Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δέκα χρόνια χωρίς τον Τάκη Τσίγκα

Δέκα χρό­νια συμπλη­ρώ­θη­καν στις 24 Μάρ­τη απ’ το πρό­ω­ρο, σε ηλι­κία μόλις 61 ετών, «φευ­γιό» του συντρό­φου Δημή­τρη (Τάκη) Τσί­γκα, που σκόρ­πι­σε θλί­ψη σε όλους όσοι τον γνω­ρί­σα­με και δου­λέ­ψα­με μαζί του στον «Ριζο­σπά­στη», στον «902», στα άλλα μετε­ρί­ζια που πάλε­ψε μέσα απ’ τις γραμ­μές του ΚΚΕ.

Ο Τάκης Τσί­γκας ανα­δεί­χτη­κε σε άξιο στέ­λε­χος του Κόμ­μα­τος με πολύ­χρο­νη και μεγά­λη προ­σφο­ρά στον αγώ­να για το δίκιο του λαού, τον σοσια­λι­σμό — κομ­μου­νι­σμό. «Εφυ­γε» αγα­πη­μέ­νος, τιμη­μέ­νος και θρη­νού­με­νος από τα μέλη και τους φίλους του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ, από χιλιά­δες λαϊ­κούς ανθρώ­πους, τους δημο­σιο­γρά­φους του «Ριζο­σπά­στη», του ραδιο­τη­λε­ο­πτι­κού σταθ­μού του Κόμ­μα­τος που είχε την ευθύ­νη, της πόλης που γεν­νή­θη­κε, αλλά και της Πάτρας, της Αχα­ΐ­ας που ανα­πτύ­χθη­κε ως επα­να­στά­της. Ηταν αγα­πη­τός, ακού­ρα­στος, πρά­ος, σεμνός αγω­νι­στής, ακλό­νη­τος κομ­μου­νι­στής. Η δρά­ση του, η ζωή του, απο­τε­λούν παράδειγμα.

Ο σύντρο­φος Τάκης Τσί­γκας γεν­νή­θη­κε στα Γιάν­νε­να στις 14 Μάη του 1953, όπου τέλειω­σε το δημο­τι­κό σχο­λείο (Καπλά­νειος Σχο­λή) και το γυμνά­σιο (Ζωσι­μαία Σχο­λή). Από τα μαθη­τι­κά του χρό­νια ήρθε σε επα­φή με τους αγώ­νες και τις ιδέ­ες του λαϊ­κού κινή­μα­τος και συμ­με­τεί­χε στις νεο­λαι­ί­στι­κες κινη­το­ποι­ή­σεις για το Κυπρια­κό το 1964.

Πέρα­σε στην Πολυ­τε­χνι­κή Σχο­λή της Πάτρας το 1972 και από τις πρώ­τες κιό­λας μέρες της παρου­σί­ας του στην πόλη και το πανε­πι­στή­μιο, συμ­με­τεί­χε σε όλες τις αντι­δι­κτα­το­ρι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις των φοι­τη­τών της Πάτρας, με κορυ­φαία την κατά­λη­ψη του Πανε­πι­στη­μί­ου τον Νοέμ­βρη του ’73, στην οποία εκλέ­χθη­κε στη 12μελή Επι­τρο­πή Κατά­λη­ψης, ενώ από τον Φλε­βά­ρη του ίδιου έτους είχε εκλε­γεί στην πεντα­με­λή Επι­τρο­πή Αγώ­να. Συνε­λή­φθη πολ­λές φορές από την Ασφά­λεια της Πάτρας και των Ιωαν­νί­νων και βασα­νί­στη­κε για την αγω­νι­στι­κή του δρά­ση κατά της στρα­τιω­τι­κής δικτα­το­ρί­ας, μένο­ντας αλύ­γι­στος και ακλό­νη­τος αγωνιστής.

Οι διώ­ξεις συνε­χί­στη­καν και μετά τις μέρες του Πολυ­τε­χνεί­ου, φυλα­κί­στη­κε μέχρι τα Χρι­στού­γεν­να του ’73, ξανα­γνώ­ρι­σε την αγριό­τη­τα στα κρα­τη­τή­ρια της Ασφά­λειας Ιωαν­νί­νων, αρνού­με­νος να υπο­γρά­ψει δήλω­ση ενά­ντια στο ΚΚΕ.

Με τη μετα­πο­λί­τευ­ση, ο σ. Τάκης Τσί­γκας οργα­νώ­νε­ται στην ΚΝΕ και στο ΚΚΕ, δου­λεύ­ει για την οικο­δό­μη­ση της ΚΝΕ στην Αχα­ΐα, ανα­λαμ­βά­νει Γραμ­μα­τέ­ας του Νομαρ­χια­κού Συμ­βου­λί­ου της ΚΝΕ, ενώ από την άνοι­ξη του 1975 συμ­με­τεί­χε και στο Γρα­φείο της Επι­τρο­πής Πόλης Πάτρας του Κόμ­μα­τος. Το 1983 εκλέ­γε­ται Γραμ­μα­τέ­ας της Επι­τρο­πής Περιο­χής Δυτι­κής Πελο­πον­νή­σου — Δυτι­κής Στε­ρε­άς και Νήσων και στο 12ο Συνέ­δριο του ΚΚΕ, τον Μάη του 1987, εκλέ­γε­ται μέλος της ΚΕ.

Στα δύσκο­λα χρό­νια της αντε­πα­να­στα­τι­κής ανα­τρο­πής του σοσια­λι­σμού και της προ­σπά­θειας διά­λυ­σης και μετάλ­λα­ξης του ΚΚΕ από τον οπορ­του­νι­σμό, ο σ. Τάκης Τσί­γκας υπε­ρά­σπι­σε τη μαρ­ξι­στι­κή — λενι­νι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία και τον επα­να­στα­τι­κό χαρα­κτή­ρα του ΚΚΕ. Εκλέ­χτη­κε μέλος της ΚΕ και του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου στο 13ο Συνέ­δριο του Κόμ­μα­τος και στο 14ο εκλέ­χτη­κε μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ανέ­λα­βε διευ­θυ­ντής του «Ριζο­σπά­στη». Στο 15ο Συνέ­δριο επα­νε­κλέ­γε­ται μέλος της ΚΕ, με ευθύ­νη την αρχι­συ­ντα­ξία του «Ριζο­σπά­στη». Μέχρι το 19ο Συνέ­δριο υπήρ­ξε μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κόμ­μα­τος. Στο διά­στη­μα 2007 — 2013 διε­τέ­λε­σε διευ­θυ­ντής του ραδιο­φω­νι­κού και τηλε­ο­πτι­κού σταθ­μού του Κόμματος.

«Ο σ. Τάκης Τσί­γκας αφιέ­ρω­σε όλη του τη ζωή στον αγώ­να του ΚΚΕ, της εργα­τι­κής τάξης και του λαού μας, για καλύ­τε­ρες μέρες, για τον σοσια­λι­σμό — κομ­μου­νι­σμό. Χωρίς να υπο­λο­γί­ζει δυσκο­λί­ες, με αγω­νι­στι­κή σεμνό­τη­τα τίμη­σε καθ’ όλη τη διάρ­κεια της ζωής του την ιδιό­τη­τα του μέλους και του στε­λέ­χους του ΚΚΕ», σημεί­ω­νε στην ανα­κοί­νω­ση με την οποία τον απο­χαι­ρέ­τη­σε η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ.

Οσοι δου­λεύ­ου­με καθη­με­ρι­νά για την έκδο­ση του «Ριζο­σπά­στη» και τη λει­τουρ­γία του portal «902.gr», τα ΜΜΕ του Κόμ­μα­τος που ο Τάκης Τσί­γκας υπη­ρέ­τη­σε μέχρι τον πρό­ω­ρο χαμό του, θα τον θυμό­μα­στε και θα τον τιμού­με πάντα!

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

 

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο