Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δηλητηριάστηκε ο Πάμπλο Νερούδα; Ανοίγει ξανά ο φάκελος

Οι ειδι­κοί θα επι­χει­ρή­σουν να δια­λευ­κά­νουν εάν ο βρα­βευ­μέ­νος με Νόμπελ ποι­η­τής πέθα­νε από καρ­κί­νο, όπως είναι η επί­ση­μη αιτία, ή δηλη­τη­ριά­στη­κε από το καθε­στώς Πινοτσέτ.

Οι σχε­τι­κές ανα­κοι­νώ­σεις έγι­ναν σήμε­ρα στο Εφε­τείο του Σαντιά­γο, όπου δια­τά­χθη­κε το άνοιγ­μα του φακέ­λου «προ­κει­μέ­νου να γίνουν σωστά οι δια­δι­κα­σί­ες» που ζητού­σαν οι ενά­γο­ντες και οι οποί­ες «θα μπο­ρού­σαν να ρίξουν φως στα γεγο­νό­τα», όπως ανα­φέ­ρε­ται στην από­φα­σή του.

Την επα­νέ­ναρ­ξη της έρευ­νας είχαν ζητή­σει οι συγ­γε­νείς του ποι­η­τή, μετα­ξύ των οποί­ων και ένας ανι­ψιός του, καθώς και το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα, του οποί­ου ήταν μέλος ο Νερούδα.

Η από­φα­ση του Εφε­τεί­ου ακυ­ρώ­νει τη δια­τα­γή που έδω­σε η δικα­στής Πάο­λα Πλά­σα να κλεί­σει η έρευ­να για τα αίτια θανά­του του ποι­η­τή, ο οποί­ος είχε τιμη­θεί με το Νόμπελ Λογο­τε­χνί­ας το 1971.

Ο Πάμπλο Νερού­δα πέθα­νε στις 23 Σεπτεμ­βρί­ου 1973, δώδε­κα ημέ­ρες μετά το πρα­ξι­κό­πη­μα του στρα­τη­γού Πινο­σέτ και την ανα­τρο­πή του Σοσια­λι­στή προ­έ­δρου της Χιλής Σαλ­βα­δόρ Αλιέ­ντε, στε­νού φίλου του ποι­η­τή. Η υπό­θε­ση της δολο­φο­νί­ας του εμφα­νί­στη­κε το 2011, μετά τις απο­κα­λύ­ψεις που έκα­νε ο Μανου­έλ Αρά­για, που την επο­χή εκεί­νη ήταν νεα­ρό μέλος του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος και εργα­ζό­ταν ως βοη­θός και οδη­γός του συγ­γρα­φέα. Σύμ­φω­να με αυτήν τη θεω­ρία, ο Νερού­δα πέθα­νε αφού του έγι­νε μία ένε­ση, την παρα­μο­νή της ημέ­ρας που θα ανα­χω­ρού­σε για το Μεξι­κό, όπου σκό­πευε να αυτο­ε­ξο­ρι­στεί για να οργα­νώ­σει την αντί­στα­ση στο καθε­στώς του Πινοσέτ.

Μέχρι τότε, η επί­ση­μη εκδο­χή έλε­γε ότι ο ποι­η­τής πέθα­νε από καρ­κί­νο του προστάτη.

Το 2017, διε­θνείς ειδι­κοί απέρ­ρι­ψαν ομό­φω­να την επί­ση­μη εκδο­χή του δικτα­το­ρι­κού καθε­στώ­τος. Όμως ούτε επι­βε­βαί­ω­σαν, ούτε απέ­κλει­σαν το ενδε­χό­με­νο να δηλη­τη­ριά­στη­κε σκό­πι­μα με κάποια τοξί­νη ή βακτή­ριο όταν του έγι­νε η «ύπο­πτη» ένεση.

Μετα­ξύ των νέων μέτρων που διέ­τα­ξε σήμε­ρα το δικα­στή­ριο είναι και μια «πραγ­μα­το­γνω­μο­σύ­νη για την επα­νε­ξέ­τα­ση και την ερμη­νεία των απο­τε­λε­σμά­των» στα οποία κατέ­λη­ξαν οι ειδι­κοί όταν ανέ­λυ­σαν δείγ­μα­τα από τη σορό του ποι­η­τή, μετά την εκτα­φή του. Μια ομά­δα ντό­πιων και ξένων ειδι­κών είχε ανα­λά­βει να κατα­λή­ξει ορι­στι­κά σε ένα συμπέ­ρα­σμα το 2023. Ανέ­λυ­σαν έτσι τα απο­τε­λέ­σμα­τα των ανα­λύ­σε­ων που έγι­ναν μετά την εκτα­φή του Νερού­δα, τον Απρί­λιο του 2013, από την κρύ­πτη όπου ανα­παυό­ταν από το 1992, στην Ίσλα Νέγκρα, 120 χιλιό­με­τρα δυτι­κά του Σαντιάγο.

Τα συμπε­ρά­σμα­τά τους υπο­βλή­θη­καν στη δικα­στή Πάο­λα Πλά­σα. Δύο μέλη της επι­τρο­πής, από το κανα­δι­κό πανε­πι­στή­μιο Μακ­Μά­στερ, οι Χέντρικ και Ντέ­μπι Πουα­νάρ, δια­βε­βαί­ω­σαν ότι δεν μπο­ρού­σαν να κατα­λή­ξουν αν ο θάνα­τος του Νερού­δα οφει­λό­ταν σε δηλη­τη­ρί­α­ση ή όχι. Οι δύο ερευ­νη­τές διευ­κρί­νι­σαν ότι έλα­βαν DNA του Νερού­δα από ένα δόντι αλλά, λόγω της απο­σύν­θε­σης της σορού, δεν μπό­ρε­σαν να ανα­συν­θέ­σουν παρά μόνο το ένα τρί­το του βακτη­ρί­ου της αλλα­ντί­α­σης (clostridium botulinum). Μιλώ­ντας στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο είπαν όμως ότι ήταν δυνα­τόν να γίνει η ανα­σύν­θε­ση, χωρίς νέα εκτα­φή. «Υπάρ­χει αρκε­τό υλι­κό με αυτά που έχου­με στο εργα­στή­ριο. Απλώς χρεια­ζό­μα­στε τη σύμ­φω­νη γνώ­μη του δικα­στη­ρί­ου», ανέφεραν.

Το Εφε­τείο ζήτη­σε επί­σης να γίνει «νέα ανά­λυ­ση του πιστο­ποι­η­τι­κού θανά­του που υπέ­γρα­ψε ο για­τρός Βάρ­γκας Σαλα­ζάρ, στο οποίο ανα­φέ­ρε­ται ότι ο Νερού­δα πέθα­νε λόγω μετά­στα­σης του καρ­κί­νου του προ­στά­τη. Καλού­νται επί­σης να κατα­θέ­σουν νέοι μάρ­τυ­ρες και ένας ειδι­κός στο βακτή­ριο clostridium botulinum.

Με βάση τα επί­ση­μα στοι­χεία, περί­που 3.200 άνθρω­ποι δολο­φο­νή­θη­καν την περί­ο­δο της δικτα­το­ρί­ας του Πινο­σέτ και άλλοι 38.000 βασανίστηκαν.

Πηγή: efsyn.gr

 

Σαρλ Πιερ Μπω­ντλαίρ: Τ’ απα­γο­ρευ­μέ­να και τα επιλήψιμα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο