Ελληνική Λύση: Άλλη μια βολική «λύση» στην υπηρεσία του συστήματος

Η πεί­ρα που έχει απο­κτή­σει ο λαός από κόμ­μα­τα μίας ή και πολ­λών χρή­σε­ων, τα οποία υπη­ρε­τούν το σύστη­μα, είναι πια πολύ πλού­σια. Δοκι­μα­σμέ­να κόμ­μα­τα σαν τους ΑΝΕΛ του Καμ­μέ­νου, που μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ έφε­ραν το τρί­το μνη­μό­νιο και το ψήφι­σαν με τους προ­κά­το­χους του, ΝΔ — ΠΑΣΟΚ. Σαν του Καρα­τζα­φέ­ρη, δάσκα­λου του Βορί­δη, του Αδω­νη και του Βελό­που­λου στο ΛΑ.Ο.Σ., που με το ΠΑΣΟΚ ψήφι­σε το πρώ­το μνη­μό­νιο και συγκυ­βέρ­νη­σε με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για να φέρουν τελι­κά το δεύτερο…

Τη δική του θέση σ’ αυτό το «σύμπαν» έχει κατα­κτή­σει και η Ελλη­νι­κή Λύση, που ο πρό­ε­δρός της, Κυρ. Βελό­που­λος, έχει θητεύ­σει σε όλα τα συστη­μι­κά και μνη­μο­νια­κά κόμ­μα­τα: Από το ΠΑΣΟΚ στο ΛΑ.Ο.Σ. και από εκεί στη ΝΔ. Ο ίδιος έχει ψηφί­σει το πρώ­το μνη­μό­νιο. Και μπο­ρεί σήμε­ρα να υπό­σχε­ται συντά­ξεις 4.000 ευρώ, αλλά έχει «βάλει πλά­τη» στο να εξα­ντλεί­ται ο μισθός στις 19 του μήνα, να στε­νά­ζουν οι εργα­ζό­με­νοι από τους δυσβά­στα­χτους έμμε­σους φόρους και την ακρί­βεια, για να θωρα­κί­ζε­ται η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Ετσι κι αλλιώς, έχει ψηφί­σει το ίδιο μαζί με τη ΝΔ στο 54% των ψηφο­φο­ριών στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο, ενώ στη Βου­λή έχει υπερ­ψη­φί­σει ή τοπο­θε­τη­θεί με «παρών» του­λά­χι­στον στις μισές προ­τά­σεις νόμων της κυβέρνησης.

Παχιά λόγια για τα «μεγάλα συμφέροντα» …εκτός αν πρόκειται για τα λόμπι της ΕΕ

Μπο­ρεί ο Βελό­που­λος να σκού­ζει κάθε φορά που βγαί­νει στα τηλε­πα­ρά­θυ­ρα ή στο βήμα της Βου­λής για τα «μεγά­λα συμ­φέ­ρο­ντα» και τη δια­φθο­ρά, έναν χρό­νο πριν όμως απέ­δει­ξε για μία ακό­μα φορά τον καρα­μπι­νά­το συστη­μι­σμό του. Τι άλλο μπο­ρεί να σημαί­νει το γεγο­νός ότι ψήφι­σε στην Ευρω­βου­λή το σκαν­δα­λώ­δες ψήφι­σμα για τα αμαρ­τω­λά λόμπι των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας ότι απο­τε­λούν «ζωτι­κό στοι­χείο της ευρω­παϊ­κής δημοκρατίας»;

Αυτό το ψήφι­σμα το στή­ρι­ξε και η Ελλη­νι­κή Λύση μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια περί­ο­δο μάλι­στα που ήταν σε εξέ­λι­ξη το λεγό­με­νο «Qatargate», ένα από τα σκάν­δα­λα της ΕΕ με τα μαύ­ρα πετρο­δό­λα­ρα των Εμιράτων.

Κατά τ’ άλλα, τα θέμα­τα της δια­φθο­ράς και της δια­φά­νειας είναι από τα αγα­πη­μέ­να του Βελό­που­λου, όπως τώρα με τα Τέμπη. Βγά­ζει όμως από το κάδρο κι αυτός — όπως και η υπό­λοι­πη συστη­μι­κή «αντι­πο­λί­τευ­ση» — τη στρα­τη­γι­κή της «απε­λευ­θέ­ρω­σης» της ΕΕ, τη «Hellenic Τrain», τις μεγά­λες ιδιω­τι­κές επι­χει­ρή­σεις που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στα μετα­φο­ρι­κά δίκτυα.

Και πώς θα μπο­ρού­σε να γίνει δια­φο­ρε­τι­κά από τη στιγ­μή που η Ελλη­νι­κή Λύση μαζί με ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είχε ψηφί­σει την Εκθε­ση του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου το 2021 για τον σιδη­ρό­δρο­μο, όπου κωδι­κο­ποιεί­ται η λογι­κή του κόστους — οφέ­λους στα ζητή­μα­τα ασφά­λειας, η πολι­τι­κή που οδή­γη­σε τελι­κά στο έγκλη­μα των Τεμπών.

«Ζυγισμένος — στοιχισμένος» με το όραμα της «γεωπολιτικής αναβάθμισης»

Η …«χαρι­στι­κή βολή» από την Ελλη­νι­κή Λύση στα μεγά­λα συμ­φέ­ρο­ντα έρχε­ται με τη στά­ση της απέ­να­ντι στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή εμπλο­κή. Και εδώ η μού­φα κρι­τι­κή στο ΝΑΤΟ γίνε­ται «σκό­νη» από την ψήφο του κόμ­μα­τος Βελό­που­λου στις ΝΑΤΟι­κές εξο­πλι­στι­κές δαπά­νες μόλις τον περα­σμέ­νο Δεκέμ­βρη στον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «Σπαρ­τιά­τες».

Στην ίδια κατεύ­θυν­ση, δεν στα­μα­τά να κατα­θέ­τει Ερω­τή­σεις στη Βου­λή, όχι βέβαια για να καταγ­γεί­λει τη μετα­τρο­πή της χώρας σε απέ­ρα­ντο ΝΑΤΟι­κό στρα­τό­πε­δο, αλλά για να τρο­φο­δο­τή­σει τη συζή­τη­ση περί «ανταλ­λαγ­μά­των» που τάχα έχει να λαμ­βά­νει η χώρα από την πολε­μι­κή εμπλο­κή. Μια συζή­τη­ση στην οποία συνα­γω­νί­ζε­ται το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια στιγ­μή που απο­δει­κνύ­ε­ται ότι μονα­δι­κό «αντάλ­λαγ­μα» είναι η στο­χο­ποί­η­ση του λαού για αντί­ποι­να από τα αντί­πα­λα στο ΝΑΤΟ ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα.

Ομοί­ως, ζητά­ει να εφαρ­μο­στούν οι ευρω­ε­νω­σια­κές Οδη­γί­ες, Κατευ­θύν­σεις και ψηφί­σμα­τα του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου τα οποία ο ίδιος έχει ψηφί­σει από κοι­νού με ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέα Αρι­στε­ρά, όπως για την εφαρ­μο­γή της «εξω­τε­ρι­κής Κοι­νής Πολι­τι­κής Ασφά­λειας της ΕΕ» στον πόλε­μο στην Ουκρα­νία κ.λπ.

Ασυ­γκρά­τη­τος ήταν ο Βελό­που­λος και στη στή­ρι­ξη προς το κρά­τος — δολο­φό­νο Ισρα­ήλ, τη γενο­κτο­νία δηλα­δή των Παλαι­στι­νί­ων στη Γάζα, για την οποία έχει υιο­θε­τή­σει όλα τα προ­σχή­μα­τα για το μακε­λειό, μιλώ­ντας π.χ. για «βάρ­βα­ρη τρο­μο­κρα­τι­κή επί­θε­ση» στις 7 Οκτώ­βρη από τους Παλαι­στί­νιους. Και, βέβαια, στή­ρι­ξε το κατά­πτυ­στο ψήφι­σμα του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου για τις «ειδε­χθείς τρο­μο­κρα­τι­κές επι­θέ­σεις της Χαμάς κατά του Ισρα­ήλ» και το «δικαί­ω­μα του Ισρα­ήλ στην αυτο­ά­μυ­να, σύμ­φω­να με το Ανθρω­πι­στι­κό και το Διε­θνές Δίκαιο», που δίνει άλλο­θι για τη σφα­γή στη Γάζα.

«Αντισυστημική» και η ζωή με τα «ελάχιστα» και η γενίκευση της φτώχειας

Ο ντε­μέκ αντι­συ­στη­μι­σμός της Ελλη­νι­κής Λύσης απο­γειώ­νε­ται ειδι­κά σε ό,τι αφο­ρά την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι στην ΕΕ μαζί με ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ υπερ­ψή­φι­σε τον λεγό­με­νο «Ευρω­παϊ­κό Πυλώ­να Κοι­νω­νι­κών Δικαιω­μά­των» (βλ. σχε­τι­κό θέμα), που θεσμο­θε­τεί και επί­ση­μα τη ζωή με τα «ελά­χι­στα». Στον αντί­πο­δα, στη­ρί­ζει στο «μάξι­μουμ» την προ­στα­σία του πλού­του (άλλω­στε δηλώ­νει και ο ίδιος επι­χει­ρη­μα­τί­ας, και μάλι­στα επι­τυ­χη­μέ­νος…), ζητώ­ντας μεί­ω­ση της φορο­λο­γί­ας των επι­χει­ρή­σε­ων στο 15%, ως ένα ακό­μα «επεν­δυ­τι­κό κίνητρο».

Ούτε «ρούπι» από την ΚΑΠ, που ξεκληρίζει τους βιοπαλαιστές αγρότες

Μερι­κά από τα πιο «παχιά» του λόγια ο Βελό­που­λος τα αφιε­ρώ­νει στον «πρω­το­γε­νή τομέα», σε μια προ­σπά­θεια να απο­κο­μί­σει οφέ­λη από τη δικαιο­λο­γη­μέ­νη αγα­νά­κτη­ση των βιο­πα­λαι­στών της υπαί­θρου. Και εδώ όμως έχει δώσει δια­πι­στευ­τή­ρια στην πολι­τι­κή που τους ξεκλη­ρί­ζει, αφού έχει ψηφί­σει μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ την ΚΑΠ και κάθε της ανα­θε­ώ­ρη­ση, που σφίγ­γει όλο και περισ­σό­τε­ρο τη θηλιά στους πιο μικρούς παραγωγούς.

Το πρό­γραμ­μα της Ελλη­νι­κής Λύσης είναι βγαλ­μέ­νο από την ίδια πολι­τι­κή που υψώ­νει διαρ­κώς νέα αδιέ­ξο­δα στους αγρο­το­κτη­νο­τρό­φους, επα­να­λαμ­βά­νο­ντας διαρ­κώς την ανά­γκη «επεν­δύ­σε­ων», φορο­α­παλ­λα­γών των μεγά­λων επι­χει­ρή­σε­ων, «μεγέ­θυν­σης του μικρού γεωρ­γι­κού κλή­ρου» κ.ο.κ. Ολα εκεί­να δηλα­δή που λει­τουρ­γούν ήδη για το «ξεσκαρ­τά­ρι­σμα» των μικρών παρα­γω­γών και την ενί­σχυ­ση των πιο μεγά­λων επενδύσεων…

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Το “έπος” του Γου­έ­μπλεϊ, αφη­γεί­ται ο Αρι­στεί­δης Καμάρας