Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κυκλοφορεί ο “Οδηγητής” Απριλίου! _ Απόφαση του ΚΣ της ΚΝΕ για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο ν|σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Με σύν­θη­μα «Σπά­με τα δεσμά της ΕΕ με ΚΚΕ πολύ πιο δυνα­τό! Για πανευ­ρω­παϊ­κή αντε­πί­θε­ση» το νέο τεύ­χος του «Οδη­γη­τή» από το εξώ­φυλ­λό του καλεί τη νεο­λαία να βγά­λει το ΚΚΕ πολύ πιο ενι­σχυ­μέ­νο στις ευρω­ε­κλο­γές. Στις σελί­δες του ξεχω­ρί­ζει η Από­φα­ση του ΚΣ της ΚΝΕ για τις φοι­τη­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στο νομο­σχέ­διο για τα ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια (που παρα­θέ­του­με στη συνέ­χεια ) αλλά και αρθρο­γρα­φία για τις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές του Μαΐου.
Ακό­μα, ο «Οδη­γη­τής» αυτόν τον μήνα φιλο­ξε­νεί συνέ­ντευ­ξη με τον Χρή­στο Λεο­ντή, με αφορ­μή τη συμ­με­το­χή του στην μεγά­λη συναυ­λία-αφιέ­ρω­μα στα πλαί­σια του 50ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ-Οδη­γη­τή, στο Σκο­πευ­τή­ριο της Καισαριανής.

Δια­βά­στε επιπλέον:

  • Με πολύ πιο δυνα­τό ΚΚΕ να δυνα­μώ­σου­με τις «ρωγ­μές» στο σάπιο σύστημα
  • Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση: Συμ­μα­χία των κερ­δών, φυλα­κή των λαών
  • Με ΚΚΕ πολύ πιο δυνα­τό για πανευ­ρω­παϊ­κή αντεπίθεση
  • Απο­κα­λυ­πτι­κά παρα­δείγ­μα­τα συναί­νε­σης των κομ­μά­των του συστή­μα­τος στο Ευρωκοινοβούλιο
  • Με αφορ­μή την αυστη­ρο­ποί­η­ση στο σχο­λι­κό ποινολόγιο
  • Μαθη­τι­κά Φεστι­βάλ της ΚΝΕ 2024
  • Αφιέ­ρω­μα στην ιστο­ρία των Φεστι­βάλ της ΚΝΕ και του «Οδη­γη­τή»
  • Η ΟΠ ΑΜΘ πρώ­τη ‑μέχρι στιγ­μής- στην άμιλ­λα στρα­το­λο­γί­ας του ΚΣ της ΚΝΕ
  • Για το ντο­κι­μα­ντέρ «The Other Half»
  • Αθέ­α­τες όψεις της επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης στον σύγ­χρο­νο αθλητισμό
  • Για την ομι­λία της Αμα­λί­ας Παπα­σω­τη­ρί­ου στη συγκέ­ντρω­ση του ΚΚΕ στις 11 Μαρ­τί­ου 2023

Το Κεντρι­κό Συμ­βού­λιο της ΚΝΕ απευ­θύ­νε­ται στα μέλη, τις φίλες και τους φίλους της ΚΝΕ, στις χιλιά­δες φοι­τή­τριες και φοι­τη­τές, που βρε­θή­κα­με μαζί στις μεγά­λες φοι­τη­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στα ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια. Η συμ­βο­λή του καθε­νός και της καθε­μιάς στον κοι­νό αγώ­να που δώσα­με είναι σημα­ντι­κή και ανεκτίμητη.

Σας καλού­με να συζη­τή­σου­με και να ανταλ­λά­ξου­με σκέ­ψεις για τα συμπε­ρά­σμα­τα που προ­κύ­πτουν από αυτή τη μάχη. Επι­διώ­κου­με να συνε­χί­σου­με τον αγώ­να και την προ­σπά­θεια για την αγω­νι­στι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση του φοι­τη­τι­κού κινή­μα­τος, αλλά και για την ισχυ­ρο­ποί­η­ση της ΚΝΕ σε κάθε τμή­μα και σχολή.

Οι δυνά­μεις της ΚΝΕ βρέ­θη­καν μπρο­στά στην οργά­νω­ση της πάλης στους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους και έπαι­ξαν καθο­ρι­στι­κό ρόλο στον αγώ­να. Σε έναν αγώ­να που είναι δίκαιος και συνε­χί­ζε­ται, οπλι­σμέ­νος με νέα συμπε­ρά­σμα­τα και πεί­ρα που δίνει νέα ορμή.

Σήμε­ρα δημο­σιεύ­ο­νται στον «Οδη­γη­τή» εκτε­νή απο­σπά­σμα­τα από την Από­φα­ση του Κεντρι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΚΝΕ που απο­τε­λεί εφό­διο για κάθε φοι­τή­τρια και φοι­τη­τή που ανη­συ­χεί για τις σπου­δές και την ζωή του, που ανα­ζη­τά απα­ντή­σεις στο «τι άλλο μπο­ρού­με να κάνου­με» για να πάρου­με την κατά­στα­ση στα χέρια μας κόντρα στις κυβερ­νή­σεις, την ΕΕ και την πολι­τι­κή τους.

Μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις
με σημαντικά ποιοτικά στοιχεία

Οι κινη­το­ποι­ή­σεις αυτές, μαζί με τις περ­σι­νές για το έγκλη­μα στα Τέμπη είναι οι μαζι­κό­τε­ρες φοι­τη­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις των τελευ­ταί­ων ετών.
Απο­τυ­πώ­νουν ορι­σμέ­να βήμα­τα στην πορεία αγω­νι­στι­κής ανα­ζω­ο­γό­νη­σης του φοι­τη­τι­κού κινή­μα­τος και την δυνα­τό­τη­τα να εκφρα­στεί και να ενι­σχυ­θεί ένα αγω­νι­στι­κό ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σης της κυρί­αρ­χης πολι­τι­κής, να ανέ­βει η οργά­νω­ση, ο προ­σα­να­το­λι­σμός της δρά­σης των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων μέσα από την ενί­σχυ­ση του Μετώ­που Αγώ­να Σπου­δα­στών.

Για περί­που δύο μήνες εκδη­λώ­θη­καν κινη­το­ποι­ή­σεις που χαρα­κτη­ρί­στη­καν από διάρ­κεια και μαζι­κό­τη­τα, στοι­χεία εμπι­στο­σύ­νης στους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, αδιαλ­λα­ξία μπρο­στά στην κατα­στο­λή, με μέτω­πο απέ­να­ντι στην στρα­τη­γι­κή της κυβέρ­νη­σης — ΕΕ — επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων για την περαι­τέ­ρω εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Ανώ­τα­της Εκπαί­δευ­σης. Εξέ­φρα­σαν στοι­χεία γενι­κό­τε­ρης δυσα­ρέ­σκειας και αντί­θε­σης στην κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή, έγι­ναν βήμα­τα στην συμπό ρευ­ση με το εργα­τι­κό κίνη­μα Σημα­ντι­κές ήταν και οι διερ­γα­σί­ες στο μαθη­τι­κό κίνη­μα με πολ­λές κατα­λή­ψεις σχο­λεί­ων και συμ­με­το­χή στα συλ­λα­λη­τή­ρια, με κορύ­φω­ση στην απερ­για­κή κινη­το­ποί­η­ση στις 28/2.

Είχα­με να αντι­με­τω­πί­σου­με ένα νομο­σχέ­διο «αντι­δρα­στι­κή τομή» στην προ­ώ­θη­ση της πολι­τι­κής και των κατευ­θύν­σε­ων της ΕΕ. Αυτή η πολι­τι­κή είναι που προ­ω­θεί την στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου για ένα πανε­πι­στή­μιο κερ­δο­φό­ρο για τις επι­χει­ρή­σεις, φθη­νό για το κρά­τος, κομ­μέ­νο και ραμ­μέ­νο στις ανά­γκες της εργο­δο­σί­ας. Προ­ω­θεί το σχέ­διο για την πλή­ρη εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Ανώ­τα­της Εκπαί­δευ­σης, όπου τα δημό­σια πανε­πι­στή­μια θα λει­τουρ­γούν με ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια και θα συνυ­πάρ­χουν με τα, ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια, στο πλαί­σιο του ευρω­παϊ­κού «Ενιαί­ου Χώρου Ανώ­τα­της Εκπαίδευσης»,
Με το νομο­σχέ­διο- έκτρω­μα που ψηφί­στη­κε, γίνε­ται νόμος η αδι­κία. Δημιουρ­γού­νται δυο τρό­ποι εισα­γω­γής στα πανε­πι­στή­μια. Ο ένας θα κρί­νε­ται από τις επι­δό­σεις των πανελ­λα­δι­κών εξε­τά­σε­ων και ο άλλος άμε­σα από το πορ­το­φό­λι της οικο­γέ­νειας. Με την διεύ­ρυν­ση μιας μεγά­λης αγο­ράς πτυ­χί­ων και τίτλων σπου­δών πολ­λών κατη­γο­ριών και επι­πέ­δων (3ετών, 4ετών κτλ), υπο­βαθ­μί­ζε­ται η αξία των πτυ­χί­ων. Η έκρη­ξη της πολυ­κα­τη­γο­ριο­ποί­η­σης ΑΕΙ, πτυ­χί­ων και απο­φοί­των στο ίδιο αντι­κεί­με­νο, μεγα­λώ­νει κι άλλο την από­στα­ση του πτυ­χί­ου από το επάγ­γελ­μα και συμπιέ­ζει τα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα όλων — προς τα κάτω. Παράλ­λη­λα, οδη­γεί και σε εκτί­να­ξη του κόστους σπου­δών, αφού η μετα­τρο­πή του πτυ­χί­ου σε ένα απλό προ­σόν, οδη­γεί τους απο­φοί­τους σε «ένα ατέρ­μο­νο «κυνή­γι» πανά­κρι­βων πιστο­ποι­η­τι­κών και πιστο­ποι­ή­σε­ων, με την ελπί­δα να κατα­φέ­ρουν να εργα­στούν στο αντι­κεί­με­νο τους. Τα δημό­σια πανε­πι­στή­μια στο έδα­φος του αντα­γω­νι­σμού τους με τα ιδιω­τι­κά, οδη­γού­νται αντι­κει­με­νι­κά να λει­τουρ­γούν και τα ίδια με περισ­σό­τε­ρο ιδιωτικο_οικονομικά κρι­τή­ρια, με πολ­λα­πλές συνέ­πειες. Για παρά­δειγ­μα, ο νόμος προ­βλέ­πει δίδα­κτρα για τα ελλη­νό­γλωσ­σα προ­πτυ­χια­κά προ­γράμ­μα­τα σπου­δών στην αρχή για αλλο­δα­πούς φοι­τη­τές. Επί­σης θα ενι­σχύ­σει την υπο­βάθ­μι­ση των δημό­σιων πανε­πι­στη­μί­ων, με πιθα­νές συγ­χω­νεύ­σεις, καταρ­γή­σεις, ιδιαί­τε­ρα σε περι­φε­ρεια­κά τμή­μα­τα «χαμη­λής ζήτη­σης» και σχο­λές ανθρω­πι­στι­κών σπουδών.

Η εναντίωση των φοιτητών στο νομοσχέδιο
εκφράζει στοιχεία συνολικότερης δυσαρέσκειας
και ευρύτερου προβληματισμού
.

Το νομο­σχέ­διο της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ για την ίδρυ­ση ιδιω­τι­κών πανε­πι­στη­μί­ων απο­τέ­λε­σε τη «στα­γό­να που ξεχεί­λι­σε το ποτή­ρι» μιας δυσα­ρέ­σκειας που προ­ϋ­πήρ­χε στη μεγά­λη μάζα των φοι­τη­τριών και των φοι­τη­τών. Για το μεγά­λο κόστος σπου­δών που επω­μί­ζο­νται, για τους όρους σπου­δών που προ­σο­μοιά­ζουν σε περα­σμέ­νες δεκα­ε­τί­ες, για την ανα­σφά­λεια σχε­τι­κά με την εργα­σια­κή τους προ­ο­πτι­κή. Για τα όνει­ρα και τις ανά­γκες τους που δεν χωρούν στο σημε­ρι­νό επι­χει­ρη­μα­τι­κό πανεπιστήμιο.

Για όλα αυτιά που συμπυ­κνώ­θη­καν στο σύν­θη­μα «Ή τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας». Για τους 57 νεκρούς στο έγκλη­μα στα Τέμπη που υπο­σχε­θή­κα­με ότι θα βρουν δικαί­ω­ση, αλλά και για τα «νέα Τέμπη» της πολι­τι­κής που μετρά­ει ακό­μα και την προ­στα­σία της ανθρώ­πι­νης ζωής στη ζυγα­ριά του κόστους — οφέ­λους. Γι αυτό το κρά­τος πού είναι επι­λε­κτι­κά ανί­κα­νο να προ­στα­τέ­ψει τον λαό από σει­σμούς, πλημ­μύ­ρες, φωτιές. Για την ακρί­βεια στο ράφι ενώ τα σού­περ μάρ­κετ κατα­γρά­φουν ρεκόρ κερ­δών. Για τα σημά­δια σήψης και παρακ­μής που αυτό το σύστη­μα γεν­νά και δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σει. Για τον λαό και τα παι­διά της Παλαι­στί­νης. Για τους κιν­δύ­νους στους οποί­ους εμπλέ­κει η κυβέρ­νη­ση όλο και περισ­σό­τε­ρο τη χώρα μας, στους ΝΑΤΟι­κούς, ευρω­ε­νω­σια­κούς πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς και την μετα­τρέ­πει σε στόχο.

Όλα αυτά δυνα­μι­τί­ζουν την οργή της νεο­λαί­ας και χαλά­νε τα αφη­γή­μα­τα ΕΕ — κυβέρ­νη­σης για «στα­θε­ρά βήμα­τα» σε ένα «αστα­θές περι­βάλ­λον», για. μια ανά­πτυ­ξη που θα τους χωρά­ει όλους. Για αυτό και σχε­τι­κά γρή­γο­ρα ανα­πτύ­χθη­κε έντο­νη συζή­τη­ση και πολι­τι­κός προβληματισμός.

Η κατά­θε­ση του νομο­σχε­δί­ου, παρά τους παρα­πλα­νη­τι­κούς τίτλους, που προ­σάρ­μο­ζε η Κυβέρ­νη­ση («ελεύ­θε­ρο πανε­πι­στή­μιο», «ενί­σχυ­ση του δημο­σί­ου πανε­πι­στη­μί­ου») απο­τέ­λε­σε την αφορ­μή, για να εκδη­λω­θούν αγω­νι­στι­κές διεργασίες.

Στις κινη­το­ποι­ή­σεις ξεχω­ρί­ζουν κάποια ποιο­τι­κό στοιχεία.

  • ► Ανα­δεί­χθη­καν ως αιτή­μα­τα και διεκ­δι­κή­σεις οι σύγ­χρο­νες ανά­γκες των φοι­τη­τών. Τέθη­κε στο προ­σκή­νιο το αίτη­μα για «απο­κλει­στι­κά δημό­σιες και πραγ­μα­τι­κά δωρε­άν σύγ­χρο­νες σπου­δές» για όλους. Αμφι­σβη­τή­θη­κε δηλα­δή η πολι­τι­κή που αντι­με­τω­πί­ζει την παι­δεία ως εμπό­ρευ­μα, που προ­βά­λει ως «δεδο­μέ­νο» ότι οι φοι­τη­τές θα πλη­ρώ­νουν για τις σπου­δές τους, ότι η παι­δεία είναι πεδίο επεν­δύ­σε­ων και κερ­δο­φο­ρί­ας των επιχειρηματιών.
  • ► «Μπή­καν στο κάδρο» οι ευθύ­νες της κυβέρ­νη­σης μαζί με την δια­χρο­νι­κή πολι­τι­κή των κυβερ­νή­σε­ων και της ΕΕ Πιο εύστο­χα ανα­δεί­χθη­κε η άρρη­κτη σχέ­ση μετα­ξύ της^ πολι­τι­κής των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και των ευρω­παϊ­κών οδη­γιών για την Ανώ­τα­τη Εκπαί­δευ­ση. Δέχτη­κε ένα πλήγ­μα και αμφι­σβη­τή­θη­κε το θετι­κό προ­φίλ που προ­σπα­θεί να χτί­ζει το σύστη­μα για την πολι­τι­κή της ΕΕ στη νεολαία.
  • ► Υιο­θε­τή­θη­καν προ­ω­θη­μέ­να αιτή­μα­τα, που βρί­σκο­νται σε σύγκρου­ση με την στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου Για παρά­δειγ­μα το αίτη­μα «πτυ­χία με αξία — μονα­δι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για την άσκη­ση του επαγ­γέλ­μα­τος» συγκρού­ε­ται με την πολι­τι­κή από­σπα­σης του πτυ­χί­ου από το επάγ­γελ­μα. Η διεκ­δί­κη­ση ξεπερ­νού­σε σε ένα βαθ­μό την ενα­ντί­ω­ση στο συγκε­κρι­μέ­νο νομο­σχέ­διο. Δεν κυριάρ­χη­σε η γραμ­μή υπε­ρά­σπι­σης της σημε­ρι­νής κατά­στα­σης των πανε­πι­στη­μί­ων, αφού υπήρ­χε κοι­νός τόπος ότι αυτό «δεν αρέ­σει», «δεν αντι­στοι­χεί στις προσ­δο­κί­ες μας», «είναι μακριά από τις σημε­ρι­νές δυνατότητες».
  • ► Απο­τυ­πώ­θη­καν βήμα­τα στην συμπό­ρευ­ση των φοι­τη­τών με το εργα­τι­κό κίνη­μα, στην προ­ώ­θη­ση και έκφρα­ση της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας. Είναι δεκά­δες τα παρα­δείγ­μα­τα κοι­νής δρά­σης των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων με τους αγρό­τες από τα μπλό­κα, με τους εργά­τες στην απερ­γία, με τους εκπαι­δευ­τι­κούς στα συλ­λα­λη­τή­ρια και τις επα­να­λαμ­βα­νό­με­νες στά­σεις εργα­σί­ας τους. Με τις ομι­λί­ες συν­δι­κα­λι­στών του εργα­τι­κού κινή­μα­τος που κατα­χει­ρο­κρο­τή­θη­καν στις Γενι­κές Συνε­λεύ­σεις, με ψηφί­σμα­τα σωμα­τεί­ων, με τη συμ­με­το­χή φοι­τη­τών στις κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στους πλει­στη­ρια­σμούς. Θετι­κή προ­σπά­θεια ήταν η επι­δί­ω­ξη κοι­νής δρά­σης με πανε­πι­στη­μια­κούς καθη­γη­τές και εργα­ζό­με­νους στα ΑΕΙ, με την συμ­βο­λή του Κόμ­μα­τος, που δυσκό­λε­ψε την κυβέρ­νη­ση, ιδιαί­τε­ρα στους χώρους της εκπαί­δευ­σης. Εκφρά­στη­κε και μέσα από κοι­νούς συντο­νι­σμούς των φορέ­ων τους με τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, κυρί­ως στην Αθή­να και την Θεσ­σα­λο­νί­κη. Αντί­στοι­χα και μέσα στο νεο­λαι­ί­στι­κο κίνη­μα με την ενη­μέ­ρω­ση των μαθη­τών από τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, με συμ­με­το­χή των μαθη­τών στα συλ­λα­λη­τή­ρια με σημα­ντι­κό αριθ­μό κατα­λή­ψε­ων (ιδιαί­τε­ρα στην Αττι­κή) και με πλειο­ψη­φι­κό κλί­μα απόρ­ρι­ψης του νομοσχεδίου.

Όλα τα παρα­πά­νω, ανε­ξαρ­τή­τως του βάθους και του βαθιού συνει­δη­τής αφο­μοί­ω­σης από την πλειο­ψη­φία όσων κινη­το­ποι­ή­θη­καν είναι σημα­ντι­κά. Η συμ­με­το­χή, η τοπο­θέ­τη­ση, η στά­ση της μεγά­λης μάζας των φοι­τη­τριών και των φοι­τη­τών ήταν ενταγ­μέ­νη σε ένα πλαί­σιο πάλης που εδρά­στη­κε γύρω από τα συν­θή­μα­τα και τις αιχ­μές, την γραμ­μή πάλης που προ­ω­θού­σε η ΚΝΕ στο φοι­τη­τι­κό κίνημα.

Ο αγώ­νας του φοι­τη­τι­κού κινή­μα­τος, ως τμή­μα των εργα­τι­κών λαϊ­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων που ανα­πτύ­χθη­καν την ίδια περί­ο­δο αφή­νει στίγ­μα. Στρα­πά­τσα­ρε την προ­πα­γάν­δα της κυβέρ­νη­σης και δια­μόρ­φω­σε όρους αγω­νι­στι­κής ανά­τα­σης, ενί­σχυ­σε στοι­χεία του ρεύ­μα­τος αμφι­σβή­τη­σης της κυρί­αρ­χης πολι­τι­κής. Ήταν πλήγ­μα στην προ­σπά­θεια να παρου­σια­στεί η κυβέρ­νη­ση ως «παντο­δύ­να­μη», αλλά και στα καλέ­σμα­τα .υπο­τα­γής και ανα­ζή­τη­σης «αντι­πο­λί­τευ­σης» στα αστι­κά κόμ­μα­τα και την ανα­μόρ­φω­ση του πολι­τι­κού συστή­μα­τος. Αυτή τη λογι­κή ανα­πα­ρή­γα­γαν με τον τρό­πο τους και οι δυνά­μεις, του οπορ­του­νι­σμού στα ΑΕΙ. Επι­βε­βαιώ­θη­κε η εκτί­μη­ση του ΚΚΕ ότι το 41% της ΝΔ στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές δεν απο­τε­λεί λευ­κή επι­τα­γή για την πολι­τι­κή της, ότι η δυσα­ρέ­σκεια μεγα­λώ­νει. Με αυτή την εκτί­μη­ση το ΚΚΕ μπή­κε μπρο­στά για να οργα­νω­θεί η πάλη στο εργα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, στο αγρο­τι­κό, στο φοι­τη­τι­κό και στο μαθη­τι­κό. Αυτοί οι δίκαιοι αγώ­νες, συνε­νώ­θη­καν στις συγκλο­νι­στι­κές απερ­για­κές συγκε­ντρώ­σεις, στην πανελ­λα­δι­κή απερ­γία, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε την ημέ­ρα που συμπλη­ρώ­θη­κε 1 χρό­νος από το έγκλη­μα στα Τέμπη.

Σε μια συγκυ­ρία που η δυσα­ρέ­σκεια απέ­να­ντι στην κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή της ΝΔ δυνα­μώ­νει και την ίδια στιγ­μή δεν δια­μορ­φώ­νε­ται ρεύ­μα ενί­σχυ­σης των σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών κομ­μά­των, σε σημα­ντι­κό τμή­μα των φοι­τη­τριών και των φοι­τη­τών ενι­σχύ­θη­κε η ανα­γνώ­ρι­ση προς το ΚΚΕ, η διά­θε­ση πολι­τι­κής συζή­τη­σης για τις θέσεις και τη δρά­ση του. Ανα­γνω­ρί­ζουν περισ­σό­τε­ροι το ΚΚΕ ως τη μονα­δι­κή πραγ­μα­τι­κή εργα­τι­κή λαϊ­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στην πολι­τι­κή της κυβέρνησης.

Βέβαια, η δυσα­ρέ­σκεια δεν θα μπο­ρού­σε να εκφρα­στεί αυθόρ­μη­τα σε ένα πανελ­λα­δι­κά συντο­νι­σμέ­νο φοι­τη­τι­κό κίνη­μα με τα συγκε­κρι­μέ­να συν­θή­μα­τα, με μέτω­πο σε κυβέρ­νη­ση — ΕΕ — επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομίλους.

ΚΝΕ: Πίσω από κάθε έγκλη­μα και αδι­κία κρύ­βε­ται η ΕΕ – Τιμώ­ρη­σε τα κόμ­μα­τα-συνε­νό­χους! Τώρα ΚΚΕ για πανευ­ρω­παϊ­κή αντεπίθεση

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο