φι­λιώ­σε­ως, ως εχθρόν της Πατρίδος..»

Το συνέ­δριο έλη­ξε στις 5 Ιού­νη με την ίδρυ­ση Πανελ­λή­νιας Ομο­σπον­δί­ας Θυμά­των Κατο­χής και Πυρο­πα­θών με Δ.Σ από 21 μέλη και κατά­θε­ση στε­φά­νων στο σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής και στο νεκρο­τα­φείο της Κοκκινιά.