Η ΚΝΕ για τις σημερινές, μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις: Η αποκλειστικά δημόσια και πραγματικά δωρεάν παιδεία είναι δικαίωμα!

Σε ανα­κοί­νω­σή του για τις σημε­ρι­νές, μεγα­λειώ­δεις κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στα αντιεκ­παι­δευ­τι­κά νομο­σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης, το Γρα­φείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ αναφέρει:

«Η αδι­κία δε θα γίνει νόμος! Η απο­κλει­στι­κά δημό­σια και πραγ­μα­τι­κά δωρε­άν παι­δεία είναι δικαί­ω­μα! Αυτό είναι το μήνυ­μα που έστει­λαν σήμε­ρα, με τα μεγα­λειώ­δη τους συλ­λα­λη­τή­ρια, χιλιά­δες φοι­τη­τές και μαθη­τές σε όλη τη χώρα, δίνο­ντας την πρώ­τη, μαζι­κή απά­ντη­ση στα αντιεκ­παι­δευ­τι­κά νομο­σχέ­δια, που ετοι­μά­ζε­ται να φέρει τις επό­με­νες μέρες η κυβέρ­νη­ση στη Βουλή.

ΠΤΥΧΙΑ ΜΕ ΑΞΙΑ – ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΟΥΔΕΣ: “Δεν πωλεί­ται” το μήνυ­μα των φοι­τη­τών από το Σύνταγ­μα και απ΄όλη την Ελλάδα

Εκα­το­ντά­δες Φοι­τη­τι­κοί Σύλ­λο­γοι και δεκά­δες Συντο­νι­στι­κές Επι­τρο­πές μαθη­τών, κόντρα στο «εμπάρ­γκο» και τη σιω­πή που προ­σπα­θεί να επι­βά­λει η κυβέρ­νη­ση, ξεκα­θά­ρι­σαν πως τα άδι­κα νομο­σχέ­δια για ίδρυ­ση ιδιω­τι­κών πανε­πι­στη­μί­ων, τρι­πλές πανελ­λα­δι­κές εξε­τά­σεις στο Λύκειο, διά­λυ­ση των πτυ­χί­ων και περαι­τέ­ρω εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της παι­δεί­ας θα μεί­νουν στα χαρτιά!

Απέ­να­ντι σ’ αυτή την αντι­δρα­στι­κή τομή της κυβέρ­νη­σης, που ακο­λου­θεί πιστά την πολι­τι­κή της ΕΕ και το έργο όλων των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων, που προ­στί­θε­ται στο δυσβά­στα­χτο κόστος για μόρ­φω­ση, τη διαρ­κή υπο­βάθ­μι­ση, τη λογι­κή «αν έχεις λεφτά, σπου­δά­ζεις», ο δίκαιος αγώ­νας των φοι­τη­τών και των μαθη­τών είναι πιο ανα­γκαί­ος από ποτέ. Οι χιλιά­δες που κινη­το­ποι­ή­θη­καν σήμε­ρα είναι η φωνή της μεγά­λης πλειο­ψη­φί­ας των νέων που θέλουν σύγ­χρο­να σχο­λεία και Πανε­πι­στή­μια, απο­κλει­στι­κά δημό­σια και πραγ­μα­τι­κά δωρε­άν, με επαρ­κή κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση, πτυ­χία με αξία για δου­λειά με δικαιώ­μα­τα 

Αν κάτι απο­δεί­χθη­κε όλα αυτά τα χρό­νια είναι ότι ο “επι­μέ­νων αγω­νι­στι­κά” νικά! Το ζήσα­με, το απο­δεί­ξα­με πολ­λές φορές. Οι σημε­ρι­νές κινη­το­ποι­ή­σεις ήταν μόνο η αρχή…»