Συγκλονιστική η συναυλία στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στις φυλακές Ωρωπού, για να τιμήσει τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη ακριβώς έναν χρόνο από τον θάνατό του.
Με ρυθμικό χειροκρότημα από τις πρώτες νότες, το κοινό συμμετείχε ολόθερμα στη μεγάλη συναυλία, που άρχισε με το ξεσηκωτικό ορχηστρικό του Μίκη «Η Λαμπρή», για να συνεχίσει με τη φωνή της Μαριλίζας Λούντζη, στο «Καρτέρεμα» από τα «18 Λιανοτράγουδα τη πικρής πατρίδας», με τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου να περιγράφουν ακριβώς τον συμβολισμό του χώρου και της εποχής: «Έτσι με το καρτέρεμα μεγάλωσαν οι νύχτες που το τραγούδι ρίζωσε και ψήλωσε σαν δέντρο. Κι αυτοί μες απ’ τα σίδερα κι αυτοί μακριά στα ξένα κάνουν πικρό να βγάλουν το “αχ” και βγαίνει φύλλο λεύκας».
Ακολούθησε το σπαραχτικό «Βασίλεψες αστέρι μου», από τον Επιτάφιο, αλλά και «Το γελαστό παιδί», το «Διότι δεν συνεμορφώθην», που ο Μίκης έγραψε σε αυτόν το χώρο που γίνεται η εκδήλωση.
Με «Ρωμιοσύνη» πήρε τη σκυτάλη ο Δημήτρη Κανέλλος και από το «Οταν σφίγγουν το χέρι» συνέχισε με «Αξιον εστί» και Ελύτη, στρέφοντας το μικρόφωνο στον κόσμο που ένωσε τις φωνές στο «Ενα το χελιδόνι» και το ίδιο λίγο αργότερα επαναλήφθηκε στο «Σφαγείο» από «Τα τραγούδια του Ανδρέα» σε στίχους του ίδιου του Μίκη γραμμένο μέσα στην περίοδο της Χούντας.
Η Πολυξένη Καράκογλου από τον «Μικρό λαό» και τα λιανοτράγουδα, πέρασε στο κατανυκτικό «Σε πότισα ροδόσταμο» από την ευτυχή συνάντηση του Μίκη Θεοδωράκη με τον Νίκο Γκάτσο, για να ξεσηκώσει μετά τον κόσμο στο χειροκρότημα και τον παλμό με «Τα τραγούδια του Αγώνα», «Ο Λεβέντης» σε στίχους Νότη Περγιάλη και «Οι πρώτοι νεκροί» σε στίχους του Αλέκου Παναγούλη.
Με επικά τραγούδια της «Ρωμιοσύνης» ανέβηκε στη σκηνή ο Κώστας Τρανταφυλλίδης ερμηνεύοντας με δύναμη, πάθος κι ευαισθησία τα «Τραβήξανε ψηλά», «Θα σημάνουν οι καμπάνες», καθώς και κομμάτια από τον «Επιτάφιο» και τα «Λιανοτράγουδα», εισπράττοντας θερμό χειροκρότημα.
«Στης νύχτας το μπαλκόνι» μας ταξίδεψε με τη χαρακτηριστική φωνή της η Βιολέτα Ικαρη κι έπειτα… «Σ’ αυτή τη γειτονιά», τη «Μέρα Μαγιού», αλλά και στον «πόνο του κόσμου» που έγινε «αδερφός», όπως έγραψε ο Τάσος Λειβαδίτης στο «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ».
Με τα τραγούδια του εμβληματικού «Μαουτχάουζεν», του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ξεκίνησε η Ρίτα Αντωνοπούλου την καθηλωτική ερμηνεία της που απέσπασε παρατεταμένο ζεστό χειροκρότημα.
Συγκινημένη ευχαρίστησε τον κόσμο λέγοντας ότι «είναι μια μέρα σήμερα γεμάτη Θεοδωράκη», αφού το πρωί είχε παραβρεθεί στο μνημόσυνο του μεγάλου συνθέτη και στο σπίτι στον Γαλατά Χανίων και τώρα εδώ, στον τόσο συμβολικό χώρο των φυλακών του Ωρωπού. Ετσι με απέραντη συγκίνηση ερμήνευσε και τη συγκλονιστική «Αυλή» και το «Ποιος τη ζωή μου» του Μάνου Ελευθερίου.
Ωσπου ήρθε η ώρα να ανέβουν όλοι οι καλλιτέχνες στη σκηνή και να ενώσουν τις φωνές τους στην «Η επιστολή», που έδωσε και τον τίτλο της συναυλίας με τον στίχο «κοντά σας όλη μου η ζωή…» και φυσικά το «Μην ξεχνάς τον Ωρωπό»…
Τους μουσικούς του συγκροτήματος παρουσίασε ο μαέστρος της βραδιάς Μανώλης Ανδρουλιδάκης. Επαιξαν οι: Γιώργος Κατσίκας, Περικλής Μαλακατές, Νίκος Παπαναστασίου, Στάθης Σαββίδης, Ορφέας Τσακτσίρας, Μαρίνα Τσοκάνη.
Κι η βραδιά έκλεισε με την ευχή: Καλούς αγώνες! — Φεύγουμε κρατώντας στο στόμα ένα τραγούδι και στο μυαλό και στην καρδιά τα μεγάλα μεγέθη...
Μετά την ολοκλήρωση της συναυλίας, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, χαιρέτισε τους καλλιτέχνες και τους έδωσε συγχαρητήρια, βγάζοντας μαζί τους μια ομαδική αναμνηστική φωτογραφία.
