«Δεν με εκφράζει απόλυτα»: Γυρνάει την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο Αθηναίων ο Νίκος Παππάς;

«Στρο­φή» δεί­χνει να κάνει ο καλα­θο­σφαι­ρι­στής Νίκος Παπ­πάς ανα­φο­ρι­κά με το ενδε­χό­με­νο να είναι ο «εκλε­κτός» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τον Δήμο Αθη­ναί­ων στις προ­σε­χείς εκλο­γές του Οκτώβρη.

Μιλώ­ντας σήμε­ρα στον ΑΝΤ1, ο γνω­στός αθλη­τής ανα­φέρ­θη­κε στην πιθα­νό­τη­τα να διεκ­δι­κή­σει το δημαρ­χια­κό θώκο της Αθή­νας, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ωστό­σο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν τον εκφρά­ζει απόλυτα».

«Ο κύριος Αλέ­ξης Τσί­πρας με στή­ρι­ξε δημό­σια. Από εκεί και πέρα, είναι ένα κόμ­μα που ουδέ­πο­τε είχα καμία αλλη­λε­πί­δρα­ση στο παρελ­θόν. Μάλι­στα διά­φο­ρες κινή­σεις του δεν με εξέ­φρα­ζαν από­λυ­τα. Παρό­λα αυτά εκτι­μώ ότι είδαν σε εμέ­να ένα πρό­σω­πό που μπο­ρεί να κάνει καλύ­τε­ρη αυτή την πόλη», είπε συγκε­κρι­μέ­να ο Νίκος Παππάς.

Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι τον περα­σμέ­νο Απρί­λη, ο Αλέ­ξης Τσί­πρας είχε ανα­κοι­νώ­σει δημό­σια την στή­ρι­ξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο πρό­σω­πο του Νίκου Παπ­πά για την υπο­ψη­φιό­τη­τα του δημάρ­χου Αθηναίων.

Τότε, από αυτό εδώ το βήμα επι­ση­μαί­να­με μετα­ξύ άλλων τα εξής:

«Ο Νίκος Παπ­πάς κέρ­δι­σε τη συμπά­θεια πολ­λών με τη δρά­ση του το τελευ­ταίο διά­στη­μα. Αναμ­φι­σβή­τη­τες οι αγα­θές προ­θέ­σεις του και ο αλτρουι­σμός του. Όμως ως δήμαρ­χος κλη­θεί να δια­λέ­ξει στρα­τό­πε­δο. Στρα­τό­πε­δο πολι­τι­κό και κοι­νω­νι­κό. Θα είναι το μακρύ χέρι μιας εχθρι­κής στο λαό πολι­τι­κής την οποία απο­δέ­χο­νται και υλο­ποιούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ, ή θα είναι με το λαό της Αθή­νας και τις ανά­γκες του; Δυστυ­χώς, το πιθα­νό­τε­ρο είναι πως θα γίνει το προ­κά­λυμ­μα για την υλο­ποί­η­ση αντι­λαϊ­κών πολι­τι­κών. Ο δρό­μος προς την κόλα­ση είναι στρω­μέ­νος με «καλές προθέσεις».

Το ερώ­τη­μα που τίθε­ται είναι για­τί ο κ. Παπ­πάς δεν βγή­κε τότε να εκφρά­σει το γεγο­νός ότι έχει σοβα­ρές δια­φω­νί­ες με τον ΣΥΡΙΖΑ. Περί­με­νε, μήπως, την πρό­σφα­τη πατα­γώ­δη εκλο­γι­κή κατάρ­ρευ­ση προ­κει­μέ­νου να εκφρά­σει τις δια­φω­νί­ες του;

Από έναν άνθρω­πο που έχει δεί­ξει, στην πρά­ξη και όχι στα λόγια, ότι δια­κα­τέ­χε­ται από κοι­νω­νι­κή ευαι­σθη­σία και οξυ­μέ­νο πολι­τι­κό κρι­τή­ριο, θα περί­με­νε κανείς να μην δεχθεί να γίνει «χρή­σι­μος» για τα μικρο­πο­λι­τι­κά κομ­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε τελι­κή ανά­λυ­ση, όλοι κρί­νο­νται από τις επι­λο­γές τους και κάποια στιγ­μή καλού­νται να απο­φα­σί­σουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφή­σουν. Χωρίς μισό­λο­γα και επι­κοι­νω­νια­κά παιχνίδια…

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα