Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ: Καμία ανοχή, κανένας συμβιβασμός των συνταξιούχων με τις βάρβαρες αντισυνταξιουχικές πολιτικές

«Καμία ανα­μο­νή — καμιά περί­ο­δο χάρι­τος στην κυβέρ­νη­ση», τονί­ζει η Ομο­σπον­δία Συντα­ξιού­χων ΙΚΑ. «Απορ­ρί­πτου­με τις πρα­κτι­κές και την προ­πα­γάν­δα της κυβέρ­νη­σης. Δεν θα της επι­τρέ­ψου­με να αντι­στρέ­ψει την αλή­θεια που ζού­με και βιώ­νου­με με ψέμα­τα και μισές αλή­θειες. Θα είμα­στε στον δρό­μο του αγώ­να με μεγα­λύ­τε­ρη απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και συμ­με­το­χή, για­τί αυτό απαι­τούν οι ανά­γκες των και­ρών, η δοκι­μα­σμέ­νη πεί­ρα της ζωής και των αγώ­νων που απο­τέ­λε­σαν τη δύνα­μη όλων των μέχρι σήμε­ρα κατα­κτή­σε­ων. Σε αυτό τον δρό­μο οι συντα­ξιού­χοι θα συνε­χί­σουν μαζί με τους εργα­ζό­με­νους, τον λαό, τη νεο­λαία να δυνα­μώ­νουν την πάλη τους και να απο­τε­λούν την πραγ­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στο ιερό πεζο­δρό­μιο του αγώ­να, τη δύνα­μη εκεί­νη που θα επι­βά­λει το δίκαιο για μια καλύ­τε­ρη ζωή», σημειώ­νει μετα­ξύ άλλων.

Ολό­κλη­ρη η ανα­κοί­νω­ση έχει ως εξής:

«Οι εκλο­γές ολο­κλη­ρώ­θη­καν μέσα από δύο αλλε­πάλ­λη­λες εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις ανα­δει­κνύ­ο­ντας κυβέρ­νη­ση ξανά αυτο­δύ­να­μη τη ΝΔ. Oι συντα­ξιου­χι­κές οργα­νώ­σεις όλη την προη­γού­με­νη περί­ο­δο, αλλά και την προ­ε­κλο­γι­κή, δεν στα­μά­τη­σαν ούτε για μια στιγ­μή με όσα μέσα δια­θέ­τουν να ενη­με­ρώ­νουν τους συντα­ξιού­χους με τις θέσεις τους για τις αιτί­ες και τους υπεύ­θυ­νους της τρα­γι­κής κατά­στα­σης που ζού­με από τις θανα­τη­φό­ρες περι­κο­πές που έχου­με υπο­στεί σε όλα μας τα δικαιώματα.

Μετά από τις συνα­ντή­σεις μας με τα κόμ­μα­τα της Βου­λής κάνα­με επί­σης καθα­ρό ότι στα προ­γράμ­μα­τα των κομ­μά­των που φιλο­δο­ξούν να κυβερ­νή­σουν, δεν χωρά­νε τα δίκαια αιτή­μα­τα των συντα­ξιού­χων που είναι απο­τέ­λε­σμα των μεγά­λων περι­κο­πών που έχουν δεχθεί από όλες τις κυβερ­νή­σεις τα προη­γού­με­να χρό­νια, ανε­ξάρ­τη­τα από το πώς αυτές πολι­τι­κά αυτοπροσδιορίζονται.

Με σαφή­νεια, προ­ε­κλο­γι­κά επι­ση­μά­να­με ότι όποια κυβέρ­νη­ση προ­κύ­ψει μέσα από τις επι­κεί­με­νες εκλο­γές θα έπαιρ­νε τη σκυ­τά­λη από την προη­γού­με­νη να συνε­χί­σει τον ίδιο αντι­λαϊ­κό αντι­συ­ντα­ξιου­χι­κό δρό­μο και θα είναι χει­ρό­τε­ρη από την προη­γού­με­νη, για­τί αυτό απαι­τεί η κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρα­με ότι ανε­ξάρ­τη­τα από το ποιο κόμ­μα θα βρε­θεί στην κυβέρ­νη­ση πραγ­μα­τι­κός κυβερ­νή­της θα είναι το υπερ­μνη­μό­νιο του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, το Σύμ­φω­νο Στα­θε­ρό­τη­τας και οι απαι­τή­σεις της επεν­δυ­τι­κής βαθ­μί­δας που τα κόμ­μα­τα αυτά έχουν απο­δε­χθεί και εφάρμοσαν.

Ήδη από τις προ­γραμ­μα­τι­κές δηλώ­σεις της κυβέρ­νη­σης οι εκτι­μή­σεις μας επι­βε­βαιώ­νο­νται, αφού η κυβέρ­νη­ση με σαφή­νεια ξεκα­θά­ρι­σε ότι θα κρα­τή­σει και θα αξιο­ποι­ή­σει όλο το αντι­συ­ντα­ξιου­χι­κό νομι­κό πλαί­σιο, που όλες οι κυβερ­νή­σεις ψήφι­σαν και έχει αφα­νί­σει τις συντά­ξεις μας, όλα τα δικαιώ­μα­τά μας, αύξη­σε τα όρια ηλι­κί­ας για συντα­ξιο­δό­τη­ση στα 67 χρό­νια και πολ­λά άλλα. Και αφού όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια φτω­χο­ποί­η­σαν τους συντα­ξιού­χους, έρχε­ται η κυβέρ­νη­ση με περίσ­σιο θρά­σος να “ευερ­γε­τή­σει”, όπως λέει, τους συντα­ξιού­χους, για­τί θα συνε­χί­σει, μετά την εξα­θλί­ω­ση που έχουν δεχθεί, να τους στέλ­νει στην δου­λειά στα εβδο­μή­ντα τους χρό­νια δίχως τα λεγό­με­να πέναλ­τι, αν βέβαια αυτοί θέλουν, όπως υπο­κρι­τι­κά υποστηρίζει.

Θεω­ρού­με όλη αυτή την πρα­κτι­κή της κυβέρ­νη­σης προ­κλη­τι­κή και απα­ρά­δε­κτη, για­τί προ­σπα­θεί μέσα από μια αισχρή υπο­κρι­σία και προ­πα­γάν­δα να πεί­σει ότι αυτό που οδη­γεί τους γέρο­ντες ξανά στη δου­λειά είναι η θέλη­σή τους και όχι η τρα­γι­κή φτώ­χεια, η ανέ­χεια και η εξα­θλί­ω­ση, απο­τέ­λε­σμα των αντι­συ­ντα­ξιου­χι­κών μέτρων που έχουν δεχθεί και τους έχουν εξα­θλιώ­σει και τώρα ψάχνουν πώς θα ζήσουν, τη στιγ­μή που εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες νέοι άνθρω­ποι ψάχνουν για δουλειά.

Αντί λοι­πόν η κυβέρ­νη­ση να λύσει τα προ­βλή­μα­τα και να απο­δώ­σει στους συντα­ξιού­χους όσα με τη βία τα τελευ­ταία 15 χρό­νια έχουν αρπά­ξει όλες οι κυβερ­νή­σεις τούς στέλ­νει ξανά στη δου­λειά και από εκεί στον τάφο, για­τί αυτά που τους έμει­ναν από τις αρπα­γές δεν τους φθά­νουν να ζήσουν.

Εκφρά­ζου­με την πλή­ρη αντί­θε­σή μας σε όλη αυτή την αντι­συ­ντα­ξιου­χι­κή πρα­κτι­κή και καλού­με την κυβέρ­νη­ση άμε­σα να ικα­νο­ποι­ή­σει τα δίκαια αιτή­μα­τα των συντα­ξιού­χων. Όλα αυτά που έχουν αρπα­χτεί και έχουν πλη­ρω­θεί με τη δου­λειά τους σε όλο τον βασα­νι­στι­κό εργα­σια­κό τους βίο.

Να απο­δώ­σει τις περι­κο­πές στις σφα­για­σμέ­νες συντά­ξεις, κύριες, επι­κου­ρι­κές, τα πλη­ρω­μέ­να δώρα μας, την ενσω­μά­τω­ση της προ­σω­πι­κής δια­φο­ράς στις κατα­βαλ­λό­με­νες συντά­ξεις, την κατα­βο­λή των ανα­δρο­μι­κών μας, την κάλυ­ψη από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό των ελλειμ­μά­των στα επι­κου­ρι­κά ταμεία, την κατάρ­γη­ση των κρα­τή­σε­ων για την Υγεία, την από­δο­ση του 0,5% του ΑΕΠ όπως αυτό έχει ψηφι­σθεί με βάση τον νόμο 4670/20. Την πρό­σλη­ψη για­τρών-νοση­λευ­τών, το άνοιγ­μα νοσο­κο­μεί­ων, δομών Υγεί­ας, τη δημιουρ­γία δημό­σιων δομών ευγη­ρί­ας. Ό,τι μας έχει αφαι­ρε­θεί, ό,τι χρειά­ζε­ται να ζήσου­με με αξιο­πρέ­πεια στις απαι­τή­σεις των σύγ­χρο­νων ανα­γκών μας, σε ό,τι έχου­με με το αίμα και τη δου­λειά μας πλη­ρώ­σει, δεν το χρω­στά­με σε κανέ­να δανει­στή, σε καμιά κυβέρ­νη­ση, στο ληστρι­κό κρά­τος και τις κυβερ­νή­σεις που για λογα­ρια­σμό των τρα­πε­ζι­τών και των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων μας ληστεύουν.

Εκφρά­ζου­με επί­σης την αντί­θε­σή μας στις πρα­κτι­κές των λεγο­μέ­νων αυξή­σε­ων της κυβέρ­νη­σης, που ουσια­στι­κά οδη­γούν στην παρα­πέ­ρα μεί­ω­ση της αγο­ρα­στι­κής μας δύνα­μης. Έχου­με την εμπει­ρία των προη­γού­με­νων αυξή­σε­ων, όπου ένα εκα­τομ­μύ­ριο συντα­ξιού­χοι δεν πήραν καμιά αύξη­ση λόγω προ­σω­πι­κής δια­φο­ράς και δεν θα παίρ­νει αύξη­ση όσο αυτή παρα­μέ­νει. Κανέ­νας συντα­ξιού­χος δεν πήρε αύξη­ση στην επι­κου­ρι­κή του σύντα­ξη. Όσοι πήραν κάποια αύξη­ση αυτή είναι πολύ κατώ­τε­ρη από τον τρέ­χο­ντα πλη­θω­ρι­σμό και αφού πέρα­σαν τον φορο­λο­γι­κό συντε­λε­στή ένα μεγά­λο μέρος τους θα το πάρει η εφο­ρία. Όσοι πήραν λογι­στι­κή αύξη­ση, είχαν προ­σω­πι­κή δια­φο­ρά και πέρα­σαν το φράγ­μα του ΑΚΑΓΕ σε αυτούς προ­στέ­θη­κε νέα μεγα­λύ­τε­ρη προ­σω­πι­κή δια­φο­ρά και δεν πρό­κει­ται να πάρουν αύξη­ση. Όλα αυτά τη στιγ­μή που ο πλη­θω­ρι­σμός και ακρί­βεια έχουν απογειωθεί.

Απορ­ρί­πτου­με τις πρα­κτι­κές και την προ­πα­γάν­δα της κυβέρ­νη­σης. Δεν θα της επι­τρέ­ψου­με να αντι­στρέ­ψει την αλή­θεια που ζού­με και βιώ­νου­με με ψέμα­τα και μισές αλή­θειες. Θα είμα­στε στον δρό­μο του αγώ­να με μεγα­λύ­τε­ρη απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και συμ­με­το­χή, για­τί αυτό απαι­τούν οι ανά­γκες των και­ρών, η δοκι­μα­σμέ­νη πεί­ρα της ζωής και των αγώ­νων που απο­τέ­λε­σαν τη δύνα­μη όλων των μέχρι σήμε­ρα κατα­κτή­σε­ων. Σε αυτό τον δρό­μο οι συντα­ξιού­χοι θα συνε­χί­σουν μαζί με τους εργα­ζό­με­νους, τον λαό, τη νεο­λαία να δυνα­μώ­νουν την πάλη τους και να απο­τε­λούν την πραγ­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στο ιερό πεζο­δρό­μιο του αγώ­να, τη δύνα­μη εκεί­νη που θα επι­βά­λει το δίκαιο για μια καλύ­τε­ρη ζωή.

Θα είμα­στε στο πλευ­ρό των παι­διών μας, των εγγο­νών μας που έρχο­νται να εργα­σθούν με ακό­μη χει­ρό­τε­ρους όρους εργα­σί­ας, ωρα­ρί­ων, αμοι­βών. Στο πλευ­ρό όσων κιν­δυ­νεύ­ουν να χάσουν τα σπί­τια τους από τους πλει­στη­ρια­σμούς. Μαζί με όλους όσοι αγω­νί­ζο­νται σε όλα τα μετε­ρί­ζια του αγώ­να για όλα τα δικαιώ­μα­τα που θα μας εξα­σφα­λί­ζουν μια καλύ­τε­ρη ζωή σύμ­φω­να με τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες, που μπο­ρού­με να την έχου­με με βάση τον πλού­το που έχου­με παρά­ξει και αυτόν που σήμε­ρα οι εργα­ζό­με­νοι παράγουν.

Καμία ανα­μο­νή — καμιά περί­ο­δο χάρι­τος στην κυβέρ­νη­ση».

Ατέχνως Καλές Διακοπές

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο