Γιόχαν Κρόιφ, ο αξέχαστος «ιπτάμενος Ολλανδός»

Μια από τις μεγα­λύ­τε­ρες μορ­φές στην ιστο­ρία του παγκό­σμιου ποδο­σφαί­ρου, ο Γιό­χαν Κρόιφ,  έφυ­γε από τη ζωή, σε ηλι­κία 68 χρο­νών, μια μέρα σαν σήμε­ρα, στις 24 Μαρ­τί­ου 2016.  Ο επο­νο­μα­ζό­με­νος και «ιπτά­με­νος Ολλαν­δός» άφη­σε ισχυ­ρό απο­τύ­πω­μα στο παγκό­σμιο ποδό­σφαι­ρο που έχα­σε έναν από τους αλη­θι­νούς σπου­δαί­ους του.

Κατέ­κτη­σε Πρω­τά­θλη­μα και Κύπελ­λο Ολλαν­δί­ας, Κύπελ­λο Πρω­τα­θλη­τριών Ευρώ­πης, Πρω­τά­θλη­μα και Κύπελ­λο Ισπα­νί­ας, Ευρω­παϊ­κό Σού­περ Καπ και Διη­πει­ρω­τι­κό. Επί­σης κατέ­κτη­σε τη δεύ­τε­ρη θέση με την εθνι­κή Ολλαν­δί­ας στο Μου­ντιάλ της Γερ­μα­νί­ας το 1974, ενώ  το 1999 ανα­δεί­χθη­κε κορυ­φαί­ος Ευρω­παί­ος ποδο­σφαι­ρι­στής του αιώ­να και κορυ­φαί­ος Ολλαν­δός αθλη­τής του αιώνα.

Αν και σπου­δαί­ος αθλη­τής ήταν φανα­τι­κός καπνι­στής. Ένθερ­μος υπο­στη­ρι­κτής και εκφρα­στής του λεγό­με­νου ολο­κλη­ρω­τι­κού ποδο­σφαί­ρου, το υπη­ρέ­τη­σε ως ποδο­σφαι­ρι­στής αλλά και ως προ­πο­νη­τής στη συνέχεια.

Η πορεία του

Ο προ­πο­νη­τής νέων, του Αγιαξ Φαν ντερ Φεεν, διέ­κρι­νε το ταλέ­ντο του μικρού Γιό­χαν ή «Γιό­πι», όπως τον έλε­γε η μητέ­ρα του, Νελ. Σε ηλι­κία δέκα ετών, πήγε στην ακα­δη­μία νέων του συλ­λό­γου όπου η μητέ­ρα, εργά­ζε­ται ως καθα­ρί­στρια. Υπέ­γρα­ψε συμ­βό­λαιο το 1963, 16 ετών, για τα επό­με­να τέσ­σε­ρα χρόνια.

Εκα­νε ντε­μπού­το στην ήττα (3–1) ενα­ντί­ον της Γκρό­νιν­γκεν στις 15 Νοεμ­βρί­ου 1964. Το 1966 αγω­νί­στη­κε για πρώ­τη φορά με τα χρώ­μα­τα της Εθνι­κής Ολλαν­δί­ας (αγω­νί­στη­κε συνο­λι­κά 48 φορές και πέτυ­χε 33 γκολ). Κατέ­κτη­σε τον τίτλο το 1966 και τη σεζόν 1966/67 ήταν ο κορυ­φαί­ος σκό­ρερ (33 γκολ). Κέρ­δι­σε το πρώ­το του Κύπελ­λο Πρω­τα­θλη­τριών το 1971, ακο­λού­θη­σαν το δεύ­τε­ρο (1972) και το τρί­το (1973). Το Παγκό­σμιο Κύπελ­λο συλ­λό­γων και το ευρω­παϊ­κό Σού­περ Κύπελ­λο, επί­σης στη λίστα. Το 1973 έφυ­γε για τη Μπαρ­τσε­λό­να, όπου δύο φορές ανα­δεί­χθη­κε κορυ­φαί­ος Ευρω­παί­ος ποδο­σφαι­ρι­στής, όπως και το 1971 με τον Αγιαξ. Στην ηλι­κία των 31, ο Κρόιφ έπαι­ξε τον τελευ­ταίο του αγώ­να με την Μπαρ­τσε­λό­να το 1978.

Τη δεκα­ε­τία του 1980 επέ­στρε­ψε στο Αμστερ­νταμ. Στις 6 Δεκεμ­βρί­ου 1981, 34 ετών, αγω­νί­στη­κε ενα­ντί­ον της Χάρ­λεμ. Ακο­λου­θούν δύο υπέ­ρο­χες σεζόν όπου ανα­δεί­χθη­κε πρω­τα­θλη­τής. Μετά από μια σεζόν στη Φέγε­νορντ, με την οποία κέρ­δι­σε το νταμπλ στα­μά­τη­σε να παί­ζει ποδό­σφαι­ρο. Στον Αγιαξ επέ­στρε­ψε ως προ­πο­νη­τής το 1985. Κέρ­δι­σε δύο Κύπελ­λα και το Κύπελ­λο Κυπελ­λού­χων στη σεζόν 1986/1987.

Γύρι­σε ως προ­πο­νη­τής της Μπαρ­τσε­λό­να (1988–96), παρου­σιά­ζο­ντας την περί­φη­μη ακα­δη­μία του συλ­λό­γου, κατα­κτώ­ντας 10 τίτλους, ανά­με­σά τους το Κύπελ­λο πρω­τα­θλη­τριών το 1992. Με την εθνι­κή Ολλαν­δί­ας σημεί­ω­σε 33 γκολ σε 48 αγώ­νες. Στα 60α του γενέ­θλια, ο Αγιαξ απέ­συ­ρε το Νο 14 και από το 2018, το στά­διο του Αγιαξ ονο­μά­στη­κε σε «Johan Cruijff Arena».

«Ο πικρός βίος του Μαξ Χάβε­λα­αρ, Μια ιστο­ρία εκμε­τάλ­λευ­σης στις αποι­κί­ες καφέ»