Δίκη για την Τζωρτζίνα: Ξεκίνησε η αγόρευση του συνηγόρου υπεράσπισης της Ρούλας Πισπιρίγκου

“Η «υπέρ­με­τρη» ενα­σχό­λη­ση με την προ­σω­πι­κό­τη­τα της κατη­γο­ρου­μέ­νης απο­προ­σα­να­το­λί­ζει, καθώς αντί το δικα­στή­ριο να ερευ­νά τις πρά­ξεις και παρα­λεί­ψεις του ιατρο­νο­ση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού, που συν­δέ­ο­νται με την εξέ­λι­ξη της υγεί­ας της Τζωρ­τζί­νας, ερευ­νά την προ­σω­πι­κή ζωή της κατη­γο­ρου­μέ­νης που δε συν­δέ­ε­ται αιτιω­δώς με το θάνα­το της Τζωρ­τζί­νας” είπε στην αγό­ρευ­ση του, που ξεκί­νη­σε σήμε­ρα ενώ­πιον του Μικτού Ορκω­τού Δικα­στη­ρί­ου, ο συνή­γο­ρος της Ρού­λας Πισπι­ρί­γκου, Αλέ­ξης Κούγιας.

Ο κ. Κού­γιας στην τοπο­θέ­τη­ση του για τις κατη­γο­ρί­ες της από­πει­ρας και της ανθρω­πο­κτο­νί­ας σε βάρος της πρω­τό­το­κης κόρης της εντο­λέα του, έκα­νε λόγο για “προ­κα­τά­λη­ψη” στο πρό­σω­πο της Πισπι­ρί­γκου, ενώ κατα­φέρ­θη­κε ενα­ντί­ον της όλης πολύ­μη­νης δια­δι­κα­σί­ας που έχει προη­γη­θεί, λέγο­ντας πως “αν κάτι δολο­φο­νή­θη­κε σε αυτήν την δια­δι­κα­σία αυτό είναι η επι­στη­μο­νι­κή αλή­θεια και ο ορθός λόγος”.

Στην αγό­ρευ­ση του ο συνή­γο­ρος της 35χρονης, δεν άφη­σε εκτός κάδρου, ούτε την Εισαγ­γε­λέα της Έδρας, η οποία έχει ζητή­σει την ενο­χή της Πισπι­ρί­γκου, ούτε τον καθη­γη­τή Ιατρο­δι­κα­στι­κής και Τοξι­κο­λο­γί­ας του ΑΠΘ Νικό­λαο Ράι­κο, ο οποί­ος υπο­γρά­φει την τοξι­κο­λο­γι­κή στην οποία εντο­πί­ζε­ται μεγά­λη ποσό­τη­τα κετα­μί­νης στο αίμα της Τζωρ­τζί­νας, αλλά ούτε και τον πατέ­ρα της Τζωρτζίνας.

Κατά τον συνή­γο­ρο αφε­τη­ρία της εισαγ­γε­λι­κής λει­τουρ­γού δεν είναι η ανα­ζή­τη­ση της αντι­κει­με­νι­κής αλή­θειας, αλλά “η εκ προ­οι­μί­ου παρα­δο­χή της ενο­χής εξαι­τί­ας προ­κα­τά­λη­ψης”. Σχο­λιά­ζο­ντας την εισαγ­γε­λι­κή αγό­ρευ­ση ο κ. Κού­γιας ανα­φέρ­θη­κε σε “κου­ρα­στι­κή επί­κλη­ση του συναι­σθή­μα­τος των μελών του δικα­στη­ρί­ου” με “δια­τυ­πώ­σεις ιερής αγα­νά­κτη­σης” και στό­χο “να θολώ­σει την αντι­κει­με­νι­κή σας κρί­ση και την διαύ­γεια της σκέ­ψης σας” όπως είπε απευ­θυ­νό­με­νος στην έδρα.

Στον αντί­πο­δα της προ­κα­τά­λη­ψης με την οποία αντι­με­τω­πί­ζε­ται η εντο­λέ­ας του, ο κ. Κού­γιας τοπο­θέ­τη­σε την “θεο­ποί­η­ση του Μάνου Δασκα­λά­κη” λέγο­ντας πως “Για κάποιον ανε­ξή­γη­το λόγο όλα όσα έκα­νε η κατη­γο­ρού­με­νη θεω­ρή­θη­καν “τυπι­κά, ψυχρά, αδιά­φο­ρα και διεκ­πε­ραιω­τι­κά”, ενώ το γεγο­νός ότι μια φορά ο Μάνος Δασκα­λά­κης ήρθε και έβα­λε λίγο λαδά­κι στο μέτω­πο της Τζωρ­τζί­να στο νοσο­κο­μείο του Ρίου, θεω­ρή­θη­κε υπέρ­τα­τη και ασυ­να­γώ­νι­στη από­δει­ξη γονεϊ­κής αγά­πης. Όσα κι αν έκα­νε η κατη­γο­ρού­με­νη για τη Τζωρ­τζί­να, δεν θα μπο­ρού­σε ποτέ να ξεπε­ρά­σει το «λαδάκι»του Μανού. Αυτό δεί­χνει πόσο βαθιά έχει αλλοιω­θεί η κρι­τι­κή σκέ­ψη και ο ορθός λόγος από την προ­κα­τά­λη­ψη σε βάρος της κατηγορουμένης…”.

Για την έκθε­ση τοξι­κο­λο­γι­κής εξέ­τα­σης του κ. Ράι­κου ο συνή­γο­ρος ζήτη­σε “να την πετά­ξε­τε στον κάλα­θο των αχρή­στων” τονί­ζο­ντας πως εξαρ­χής η επί­μα­χη έκθε­ση θεω­ρή­θη­κε “θέσφα­το” και “απα­ρα­βί­α­στο ιερό κεί­με­νο”. Όπως ανέ­φε­ρε ο κ. Κού­γιας, αν αφαι­ρε­θεί η έκθε­ση “τότε δεν υπάρ­χει κανέ­να άλλο στοι­χείο που να υπο­δει­κνύ­ει εγκλη­μα­τι­κή ενέρ­γεια και αυτό δεν μπο­ρεί να υπο­κα­τα­στα­θεί, ούτε να αντι­κα­τα­στα­θεί με κουτσομπολιά..”

Κατά τον κ. Κού­για “σκο­πός του Ράι­κου ήταν να ανα­δει­χθεί επι­στη­μο­νι­κά μέσα από αυτή την υπό­θε­ση, να γίνει ο «βασι­λιάς των τοξι­κο­λό­γων» με το να κατα­χω­ρη­θεί στα παγκό­σμια τοξι­κο­λο­γι­κά χρο­νι­κά ως ο τοξι­κο­λό­γος που κατόρ­θω­σε να εντο­πί­σει τον πρώ­το στην ιστο­ρία θάνα­το παι­διού από κετα­μί­νη μέσα σε νοσο­κο­μείο από πρά­ξη γονέα και όχι από ιατρι­κό σφάλμα..”.

Ο Αλέ­ξης Κού­γιας σημεί­ω­σε πως δεν υπάρ­χει ιχνη­λά­τη­ση της κετα­μί­νης από την πηγή μέχρι την κατά­λη­ξη της, ενώ συμπλή­ρω­σε πως είναι δεδο­μέ­νο πως στο βαλι­τσά­κι ανά­νη­ψης, που πήρε η ιατρι­κή ομά­δα μετά την μοι­ραία ανα­κο­πή της Τζωρ­τζί­νας, περιεί­χε κετα­μί­νη και μιδα­ζο­λά­μη. “Επί­σης, έχε­τε και το δεδο­μέ­νο ότι η κετα­μί­νη και η μιδα­ζο­λά­μη είναι ουσί­ες που αλλη­λο­συ­μπλη­ρώ­νο­νται στο πλαί­σιο πρω­το­κόλ­λου για την εφαρ­μο­γή της δια­σω­λή­νω­σης” τόνισε .

Ανέ­φε­ρε, μάλι­στα, πως αν αντί των δύο ουσιών βάζα­με στην υπό­θε­ση ένα φονι­κό όπλο “η από­φα­ση του δικα­στη­ρί­ου θα ήταν εύκο­λα υπέρ της κατα­δί­κης αυτών που έφε­ραν το όπλο του εγκλή­μα­τος στο δωμά­τιο του θύμα­τος. Κανέ­να δικα­στή­ριο δεν θα δεχό­ταν ότι αυτός που έφε­ρε το όπλο του εγκλή­μα­τος στον τόπο του εγκλή­μα­τος δεν το χρη­σι­μο­ποί­η­σε, διό­τι κάποιος άλλος κατά σύμ­πτω­ση έφε­ρε ένα ίδιο όπλο στον ίδιο τόπο και χρό­νο και το χρη­σι­μο­ποί­η­σε λίγο πριν, αλλά δεν βρέ­θη­κε. Για­τί λοι­πόν στην συγκε­κρι­μέ­νη υπό­θε­ση να δεχτού­με ότι κατά δια­βο­λι­κή σύμ­πτω­ση την ίδια μέρα και στον ίδιο τόπο έφε­ραν στο δωμά­τιο της Τζωρ­τζί­νας κετα­μί­νη — μιδα­ζο­λά­μη, τόσο η κατη­γο­ρού­με­νη, όσο και η ομά­δα ανά­νη­ψης, αλλά η κετα­μί­νη — μιδα­ζο­λά­μη χορη­γή­θη­κε από την κατη­γο­ρού­με­νη και όχι από την ομά­δα ανάνηψης;”.

Η αγό­ρευ­ση του κ. Κού­για θα συνε­χι­στεί στις 21 Φεβρουαρίου.

Το “έπος” του Γου­έ­μπλεϊ, αφη­γεί­ται ο Αρι­στεί­δης Καμάρας