Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη για το Μάτι: “Στη συνέντευξη Τύπου ξέραμε για κάποιους νεκρούς”

Σε πορεία ολο­κλή­ρω­σης τέθη­κε ξανά από σήμε­ρα, μετά από ενά­μι­ση μήνα δια­κο­πής λόγω της απο­χής των δικη­γό­ρων, η δίκη για την φονι­κή πυρ­κα­γιά στο Μάτι τον Ιού­λιο του 2018, που πλέ­ον βρί­σκε­ται στο στά­διο των απολογιών.

Ενώ­πιον των δικα­στών βρέ­θη­κε ξανά ο πρώ­ην αρχη­γός του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος, Σωτή­ρης Τερ­ζού­δης, ο οποί­ος ξεκί­νη­σε πρώ­τος από τους συνο­λι­κά 21 κατη­γο­ρού­με­νους, να απο­λο­γεί­ται τον περα­σμέ­νο Νοέμ­βριο. Στο δικα­στή­ριο βρί­σκο­νταν και σήμε­ρα άνθρω­ποι που θρη­νούν δικούς τους που χάθη­καν στην φωτιά, καθώς και πολ­λοί από όσους επέ­ζη­σαν γεμά­τοι πλη­γές και εγκαύ­μα­τα, που ακό­μη και τώρα τους ταλαιπωρούν.

Ο κ. Τερ­ζού­δης επα­νέ­λα­βε στο δικα­στή­ριο, πως η ημέ­ρα της φωτιάς στο Μάτι ήταν για την Πυρο­σβε­στι­κή η πιο δύσκο­λη ημέ­ρα, καθώς έπρε­πε να δια­χει­ρι­στεί μία κατά­στα­ση με ορια­κές συν­θή­κες διαρ­κώς μεταβαλλόμενες.

Ο κατη­γο­ρού­με­νος ανέ­φε­ρε πως “το συμ­βάν αυτό ήταν σαρω­τι­κό. Η Πυρο­σβε­στι­κή υπη­ρε­σία δεν είχε γνω­ρί­σει άλλο τέτοιο συμ­βάν με τόσο τρα­γι­κές συνέ­πειες”. Μάλι­στα, κλεί­νο­ντας την απο­λο­γία του, ο κατη­γο­ρού­με­νος είπε για τα θύματα:

“Δεν θέλω να πω τίπο­τα για τους συγ­γε­νείς των θυμά­των. Ό,τι και να πεις δεν απα­λύ­νεις τον πόνο τους. Προ­τι­μώ τη σιωπή”.

Όπως έχει ήδη δηλώ­σει από την πρώ­τη ημέ­ρα απο­λο­γί­ας του, ο κ. Τερ­ζού­δης είπε πως από την πλευ­ρά του έγι­νε ό,τι προ­βλε­πό­ταν και δεν θεω­ρεί ότι ο ίδιος έχει ευθύ­νη για όσα έγι­ναν. Ανα­φε­ρό­με­νος στο θέμα της εκκέ­νω­σης της περιο­χής, ο τότε αρχη­γός της Πυρο­σβε­στι­κής τόνι­σε πως κάτι τέτοιο ήταν ανέ­φι­κτο στην περί­πτω­ση της συγκε­κρι­μέ­νης πυρ­κα­γιάς “Τα γεγο­νό­τα εκτυ­λί­χθη­καν τόσο γρή­γο­ρα, που δεν υπήρ­χε καθό­λου χρό­νος για την εκκέ­νω­ση. Ο χρό­νος και η εξέ­λι­ξη του συμβάντος…δεν επέ­τρε­παν να γίνει εκκέ­νω­ση. Γίνε­ται μεγά­λη συζή­τη­ση και διε­θνώς για αυτό. Αν δεν υπάρ­χει χρό­νος τι γίνεται;”.

Συμπλή­ρω­σε επί­σης ότι: “Μετά από μια τρα­γω­δία σαν αυτή, απαι­τεί­ται αλλα­γή. Το 2007 υπήρ­ξε μια άλλη ανεί­πω­τη τρα­γω­δία στη Ηλεία. Τότε ήρθε η Πολι­τεία και προ­σέ­θε­σε τη δρά­ση της οργα­νω­μέ­νης απο­μά­κρυν­σης των πολι­τών. Μέχρι τότε δεν υπήρ­χε. Έπρε­πε να γίνει η Ηλεία. Το 2018 γίνε­ται το Μάτι. Άλλη ανεί­πω­τη τρα­γω­δία. Και έρχε­ται η Πολι­τεία και νομο­θε­τεί αυτό που δεν έκα­νε το 2007. Υιο­θέ­τη­σε τη δρά­ση αρχι­κά, αλλά δεν υιο­θέ­τη­σε το πώς θα γίνε­ται η οργα­νω­μέ­νη απο­μά­κρυν­ση. Και υπο­χρέ­ω­σε μετά τους δήμους και τις Περι­φέ­ρειες, να συντά­ξουν σχέ­δια οργα­νω­μέ­νης προ­λη­πτι­κής απο­μά­κρυν­σης. Και έδω­σε 18μηνη παρά­τα­ση. Και βρι­σκό­μα­στε στο 2024. Έρχε­ται η γενι­κή γραμ­μα­τεία και τον Απρί­λιο του 2023 στέλ­νει εγκύ­κλιο με κατευ­θυ­ντή­ριες οδη­γί­ες για την οργα­νω­μέ­νη προ­λη­πτι­κή απο­μά­κρυν­ση με τη συν­δρο­μή πυρο­σβε­στι­κής, αστυ­νο­μί­ας, του ΕΚΑΒ και του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος όπου υπάρ­χει. Θα δεί­τε ότι υπάρ­χουν και χώροι κατα­φυ­γής για τη υλο­ποί­η­ση της δρά­σης. Ρώτη­σα αν τα σχέ­δια αυτά έχουν κατα­τε­θεί, αλλά μου είπαν “όχι ακό­μα”. Όταν δεν υπάρ­χει σχε­δια­σμός εφαρ­μο­στέ­ος, υπάρ­χει αυτο­σχε­δια­σμός. Και ενί­ο­τε θα οδη­γή­σει στα αντί­θε­τα από τα επι­διω­κό­με­να αποτελέσματα”.

Η δια­πί­στω­ση αυτή, επι­βε­βαιώ­νει ουσια­στι­κά για άλλη μια φορά ότι το περι­βό­η­το «τρε­χά­τε να σωθεί­τε» με το γνω­στό μήνυ­μα «112» της κυβέρ­νη­σης, δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σει ούτε απώ­λειες σε ανθρώ­πι­νες ζωές ούτε τερά­στιες κατα­στρο­φές στο φυσι­κό περι­βάλ­λον αφού συνε­χί­ζε­ται η ίδια πολι­τι­κή της έλλει­ψης μέτρων πρό­λη­ψης, υπο­στε­λέ­χω­σης και υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας που αντι­με­τω­πί­ζε­ται με το «ζύγι» κόστους — οφέ­λους. Οι φωτιές στην Εύβοια και οι πλημ­μύ­ρες στην Θεσ­σα­λία το απο­δει­κνύ­ουν περίτρανα.

Όσον αφο­ρά τα ενα­έ­ρια μέσα ο κατη­γο­ρού­με­νος επε­σή­μα­νε ότι τα κανα­ντέρ δεν είχαν δυνα­τό­τη­τα να επι­χει­ρή­σουν, καθώς το αερο­δρό­μιο ήταν κλει­στό . Υπο­γραμ­μί­ζο­ντας τον “γερα­σμέ­νο στό­λο” την επί­μα­χη περί­ο­δο, ο κ. Τερ­ζού­δης ανέ­φε­ρε πως “δεν είναι απλά τα πράγ­μα­τα στην δια­χεί­ρι­ση των εναέριων”.

Ο κ. Τερ­ζού­δης ήταν κατη­γο­ρη­μα­τι­κός ότι όσα επί­γεια μέσα υπήρ­χαν, δια­τέ­θη­καν: “Εγώ γνω­ρί­ζω ότι εξα­ντλή­θη­καν, και αυτό μου ειπώ­θη­κε κατ’ επα­νά­λη­ψη. Για αυτό και δεν μπο­ρώ να κατα­νο­ή­σω τον πραγ­μα­το­γνώ­μο­να και τον τεχνι­κό σύμ­βου­λο που λένε ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν”.

Τέλος, ο κ. Τερ­ζού­δης είπε σε ό,τι αφο­ρά την μη διά­θε­ση πυρο­σβε­στι­κών πλοια­ρί­ων που κατα­λο­γί­ζε­ται στην πυρο­σβε­στι­κή, πως τα σκά­φη έχουν χωρι­κή αρμο­διό­τη­τα και πως δεν είναι στε­λε­χω­μέ­να και τα τρία. Διε­ρω­τή­θη­κε μάλι­στα: “Να πάει που; (το σκά­φος) Δεν έχει ξεκα­θα­ρί­σει αυτό ακό­μη”. Είπε επι­πλέ­ον, ότι στις 19.45 είχε τηλε­φω­νή­σει στον τότε αρχη­γό του Λιμε­νι­κού να δει αν χρειά­ζε­ται συν­δρο­μή και εκεί­νος του είχε απα­ντή­σει αρνη­τι­κά, καθώς ούτε τα δικά τους μέσα μπο­ρού­σαν να προ­σεγ­γί­σουν — και ότι έψα­χναν για βάρ­κες, καθώς ούτε τα μεγα­λύ­τε­ρα καϊ­κια μπο­ρού­σαν να μεταβούν.

Εισαγ­γε­λέ­ας; Με το χρό­νο που πέρα­σε, επι­χει­ρη­σια­κά λάθη έχε­τε εντοπίσει;

Κατη­γο­ρού­με­νος : Η απο­τί­μη­ση απαι­τεί να ξέρεις επα­κρι­βώς τι έγι­νε στο πεδίο. Δεν μπο­ρώ να πω ότι δεν υπάρ­χουν επι­χει­ρη­σια­κά λάθη. Τα ενα­έ­ρια δια­θέ­σι­μα μέσα κινη­το­ποι­ή­θη­καν. Αυτή η πυρ­κα­γιά με αυτές τις συν­θή­κες που υπήρ­χαν δεν μπο­ρού­σε να αντι­με­τω­πι­στεί. Μόνο αν υπήρ­χαν τα δεδο­μέ­να για να μπο­ρέ­σει να φύγει ο κόσμος. Και εμέ­να με βασα­νί­ζει και με ξανα­βα­σα­νί­ζει όλο αυτό. Με έχει σημα­δέ­ψει. Η ζωή μου έχει αλλάξει …

Εισαγ­γε­λέ­ας: Έχε­τε πει ότι “ο Τόσκας και ο Φωστιέ­ρης (επι­κε­φα­λής ΕΣΚΕ) με παρέ­καμ­πταν και ο Τόσκας έδι­νε χωρίς την έγκρι­ση μου επι­χει­ρη­σια­κές εντο­λές στον Φωστιέρη”..

Κατη­γο­ρού­με­νος: Υπό­θε­ση είναι αυτό…

Εισαγ­γε­λέ­ας: Σας δια­βά­ζω ολό­κλη­ρη την περι­κο­πή της απά­ντη­σης σας. Υπό­θε­ση είναι αυτό;

Κατη­γο­ρού­με­νος: Με απα­σχό­λη­σαν αυτές οι εντο­λές… Ήταν σωστές…

Εισαγ­γε­λέ­ας: Προ­βλέ­πε­ται ο υπουρ­γός να δίνει εντολές;

Κατη­γο­ρού­με­νος: Υπό της έννοια του να δίνει επι­χει­ρη­σια­κές εντο­λές όχι. Αλλά μπο­ρού­σε να ρωτά συνε­χώς… Ήταν ανώ­τα­τος απόστρατος…

Εισαγ­γε­λέ­ας: Για νεκρούς ποτέ μάθατε;

Κατη­γο­ρού­με­νος: Στις 19.54.19 ανα­κοι­νώ­θη­κε ο πρώ­τος νεκρός.

Εισαγ­γε­λέ­ας: Στη συνέ­ντευ­ξη Τύπου που δώσα­τε εκεί­νο το βρά­δυ ξέρα­τε για νεκρούς;

Κατη­γο­ρού­με­νος: Ναι ξέρα­με για κάποιους νεκρούς.

Η δίκη θα συνε­χι­στεί αύριο, οπό­τε και ανα­μέ­νε­ται να ξεκι­νή­σει η απο­λο­γία του τότε υπαρ­χη­γού του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος, Βασί­λη Ματθαιόπουλου.

Οι κατη­γο­ρού­με­νοι είναι επι­τε­λι­κοί της Πυρο­σβε­στι­κής, της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας, της Περι­φέ­ρειας Αττι­κής και δήμων της περιο­χής κ.ά. Ανά­λο­γα με τις υπη­ρε­σια­κές θέσεις και αρμο­διό­τη­τες του καθε­νός, αντι­με­τω­πί­ζουν κατη­γο­ρί­ες όπως ανθρω­πο­κτο­νία από αμέ­λεια κατά συρ­ροή διά παρα­λεί­ψε­ως από υπό­χρε­ους και μη, αλλά και πρό­κλη­ση σωμα­τι­κών βλα­βών κατά συρ­ροή διά παραλείψεως.

 

Ονο­ρέ Μπαλ­ζάκ: «Διπλή οικο­γέ­νεια» (Νου­βέ­λα)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο