Δίκη Ρ. Πισπιρίγκου: Τι κατέθεσε η ψυχολόγος- δικαστική πραγματογνώμονας για την Τζωρτζίνα και τους δύο γονείς

«Η Τζωρ­τζί­να παρά τα όσα έλε­γαν οι γονείς βίω­σε έντο­να την απώ­λεια της Μαλέ­νας» κατέ­θε­σε στη δίκη της Ρού­λας Πισπι­ρί­γκου η ψυχο­λό­γος Δέσποι­να Σαβ­βό­γλου, η οποία έλα­βε εντο­λή από την ανα­κρί­τρια που χει­ρί­στη­κε την υπό­θε­ση να ερμη­νεύ­σει τις ζωγρα­φιές του παιδιού.

Η ψυχο­λό­γος, ειδι­κευ­μέ­νη σε παι­διά και εφή­βους κατέ­θε­σε την αντί­λη­ψη που σχη­μά­τι­σε τόσο για τα συναι­σθή­μα­τα της Τζωρ­τζί­νας όπως εκφρα­ζό­ταν από τις ζωγρα­φιές της μετά την απώ­λεια κυρί­ως της Μαλέ­νας, αλλά και της Ίρι­δας, όσο και για στοι­χεία της προ­σω­πι­κό­τη­τας των δύο γονιών με τους οποί­ους έκα­νε συνεντεύξεις.

Η δικα­στι­κή πραγ­μα­το­γνώ­μο­νας είπε πως η οικο­γέ­νεια ουσια­στι­κά δεν βίω­σε το πέν­θος από την απώ­λεια των δύο παι­διών, κάτι που φαί­νε­ται να επη­ρέ­α­σε και την πρω­τό­το­κη κόρη τους. Όπως ανέ­φε­ρε η μάρ­τυ­ρας για την Τζωρ­τζί­να: «Δεν υπήρ­χε επε­ξερ­γα­σία των θανά­των. Δεν υπήρ­χε χώρος να μιλη­θεί αυτό. Φοβή­θη­κε; Αγχώ­θη­κε; ”Καμία ανα­φο­ρά δεν έκα­νε” είπαν και οι δυο γονείς.

Βέβαια αυτό ήταν από­λυ­τα συν­δε­δε­μέ­νο με την απου­σία επε­ξερ­γα­σί­ας του πέν­θους από τους ίδιους τους γονείς».

Η ψυχο­λό­γος, όμως, περιέ­γρα­ψε μία εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κή εικό­να της Τζωρ­τζί­νας που της μετέ­φε­ρε η νηπια­γω­γός για τον χρό­νο μετά την απώ­λεια της Μαλέ­νας. «Μου περιέ­γρα­ψε ένα παι­δί που βίω­νε την απώ­λεια της αδελ­φής της έντο­να, ζητού­σε από τη δασκά­λα να της κρα­τά το χέρι, της έλε­γε για την αδελ­φή της, την ανα­ζη­τού­σε το από­γευ­μα στα τηλέ­φω­να. Για­τί να ανα­ζη­τά ένα παι­δί μια μητρι­κή φιγού­ρα, ενώ υπάρ­χει η μαμά και ο μπα­μπάς στο σπί­τι… Την έπαιρ­νε για να βρει ανα­κού­φι­ση στα συναι­σθή­μα­τα που είχε» είπε η ψυχο­λό­γος και συνέχισε:

«Μου μετα­φέρ­θη­κε από τον διευ­θυ­ντή, ότι η Τζωρ­τζί­να ένιω­θε την ανά­γκη να κάνει του κάνει παρέα για­τί ”ήταν μόνος του στα δια­λείμ­μα­τα”… όταν τα παι­δά­κια θέλουν να βγουν έξω να παί­ξουν. Αυτό λέγε­ται προ­βο­λή. Η ίδια ένιω­θε μονα­ξιά και σκε­φτό­ταν ότι έτσι θα νιώ­θει ο διευ­θυ­ντής της και ήθε­λε να του κάνει παρέα» σημεί­ω­σε χαρακτηριστικά.

«Η μάρ­τυ­ρας ανέ­φε­ρε πως οι γονείς της Τζωρ­τζί­νας της είπαν πως πήγαν το παι­δί στο γρα­φείο τελε­τών για να ”απο­χαι­ρε­τή­σει” τις αδελ­φές της», χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας αυτή την δια­δι­κα­σία «σκλη­ρή ακό­μη και για έναν ενήλικα».

Με βάση μία ζωγρα­φιά της Τζωρ­τζί­νας όπου η Μαλέ­να απει­κο­νί­ζε­ται σαν αγγε­λά­κι, η κυρία Σαβ­βό­γλου είπε πως συζη­τώ­ντας με τη Ρού­λα Πισπι­ρί­γκου, η κατη­γο­ρου­μέ­νη της είπε πως την ζωγρα­φιά την είχε κάνει για χάρη της, για την γιορ­τή της μητέ­ρας «ενώ υπήρ­χε πέν­θος μόλις ενός μήνα» τόνι­σε η ψυχο­λό­γος. Όπως είπε η μάρ­τυ­ρας, ο Μάνος Δασκα­λά­κης της είπε πως κάποια ψυχο­λό­γος είχε συμ­βου­λεύ­σει τη Ρού­λα Πισπι­ρί­γκου να λέει στο παι­δί ότι η Μαλέ­να και η Ίρι­δα έγι­ναν αγγε­λά­κια να την προ­στα­τεύ­σουν. «Αυτό μου έκα­νε εντύ­πω­ση να δόθη­κε ως συμ­βου­λή από συνά­δελ­φο. Υπάρ­χει αντι­στρο­φή ρόλων εδώ. Οι γονείς είναι η ασπί­δα, όχι ένα νεκρό παι­δί… Όταν ένα παι­δί ζωγρα­φί­ζει την οικο­γέ­νεια του και ζωγρα­φί­ζει την αδελ­φού­λα της που δεν ήταν εν ζωή, είναι μια λογι­κή σκέ­ψη να πει κανείς ότι προ­σπα­θού­σε να βρει ένα τρό­πο να εκφρά­σει τη θλί­ψη της».

Πρό­ε­δρος: Είπα­τε για διερ­γα­σία πέν­θους, ποια είναι;

Μάρ­τυ­ρας: Δεν είναι όλες οι δια­δι­κα­σί­ες ετι­κέ­τες που θα τις κολ­λή­σου­με σε όλους. Όμως όταν υπάρ­χουν παι­διά… Και οι δυο γονείς μετέ­φε­ραν τον τρό­πο που το παι­δί απο­χαι­ρέ­τη­σε τις αδελ­φές της. Αυτό ήταν ιδιαί­τε­ρα κακό. Επι­σκέ­φτη­κε τις αδελ­φές της στα γρα­φεία τελε­τών. Αυτό θα ήταν σκλη­ρό και για ενή­λι­κα! Από τους δυο γονείς αυτό που περι­γρά­φη­κε ήταν ουσια­στι­κά η προ­σπά­θεια να αντι­κα­τα­στα­θεί αυτό που χάθη­κε και όχι να βιω­θεί. Όμως η πρώ­τη δια­δι­κα­σία έναρ­ξης του πέν­θους είναι να βιω­θεί. Αν οι γονείς πάνε κατευ­θεί­αν σε αντι­κα­τά­στα­ση δε μπαί­νου­με καν στην είσο­δο της επε­ξερ­γα­σί­ας του πένθους.

Πρό­ε­δρος: Η κατη­γο­ρού­με­νη πώς σας περιέ­γρα­ψε την καθη­με­ρι­νό­τη­τα με την Τζωρτζίνα;

Μάρ­τυ­ρας: Μου έκα­νε εντύ­πω­ση ότι δεν υπήρ­χε χώρος για κάθε παι­δί ξεχω­ρι­στά. Προ­σπα­θού­σαν να συν­δυά­σουν τις ανά­γκες για όλα ενώ υπήρ­χε ηλι­κια­κή δια­φο­ρά. Μου έκα­νε εντύ­πω­ση το πρό­γραμ­μα των παι­διών. Ο πατέ­ρας ήταν αρκε­τά απών για­τί δού­λευε και φάνη­κε να έχει τυφλή εμπι­στο­σύ­νη στη σύζυ­γο του και της είχε ανα­θέ­σει την καθη­με­ρι­νή επι­μέ­λεια των παι­διών. Το πρό­γραμ­μα των παι­διών ήταν πολύ απαι­τη­τι­κό. Το πρωί σχο­λείο, ένα διά­λειμ­μα μεση­με­ρια­νό και μετά δρα­στη­ριό­τη­τες σε κέντρο δημιουρ­γι­κής απα­σχό­λη­σης μέχρι τις 8 το βρά­δυ. Σε τόσο μικρές ηλι­κί­ες το παι­δί δεν έχει λίγο χρό­νο να στα­θεί. Μου είπε ότι προ­τι­μού­σε να πηγαί­νουν κάπου που θα μαθαί­νουν πράγ­μα­τα από το να είναι με ένα τάμπλετ. Της εξή­γη­σα ότι στο χέρι μας είναι τι θα δώσου­με στα παι­διά στο σπί­τι. Επί­σης μου έκα­νε εντύ­πω­ση η φρά­ση της ”θέλω τα παι­διά μου να είναι στρα­τιω­τά­κια, να έχουν όρια”. Όμως το όριο πρέ­πει να μπαί­νει με βάση και τις ανά­γκες των παι­διών, όχι μόνο των γονιών.

Πρό­ε­δρος: Πώς σας περιέ­γρα­ψε τη σχέ­ση της με τη Τζωρτζίνα;

Μάρ­τυ­ρας: Μου την περιέ­γρα­ψε ως το αγα­πη­μέ­νο παι­δί του πατέ­ρα, γεγο­νός που της άρε­σε. Όμως όλες οι περι­γρα­φές δεν ήταν αυτό­νο­μες, ήταν για όλη την οικο­γέ­νεια. Όλες οι ερω­τή­σεις κατέ­λη­γαν σε εκεί­νη ή τη σχέ­ση με το σύζυ­γο της.

Κατά την ψυχο­λό­γο, η 34χρονη αδυ­να­τού­σε να συγκε­ντρω­θεί στα μωρά της εξαι­τί­ας των προ­σω­πι­κών ζητη­μά­των με τον Μάνο Δασκα­λά­κη. «…Της ήταν δύσκο­λο να συγκε­ντρω­θεί στα μωρά της για­τί ήταν συγκε­ντρω­μέ­νη στο σύζυ­γο της και την πρώ­ην κοπέ­λα του. Ανέ­φε­ρε ότι ήταν ανα­στα­τω­μέ­νη και της κόπη­κε το γάλα για­τί ενο­χλού­σαν τον άντρα της κάποιες πρώ­ην σχέ­σεις του, τις οποί­ες υποτιμούσε».

Η μάρ­τυ­ρας κατέ­θε­σε πως στη συνά­ντη­ση που είχαν στη φυλα­κή, η ίδια η Πισπι­ρί­γκου ανα­φέρ­θη­κε στους παπ­πού­δες της και στον στραγ­γα­λι­σμό τής για­γιάς της από τον παπ­πού της. «Μας ενδια­φέ­ρει ο τρό­πος της αφή­γη­σης για­τί απο­τυ­πώ­νει και τον δικό του τρό­πο σκέ­ψης. Περιέ­γρα­ψε έναν στραγ­γα­λι­σμό με έναν τρό­πο αρκε­τά ιδιαί­τε­ρο. Τον συνέ­δε­σε με τα τρυ­φε­ρά συναι­σθή­μα­τα του παπ­πού προς τη για­γιά και την αγω­νία του ότι θα τον εγκα­τα­λεί­ψει. Το συναί­σθη­μα της εγκα­τά­λει­ψης υπάρ­χει γενι­κά στα λόγια της. Περιέ­γρα­φε τον πνιγ­μό με τρυ­φε­ρά λόγια.

Στη συνέ­χεια της αφή­γη­σης της τελι­κά τον συγ­χώ­ρε­σε για­τί έτσι της μετα­φέρ­θη­κε από τους παπ­πού­δες. Κρα­τού­σε έξω ένα κομ­μά­τι της εξω­τε­ρι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας: Ο πατέ­ρας της έμει­νε ορφα­νός από μητέ­ρα και χωρίς πατρι­κή φρο­ντί­δα αφού μπή­κε στη φυλα­κή ο πατέ­ρας του. Αυτός ο τρό­πος λει­τουρ­γί­ας της επη­ρέ­α­σε και τον τρό­πο που μεγά­λω­σε τα παι­διά της» ανέφερε.

Για τις συνα­ντή­σεις με την κατη­γο­ρου­μέ­νη στην φυλα­κή η μάρ­τυ­ρας τόνι­σε πως αυτό που απο­κό­μι­σε ήταν συναί­σθη­μα αδι­κί­ας που είχε κυριεύ­σει την Πισπι­ρί­γκου. «Μου μίλη­σε για αδι­κία που την έπνι­γε επει­δή ήταν άδι­κα στη φυλα­κή. Μου είπε επί­σης ότι δεν πρό­λα­βε να βιώ­σει το πέν­θος για την Ίρι­δα και τη Τζωρ­τζί­να. Μου είπε ότι νιώ­θει μόνη, ότι πνί­γε­ται από το δίκιο. Ανα­φέρ­θη­κε σε δημο­σιο­γρά­φους και εκπο­μπές που προ­βάλ­λουν την υπό­θε­ση της και η ίδια κλει­σμέ­νη δεν μπο­ρεί να υπε­ρα­σπι­στεί τον εαυ­τό της και τα παι­διά της».

Πρό­ε­δρος: Έχε­τε ακού­σει το σύν­δρο­μο Μιν­χά­ου­ζεν δια αντιπροσώπου;

Μάρ­τυ­ρας: Ναι. Ο γονέ­ας χρη­σι­μο­ποιεί το παι­δί και του δημιουρ­γεί ένα σύμ­πτω­μα, ψευ­δές και κατα­σκευα­σμέ­νο ώστε να λάβει νοσο­κο­μεια­κή περί­θαλ­ψη. Ο γονέ­ας θέλει ο ίδιος περί­θαλ­ψη και δεν μπο­ρεί να τη λάβει.

Δημή­τρης Γεωρ­γα­κό­που­λος (Συνή­γο­ρος Υπο­στή­ρι­ξης Κατη­γο­ρί­ας): Θεω­ρεί­τε ότι είναι δια­τα­ρα­χή που μπο­ρεί να δια­γνω­στεί σε άνθρω­πο που ξέρει ότι εξε­τά­ζε­ται για αυτό το θέμα; Μπο­ρεί η κατη­γο­ρού­με­νη να εξε­τα­στεί σε αυτό το στά­διο γι αυτό το θέμα;

Μάρ­τυ­ρας: Μέσα από αυτές τις δια­δι­κα­σί­ες υπάρ­χει μια επιρ­ροή. Σίγου­ρα δυσκο­λεύ­ει πολύ να γίνει τέτοια διά­γνω­ση εκ των υστέ­ρων για­τί πρό­κει­ται και για μια κατα­σκευή. Μπο­ρεί να γίνει με διά­γνω­ση ευρύ­τε­ρη, άλλου τύπου ίσως.

Δημή­τρης Γεωρ­γα­κό­που­λος: Είχε εκδη­λώ­σει κάποιο φόβο η Τζωρ­τζί­να ότι κάτι έρχε­ται και επι­κοι­νω­νού­σε με τις ζωγρα­φιές; Για­τί αυτό ρωτού­σε η ανακρίτρια.

Μάρ­τυ­ρας: Ο φόβος είναι μέρος του πέν­θους. Την απα­σχο­λού­σε ο θάνα­τος των αδελ­φών της. Επί­σης ξέρου­με ότι οι γονείς θεω­ρού­σαν ότι δεν την απασχολούσε.

Δημή­τρης Γεωρ­γα­κό­που­λος: Έχει απο­τυ­πω­θεί ότι το παι­δί φοβό­ταν το θάνατο;

Μάρ­τυ­ρας: Μπο­ρεί, αλλά δε μπο­ρώ να το πω με βεβαιό­τη­τα. Έβα­ζε τον εαυ­τό της πολύ κοντά στις αδελ­φές της. Όταν υπάρ­χει αιφ­νί­διος θάνα­τος αδελ­φού σε μικρές ηλι­κί­ες τα παι­διά τεί­νουν να βάζουν και τον εαυ­τό τους στη θέση του παι­διού που χάνε­ται. Αλλά ως υπό­θε­ση το συζη­τά­με για­τί στη Τζωρ­τζί­να δε μπο­ρεί να δια­πι­στω­θεί με βεβαιότητα.

Εισαγ­γε­λέ­ας: Από τις συνε­δρί­ες με τους γονείς κατα­λά­βα­τε αν τον ρόλο τους τον είχαν συνειδητοποιήσει;

Μάρ­τυ­ρας: Δεν ένιω­σα πως υπήρ­χε δια­λε­κτι­κή για τις ανά­γκες των παι­διών τους

Εισαγ­γε­λέ­ας: Τον ρόλο της μάνας τον αντι­λή­φθη­κε ποτέ η κατηγορουμένη;

Μάρ­τυ­ρας: Θα πω ναι, αλλά με ένα δικό της τρό­πο. Την ενδιέ­φε­ρε το ζευ­γά­ρι και η σχέ­ση μετα­ξύ τους. Η εγκυ­μο­σύ­νη της Ίρι­δας προ­γραμ­μα­τί­στη­κε ως δεύ­τε­ρη ευκαι­ρία στο γάμο τους.

Εισαγ­γε­λέ­ας: Είχε το συναί­σθη­μα να πενθήσει;

Μάρ­τυ­ρας: Έχει τον δικό της τρό­πο και μηχα­νι­σμούς να σκέ­φτε­ται και να νιώ­θει πράγ­μα­τα για όσα συμ­βαί­νουν. Είναι μηχα­νι­σμοί που δεν διευ­κο­λύ­νουν τον ρόλο της ως μητέ­ρα έτσι ώστε να φρο­ντί­σει με ένα καλό τρό­πο τα παι­διά για να καλυ­φθούν. Κάποιες ψυχι­κές διερ­γα­σί­ες δεν την έχουν διευ­κο­λύ­νει. Θεω­ρώ ότι δεν ήταν τυχαία η πρό­τα­ση μου για περαι­τέ­ρω εξέ­τα­ση από ειδι­κούς. Και η ίδια πρέ­πει να φροντιστεί.

Εισαγ­γε­λέ­ας: Σε τι να φροντιστεί;

Μάρ­τυ­ρας: Όλοι χρεια­ζό­μα­στε φρο­ντί­δα σε δύσκο­λες καταστάσεις.

Στο δικα­στή­ριο κατέ­θε­σε και ο νοση­λευ­τής Νίκος Γκό­τσης, ο οποί­ος είπε πως η κατη­γο­ρου­μέ­νης, μία μέρα πριν τον θάνα­το της Τζωρ­τζί­νας στις 29 Ιανουα­ρί­ου 2022 τον είχε ρωτή­σει αν στο ”Αγλα­ΐα Κυρια­κού” υπήρ­χαν κάμερες.

«Στις 28/1 το πρωί, μπή­κα στο θάλα­μο και πήρα πίε­ση στην Τζωρ­τζι­να. Ήταν φυσιο­λο­γι­κή με βάση την ηλι­κία. Δέχθη­κα από την μητέ­ρα ερώ­τη­ση εάν η κλι­νι­κή έχει κάμε­ρες. Μου φάνη­κε περί­ερ­γο, στις κλι­νι­κές δεν υπάρ­χουν κάμε­ρες, υπάρ­χουν προ­σω­πι­κά δεδο­μέ­να. Αυτό ήταν. Στη συνέ­χεια βγή­κα από το θάλα­μο. Την επό­με­νη δεν είχα βάρ­δια» είπε ο μάρτυρας.

Πρό­ε­δρος: Για­τί να είναι περί­ερ­γο να ρωτή­σει η μητέ­ρα για τις κάμερες;

Μάρ­τυ­ρας: Είναι δημό­σιο νοσο­κο­μείο για­τί να με ρωτά­ει εάν υπάρ­χουν κάμερες.

Πρό­ε­δρος: Για εσάς ήταν αυτο­νό­η­το ότι δεν υπάρχουν;

Μάρ­τυ­ρας: Ναι.

Υπε­ρά­σπι­ση: Είχε γίνει γνω­στό ότι υπήρ­χε περι­στα­τι­κό κλο­πής; Είχε γίνει φασαρία;

Μάρ­τυ­ρας: Απλά ανα­φέρ­θη­κε και έγι­ναν οι απα­ραί­τη­τες ενέργειες.

https://ekdoseis-atexnos.gr/book/%CE%B2%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BC%CE%B9%CF%81-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9-%CF%89%CE%B4%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD/