Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ελληνική Επανάσταση του ’21. Ο Βράχος του Λόρδου Βύρωνα στην Κεφαλονιά και ο …Φώτης Αγγουλές 

Γρά­φει η Τασ­σώ Γαΐ­λα //
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια

Έχουν γρα­φεί –χωρίς υπερβολή‑, εκα­το­ντά­δες βιβλία για τον Λόρ­δο Μπάι­ρον ή Βύρω­να όπως τον απο­κα­λού­σε ο λαός μας δηλα­δή τον George Gordon Byron ‑6th Baron Byron, έναν από τους μεγα­λύ­τε­ρους ιστο­ρι­κά γνω­στούς φιλέλ­λη­νες και μία από τις πιο ανα­γνω­ρί­σι­μες μορ­φές της Επα­νά­στα­σης του 1821.

Με αφορ­μή την επέ­τειο των 200 χρό­νων από την Επα­νά­στα­ση του ’21 ένα μικρό αφιέ­ρω­μα στον λόρ­δο ποι­η­τή γιό τυχο­διώ­κτη και ξεπε­σμέ­νης αρι­στο­κρά­τισ­σας , στο ‘πέρα­σμα’ του από την Κεφα­λο­νιά και σε έναν άλλο ποι­η­τή, προ­λε­τά­ριο, πρό­σφυ­γα κι επα­να­στά­τη τον Φώτη Αγγουλέ.

Τι τους συν­δέ­ει; Ένα ποί­η­μα. Μόνο;

Ο φιλέλ­λη­νας 6ος Βαρό­νος Μπάι­ρον, Λόρ­δος Βύρων (1788–1824) Άγγλος αρι­στο­κρά­της, ποι­η­τής, πολι­τι­κός, μια από τις σημα­ντι­κό­τε­ρες μορ­φές του ρομα­ντι­σμού, θεω­ρεί­ται ένας από τους μεγα­λύ­τε­ρους Βρε­τα­νούς ποι­η­τές και παρα­μέ­νει ακό­μα και σήμε­ρα δημοφιλής.

Γνω­στά σχε­δόν τα πάντα για την ζωή και το λογο­τε­χνι­κό του έργο, άγνω­στο όμως σε πολ­λούς το ταξί­δι του στην Κεφα­λο­νιά το 1823. Ταξί­δι-πέρα­σμα από το νησί που οι λίγοι που το γνω­ρί­ζουν το συν­δέ­ουν με την πρω­τεύ­ου­σα το Αργο­στό­λι όπου υπάρ­χει η οδός Βύρωνα.

Και όμως…

vraxos bayron

Ο ΒΡΑΧΟΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ, ΛΑΚΗΘΡΑ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

Το 1823 στο ταξί­δι του από το Λον­δί­νο στην Ελλά­δα ο λόρ­δος Μπάι­ρον θα κάνει μια στά­ση στην Κεφα­λο­νιά, στά­ση διάρ­κειας 6 μηνών όπου φιλο­ξε­νή­θη­κε στην οικία του κόμη Δελα­δέ­τσι­μα, φίλου του Μαυροκορδάτου.Στην περιο­δεία του στο νησί μαγεύ­ε­ται με την ομορ­φιά του ιδιαι­τέ­ρως δε στο κέντρο του νησιού το χωριό της Λακή­θρας στην περιο­χή της Λει­βα­θούς. Το χωριό κατοι­κη­μέ­νο από την αρχαιό­τη­τα, με πλού­σια αρχαιο­λο­γι­κά ευρή­μα­τα, είναι κτι­σμέ­νο αμφι­θε­α­τρι­κά κι έχει θέα το νησά­κι Δίον και την Ζάκυνθο.

Εκεί σε ένα βρά­χο ανα­φέ­ρε­ται ότι ο ποι­η­τής καθό­ταν και συλ­λο­γι­ζό­ταν απε­ριό­ρι­στες ώρες, συγ­γρά­φο­ντας παράλ­λη­λα εμπνευ­σμέ­νος από το πανέ­μορ­φο τοπίο, παράλ­λη­λα με τον αγώ­να των Ελλή­νων για ανε­ξαρ­τη­σία. Αυτός λοι­πόν, ο βρά­χος είναι ένα από τα αξιο­θέ­α­τα του χωριού. Ο «Βρά­χος του Βύρω­να», όπου ο φιλέλ­λη­νας ποι­η­τής εμπνεύ­στη­κε για τα ποι­ή­μα­τά του κατά την παρα­μο­νή του στο νησί το 1823.

kefallonia

Κεφα­λο­νιά γκρα­βού­ρα 18ος αι.

Ο λόρ­δος Μπάι­ρον με το μεγά­λο πάθος για την Ελλά­δα, πάθος που πήγα­ζε από την κλασ­σι­κή παι­δεία του κατό­πιν συνέ­χι­σε το ταξί­δι του για το Μεσο­λόγ­γι αν κι αρχι­κά σκό­πευε να κατευ­θυν­θεί στο Μοριά. Στο Μεσο­λόγ­γι όπου και σχη­μά­τι­σε ιδιω­τι­κό στρα­τό από 40 Σου­λιώ­τες, υπό τους Δρά­κο, Τζα­βέλ­λα και Φωτο­μά­ρα θα ανα­πτύ­ξει υψη­λό πυρε­τό και το βρά­δυ της 19ης Απρι­λί­ου 1824 αφού πεί :< Τώρα θα πάω να κοι­μη­θώ> που ήταν και τα τελευ­ταία του λόγια,αποβιώνει σε ηλι­κία μόλις 36 ετών.

Το πέν­θος για τον θάνα­τό του , ενέ­πνευ­σε και τον εθνι­κό ποι­η­τή μας Διο­νύ­σιο Σολω­μό-αρι­στο­κρά­της κι αυτός‑, ο οποί­ος συνέ­θε­σε μακρά ωδή 166 στρο­φών στη μνή­μη του («Ωδή εις τον θάνα­το του Λόρ­δου Μπάιρον»).

Λευ­τε­ριά για λίγο πάψε
να χτυ­πάς με το σπαθί.
Τώρα σίμω­σε και κλάψε
εις του Μπά­ϋ­ρον το κορμί.

Πόσες φορές δεν το έχου­με ακού­σει ή το έχου­με απαγ­γεί­λει κι εμείς οι ίδιοι σε σχο­λι­κές εορτές…

Ο ομό­τε­χνος του λόρ­δου Μπάι­ρον, ο Φώτης Αγγουλές(Χονδρουλάκης , Τσε­σμές 1911-εν πλω 1964) δεν ήταν αρι­στο­κρά­της αλλά ένα φτω­χό προ­σφυ­γό­που­λο από τον Τεσμέ που μεγά­λω­σε στη Χίο… Αυτο­δί­δα­κτος ποι­η­τής , ουμα­νι­στής , κομου­νι­στής, υπήρ­ξε μέλος του ΕΑΜ και του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας. Στην κάθο­δο και κατά­τα­ξη του το 1943 στον Ελλη­νι­κό Στρα­τό της Μέσης Ανα­το­λής θα υπο­στεί τον εγκλει­σμό στα σύρ­μα­τα (στρα­τό­πε­δα) των συμ­μά­χων Άγγλων. Κάπο­τε οι φυλα­κι­σμέ­νοι αρι­στε­ροί των συμ­μα­χι­κών δυνά­με­ων θα αφαι­θούν ελεύ­θε­ροι και μετά από περι­πέ­τειες ο ποι­η­τής μας επι­στρέ­φει στο νησί του την Χίο…

Η περι­πέ­τεια του στην Μέση Ανα­το­λή και τα βασα­νι­στή­ρια των Άγγλων τον ενέ­πνευ­σαν να συγ­γρά­ψει αυτό το εφυ­έ­στα­το ποίημα:

Μπά­υ­ρον

Για­τί να ρθής στην ώμορ­φην Ελλά­δα να πεθάνεις;
Ξαν­θέ ποιητή,
Γιατί;
Εμείς, την εχτι­μού­με τη φιλία.
Εμείς, τη Λευ­τε­ριά την αγαπούμε.
Τώρα που βάρ­βα­ρα οι δικοί σου
Μας τυρα­γνούν, τι να τους πούμε;

Ακο­λού­θη­σε ο εμφύ­λιος πόλε­μος, διώ­ξεις, εξο­ρί­ες και φυλα­κί­σεις για τον προ­λε­τά­ριο ποι­η­τή μας που απε­βί­ω­σε 27 Μαρ­τί­ου του 1964, στο επι­βα­τι­κό Κολο­κο­τρώ­νης στην ηλι­κία των 53 ετών.
Επι­στρο­φή στο θέμα μας που είναι ο ‘Βρά­χος του Βύρω­να’ στην Κεφαλονιά.

Ο βρά­χος σήμε­ρα βρί­σκε­ται περι­τρι­γυ­ρι­σμέ­νος από σπί­τια από τις 3 πλευ­ρές, ενώ δίπλα του στέ­κει ένα μικρό εκκλη­σά­κι της περιο­χής. Μια πινα­κί­δα στον κεντρι­κό δρό­μο βρί­σκε­ται για να θυμί­ζει την ύπαρ­ξή του και μέσα από στε­νά δρο­μά­κια να καθο­δη­γή­σει τους ενδια­φε­ρό­με­νους στο μονα­δι­κό αυτό ξέφωτο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο