Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δυτική Θεσσαλονίκη: Μπόλικη κοροϊδία στη φιέστα με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη

«Το ΚΚΕ καλεί και τους κατοί­κους των δυτι­κών συνοι­κιών να αξιο­ποι­ή­σουν την πλού­σια εμπει­ρία τους από την εναλ­λα­γή αντι­λαϊ­κών κυβερ­νή­σε­ων κάθε “από­χρω­σης”» τονί­ζε­ται σε ανα­κοί­νω­ση της ΤΕ Δυτι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ για την επί­σκε­ψη του πρω­θυ­πουρ­γού Κυριά­κου Μητσο­τά­κη. Προ­σθέ­τει πως «τα υπο­κρι­τι­κά λόγια συμπά­θειας που ακού­γο­νται για την “υπο­βαθ­μι­σμέ­νη δυτι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη” προ­σπα­θούν να κρύ­ψουν μια σκλη­ρή αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που εφάρ­μο­σαν όλοι και υψώ­νει διαρ­κώς ταξι­κούς φραγ­μούς και εμπόδια».

Ανα­λυ­τι­κά:

“Την τιμη­τι­κή της είχε η δυτι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη κατά την επί­σκε­ψη του πρω­θυ­πουρ­γού Κ. Μητσο­τά­κη στην πόλη τη Δευ­τέ­ρα 10/4. Για άλλη μια φορά, οι γνω­στές υπο­σχέ­σεις για έργα που θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν στο απώ­τε­ρο μέλ­λον συνο­δεύ­τη­καν με μπό­λι­κη κοροϊ­δία για τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά στρώ­μα­τα σε μια κακο­στη­μέ­νη φιέ­στα με στη­μέ­νους χει­ρο­κρο­τη­τές και παρατρεχάμενους.

Ο πρω­θυ­πουρ­γός με τις τοπο­θε­τή­σεις του έκα­νε προ­σπά­θεια να πεί­σει το λαό για τη συμ­βο­λή της κυβέρ­νη­σης στην υλο­ποί­η­ση έργων σε μια περιο­χή «η οποία δεν έτυ­χε πάντα της απα­ραί­τη­της προ­σο­χής από την πολι­τεία», όπως ο ίδιος είπε. Αλή­θεια, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ δεν κυβερ­νά­ει εδώ και μια τετρα­ε­τία, και πόσες ακό­μα φορές στο παρελ­θόν; Πίσω από τις λέξεις αυτές προ­σπά­θη­σε να κρύ­ψει τις εγκλη­μα­τι­κές ευθύ­νες της κυβέρ­νη­σης, η οποία παίρ­νο­ντας τη σκυ­τά­λη από την αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, συνέ­χι­σε στο γνω­στό δρό­μο που έχει οδη­γή­σει σε τερά­στιες ελλεί­ψεις στη σχο­λι­κή στέ­γη, στην περι­βαλ­λο­ντι­κή υπο­βάθ­μι­ση, στις ανύ­παρ­κτες υπο­δο­μές πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας. Μάλι­στα, είχε το θρά­σος να κάνει ανα­φο­ρά στο Μετρό, τα οποίο σχε­δόν 20 χρό­νια μετά την έναρ­ξη της κατα­σκευ­ής θα έπρε­πε ήδη να λει­τουρ­γεί και να εξυ­πη­ρε­τεί στις μετα­φο­ρές του τον λαό της δυτι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης. Ένας εμπαιγ­μός που συμπλη­ρώ­νε­ται με την συνε­χι­ζό­με­νη συνει­δη­τή δια­χρο­νι­κή απα­ξί­ω­ση του ΟΑΣΘ από όλες τις κυβερ­νή­σεις μέχρι σήμερα.

Παράλ­λη­λα, έκα­νε προ­σπά­θεια να πεί­σει τους κατοί­κους της περιο­χής ότι θα ωφε­λη­θούν από την υλο­ποί­η­ση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών σχε­δια­σμών που εξε­λίσ­σο­νται στα δυτι­κά της πόλης, βάζο­ντας κάτω από το χαλί το ταξι­κό πρό­ση­μο της ανά­πτυ­ξης, δηλα­δή ότι η ανά­πτυ­ξη αυτή αφο­ρά τους λίγους, έχει αντι­λαϊ­κά προ­α­παι­τού­με­να και βασι­κό κρι­τή­ριο την κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Αυτό απο­δει­κνύ­ε­ται από τους χαμη­λούς μισθούς, τα ωρά­ρια λάστι­χο, τη μερι­κή απα­σχό­λη­ση, τη φορο­λη­στεία του λαού. Το πραγ­μα­τι­κό ερώ­τη­μα για το λαό δεν είναι “ναι ή όχι στην ανά­πτυ­ξη” αλλά ανά­πτυ­ξη για ποιον, με ποιους όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις για τους εργα­ζό­με­νους και την κοινωνία.

Όσον αφο­ρά στα ζητή­μα­τα της υγεί­ας και μετά το τρα­γι­κό απο­τύ­πω­μα που άφη­σε η αντι­λαϊ­κή δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας, μόνο προ­βλη­μα­τι­σμό προ­κα­λούν οι ανα­φο­ρές σε “πάρ­κο υγεί­ας” το οποίο και θα λει­τουρ­γεί με τους όρους του λεγό­με­νου “νέου ΕΣΥ”. Η οποια­δή­πο­τε μετε­γκα­τά­στα­ση νοσο­κο­μεί­ου και αν πραγ­μα­το­ποι­η­θεί, από μόνη της δεν αναι­ρεί την υπο­βάθ­μι­ση του συστή­μα­τος υγεί­ας, την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση των υπη­ρε­σιών του, τις κλει­στές χει­ρουρ­γι­κές αίθου­σες, τις τερά­στιες ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό, την ισχυ­ρο­ποί­η­ση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων της ιδιω­τι­κής υγεί­ας, την δρα­στι­κή μεί­ω­ση των κρα­τι­κών δαπα­νών και την αύξη­ση των άμε­σων και έμμε­σων πλη­ρω­μών του λαού για την ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη. Ο λαός της δυτι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης γνω­ρί­ζει πολύ καλά την βάρ­βα­ρη αυτή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα με την απα­ξί­ω­ση όλων των κέντρων υγεί­ας στα Δια­βα­τά και στον Εύο­σμο, την απου­σία Κέντρου Υγεί­ας στον Δήμου Παύ­λου Μελά, τις υπο­βαθ­μι­σμέ­νες μέχρι και ανύ­παρ­κτες μονά­δες Πρω­το­βάθ­μιας Υγεί­ας και πολ­λά ακό­μα παραδείγματα.

Αφού περίσ­σε­ψε η κοροϊ­δία για την δήθεν υπε­ρά­σπι­ση της υγεί­ας του λαού, η “σαπου­νό­πε­ρα” συνε­χί­στη­κε με το ζήτη­μα της στέ­γης, για το οποίο η κυβέρ­νη­ση προ­ο­ρί­ζει το πρώ­ην στρα­τό­πε­δο Ζιά­κα ως χώρο κατα­σκευ­ής «κοι­νω­νι­κής κατοι­κί­ας». Με τα χρή­μα­τα των εργα­ζό­με­νων που δια­χει­ρί­ζε­ται ο πρώ­ην ΟΑΕΔ – νυν ΔΥΠΑ και “συνερ­γά­τες” μεγά­λους εργο­λά­βους που θα χρυ­σο­πλη­ρώ­σου­με, υπό­σχο­νται να λύσουν το πρό­βλη­μα της στέ­γα­σης και των ενοι­κί­ων – φωτιά. Ο λαός της δυτι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης όμως δεν περι­μέ­νει τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμ­μα­τα των τρα­πε­ζών, των “funds”, του ΕΝΦΙΑ, των εκα­το­ντά­δων χιλιά­δων πλει­στη­ρια­σμών, να νοια­στούν για τη λαϊ­κή στέ­γη. Αυτό απο­δεί­χθη­κε και όταν εργα­τι­κός – λαϊ­κός κόσμος, σωμα­τεία και φορείς, έγι­ναν μια γρο­θιά, με τους κομ­μου­νι­στές μπρο­στά για να μην προ­χω­ρή­σουν οι πλει­στη­ρια­σμοί στις Συκιές, στους Αμπε­λό­κη­πους και σε άλλες λαϊ­κές γει­το­νιές. Για­τί ένας δρό­μος υπάρ­χει: κάθε σπί­τι λαϊ­κής οικο­γέ­νειας που βγαί­νει σε πλει­στη­ρια­σμό να γίνε­ται σπί­τι όλης της γει­το­νιάς, των σωμα­τεί­ων, των μαζι­κών φορέ­ων της περιοχής.

Και σαν να μην έφθα­ναν όλα αυτά, δεν έλει­ψαν και οι ενα­γκα­λι­σμοί με τον «φιλεύ­σπλα­χνο» και «οικο­λό­γο» επι­χει­ρη­μα­τία Ανδρε­ά­δη που θα στα­θεί ως «χορη­γός» για την δημιουρ­γία της νέας δασι­κής έκτα­σης δίπλα στον οικι­σμό της Ευκαρ­πί­ας. Αλή­θεια, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και όλες οι προη­γού­με­νες περί­με­ναν έναν επι­χει­ρη­μα­τία για να γίνει μια δασι­κή έκτα­ση σε μια πόλη με τις χει­ρό­τε­ρες ανα­λο­γί­ες πρα­σί­νου ανά κάτοι­κο στην Ευρώ­πη, με τον λαό, ειδι­κά της δυτι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης, να κατοι­κεί σε γει­το­νιές – θαλά­μους αερί­ων. Ας πει κάποιος τον κ. Μητσο­τά­κη ότι οι χορη­γί­ες αυτές είναι λεφτά του εργα­ζό­με­νου λαού που παρά­γει όλο τον πλού­το της κοι­νω­νί­ας. Βέβαια, το κρά­τος είναι επι­τε­λι­κό όταν αδειο­δο­τεί με μια εισή­γη­ση 3 σελί­δων σε ένα δημο­τι­κό συμ­βού­λιο επι­χει­ρη­μα­τί­ες να επεν­δύ­ουν κατά το δοκούν, αλλά είναι ανί­κα­νο να ανα­λά­βει τις ευθύ­νες του για την υπε­ρά­σπι­ση και την ανα­βάθ­μι­ση των δασι­κών εκτάσεων.

Το ΚΚΕ καλεί και τους κατοί­κους των δυτι­κών συνοι­κιών να αξιο­ποι­ή­σουν την πλού­σια εμπει­ρία τους από την εναλ­λα­γή αντι­λαϊ­κών κυβερ­νή­σε­ων κάθε “από­χρω­σης”, μονο­κομ­μα­τι­κών και συνερ­γα­σί­ας. Τα υπο­κρι­τι­κά λόγια συμπά­θειας που ακού­γο­νται για την “υπο­βαθ­μι­σμέ­νη δυτι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη” προ­σπα­θούν να κρύ­ψουν μια σκλη­ρή αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που εφάρ­μο­σαν όλοι και υψώ­νει διαρ­κώς ταξι­κούς φραγ­μούς και εμπό­δια. Για να πλου­τί­ζουν οι λίγοι ανοί­γει διαρ­κώς η από­στα­ση ανά­με­σα στο πώς θα μπο­ρού­σαν να ζουν οι εργα­ζό­με­νοι και η νεο­λαία στον 21ο αιώ­να και στο πώς ζουν.

Οι εργα­ζό­με­νοι και η νεο­λαία δεν έχουν να περι­μέ­νουν τίπο­τε από όσους παρου­σιά­ζο­νται ως “σωτή­ρες” του, παλιούς και νέους. Τέτοιοι δεν υπάρ­χουν και απο­δει­κνύ­ε­ται ξανά και ξανά ότι μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό στο δρό­μο της ανα­τρο­πής. Με την οργά­νω­ση της πάλης και ισχυ­ρό ΚΚΕ, με κόκ­κι­νη αντι­συ­στη­μι­κή ψήφο στις εκλο­γές του Μαΐ­ου ο λαός μπο­ρεί να πάρει ανά­σες ανα­κού­φι­σης, να παρε­μπο­δί­σει αντι­λαϊ­κά μέτρα, να καθυ­στε­ρή­σει τα νέα που έρχο­νται με όποια αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση. Έτσι μπο­ρεί να ανοί­ξει και ο δρό­μος της ανα­τρο­πής αυτού του βάρ­βα­ρου συστή­μα­τος και των κυβερ­νή­σε­ων του, των δεσμεύ­σε­ων σε ΕΕ και ΝΑΤΟ για να ζήσου­με πραγ­μα­τι­κά καλύ­τε­ρα, σύμ­φω­να με τις πραγ­μα­τι­κές δυνα­τό­τη­τες της επο­χής μας.”

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο