Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ειρηναίος Μαράκης: ΟΔΟΣ ΑΒΥΔΟΥ 146

Η απλώ­στρα
με τα φρε­σκο­πλυ­μέ­να ρούχα
το τραπέζι
με το καθα­ρό τραπεζομάντιλο
οι πίνα­κες στους τοίχους
η εταζέρα
τα χρι­στου­γεν­νιά­τι­κα στολίδια.
Τα σπί­τια μας υπό πολιορκία
οι ζωές μας στο απόσπασμα
κι ο αστυφύλακας
στην πόρτα
5.30 το πρωί
έτοι­μος να εισβάλλει.
Με βλέμ­μα αυστηρό
επι­τη­ρεί το έργο του.
Είναι σίγουρος
η πόρ­τα θα σπάσει
η κάτοι­κος θα εκδιωχθεί
καθώς έτσι αποφάσισαν
η τράπεζα
ο νέος ιδιοκτήτης
η κυβέρνηση.
Αργό­τε­ρα στο σπίτι
μπρο­στά από ένα πιά­το φαγητό
θα νιώσει
την οργή
τον θυμό
που κυοφορείται
στις γει­το­νιές του κέντρου
στα προάστια
και στους καταυλισμούς.
Έστω για λίγο, θα τρομάξει.
Το επό­με­νο πρωί
ξανά στην υπηρεσία
με μίσος θα χτυπήσει
μια ομά­δα απεργών.
Μέσα από την μάσκα
και τον καπνό των δακρυγόνων
θα αναγνωρίσει
την απλώστρα
τα ρούχα
τους πίνακες
σε κοι­νή πορεία
με τους διαδηλωτές.

Ειρη­ναί­ος Μαράκης
21 Νοεμ­βρί­ου 2022

 

Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης: «Όλα είναι όπλα»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο